De pen als lotgenoot

[ik ben hier niet meer]

Ik zal nooit ontkennen dat ik met een manlijk lichaam geboren ben, maar maakt mij dat betreffende mijn gevoel minder vrouw ? Wie bepaalt hoe vrouwelijk een vrouw is. Ik vind dat je dat zelf moet en kunt bepalen.
En waarom ik hier kom ? Om me af en toe lekker af te laten zeiken

[Frederique_]

Ik vraag me in alle eerlijkheid af (dus: zonder je af te willen zeiken) of het mogelijk is om je -net- zo vrouwelijk te voelen als iemand die als vrouw geboren is, terwijl je wel tig keer zoveel testosteron door je lichaam gehad hebt, terwijl die vrouw wel haar vrouwelijke lichaam vanaf de puberteit als vrouwelijk lichaam ervaren heeft en jij (noodgedwongen) niet. Dit soort zaken heeft toch ook gevolgen voor je gevoel?

(En ja, ik weet dat er in het verleden een behandeling van transen geweest is door ze juist veel testosteron te geven en nee, dat hielp niet, maar waarom zou het niet deels -wel- gevolgen voor je gevoel gehad kunnen hebben? Waarom zou je jarenlang-mannelijke lichaam geen gevolg gehad kunnen hebben voor hoe je je nu voelt?)

't Lichaam en de psyche zijn vaak zoveel complexer dan zwart-wit man-vrouw. Ook daarom ben ik zo hardnekkig aan het pleiten voor meer nuance...

Groetjes,

Frederique

[ik ben hier niet meer]

Ik vraag me in alle eerlijkheid af (dus: zonder je af te willen zeiken) of het mogelijk is om je -net- zo vrouwelijk te voelen als iemand die als vrouw geboren is, terwijl je wel tig keer zoveel testosteron door je lichaam gehad hebt, terwijl die vrouw wel haar vrouwelijke lichaam vanaf de puberteit als vrouwelijk lichaam ervaren heeft en jij (noodgedwongen) niet. Dit soort zaken heeft toch ook gevolgen voor je gevoel?

En vrouwen dan die zonder baarmoeder en eierstokken geboren worden ? Ik vind dat je echt alleen zelf kunt bepalen hoe je je voelt. Ik voel me niet minder vrouw omdat ik lichamelijk nooit ongesteld ben geweest. Gevoelens zitten vnl in je hoofd. En de westerse samenleving maakt daar ook meteen van dat je dan in een vrouwenlijf geboren moet zijn. Maar blijkbaar is hoe de psyche is toch belangrijker, anders zouden er geen mensen van geslacht veranderen. Alles wat er in je leven gebeurt heeft gevolgen voor je. Soms korte, soms blijvende gevolgen. Hoe kun je gevoelens vergelijken ? Net zo goed als dat ik niet kan zeggen dat mijn leven zwaarder is dan dat van jantje of marietje. Het is een eigen beleving, er is geen weegschaal of wat dan ook voor om het te meten. Dus mag iedereen zelf uitgaan van wat ie voelt.

[Frederique_]

Ik ga er inderdaad van uit dat vrouwen die zonder eierstokken of baarmoeder geboren zijn zich minder vrouw voelen dan vrouwen die daar wel mee geboren zijn. Overigens: hebben deze vrouwen wel borstvorming gehad tijdens de puberteit? Wij niet...

Groetjes,

Frederique

[ik ben hier niet meer]

Voelt elke vrouw, ieder mens zich niet anders ? Is iedereen niet anders ?

[Frederique_]

Dat kan. Maar niet iedereen beweert dat die zich net-zo-veel-vrouw voelt als iemand die als vrouw geboren is. Voor een trans vind ik dat een boute uitspraak.
Overigens: je gevoel is wat het is. Als jij je er prettig bij voelt om je net zo vrouw te voelen als iemand die als vrouw geboren is, doe dat dan gewoon en laat mij maar fijn twijfelen aan de vraag of dat wel-of-niet mogelijk is

Groetjes,

Frederique

[ik ben hier niet meer]

Voor een trans vind ik dat een boute uitspraak.
Overigens: je gevoel is wat het is. Als jij je er prettig bij voelt om je net zo vrouw te voelen als iemand die als vrouw geboren is, doe dat dan gewoon en laat mij maar fijn twijfelen aan de vraag of dat wel-of-niet mogelijk is

Niets is onmogelijk, en ja, ik ben geen trans meer. Ik ben lichamelijk een man geweest, psychisch nooit. En iedereen mag gelukkig vinden wat ie wil.

[Janiek_]

...en toch schrijf je hier nog...

Wat mooi, die insinuerende puntjes....

Da's op geen enkele manier een probleem, maar 't geeft wel aan dat je een zekere verbondenheid hebt met trans-wat-dan-ook-en. 't Geeft daarmee ook aan dat je je op een bepaalde manier anders voelt dan vrouwen die in een vrouwenlichaam geboren zijn (die veel minder de neiging hebben hier mee te schrijven).

Het is een bekend verschijnsel dat mensen met een gedeelde geschiedenis of problematiek elkaar opzoeken. In hoeverre die mensen daardoor "anders" zijn dan anderen, tja, dat is toch meestal een kwestie van beleving. Niet persé van identiteit. Maar voor jou gevoel is het dat bij transigheid blijkbaar wel.

Je bent anders, je blijft anders dan mensen die als vrouw geboren zijn. Da's mijn stelling. Het hele idee van de geslachtsoperatie als laatste stap in een man-naar-(volledig-)vrouw-proces is een farce waar medici zichzelf te veel eer door geven.

Mijn ervaring is wel dat het met elke stap die je doet en met de tijd die verstrijkt en de gevolgen die je stappen hebben een proces is dat je brengt bij vrouwzijn in deze wereld. In je beschrijvingen van waarom je je door het ontberen van een baarmoeder, het mislopen van een puberteit en het niet ondergaan vam een gewone socialisatie als vrouw "niet volledig vrouw" zou kunnen voelen, lees ik dan toch weer dat je daar aanmerkelijk dichter bij zou komen als je die manko's tot op zekere hoogte in zou halen.

[Frederique_]

Er zit een verschil tussen "dichterbij KUNT komen en dichterbij ZULT komen". Dichterbij ZULT komen is niet in zijn algemeenheid te voorspellen: daar heeft je gevoel ook een stem in (en er bestaan gevoelens tussen man en vrouw, die dus per definitie niet dichterbij het vrouw-gevoel komen als je lichaam wel vervrouwelijkt). Dichterbij KUNT komen? Ja, daar geloof ik heilig in... Zoals ik ook in het omgekeerde geloof: zolang dat niet mogelijk is KUN je ook niet dichterbij het net-zo-vrouw-als-iemand-die-als-vrouw-geboren-is-gevoel komen...

Groetjes,

Frederique

[Janiek_]

Er zit een verschil tussen "dichterbij KUNT komen en dichterbij ZULT komen". Dichterbij ZULT komen is niet in zijn algemeenheid te voorspellen: daar heeft je gevoel ook een stem in (en er bestaan gevoelens tussen man en vrouw, die dus per definitie niet dichterbij het vrouw-gevoel komen als je lichaam wel vervrouwelijkt). Dichterbij KUNT komen? Ja, daar geloof ik heilig in... Zoals ik ook in het omgekeerde geloof: zolang dat niet mogelijk is KUN je ook niet dichterbij het net-zo-vrouw-als-iemand-die-als-vrouw-geboren-is-gevoel komen...

Groetjes,

Frederique

Je bent weer even onnavolgbaar als altijd .

[Frederique_]

Onnavolgbaar of onbegrijpelijk?

Aan het tweede kan ik wat doen. Het eerste is afhankelijk van.... nu ja, laat maar

Groetjes,

Frederique

[Janiek_]

Onnavolgbaar of onbegrijpelijk?

Aan het tweede kan ik wat doen. Het eerste is afhankelijk van.... nu ja, laat maar

Ik heb geen erg hooggespannen verwachtingen van de mate waarin wij elkaar ooit zullen begrijpen. Volledig zal het in elk geval niet zijn .

Wat ik bedoel is dat ik het je niet nadoe om een zelfstandig naamwoord te bouwen uit 11 woorden en 10 verbindingsstreepjes !

het net-zo-vrouw-als-iemand-die-als-vrouw-geboren-is-gevoel

En in de manier waarop je algemene uitspraken probeert te doen over zaken die onmogelijk verifiëerbaar zijn, kan ik je niet volgen....

[AM_ber_79]

Ik vraag me in alle eerlijkheid af (dus: zonder je af te willen zeiken) of het mogelijk is om je -net- zo vrouwelijk te voelen als iemand die als vrouw geboren is, terwijl je wel tig keer zoveel testosteron door je lichaam gehad hebt, terwijl die vrouw wel haar vrouwelijke lichaam vanaf de puberteit als vrouwelijk lichaam ervaren heeft en jij (noodgedwongen) niet. Dit soort zaken heeft toch ook gevolgen voor je gevoel?

En hoe wou je dat in hemelsnaam gaan meten en vergelijken dan? Wou je de schaal van Frederique gaan uitvinden waarlangs iemand kan aangeven hoe vrouwelijk iemand zich voelt? En wat is dat, je vrouwelijk voelen? Of is dat voor iedereen anders, ook voor bio-vrouwen?

[Frederique_]

Tsja, waarom is het idee dat "wij ons net zo vrouwelijk voelen als vrouwen die als vrouw geboren zijn" zo on-omstreden en waarom is de stelling dat dit niet kan zo wel-omstreden?
(Misschien wel omdat mensen in het algemeen denken in termen van "man" en "vrouw" en de nuances daartussenin -zo- sterk richting die extremen getrokken worden dat het idee dat die extremen voor transen niet mogelijk is als denigrerend ervarend wordt?).

Nu ja, meten en vergelijken wil ik niet. Ik wil gewoon wat balletjes opgooien waarom -ik- er niet in geloof. En als jij/jullie wat anders willen geloven dan even goede vrienden/vriendinnen/whatevers.

Groetjes,

Frederique

[AM_ber_79]

Je vraagt je serieus af of t mogelijk is om je net zo vrouwelijk te voelen als n bio vrouw, maar je wilt niet vergelijken of meten. Dat klinkt nogal vreemd. Sterker nog, door het niet te willen vergelijken is t de vraag of je t je serieus afvraagt. je "net zo vrouwelijk voelen als" is toch echt n vergelijking trekken.

Overigens is t onmogelijk om et zeggen hoe "vrouwelijk"n bio vrouw zich voelt. Sterker nog, zij staan daar waarschijnlijk niet eens bij stil. Zij zijn t gewoon. En daar zouden wij eens n voorbeeld aan moeten nemen. Gewoon zijn wie je bent en er niet bij gaan nadenken hoe mannelijk of vrouwelijk je je daarbij voelt.