een duivelsglimlachje...
Geplaatst: wo jan 14, 2004 15:48
zo voelde het.
Vanmiddag ben ik even lekker wezen winkelen.
Lekker stadten, had me voorgenomen om nieuwe kleren tehalen...en een piercing.
Liep lekker relax als mezelf door de stad....ging een winkel in, en zat me ineens een vrouw me schamper toe te lachen...
Mensen werpen me vaker een lachje toe, en normaal treft me dit niet.
IK ben ook erg open in wie ik ben, ga morgen zelfs naar de kapper als anouk, maar wat me vanmiddag overkwam dit brengt me uit evenwicht.
Het was ook net alsof er iemand een val voor me had neergezet.
Ik was al uit evenwicht, keek ik perongeluk ook nog in een spiegel.
En die spiegel is dan helemaal genadeloos.......daar gaat dan het beetje zelfvertrouwen die ik heb op gebouwd.
Nou, ik ben gewoon door gaan winkelen, maar de fun was er zeker af.
Kon nergens meer leuke kleren vinden, en ben maar naar huis gegaan, om mijn wonden te likken.
Vraag me echt af....hoe kan het dat die vrouw me zo trof en alles als een kaartenhuis uit elkaar viel..
Ik laat me niet van de wijs brengen, maar ben nu wel op mijn hoede...
Sprookje is over dat Anouk boven de mensen staat, want dat probeerde ik..
Het maakte me niet zoveel uit hoe mensen op straat over me dachten...als ze er moeite mee hadden dan kijken ze maar een andere kant op.
Ik ga verder, maar wel wijzer.....
anouk
x
Vanmiddag ben ik even lekker wezen winkelen.
Lekker stadten, had me voorgenomen om nieuwe kleren tehalen...en een piercing.
Liep lekker relax als mezelf door de stad....ging een winkel in, en zat me ineens een vrouw me schamper toe te lachen...
Mensen werpen me vaker een lachje toe, en normaal treft me dit niet.
IK ben ook erg open in wie ik ben, ga morgen zelfs naar de kapper als anouk, maar wat me vanmiddag overkwam dit brengt me uit evenwicht.
Het was ook net alsof er iemand een val voor me had neergezet.
Ik was al uit evenwicht, keek ik perongeluk ook nog in een spiegel.
En die spiegel is dan helemaal genadeloos.......daar gaat dan het beetje zelfvertrouwen die ik heb op gebouwd.
Nou, ik ben gewoon door gaan winkelen, maar de fun was er zeker af.
Kon nergens meer leuke kleren vinden, en ben maar naar huis gegaan, om mijn wonden te likken.
Vraag me echt af....hoe kan het dat die vrouw me zo trof en alles als een kaartenhuis uit elkaar viel..
Ik laat me niet van de wijs brengen, maar ben nu wel op mijn hoede...
Sprookje is over dat Anouk boven de mensen staat, want dat probeerde ik..
Het maakte me niet zoveel uit hoe mensen op straat over me dachten...als ze er moeite mee hadden dan kijken ze maar een andere kant op.
Ik ga verder, maar wel wijzer.....
anouk
x