Hoi Carla,
Natuurlijk, een SRS is meer dan het verwijderen van een moedervlek. Aan de andere kant heb ik ook wel verslagen van FFS-operaties gelezen die veel zwaarder leken te zijn dan een SRS-operatie.
Ik denk zelf dat het belang van een SRS vaak overdreven wordt t.o.v. andere operaties. Ik denk dat de oorzaak daarvan de veel te lange wachtlijst en de houding van het genderteam is, waardoor zo'n operatie gevoelsmatig automatisch een ander gewicht krijgt dan andere behandelingen en operaties.
Groetjes,
Frederique
Obsessie
Moderator: Moderators
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Kijk ook eens op de genderkalender !
Hoi Carla,
nou, het hangt er maar net vanaf waar die SRS is uitgevoerd he? De post op's die ik ken die in Thailand door dr Suporn of dr Chettawut zijn geopereerd, zijn meer dan dik tevreden met de resultaten, functioneel en cosmetisch en qua gevoeligheid gezien. Alleen moet je er maar net het geld er voor hebben, of kunnen vrijmaken of wat dan ook.
Jammer dat er zo'n groot verschil bestaat tussen een 'ziekenfondsdoos' gecreeërd in Nederland, en een 'particuliere doos' gecreeërd in Thailand.
Overigens betreft een SRS niet 'het verwijderen van', laat staan 'amputeren van', maar het betreft het *vervangen van het een voor het ander*.
Punt is idd wel dat je *volkomen eerlijke* post ops te spreken moet zien te krijgen.....in mijn geval twijfel ik beslist niet aan de eerlijkheid van mijn post op ts vriendinnen, maar in het verleden deed ik dat beslist en zeer zeker wel. Vooral als iemand riep dat de hemelpoorten open waren gegaan, en zij maar tussen haar benen geblazen hoefde te worden om gillend klaar te komen (SRS in Amsterdam trouwens).
Als ik een SRS zou willen, dan zou ik hemel en aarde bewegen om aan het geld te komen om die in Thailand uit te laten voeren, gezien de real life resultaten die ik ken. Zoiets moet eenmalig en optimaal uitgevoerd worden, vind ik, aangezien je maar over 1 setje genitaliën beschikt dat eenmalig vervangen kan worden.
Groetjes Mila.
nou, het hangt er maar net vanaf waar die SRS is uitgevoerd he? De post op's die ik ken die in Thailand door dr Suporn of dr Chettawut zijn geopereerd, zijn meer dan dik tevreden met de resultaten, functioneel en cosmetisch en qua gevoeligheid gezien. Alleen moet je er maar net het geld er voor hebben, of kunnen vrijmaken of wat dan ook.
Jammer dat er zo'n groot verschil bestaat tussen een 'ziekenfondsdoos' gecreeërd in Nederland, en een 'particuliere doos' gecreeërd in Thailand.
Overigens betreft een SRS niet 'het verwijderen van', laat staan 'amputeren van', maar het betreft het *vervangen van het een voor het ander*.
Punt is idd wel dat je *volkomen eerlijke* post ops te spreken moet zien te krijgen.....in mijn geval twijfel ik beslist niet aan de eerlijkheid van mijn post op ts vriendinnen, maar in het verleden deed ik dat beslist en zeer zeker wel. Vooral als iemand riep dat de hemelpoorten open waren gegaan, en zij maar tussen haar benen geblazen hoefde te worden om gillend klaar te komen (SRS in Amsterdam trouwens).
Als ik een SRS zou willen, dan zou ik hemel en aarde bewegen om aan het geld te komen om die in Thailand uit te laten voeren, gezien de real life resultaten die ik ken. Zoiets moet eenmalig en optimaal uitgevoerd worden, vind ik, aangezien je maar over 1 setje genitaliën beschikt dat eenmalig vervangen kan worden.
Groetjes Mila.
Dat is niet helemaal waar Babette:Babette schreef:Hoi hoi,
er zijn een aantal dingen die me opvallen aan dit draadje:
vanuit mijn levensperspectief is een ieder ( uitzonderingen daar gelaten ) volstrekt verantwoordelijk voor de keuzes in zijn of haar leven en de consequenties die daaruit voort vloeien. Daar dient een ander alleen maar respect voor te hebben, hoe tegenstrijdig gevoelens ook kunnen zijn. Ik ben het dan ook helemaal met Lisa eens. Bovendien leven we allemaal in onze eigen belevingswereld, dus is het zo goed als onmogelijk om je voor te stellen hoe een ander zich voelt: het blijven interpretaties vanuit je eigen gevoels- en belevingskader.
Een ander aspect betreft de operatieve ingreep: ik heb hier allerlei voors en tegens mogen lezen vanuit een ieders individuele standpunt. Je kunt pragmatische of psychologische bedenkingen hebben, maar ik heb, geloof ik, nog niemand gehoord over een spirituele reden om het niet tot een SRS te laten komen. Dat is in mijn geval verreweg de zwaarste overweging. Mijn lichaam is mijn tempel en voor mijn spirituele gevoel is snijden in gezond vlees "not done". En voor mijn gevoel heeft opereren met betrekking tot iets wat toch wel met je psyche en gevoel te maken heeft, iets tegenstrijdigs.
Overigens heb ik ook geen kant en klare antwoorden en ga ik door met de zoektocht die het leven is...
Groetjes en liefs,
Babette.
http://www.travestie.org/html/forum/vie ... spirituele :
[/i]San10 schreef:Ik vroeg me af, zijn sommigen van jullie met spiritualiteit bezig
en hoe denk je er in die zin dan over wat betreft donoren?
Zelf heb ik er gemengde gevoelens over; het gevoel dat je toch
iets van die persoon overneemt, niet alleen fysiek.
Één van de redenen dat ik m'n pik er niet af laat halen, is omdat het toch
voor me aanvoelt als een amputatie, ondanks ik me vrouw voel.
SanneIk droom, dus ik ben.
Carla,Carla 2tone schreef:En Cynthia, jij hoort dus bij het selecte groepje wat niet helemáál door de natuur in de steek is gelaten: Schoenmaat, postuur en nog 't een en ander wat niet buiten proporties is voor een vrouw.
Als een GAB volgens de huidige (starre?) regeltjes een bevredigende oplossing biedt voor jou, kan dat toch niet per definitie óók goed voor mij zijn?
Dat heb ik ook nergens beweerd en zal ikook nooit doen. Ik zeg juist dat ieder zelf zijn eigen afwegingen moet maken. En bij twijfel NIET doen. Want je kunt op een gegeven moment echt niet meer terug.
Ik wilde alleen even laten zien dat het niet zo zwart-wit hoeft te zijn als MIla schetste.
Cyn.
Hoi hoi Frederique,
[quote="Frederique
Een interessant uitgangspunt. Maar hoe denk je dan over hormonen, of over ontharing? Mag dat wel, of mag dat ook niet? Frederique[/quote]
het is niet zozeer een kwestie van het al dan niet mogen, dat riekt naar taboes en dogma's en die houd ik er niet op na. Het is een pure gevoelskwestie. Op dit moment gebruik ik geen hormonen, maar onthaar ik wel. Of dit zal veranderen zal de toekomst uitwijzen; het blijft een zoektocht.
En het zwart-wit doorredeneren over de argumenten die je aandraagt zoals het dragen van make-up en kleren van het tegenovergestelde gender komt mijns inziens ook voort uit dogma's en taboes. Ik begrijp wel dat je het moeilijk vind om mijn grens aan te voelen; ik ben iedere dag bezig om mijn grenzen te verkennen, dus die zijn niet echt vastomlijnd. Wel heb ik bepaalde persoonlijke uitganspunten waarnaar ik tracht te leven. Als je het nog eens met me wilt uitdiepen, nodig ik je van harte uit om hier eens een boom over op te zetten onder het genot van een goede maaltijd en een goed glas wijn: een uitgelezen manier om tot elkaar te komen, weet ik uit ervaring...
Groetjes en liefs,
Babette.
[quote="Frederique
Een interessant uitgangspunt. Maar hoe denk je dan over hormonen, of over ontharing? Mag dat wel, of mag dat ook niet? Frederique[/quote]
het is niet zozeer een kwestie van het al dan niet mogen, dat riekt naar taboes en dogma's en die houd ik er niet op na. Het is een pure gevoelskwestie. Op dit moment gebruik ik geen hormonen, maar onthaar ik wel. Of dit zal veranderen zal de toekomst uitwijzen; het blijft een zoektocht.
En het zwart-wit doorredeneren over de argumenten die je aandraagt zoals het dragen van make-up en kleren van het tegenovergestelde gender komt mijns inziens ook voort uit dogma's en taboes. Ik begrijp wel dat je het moeilijk vind om mijn grens aan te voelen; ik ben iedere dag bezig om mijn grenzen te verkennen, dus die zijn niet echt vastomlijnd. Wel heb ik bepaalde persoonlijke uitganspunten waarnaar ik tracht te leven. Als je het nog eens met me wilt uitdiepen, nodig ik je van harte uit om hier eens een boom over op te zetten onder het genot van een goede maaltijd en een goed glas wijn: een uitgelezen manier om tot elkaar te komen, weet ik uit ervaring...
Groetjes en liefs,
Babette.
"We have to fight ignorance!" Madiba Nelson Mandela
Hoi hoi Sanne,
Groetjes en liefs,
Babette.
Je hebt helemaal gelijk!San10 schreef:Dat is niet helemaal waar Babette:Babette schreef:Hoi hoi,
er zijn een aantal dingen die me opvallen aan dit draadje:
vanuit mijn levensperspectief is een ieder ( uitzonderingen daar gelaten ) volstrekt verantwoordelijk voor de keuzes in zijn of haar leven en de consequenties die daaruit voort vloeien. Daar dient een ander alleen maar respect voor te hebben, hoe tegenstrijdig gevoelens ook kunnen zijn. Ik ben het dan ook helemaal met Lisa eens. Bovendien leven we allemaal in onze eigen belevingswereld, dus is het zo goed als onmogelijk om je voor te stellen hoe een ander zich voelt: het blijven interpretaties vanuit je eigen gevoels- en belevingskader.
Een ander aspect betreft de operatieve ingreep: ik heb hier allerlei voors en tegens mogen lezen vanuit een ieders individuele standpunt. Je kunt pragmatische of psychologische bedenkingen hebben, maar ik heb, geloof ik, nog niemand gehoord over een spirituele reden om het niet tot een SRS te laten komen. Dat is in mijn geval verreweg de zwaarste overweging. Mijn lichaam is mijn tempel en voor mijn spirituele gevoel is snijden in gezond vlees "not done". En voor mijn gevoel heeft opereren met betrekking tot iets wat toch wel met je psyche en gevoel te maken heeft, iets tegenstrijdigs.
Overigens heb ik ook geen kant en klare antwoorden en ga ik door met de zoektocht die het leven is...
Groetjes en liefs,
Babette.
http://www.travestie.org/html/forum/vie ... spirituele :
[/i]San10 schreef:Ik vroeg me af, zijn sommigen van jullie met spiritualiteit bezig
en hoe denk je er in die zin dan over wat betreft donoren?
Zelf heb ik er gemengde gevoelens over; het gevoel dat je toch
iets van die persoon overneemt, niet alleen fysiek.
Één van de redenen dat ik m'n pik er niet af laat halen, is omdat het toch
voor me aanvoelt als een amputatie, ondanks ik me vrouw voel.
Groetjes en liefs,
Babette.
"We have to fight ignorance!" Madiba Nelson Mandela
-
Ciska Lacomte
- Banned Lid
- Berichten: 569
- Lid geworden op: za mei 27, 2006 19:15
@Babette: Wat mij betreft plaatst de innerlijke ervaring van het Trans- zijn zo'n beetje alle (moderne) spirituele en religieuze dogma's die ik ken ver buiten mijn wereld.
Vrije keus....? hoe moet ik het opvatten? In de zin van: Als dat bestond was ik 1.75 meter lang, maatje 36/38. Korenbloemblauwe ogen, kastanjebruine krullen tot aan m'n bh-bandje, elke maand ongesteld etc, etc.
Ik geloof juist dat 'vrije keus' bedacht is door gehaaide politici en reclamejongens. Na de nodige bestudering van mensen en hun drijfveren kom ik meer en meer tot de conclusie dat 'het intellect' beter niet betrokken kan worden bij een (belangrijke) keuze die je moet maken. Alles komt uit je allerdiepste, allerpuurste ik. Het komt er letterlijk op neer dat een keuze die je maakt allang vanuit je gevoel is genomen. Het verstand is vooral hinderlijk waar het gaat om levenszaken.
Mijn verstand geeft je gelijk: Mijn plasser is 'gezond vlees', dus niks aan doen. Mijn gevoel noemt het: Lelijk, vies, hinderlijk en ongewenst.
Het een is de waarheid, het ander de werkelijkheid. Dus wat nu ?
Ik heb met 3 dingen te maken:
1.- Wat zie ik in mijn hart of mijn ziel (mijn geestelijke ik)
2.- Wat zie ik in de spiegel (mijn rationele ik)
3.- Wat zie ik door andermans ogen (mijn sociale ik)
1.- ziet een vrouw. 3.- ziet een man en 2.- zoekt een manier om die twee uitersten te verenigen.
2,- zegt: "Het is geen kwestie van Man of Vrouw. Het is een kwestie van Leven of niet leven." Zover ben ik al. Nu de rest.
Carla.
Vrije keus....? hoe moet ik het opvatten? In de zin van: Als dat bestond was ik 1.75 meter lang, maatje 36/38. Korenbloemblauwe ogen, kastanjebruine krullen tot aan m'n bh-bandje, elke maand ongesteld etc, etc.
Ik geloof juist dat 'vrije keus' bedacht is door gehaaide politici en reclamejongens. Na de nodige bestudering van mensen en hun drijfveren kom ik meer en meer tot de conclusie dat 'het intellect' beter niet betrokken kan worden bij een (belangrijke) keuze die je moet maken. Alles komt uit je allerdiepste, allerpuurste ik. Het komt er letterlijk op neer dat een keuze die je maakt allang vanuit je gevoel is genomen. Het verstand is vooral hinderlijk waar het gaat om levenszaken.
Mijn verstand geeft je gelijk: Mijn plasser is 'gezond vlees', dus niks aan doen. Mijn gevoel noemt het: Lelijk, vies, hinderlijk en ongewenst.
Het een is de waarheid, het ander de werkelijkheid. Dus wat nu ?
Ik heb met 3 dingen te maken:
1.- Wat zie ik in mijn hart of mijn ziel (mijn geestelijke ik)
2.- Wat zie ik in de spiegel (mijn rationele ik)
3.- Wat zie ik door andermans ogen (mijn sociale ik)
1.- ziet een vrouw. 3.- ziet een man en 2.- zoekt een manier om die twee uitersten te verenigen.
2,- zegt: "Het is geen kwestie van Man of Vrouw. Het is een kwestie van Leven of niet leven." Zover ben ik al. Nu de rest.
Carla.
Everybody's got something to hide except me and my monkey.
Hoi hoi Carla,
ik wil graag even reageren op datgene wat je schreef: ik heb het niet gehad over "vrije keus"; ik heb geschreven dat "een ieder volstrekt verantwoordelijk is voor de keuzes in zijn of haar leven, en de consequenties die daaruit voort vloeien". Dat is mijns inziens heel iets anders dan één of ander reclamejongens- of gehaaide politiciverhaal. Voor mij persoonlijk houdt dit in dat de keuzes vanuit het gevoel komen en niet vanuit het intellect. Je hersens zijn er om bepaalde zaken te categoriseren, zodat je de onophoudelijke informatiestroom kan behappen.
Mijn innerlijke ervaring is mijn spiritualiteit zonder taboes en dogma's. En ook ik zoek op mijn levenspad mogelijkheden om het vrouwelijke en het mannelijk te verenigen. Maar ik heb geen hekel aan m'n lichaam of appendages daarvan: ik houd van de mens die ik ben, mezelf dus, en dat is mijn uitgangspunt van m'n zoektocht.
Ondanks de soms aanwezige conflicten probeer ik zoveel mogelijk de schoonheid van mijn leven te zien, en dat te delen en relativeren met m'n partner en intieme vrienden. Ik moet je eerlijk zeggen dat dit me op moment van schrijven heel aardig lukt. Ik voel me behoorlijk in balans, en dat is wel een heel anders geweest.
Groetjes en liefs,
Babette.
ik wil graag even reageren op datgene wat je schreef: ik heb het niet gehad over "vrije keus"; ik heb geschreven dat "een ieder volstrekt verantwoordelijk is voor de keuzes in zijn of haar leven, en de consequenties die daaruit voort vloeien". Dat is mijns inziens heel iets anders dan één of ander reclamejongens- of gehaaide politiciverhaal. Voor mij persoonlijk houdt dit in dat de keuzes vanuit het gevoel komen en niet vanuit het intellect. Je hersens zijn er om bepaalde zaken te categoriseren, zodat je de onophoudelijke informatiestroom kan behappen.
Mijn innerlijke ervaring is mijn spiritualiteit zonder taboes en dogma's. En ook ik zoek op mijn levenspad mogelijkheden om het vrouwelijke en het mannelijk te verenigen. Maar ik heb geen hekel aan m'n lichaam of appendages daarvan: ik houd van de mens die ik ben, mezelf dus, en dat is mijn uitgangspunt van m'n zoektocht.
Ondanks de soms aanwezige conflicten probeer ik zoveel mogelijk de schoonheid van mijn leven te zien, en dat te delen en relativeren met m'n partner en intieme vrienden. Ik moet je eerlijk zeggen dat dit me op moment van schrijven heel aardig lukt. Ik voel me behoorlijk in balans, en dat is wel een heel anders geweest.
Groetjes en liefs,
Babette.
"We have to fight ignorance!" Madiba Nelson Mandela
-
Ciska Lacomte
- Banned Lid
- Berichten: 569
- Lid geworden op: za mei 27, 2006 19:15
Hoi Babette,
Over kiezen en verantwoordelijkheid...
Dat komt heel dicht bij mijn verklaring van VRIJHEID.
Vrijheid is de plicht om zelf verantwoordelijk te zijn voor je beslissingen. Verantwoordelijkheid is de bereidheid om de consequenties van het eigen doen en laten te aanvaarden en waar mogeljk te dragen.
Vrijheid kan pas draaglijk zijn als iedereen die verlangt naar vrijheid zich openstelt voor de waardigheid van elk levend wezen.
Aan de andere kant suggereert de term 'kiezen' al dat er altijd andere mogelijkheden zouden bestaan en dat dus niets bindend hoeft te zijn. De vrouw die ik in feite ben bewijst het tegendeel. Zij is heel en werkelijk. Het lijf wat eromheen zit is gewoon 'een misselijke grap van God zelf'.
Er valt niks te kiezen, het is duidelijk: Het lijf deugt niet.
Hoe knap de artsen ook zijn en hoe zorgvuldig en uitgebreid ik een medisch en cosmetisch traject ook zal doorlopen: Het lijf zal nooit deugen. In het gunstigste geval wordt het na veel knippen en plakken een surrogaatvrouw, wier geloofwaardiheid staat of valt met de presentatie, mijn gedrag, dus. Verder blijft het levenslang pappen en nathouden en hopen dat alles goed blijft gaan.
...... Maar......, misschien heb ik uiteindelijk niet meer dan dat nodig om in vrede en harmonie in het leven te staan.
En toch wéét ik dat er een andere weg is en ik zàl haar vinden !
Carla.
Over kiezen en verantwoordelijkheid...
Dat komt heel dicht bij mijn verklaring van VRIJHEID.
Vrijheid is de plicht om zelf verantwoordelijk te zijn voor je beslissingen. Verantwoordelijkheid is de bereidheid om de consequenties van het eigen doen en laten te aanvaarden en waar mogeljk te dragen.
Vrijheid kan pas draaglijk zijn als iedereen die verlangt naar vrijheid zich openstelt voor de waardigheid van elk levend wezen.
Aan de andere kant suggereert de term 'kiezen' al dat er altijd andere mogelijkheden zouden bestaan en dat dus niets bindend hoeft te zijn. De vrouw die ik in feite ben bewijst het tegendeel. Zij is heel en werkelijk. Het lijf wat eromheen zit is gewoon 'een misselijke grap van God zelf'.
Er valt niks te kiezen, het is duidelijk: Het lijf deugt niet.
Hoe knap de artsen ook zijn en hoe zorgvuldig en uitgebreid ik een medisch en cosmetisch traject ook zal doorlopen: Het lijf zal nooit deugen. In het gunstigste geval wordt het na veel knippen en plakken een surrogaatvrouw, wier geloofwaardiheid staat of valt met de presentatie, mijn gedrag, dus. Verder blijft het levenslang pappen en nathouden en hopen dat alles goed blijft gaan.
...... Maar......, misschien heb ik uiteindelijk niet meer dan dat nodig om in vrede en harmonie in het leven te staan.
En toch wéét ik dat er een andere weg is en ik zàl haar vinden !
Carla.
Everybody's got something to hide except me and my monkey.
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Carla,Carla 2tone schreef:Aan de andere kant suggereert de term 'kiezen' al dat er altijd andere mogelijkheden zouden bestaan en dat dus niets bindend hoeft te zijn. De vrouw die ik in feite ben bewijst het tegendeel. Zij is heel en werkelijk. Het lijf wat eromheen zit is gewoon 'een misselijke grap van God zelf'.
Ik vind je posting ijzersterk; je verwoordt het erg mooi en ik wens je alle sterkte toe in het vinden van jouw weg.
Toch wil ik een ding voor je houden: als er een God is, is het lijf dat zij jouw heeft gegeven geen misselijke grap. Ze heeft er een bedoeling mee gehad. In sommige (misschien de meeste) kerken zou men misschien denken dat het lijf jouw kruis is, die je hoort te dragen tot het einde van jouw leven. Ik bestrijd dat -- ik bestrijd ook dat het een proef is waarvoor je wel of niet kan slagen. Nee, als er een God is, heeft ze jou een weg willen wijzen. En jouw keus hierin is te luisteren naar je hart en luisteren naar je verstand, om de weg te vinden.
Wanneer er geen God bestaat dan ben je maar een van de variaties dat de natuur introduceert om het voortbestaan van de mensheid te waarborgen. In de evolutieleer zien wij dat de natuur constant veranderingen inbrengt in alle leven met de bedoeling om het leven zelf in stand te houden. De een slaagt erin en de andere niet. Wanneer je de juiste keuzen maakt zal je dat ook lukken.
Groetjes
Lisa
If all else fails, buy new shoes
-
Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Mila, ik respecteer je goede bedoelingen (die trek ik echt niet in twijfel). Ik weet niet of je waarschuwingen noodzakelijk zijn, maar ik ben wel bang dat je door de toon van je verhaal (rode draad) juist het tegenovergestelde bereikt van wat je wil zeggen.
Door steeds weer te oordelen op seksuele voorkeur en uiterlijke kenmerken jaag je de mensen tegen je in het harnas (bovendien is discriminatie op grond van seksuele voorkeur en uiterlijke kemmerken bij wet verboden).
Je zou veel meer bereiken als je daar iets minder lichtzinnig mee omging.
Irene
Door steeds weer te oordelen op seksuele voorkeur en uiterlijke kenmerken jaag je de mensen tegen je in het harnas (bovendien is discriminatie op grond van seksuele voorkeur en uiterlijke kemmerken bij wet verboden).
Je zou veel meer bereiken als je daar iets minder lichtzinnig mee omging.
Irene
Kleine stapjes
-
Ciska Lacomte
- Banned Lid
- Berichten: 569
- Lid geworden op: za mei 27, 2006 19:15
Dankjewel Lisa voor je steunende woorden. Er staan aanhalingstekens voor en na mijn opmerking over God. In feite probeer ik zo uit te drukken welke onmacht ik voel als het gaat om dit lichaam. Ik hoor bij geen enkele kerk o.i.d., maar ik gun God het voordeel van de twijfel: Ik heb nergens het bewijs kunnen vinden dat er géén God zou bestaan.
Dus ik heb gebeden en doe dat soms nog. Ik weet niet of ik werkelijk antwoord krijg, maar soms overkomen me dingetjes waar ik heeeel lang bij stil moet staan. Jazeker: Móet staan.
Als er iets is als 'Voorbestemming' in mijn leven, dan is dat niet het overwinnen van mijn geslachtsverwarring. Dat is een -belangrijke- stap die ik zal moeten nemen voordat ik mijn werkelijke doel kan bereiken. Dat weet ik dankzij zo'n dingetje waar ik al jaren telkens bij stilsta.
@ Irene: Ik begrijp niet goed waar jij leest dat Mila zou discrimineren of mensen aan zou vallen op uiterlijkheden. Ze zegt geen dingen die nog nooit eerder zijn uitgesproken. Elke malafide gendertherapeut zal iets dergelijks meer dan eens tegen elke cliënt zeggen, al zullen de gekozen woorden doorgaans iets anders van toon zijn.
Wat dacht je hiervan: The focus should be going full-time, not vaginoplasty
( Vrij vertaald: Je moet je richten op het leven als vrouw, niet op de geslachtsoperatie. )
Deze quote komt hiervandaan: http://www.tsroadmap.com/start/timetable.html
Een website waar je veel, heel veel gegevens kunt vinden die voor TG's en TSsen relevant zijn. De site is opgezet door een Amerikaanse die van haar eigen fouten geleerd heeft en langs deze weg een 'routebeschrijving' wil geven hoe je een geslachtsaanpassing het beste kunt plannen en uitvoeren. Ik heb nog geen onzin op deze site kunnen ontdekken. Alles snijdt hout. Natuurlijk is het gericht op Amerika, maar in feite zijn wij toch niet zo heel veel meer dan een overzees uithoekje van de VS, dus er is vrijwel niets wat niet ter zake zou doen voor ons.
De grote lijn in het verhaal: een GAB is geen sprookje, maar het kan wel uitdraaien op een nachtmerrie, dus doe er het nodige aan om dat te voorkomen.
En wat Mila nog aanstipt over de kennelijke cultuurverschillen in diverse landen is vooral voer voor sociologen of diepgravende discussies bij een goed glas. Wat mij betreft toont haar constatering vooral aan dat wij ondanks onze grote overeenkomst toch vooral verschillend zijn.
Gelukkig maar!
Carla.
Dus ik heb gebeden en doe dat soms nog. Ik weet niet of ik werkelijk antwoord krijg, maar soms overkomen me dingetjes waar ik heeeel lang bij stil moet staan. Jazeker: Móet staan.
Als er iets is als 'Voorbestemming' in mijn leven, dan is dat niet het overwinnen van mijn geslachtsverwarring. Dat is een -belangrijke- stap die ik zal moeten nemen voordat ik mijn werkelijke doel kan bereiken. Dat weet ik dankzij zo'n dingetje waar ik al jaren telkens bij stilsta.
@ Irene: Ik begrijp niet goed waar jij leest dat Mila zou discrimineren of mensen aan zou vallen op uiterlijkheden. Ze zegt geen dingen die nog nooit eerder zijn uitgesproken. Elke malafide gendertherapeut zal iets dergelijks meer dan eens tegen elke cliënt zeggen, al zullen de gekozen woorden doorgaans iets anders van toon zijn.
Wat dacht je hiervan: The focus should be going full-time, not vaginoplasty
( Vrij vertaald: Je moet je richten op het leven als vrouw, niet op de geslachtsoperatie. )
Deze quote komt hiervandaan: http://www.tsroadmap.com/start/timetable.html
Een website waar je veel, heel veel gegevens kunt vinden die voor TG's en TSsen relevant zijn. De site is opgezet door een Amerikaanse die van haar eigen fouten geleerd heeft en langs deze weg een 'routebeschrijving' wil geven hoe je een geslachtsaanpassing het beste kunt plannen en uitvoeren. Ik heb nog geen onzin op deze site kunnen ontdekken. Alles snijdt hout. Natuurlijk is het gericht op Amerika, maar in feite zijn wij toch niet zo heel veel meer dan een overzees uithoekje van de VS, dus er is vrijwel niets wat niet ter zake zou doen voor ons.
De grote lijn in het verhaal: een GAB is geen sprookje, maar het kan wel uitdraaien op een nachtmerrie, dus doe er het nodige aan om dat te voorkomen.
En wat Mila nog aanstipt over de kennelijke cultuurverschillen in diverse landen is vooral voer voor sociologen of diepgravende discussies bij een goed glas. Wat mij betreft toont haar constatering vooral aan dat wij ondanks onze grote overeenkomst toch vooral verschillend zijn.
Gelukkig maar!
Carla.
Everybody's got something to hide except me and my monkey.
Irene,
<Je zou veel meer bereiken als je daar iets minder lichtzinnig mee omging.>
Ongelooflijk, hoe krijg je het uit je toetsenbord? Ik schreef ettelijke keren dat ik in 17 jaar tijd 4 TS gerelateerde zelfmoorden heb meegemaakt, de laatste afgelopen juli. Of dacht je soms dat die TS'en in de problemen waren gekomen omdat hun moeder hun tijdens hun prille jeugd eens een lolly heeft geweigerd of zo?
En zoals ik schreef: de gemiddelde zelfmoord vond *10 jaar* na de (geslaagde) SRS plaats.
Mila.
<Je zou veel meer bereiken als je daar iets minder lichtzinnig mee omging.>
Ongelooflijk, hoe krijg je het uit je toetsenbord? Ik schreef ettelijke keren dat ik in 17 jaar tijd 4 TS gerelateerde zelfmoorden heb meegemaakt, de laatste afgelopen juli. Of dacht je soms dat die TS'en in de problemen waren gekomen omdat hun moeder hun tijdens hun prille jeugd eens een lolly heeft geweigerd of zo?
En zoals ik schreef: de gemiddelde zelfmoord vond *10 jaar* na de (geslaagde) SRS plaats.
Mila.
-
Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Carla,
Ik heb niet gezegd dat Mila discrimineert. Ik heb alleen aangegeven dat ze constant (en dus heb je gelijk dat het al eerder is gezegd, veel te vaak naar mijn zin zelfs) hamert op uiterlijkheden en seksuele voorkeur.
Dat je je moet focuseren op het leven als vrouw in plaats van de srs lijkt me inderdaad een goed uitgangspunt. Ik sta ik ook helemaal achter het standpunt dat de srs niet iets is waar je lichtzinnig over moet doen. Bovendien is het meer het puntje op de i dan een streven op zichzelf lijkt mij.
Met een malafide gendertherapeut zal toch niemand willen praten
Irene
Ik heb niet gezegd dat Mila discrimineert. Ik heb alleen aangegeven dat ze constant (en dus heb je gelijk dat het al eerder is gezegd, veel te vaak naar mijn zin zelfs) hamert op uiterlijkheden en seksuele voorkeur.
Dat je je moet focuseren op het leven als vrouw in plaats van de srs lijkt me inderdaad een goed uitgangspunt. Ik sta ik ook helemaal achter het standpunt dat de srs niet iets is waar je lichtzinnig over moet doen. Bovendien is het meer het puntje op de i dan een streven op zichzelf lijkt mij.
Met een malafide gendertherapeut zal toch niemand willen praten
Irene
Kleine stapjes
-
Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Mila,
Die lichtzinnigheid sloeg ook niet op de boodschap, maar op de toon. Je boodschap is wel duidelijk en ik ben het ook 100% met je eens, maar door er steeds weer stokpaardjes bij te slepen bereik je juist de mensen die je wilt bereiken niet.
Mijn excuses als ik je met die losse zin op het verkeerde been heb gezet.
Irene
Die lichtzinnigheid sloeg ook niet op de boodschap, maar op de toon. Je boodschap is wel duidelijk en ik ben het ook 100% met je eens, maar door er steeds weer stokpaardjes bij te slepen bereik je juist de mensen die je wilt bereiken niet.
Mijn excuses als ik je met die losse zin op het verkeerde been heb gezet.
Irene
Kleine stapjes