Moderator: Moderators
Dat iemand je leuk vind om wat je bent... vrouw... niet omdat je zo lijkt op een man/ en omdat die persoon mannen ook wel leuk vind. Dat hij maw woorden iets leuk aan je vind wat je niet bent. Daar moet ik niets van hebben...."lieverd ik moet je erkennen dat ik zo gek op je ben omdat ik homo ben" arghJaniek_ schreef:Waarschijnlijk snap ik je niet helemaal, want ik kan me er weinig bij voorstellen.Snoopy schreef: Niet meer dan logisch toch?
Ik bedoelde wat, vrouw dus. En natuurlijk ook wie je bent, dus wat voor soort vrouw.Irene schreef:Snoopy schreef:
Ik hoop dat je bedoeld wie je bent, anders snap ik er helemaal niets van.Dat iemand je leuk vind om wat je bent
Irene
Je zegt nu precies hetzelfde, doch in andere vorm, als ik. En zolang de vrouwen met wie ik direct contact heb, het met mij nog steeds over roddels, achterklap en menstruatieproblemen hebben, dan zit t wel goed. Lijkt mij.Janiek_ schreef: Het gaat niet om afhankelijk opstellen, maar wel om "in contact" met de anderen om je heen leven. Als je je als vrouw presenteert, maar men blijft in de interactie op jou als man reageren, dan voelt dat niet oké. In die zin staat of valt een contact wel met de erkenning voor je identiteit. Wat een wildvreemde op straat denkt of voelt, is in dit geval niet zo interessant.
Dat gebeurde mij ook wel toen ik voor de buitenwereld nog een man wasAM_ber_79 schreef: En zolang de vrouwen met wie ik direct contact heb, het met mij nog steeds over roddels, achterklap en menstruatieproblemen hebben, dan zit t wel goed. Lijkt mij.
. Heeft soms ook meer met de soort persoon die je bent te maken dan met je gender.Wel hoor: ik val niet op mannen en mannen niet op mijSnoopy schreef: Dat is niet zo moeilijk te begrijpen toch?
. Dus ik maak dat soort dingen sowieso nooit mee. 
Die ervaringen heb ik ook, of ze elkaar hoer gaan noemen zodra ik weg ben kan ik natuurlijk niet beoordelen (omdat ik er dan niet bij ben), maar ik kan het maar maar moeilijk voorstellen. Klinkt mij iets te puberaal eerlijk gezegd.Dat gebeurde mij ook wel toen ik voor de buitenwereld nog een man was . Heeft soms ook meer met de soort persoon die je bent te maken dan met je gender.
Ik zal geen namen noemen (het was Madeleine B, onze lieve vriendin van o.a. dit forum) die mij wel eens midden in mn gezicht zei dat ik met de halve stad aan t sletten was tijdens n combi avond museumnacht-Kitty. Simpelweg omdat ik veel bekenden tegen kwam.Janiek_ schreef:AM_ber_79 schreef:Oh ja, das waar. Zodra vrouwen je hoer noemen, ben je pas echt volledig vrouw
Ah ja, vrouwen onder elkaar......AM_ber_79 schreef:Ik zal geen namen noemen (het was Madeleine B, onze lieve vriendin van o.a. dit forum) die mij wel eens midden in mn gezicht zei dat ik met de halve stad aan t sletten was tijdens n combi avond museumnacht-Kitty. Simpelweg omdat ik veel bekenden tegen kwam.
Dat zou ook wel het verschil kunnen zijn, want er is nl een soort spel dat tussen mannen en vrouwen gespeeld wordt... en het spel dat tussen mannen en vrouwen gespeeld wordt is een ander spel dan het spel dat tussen mannen en transseksuelen gespeeld wordt.Janiek_ schreef:Wel hoor: ik val niet op mannen en mannen niet op mijSnoopy schreef: Dat is niet zo moeilijk te begrijpen toch?
Eigenlijk ging het meer om die "positieve optie", iemand die van je walgt en je toch zo'n leuk meissie vindt. Dat lijkt me erg hypothetisch. Kan me er niks bij voorstellen.
Het is ook een soort dagdroom, en ik betwijfel ook of dat ooit werkelijkheid zou kunnen zijn. Een dagdroom van een transmeisje die niet als transmeisje gezien wordt maar als ze het verteld de jongen overstuur maakt maar dat hij je toch leuk genoeg vind om bij je te willen zijn. dat bedoel ik.Janiek_ schreef: Eigenlijk ging het meer om die "positieve optie", iemand die van je walgt en je toch zo'n leuk meissie vindt. Dat lijkt me erg hypothetisch. Kan me er niks bij voorstellen.
Dit snap ik wel, al valt het zowel buiten mijn droomwereld als buiten wat ik redelijkerwijs echt zal kunnen beleven.Snoopy schreef:Het is ook een soort dagdroom, en ik betwijfel ook of dat ooit werkelijkheid zou kunnen zijn. Een dagdroom van een transmeisje die niet als transmeisje gezien wordt maar als ze het verteld de jongen overstuur maakt maar dat hij je toch leuk genoeg vind om bij je te willen zijn. dat bedoel ik.Janiek_ schreef: Eigenlijk ging het meer om die "positieve optie", iemand die van je walgt en je toch zo'n leuk meissie vindt. Dat lijkt me erg hypothetisch. Kan me er niks bij voorstellen.
groetjes
Nee, het verleden kun je niet veranderen, je kunt er van leren. Het is niet altijd even makkelijk durf ik gerust te zeggen als 10 jaar post-op., maar na verloop van tijd hebben bepaalde dingen wel een plek gekregen. Of dat bij iedereen lukt ? Geen flauw idee, er zijn vrij weinig post-ops die actief blijven op fora. Bang voor herkenning lijkt mij niet nodig, maar is meer het verleden achter zich willen laten. Ik kan dat niet, want dan zou ik bv ook moeten ontkennen dat ik 3 kinderen heb.Janiek_ schreef:Dingen als "jongen/meisje" of "meisje/meisje" blijven voor mij (en ik denk wel heel veel transen) toch soweiso iets voor de droomwereld: iemand van 35 of 53 is geen meisje meer. Ook een hard gelag, te beseffen dat je van alles gemist hebt, wat je nooit meer in zult kunnen halen.
