collega's

[Frederique_]

Het is en blijft een gegeven feit dat als je je als TS te open opstelt je een soort van 'openbaar kunstbezit' kunt worden.

Inderdaad, dat KAN, maar HOEFT NIET.
Het hangt sterk van zowel jouzelf als van je omgeving af wat er gebeurt als je daar wel over praat...

Groetjes,

Frederique

[joy-ts]

Toen ik bij mijn huidige baan begon heb ik zelf de gelegenheid gekregen om het uit te leggen in het kort. Daarna heb ik gezegd dat als ze vragen hebben ze ze gewoon kunnen stellen.
Na een dagje VUMC zijn ze benieuwd hoe het was en of alles nog goed is. Ik probeer ze wel in zekere zin op de hoogte te houden van hoe het met me gaat. Dit omdat ze dan weten dat ik me soms niet prettig voel en dat soms ook duidelijk te zien is. Ze houden dan wel rekening met me. Verder doen ze heel normaal tegen me, alsof ik al een volledige vrouw ben.
Het is denk ik ook erg belangrijk dat je gewoon jezelf blijft en normaal gekleed gaat. Zelf zal ik nooit rokken dragen met het werk wat ik nu doe, is gewoon niet handig.

[Maruscha]

Allereerst een reaktie over het off-topic van dit topic. De vraag ging eigenlijk over travestie, en dus over iemand die grotendeels in de kast leeft, die dan weer door op het internet aanwezig te zijn werd ge-out op haar werk. M.i., een heel andere topic dan de situatie van transen die noodzakelijkerwijs enige openheid over hun verandering moeten geven

Grappig hoe hier steeds maar weer aan voorbij wordt gegaan .. je zou bijna denken dat die extra kamer alleen voor travestieten toch maar een keertje moet worden ingevoerd.

[Janiek_]

Grappig hoe hier steeds maar weer aan voorbij wordt gegaan .. je zou bijna denken dat die extra kamer alleen voor travestieten toch maar een keertje moet worden ingevoerd.

Dat lijkt me een goed idee, want dat transen hier de discussies domineren kan niemand ontkennen. Ik in elk geval niet, want ik doe er gezellig aan mee .

[lightningbolt]

Dat lijkt me een goed idee, want dat transen hier de discussies domineren kan niemand ontkennen. Ik in elk geval niet, want ik doe er gezellig aan mee

[Niemand]

Grappig hoe hier steeds maar weer aan voorbij wordt gegaan .. je zou bijna denken dat die extra kamer alleen voor travestieten toch maar een keertje moet worden ingevoerd.

Dat lijkt me een goed idee, want dat transen hier de discussies domineren kan niemand ontkennen. Ik in elk geval niet, want ik doe er gezellig aan mee .

De reden waarom ik hier weer net zo snel weg ben als ik kwam.
Haat en nijd zit ik niet op te wachten op een forum waar je verwacht dat men aardig is en elkaar helpt.
Zelfs hier is een hokjesgeest.., bah!

Iedereen bedankt voor de tips etc

De groeten!

[dhiamara]

Jammer, alweer één die vertrekt door het onderlinge gekissebes. joanie vertelt iets over haar ervaringen wat betreft het uiten op het werk en na enkele goede reacties veranderd het topic dus weer in gekissebis tussen enkele personen die het totaal niet met elkaar eens zijn en ook, voor mijn gevoel, nooit bij elkaar zullen komen. De toon verhardt zich weer en de verwijten vliegen weer naar elkaar toe.

Het was mij al lang opgevallen dat "transen" hier op dit gedeelte een heel sterke invloed hebben en soms ervaar ik dit niet als positief. Misschien ligt het aan hun schrijven en reacties op bepaalde topics die dan weer verzanden in hun eigen stokpaardjes.

Joannie heeft eigenlijk een vraag gesteld over het uiten op het werk. In de verwachting denk ik om ervaringen te horen van anderen, op die manier kijkend of zij op de goede weg is en tips hoe eventueel er mee om te gaan. Inclusief met eventuele negatieve reacties. Hoe zijn jullie toen met die gegevens omgegaan, hoe hebben jullie dit kunnen verwerken, begrijpen en wat is jullie oplossing geweest?

Helaas kunnen jullie dit blijkbaar niet en wordt er direct alleen maar van het negatieve uitgegaan. Het positieve heb ik hier in dit topic maar weinig aangetroffen. Zelfs iemand die zijn steentje bijdraagt vanuit een visie als partner en daardoor ook een ervaringsdeskundige is wordt hier over zijn eigen manier, mening enz. de grond ingeboordt

[lightningbolt]

Maar dit onderwerp is toch echt niet specifiek alleen op tv's gericht.

Misschien anders toch een extra 'kamer' maken alleen voor tv's zoals Maruscha zei.

[Lisa met een S]

eergisteren kreeg ik van mijn leidinggevende te horen dat er over mij werd gerodeld, ik zou aan travestie doen.

Maar dit onderwerp is toch echt niet specifiek alleen op tv's gericht.

Verbazingwekkend. En ik maar denken dat transseksuelen zich niet graag met travestieten wilden vergeleken worden.

Lisa

[Elise]

[quote="Joanie]
De reden waarom ik hier weer net zo snel weg ben als ik kwam.
Haat en nijd zit ik niet op te wachten op een forum waar je verwacht dat men aardig is en elkaar helpt.
Zelfs hier is een hokjesgeest.., bah!

Iedereen bedankt voor de tips etc

De groeten![/quote]
Jammer dat je al weer gaat maar ik begrijp het wel.
Zelf was ik dit ook een tijdje zat en heb dit forum links laten liggen, nu ben ik er weer maar beperk ik mijn aandeel (op dit bericht na) tot het lezen van de draadjes.
Overigens gaat het vaak "pas" mis als een draadje de derde of vierde pagina bereikt.

succes en wijsheid in het nemen van je beslissingen. Als ik je berichtjes lees gaat dat wel goedkomen

groetje
Elise

[petra71]

ik heb dit topic gestart en probeer ook alle reactie's lezen maar als meer dan de helft van de antwoorden een onderlinge strijd tussen een paar mensen word dan haak ik ook af.
IK ga dit forum niet verlaten maar ga ook geen antwoorden meer geven op dit topic want dat gaat allang niet meer over mijn verhaal.

Ook ik kan de reactie van Joanie begrijpen het is jammer dat die strijd tussen een paar mensen nieuwe leden wegjaagt.
Ik denk dat de personen die een stijd hebben eens hun eigen topic moeten starten en daar elkaar ongenoegen moeten uiten misschien dat wij er dan minder last van hebben.

voor de andere 99% van de mensen laten wij het wel gezellig houden

[Frederique_]

Joannie heeft eigenlijk een vraag gesteld over het uiten op het werk. In de verwachting denk ik om ervaringen te horen van anderen, op die manier kijkend of zij op de goede weg is en tips hoe eventueel er mee om te gaan. Inclusief met eventuele negatieve reacties. Hoe zijn jullie toen met die gegevens omgegaan, hoe hebben jullie dit kunnen verwerken, begrijpen en wat is jullie oplossing geweest?

Oke, dan toch een poging om het weer de goede kant op te trekken - ook al ben ik TG en geen TV. Mijn outing op het werk begint ergens begin 2005 toen ik mijn leidinggevende heb ingelicht. Ik heb hem geinformeerd met het idee van "stel dat iemand me ooit op straat tegenkomt, dan vind ik dat hij dat in ieder geval niet moet ontkennen". Hij pakte het heel goed op: wense me veel succes? sterkte? Hij wist het niet - en ik ook niet.

Halverwege 2005 ben ik een collega op straat tegengekomen (ik liep in een broek en had geen make-up, was dus redelijk "androgyne"). Ik was bang dat die collega gezien had dat ik borsten droeg (bleek achteraf waarschijnlijk dus niet het geval te zijn) en omdat -oh rampspoed- de leidinggevende die ik dit verteld had op vakantie was heb ik besloten dit ook aan mijn kamergenoten en aan de andere leidinggevenden binnen de ICT-beheeromgeving te vertellen. Met het verzoek om het verder stil te houden - wat men ook keurig gedaan heeft.

In het najaar van 2005 begon bij mij het besef te rijpen dat dit zo niet verder kon. Stel dat iemand mij op straat tegen zou komen - dan zou je eerst een heel vuurtje door het bedrijf krijgen en daar konden die 5 mensen die ik dit verhaal verteld had nooit met hun goede begrip tegenin praten. Dus heb ik in afstemming met mijn leidinggevende besloten dat ik het binnen de ICT-afdeling ALLEEN zou vertellen aan mensen met wie ik semi-dagelijks samenwerkte. Dit is uiteindelijk een groep van zo'n 40 mensen geweest, te beginnen met mensen die net als ik operationeel leiding geven. Dat die groep zo groot geworden is komt ook doordat iemand die ik er eerst niet bij had genomen ineens woest mijn kamer binnenstoof: hij had dit nieuws toch -echt- van mijzelf willen horen en niet van een andere collega. Na afstemming met mijn leidinggevende heb ik de groep toen iets uitgebreid tot de mensen met wie ik eens per week (vrij intensief) samenwerkte. Iedereen die ik gesproken heb (de meeste gesprekken waren 1:1, 2 gesprekken waren met 6-8 mensen tegelijk - dit waren zware gesprekken en is mijns inziens niet aan te raden als je niet eerst meerdere 1:1-gesprekken gedaan hebt) reageerden deels verbaasd, deels geschrokken, soms met tranen in de ogen maar altijd begripvol op mijn situatie. Ik heb er telkens bijgezegd: ooit komt er een moment dat ik ook op het werk over zal gaan. Wanneer en hoe en in welke vorm - geen idee, daar hoor je later wel meer over...

De volgende stap was vlak voor mijn outings-e-mail in juli 2006. Mijn leidinggevende heeft me dringend aangeraden om zoveel mogelijk mensen die ik een e-mail zou sturen toch persoonlijk te informeren. Ik heb dat geprobeerd, maar dit was echt -lood-zwaar. Deze mensen stonden namelijk net iets verder van mij af dan de vorige groep, wat het lastiger maakte om met dit nieuws bij die mensen aan te kloppen. De reacties waren wel hetzelfde: verbaasd, geschrokken, soms met tranen in de ogen maar altijd respectvol.

De daaropvolgende stap was de e-mail begin augustus 2006. Aan de ene kant heb ik geschreven dat ik me vrouw voelde (en dus ook van het vrouwentoilet gebruik zou maken), aan de andere kant ben ik ook eerlijk geweest over mijn huiver om een SRS te ondergaan en heb in het midden gelaten of ik dat wel-of-niet ooit zou doen. Op het moment dat ik die e-mail verstuurde bleek mijn leidinggevende gelijk te hebben: vanwege de vakanties had ik niet iedereen mondeling geinformeerd (deels omdat de drempel voor mij te groot was, deels omdat de mensen vanwege vakanties weg waren). Met name mensen die regelmatig (eens per 1,5 a 2 mnd) met mij opfietsten van en naar het werk vonden het hard om dit per e-mail te horen.

Op 28 augustus 2006 ben ik dan echt overgegaan op het werk. Op 1 klein incidentje na (dat ik niet op het openbare deel van dit forum wil bespreken - zie subforum transgenderisme voor details) is dit zeer succesvol geweest. Mijn collega's hebben mijn overgang allemaal goed geaccepteerd en ik merk in mijn contacten met collega's geen enkele weerstand tegen mijn "andere verschijning"...

Groetjes,

Frederique

[Sticky]

Hoi Petra,

Jammer als je vindt dat het draadje te ver ontspoort. Ik vind het zelf wel een samenhangende discussie, en ik leer er veel van.
Maar goed, even terug naar jouw onderwerp.

Een vriendin van me leeft part-time als vrouw en heeft zich afgelopen zomer op haar werk geout over haar travestie.
Gewoon door met collega's wat te praten erover. Het ging als een lopend vuurtje door het bedrijf, ze was even de roddel van de dag, maar daar had ze mee gerekend. Ze was trots genoeg op zichzelf om dat aan te kunnen.
Het heeft haar enorm opgelucht, niet meer op zondagavond dat sombere moment dat je al je vrouwelijkheid weer moet gaan wegstoppen, met nagellakremover en noem maar op.
Geen schaamte meer, maar trots op haar lange haar en verzorgde wenkbrauwen. Het heeft haar leven als man daar een stuk draaglijker gemaakt, en ik vond het prachtig om te zien.
Ze kan nu ook als vrouw naar personeelsfeesten, en mocht ze ooit full-time als vrouw verder willen, dan is dit een goed begin.

Wel kreeg ze ook met onfatsoenlijke vragen te maken, suggesties over haar sexleven, grapjes over lingerie etc. Ze is weleens uit haar vel gesprongen daarover, en heeft daarmee collega's op hun plek gezet.
Het is niet altijd makkelijk geweest voor haar, maar zeer de moeite waard.

Er zijn dus veel overeenkomsen tussen een outing als tv of als ts.
Je eigenwaarde kennen en je grenzen aangeven zijn in allebei de situaties niet onbelangrijk.

Het grootste verschil met een outing als ts, om gaan dus, is dat je als ts van je collega's eigenlijk vraagt om iets hypocriets te doen: 'zij' zeggen, terwijl ze je als man gekend hebben en hoe je het wendt of keert nog wel heel lang een 'hij' blijven zien.

Groetjes

Sticky

[Irene]

Sticky schreef:

Het grootste verschil met een outing als ts, om gaan dus, is dat je als ts van je collega's eigenlijk vraagt om iets hypocriets te doen: 'zij' zeggen, terwijl ze je als man gekend hebben en hoe je het wendt of keert nog wel heel lang een 'hij' blijven zien.

Het grootste verschil is de overgang van part-time naar full-time, of je dat nu als TV of TS doet, doet er volgens mij niet zoveel toe.


Irene

[Sticky]

Daar heb je helemaal gelijk in Irene, het 'om' gaan is het verschil, niet het ts-zijn.
Maar ts-en gaan onvermijdelijk full-time, en ik ken zelf geen tv's die dat doen.

Sticky