Vrouwzijn

[PaulasBeauty]

Ik heb de volgende vraag aan jullie nu zijn jullie vrijwel regelmatig bezig met het vrouwzijn sommige in wording en andere als travestiet dus regelmatig zetten jullie jezelf in vrouwenkleding in algehele styling.
Nu vraag ik me af is het dan geen anticlimax wanneer jullie weer gaan omkleden als man.
Het lijkt me zo verwarrend je voelt je helemaal top wanneer je in vrouwenkleding bent en eigenlijk gewoon vrouw bent maar nu de weg terug is dat niet vervelend en werkt dat deprimerend voor jullie.?????????? hoe gaan jullie hiermee om.

groetjes,
Paula

[Bea-Smit.]

Lieve Paula,

je snijdt hier een onderwerp aan die waarschijnlijk voor een ieder anders is. Ik ben een man en blijf een man. Maar ik heb toch de behoefte om regelmatig vrouw te zijn. Als ik mij volledig gekleed heb dan heb ik ook geen behoefte aan lichamelijke contact. Een kus is mogelijk maar de rest vindt ik niet fijn. Het vrouw zijn is soms voor mij een reactie op de daarvoor gebeurde omstandigheden. Als dan een poosje als vrouw gekleed ben geweest dan is dat genoeg en kan ik weer verder als man. Het is dan voor mij geen teleurstelling om weer man te zijn.
Ook heb ik wel eens plan om en hele dag als vrouw te gaan winkelen en dan kan het vervroegd omkleden wel een teleurstelling zijn.
Het is heel moeilijk om dit alles goed te omschrijven.

Ik hoop dat je hier iets mee kunt.Misschien reageer ik nog wel op een andere reactie.

Groetjes Bea.

[PaulasBeauty]

Lieve Paula,

je snijdt hier een onderwerp aan die waarschijnlijk voor een ieder anders is. Ik ben een man en blijf een man. Maar ik heb toch de behoefte om regelmatig vrouw te zijn. Als ik mij volledig gekleed heb dan heb ik ook geen behoefte aan lichamelijke contact. Een kus is mogelijk maar de rest vindt ik niet fijn. Het vrouw zijn is soms voor mij een reactie op de daarvoor gebeurde omstandigheden. Als dan een poosje als vrouw gekleed ben geweest dan is dat genoeg en kan ik weer verder als man. Het is dan voor mij geen teleurstelling om weer man te zijn.
Ook heb ik wel eens plan om en hele dag als vrouw te gaan winkelen en dan kan het vervroegd omkleden wel een teleurstelling zijn.
Het is heel moeilijk om dit alles goed te omschrijven.

Ik hoop dat je hier iets mee kunt.Misschien reageer ik nog wel op een andere reactie.

Groetjes Bea.

Hoi Bea,

Dank jewel voor je reactie en inderdaad het is een onderwerp die voor iedereen anders is.
Voor mij een onderwerp om te beleven hoe jullie alles beleven en ja ik begrijp zeker dat het moeilijk is om alles goed te omschrijven want ik denk dat het een soort emotie is wat je beleefd waar diverse gevoelens om de hoek komt kijken en dat op papier zetten is een kunst ben ik me zeker van bewust.
Maar ik vind het knap dat je het toch zo kunt verwoorden voor mij heel goed begrijpbaar.
Dank je wel,
Lieve groetjes,
Paula

[MarjoleinJ]

Hoi Paula,

Wat mij betreft heb je helemaal gelijk: 't voelt elke keer weer als 'n anticlimax... Ben ook zo'n beetje de laatste die telkens weg gaat bij de t&t (sorry voor 't ongerief dames gastvrouwen...) maar ik *wil* helemaal niet weg!! Hoe ik er verder mee om ga? Sja... je kunt er weinig aan doen he? Ik ben wel met m'n vriendin bezig om thuis ook een situatie te scheppen waar ik vaker mezelf kan zijn en dat vergt natuurlijk wel even wat tijd. Totdat 't zover is nog maar even volhouden en leven van t&t naar t&t ...

Leuk om op je profiel te lezen dat jij je vanwege 't feit dat "wij" zo bezig zijn met onze vrouwelijkheid jij d'r ook anders tegen aan gaat kijken grappig! Mag ik vragen wat voor soort dingen/dingetjes dat zijn dan? Als je concrete voorbeelden hebt natuurlijk...

groetjes en knufff,

marjolein

[Adeline_]

Ik vind dat 'man' zijn tot hiertoe nog een noodzaak om men boterham te verdienen.Moest dat niet zijn verdween dat 'man' zijn in de kast tot in het jaar nul ofzoiets.Let wel ik ben geen Ts of TG enkel een trava.Zit eingelijk tussen twee stoelen in=androgeen=volgens tests.



Groetjes Adeline

[PaulasBeauty]

Hoi Paula,

Wat mij betreft heb je helemaal gelijk: 't voelt elke keer weer als 'n anticlimax... Ben ook zo'n beetje de laatste die telkens weg gaat bij de t&t (sorry voor 't ongerief dames gastvrouwen...) maar ik *wil* helemaal niet weg!! Hoe ik er verder mee om ga? Sja... je kunt er weinig aan doen he? Ik ben wel met m'n vriendin bezig om thuis ook een situatie te scheppen waar ik vaker mezelf kan zijn en dat vergt natuurlijk wel even wat tijd. Totdat 't zover is nog maar even volhouden en leven van t&t naar t&t ...

Leuk om op je profiel te lezen dat jij je vanwege 't feit dat "wij" zo bezig zijn met onze vrouwelijkheid jij d'r ook anders tegen aan gaat kijken grappig! Mag ik vragen wat voor soort dingen/dingetjes dat zijn dan? Als je concrete voorbeelden hebt natuurlijk...

groetjes en knufff,

marjolein

Hoi Marjolein,

Dank je wel voor je verhaal ik vind het heel ingrijpend wat jullie eigenlijk door moeten maken ook omdat de butenwereld veel vooroordelen heeft over jullie manier van manifesteren.
Echter contateer ik dat wanneer je een travestiet wordt of bent er veel opstakels voor jullie inde weg staan op het emotionele vlak maar ook in de maatschappij.
Voorbeeldje hoe men kan denken over jullie ik zat met een collega te praten over de huidverzorging van jullie en dat daar eigenlijk nog veel aan schort en ik stelde voor om hier wat mee te gaan doen bv workshops of iets dergelijks waar ze op antwoorde en als deze mensen komen op welke toilet moeten ze dan en wanneer andere mensen hun zien hoe zal men dan wel niet gaan reageren want ja wanneer ze verkleed aankomen als vrouw moet toch heel raar zijn.
Afijn ik liet een diep zucht en zij laat maar erg handig om weer vooroordelen te kweken en men ze in een bepaald hokje duwen.
Ik vond het heel erg om dit aan te horen laat staan wat jullie eigenlijk niet allemaal door moeten maken met onze z.g.n cultuurrijke, sociale, kleurrijke maatschappij.

Oke nu weer even iets gezelligs wat ik alemaal ontdekt is dat jullie bv over kleding en make-up een totaal ander kijk hebben dan de biologische vrouw veel intensiever ermee bezig om er goed uit te zien daar kunnen wij nog veel van leren.
Dat jullie veel meer info halen van internet of andere middelen over de verzorging van de vrouw.
Dat jullie veel opener zijn in praten over bv het ontharen hoe je het doet wat het ebste voor je is of het pijnlijk is jullie diepen veel meer materie uit wat jullie bezig houden en dat doen althans de meeste vrouwen niet waarschijnlijk omdat het meer vanzelf sprekender is van ons.
Maar ook de openheid onderling natuurlijk zal er zeker ook wel vervelende dingen gezegd worden net als bij ons maar de openheid is verbasend .
Maar ook het plezier in het vrouwzijn is veel intenser dan wij biologische vrouwen waarschijnlijk ook omdat wij al vrouw zijn en zo geboren zijn.

Groetjes,
paula

[PaulasBeauty]

Ik vind dat 'man' zijn tot hiertoe nog een noodzaak om men boterham te verdienen.Moest dat niet zijn verdween dat 'man' zijn in de kast tot in het jaar nul ofzoiets.Let wel ik ben geen Ts of TG enkel een trava.Zit eingelijk tussen twee stoelen in=androgeen=volgens tests.



Groetjes Adeline

Hoi Adeline,

Dan zit je volgens mij best wel in een moeilijke fase.

Groetjes Paula

[Evelienne]

Paula,

Eerst en vooral vind ik het heel prettig dat je zo'n belangstelling voor ons hebt. In een van je reacties gaf je aan dat je ons zo openhartig vindt over alles wat ons bezighoudt en hoe we ons verzorgen en kleden. Inderdaad zullen we hier wel verschillen van vrouwen. Ik heb hier niet voor gestudeerd en kan enkel naar de reden gissen en mijn eigen gevoelens hierover uitspreken.
Ik heb het idee dat wij normaliter "ons verhaal" niet aan anderen kwijt kunnen. Je vertelt, overigens bij hoge uitzondering, mensen over je identiteit. De reactie is dan vaak dat men het heel erg vindt. Vaak zijn mensen echter bang om met je overj e gevoelens maar bovenal met je over de leuke dingen van je identiteit te praten. Het wordt toch als vreemd en afstotend ervaren. Ik zou trouwens eerlijk gezegd ook niet weten hoe ik zou reageren als buitenstaander wanneer ik niet deze sterke gevoelens had. Jij stelt vragen aan ons en hebt een oprechte belangstelling voor wat ons bezighoudt. Eindelijk kun je dan eens je verhaal kwijt en heb je het idee dat naar je geluisterd wordt en je wordt begrepen en gerespecteerd voor wat je bent. Daarvoor mijn oprechte dank.

Nu, ten aanzien van hoe het voelt als je weer man moet worden. Ik formuleer het expres zo negatief omdat dat het gevoel is wat op dat moment overheerst. Vaak is het zo dat ik overdag (ondanks dat ik gezien mijn drukke baan eigenlijk hiervoor geen tijd heb) verlang naar het moment dat ik s'avonds thuis kom om me te kunnen omkleden. De avond voelt dan heerlijk. Vaak slaap ik ook "en femme". Wanneer je dan s'ochtens je weer moet preparen als man om te gaan werken geeft dat een domper. Soms heb ik wel eens gedacht hoe zouden de collega's en klanten het vinden om me als vrouw op het werk tegen te komen. Helaas zal dat een droom blijven. Om dus op je vraag terug te komen heb ik er vaak nogal moeite mee om weer in mijn oude rol terug te vallen als man.

Overigens ben ik reuze benieuwd naar mogelijke initiatieven van jou voor een workshop. Lijkt me hartstikke gezellig en leerzaam,

Liefs,

Evelienne

[Cynthia]

Voorbeeldje hoe men kan denken over jullie ik zat met een collega te praten over de huidverzorging van jullie en dat daar eigenlijk nog veel aan schort en ik stelde voor om hier wat mee te gaan doen bv workshops of iets dergelijks waar ze op antwoorde en als deze mensen komen op welke toilet moeten ze dan en wanneer andere mensen hun zien hoe zal men dan wel niet gaan reageren want ja wanneer ze verkleed aankomen als vrouw moet toch heel raar zijn.

Oke nu weer even iets gezelligs wat ik alemaal ontdekt is dat jullie bv over kleding en make-up een totaal ander kijk hebben dan de biologische vrouw veel intensiever ermee bezig om er goed uit te zien daar kunnen wij nog veel van leren.
Dat jullie veel meer info halen van internet of andere middelen over de verzorging van de vrouw.
Dat jullie veel opener zijn in praten over bv het ontharen hoe je het doet wat het ebste voor je is of het pijnlijk is jullie diepen veel meer materie uit wat jullie bezig houden en dat doen althans de meeste vrouwen niet waarschijnlijk omdat het meer vanzelf sprekender is van ons.
Maar ook de openheid onderling natuurlijk zal er zeker ook wel vervelende dingen gezegd worden net als bij ons maar de openheid is verbasend .
Maar ook het plezier in het vrouwzijn is veel intenser dan wij biologische vrouwen waarschijnlijk ook omdat wij al vrouw zijn en zo geboren zijn.

Paula,

Ik denk dat er wat dat betreft best verschil is tussen de acceptatie van travestieten en transsexuelen. Ik ga over 1,5 maand full-time als vrouw leven, en het is op het werk nu al vanzelfsprekend dat ik dan van het damestoilet gebruik ga maken.
Maar ook op de fitness hebben ze al gezegd er geen enkel probleem mee te hebben als ik vanaf dan gebruik maak van de dameskleedkamer en -douches.
Nou maar hopen dat er geen conflicten komen als ik dat straks ook inderdaad doe.

Er is zo ontzettend veel publiciteit en voorlichting geweest over transsexualiteit, dat ik eigenlijk nog geen negatieve reactie heb meegemaakt (al gaat dat onherroepelijk komen).
Maar de buitenwereld heeft wat dat betreft toch meer moeite met mannen die zich zo nu en dan als vrouw willen presenteren. Al zou dat niet moeten.

[PaulasBeauty]

Paula,

Eerst en vooral vind ik het heel prettig dat je zo'n belangstelling voor ons hebt. In een van je reacties gaf je aan dat je ons zo openhartig vindt over alles wat ons bezighoudt en hoe we ons verzorgen en kleden. Inderdaad zullen we hier wel verschillen van vrouwen. Ik heb hier niet voor gestudeerd en kan enkel naar de reden gissen en mijn eigen gevoelens hierover uitspreken.
Ik heb het idee dat wij normaliter "ons verhaal" niet aan anderen kwijt kunnen. Je vertelt, overigens bij hoge uitzondering, mensen over je identiteit. De reactie is dan vaak dat men het heel erg vindt. Vaak zijn mensen echter bang om met je overj e gevoelens maar bovenal met je over de leuke dingen van je identiteit te praten. Het wordt toch als vreemd en afstotend ervaren. Ik zou trouwens eerlijk gezegd ook niet weten hoe ik zou reageren als buitenstaander wanneer ik niet deze sterke gevoelens had. Jij stelt vragen aan ons en hebt een oprechte belangstelling voor wat ons bezighoudt. Eindelijk kun je dan eens je verhaal kwijt en heb je het idee dat naar je geluisterd wordt en je wordt begrepen en gerespecteerd voor wat je bent. Daarvoor mijn oprechte dank.

Nu, ten aanzien van hoe het voelt als je weer man moet worden. Ik formuleer het expres zo negatief omdat dat het gevoel is wat op dat moment overheerst. Vaak is het zo dat ik overdag (ondanks dat ik gezien mijn drukke baan eigenlijk hiervoor geen tijd heb) verlang naar het moment dat ik s'avonds thuis kom om me te kunnen omkleden. De avond voelt dan heerlijk. Vaak slaap ik ook "en femme". Wanneer je dan s'ochtens je weer moet preparen als man om te gaan werken geeft dat een domper. Soms heb ik wel eens gedacht hoe zouden de collega's en klanten het vinden om me als vrouw op het werk tegen te komen. Helaas zal dat een droom blijven. Om dus op je vraag terug te komen heb ik er vaak nogal moeite mee om weer in mijn oude rol terug te vallen als man.

Overigens ben ik reuze benieuwd naar mogelijke initiatieven van jou voor een workshop. Lijkt me hartstikke gezellig en leerzaam,

Liefs,

Evelienne

Hoi Eveliene,

Bedankt voor je verhaal en de durf dat je zo naar buiten komt met jouw emotie.
Ik begrijp wat jebedoelt de maatschappij verdeelt iedereen in hokjes en alles wat toch afwijkend is van wat men normaal noemt wordt altijd met vreemde ogen nagekeken op uitzonderingen na.
Maar net wat je zegt het lijkt me zo moeilijk omdat je vaak niet je verhaal kwijt kunt en laat staan voor begrip.
Dus jullie wereldje is in feite heel erg klein en voor de buitenwereld in mijn ogen dan wordt travestie geassocieerd met de extreme kant van travestie dat er ook wel is natuurlijk en dan bedoel ik mensen zoals nikki nicole, en die laatst op de voorpagina stond met die hoge pruik ben d'r naam even kwijt dat is vaak wat men voor ogen heeft, de bekende dragqueens om het zo maar even te noemen en dat geeft eigenlijk ook geen goed beeld over travetie in zijn algemeenheid.

Groetjes,
Paula

[PaulasBeauty]

Voorbeeldje hoe men kan denken over jullie ik zat met een collega te praten over de huidverzorging van jullie en dat daar eigenlijk nog veel aan schort en ik stelde voor om hier wat mee te gaan doen bv workshops of iets dergelijks waar ze op antwoorde en als deze mensen komen op welke toilet moeten ze dan en wanneer andere mensen hun zien hoe zal men dan wel niet gaan reageren want ja wanneer ze verkleed aankomen als vrouw moet toch heel raar zijn.

Oke nu weer even iets gezelligs wat ik alemaal ontdekt is dat jullie bv over kleding en make-up een totaal ander kijk hebben dan de biologische vrouw veel intensiever ermee bezig om er goed uit te zien daar kunnen wij nog veel van leren.
Dat jullie veel meer info halen van internet of andere middelen over de verzorging van de vrouw.
Dat jullie veel opener zijn in praten over bv het ontharen hoe je het doet wat het ebste voor je is of het pijnlijk is jullie diepen veel meer materie uit wat jullie bezig houden en dat doen althans de meeste vrouwen niet waarschijnlijk omdat het meer vanzelf sprekender is van ons.
Maar ook de openheid onderling natuurlijk zal er zeker ook wel vervelende dingen gezegd worden net als bij ons maar de openheid is verbasend .
Maar ook het plezier in het vrouwzijn is veel intenser dan wij biologische vrouwen waarschijnlijk ook omdat wij al vrouw zijn en zo geboren zijn.

Paula,

Ik denk dat er wat dat betreft best verschil is tussen de acceptatie van travestieten en transsexuelen. Ik ga over 1,5 maand full-time als vrouw leven, en het is op het werk nu al vanzelfsprekend dat ik dan van het damestoilet gebruik ga maken.
Maar ook op de fitness hebben ze al gezegd er geen enkel probleem mee te hebben als ik vanaf dan gebruik maak van de dameskleedkamer en -douches.
Nou maar hopen dat er geen conflicten komen als ik dat straks ook inderdaad doe.

Er is zo ontzettend veel publiciteit en voorlichting geweest over transsexualiteit, dat ik eigenlijk nog geen negatieve reactie heb meegemaakt (al gaat dat onherroepelijk komen).
Maar de buitenwereld heeft wat dat betreft toch meer moeite met mannen die zich zo nu en dan als vrouw willen presenteren. Al zou dat niet moeten.

Hoi Cynthia,

Ja dat denk ik dus ook dat acceptatie van trasseksueel heel anders ligt als bij travestie, ik merk dat ook in mijn belevening .
Travestie wordt als heel extreem gezien terwijl dat niet altijd zo is ik bedoel extreem zoals het in de media altijd naar voren komt veel glamour, veel make-up uitgedoste dames met heel veel bravour dus de bekende drag queens.

Maar wat goed en spannend voor je dat je nu straks als vrouw door het leven gaat
En wat fijn dat de mensen in jouw omgeving daar begrip voor hebben ik denk ook na verloop van tijd dat men niet meer beter weet en je ook totaal gaan accepteren als vrouw wat in het begin natuurlijk veel nieuwsgierigheid zal opwekken het als spannend zal ervaren en afwachtend is.
Maar datzelfde geld natuurlijk ook voor jouw en jij bent degene die door alle fases heen moet.
Ik wens je heel veel geluk toe en sterkte want dat zal je zeker nodig hebben.
Ik maakt het nu ook mee van dichtbij en het is een verbazende ontwikkeling als je iemand langzaam vrouw ziet worden het is heel apart om dat mee te maken je hebt ook geen flauw benul wat er allemaal om de hoek komt kijken dat is ongekend maar erg intressant.
Nou meis zet'm ik vind het super voor je echt waar.

groetjes,
Paula

[enjoy]

Paula.

Mijn ervaring is dat als ik een uur of drie vrouw geweest ben, valt het mij zwaar om een broek aan te trekken. Geluukig kan ik gewoon damesondergoed aan trekken, dus het gevoel blijft wel wat hangen.
Toch wil ik een keer er echt als uitzien als een vrouw, gewoon ht totale gevoel hebben.
maar dagelijks als vrouw zijn, lijkt mij niets. Ik denk dat bij mij de verveling toeslaat. Op het moment zou een dag al mooi zijn.

enjoy

[PaulasBeauty]

Paula.

Mijn ervaring is dat als ik een uur of drie vrouw geweest ben, valt het mij zwaar om een broek aan te trekken. Geluukig kan ik gewoon damesondergoed aan trekken, dus het gevoel blijft wel wat hangen.
Toch wil ik een keer er echt als uitzien als een vrouw, gewoon ht totale gevoel hebben.
maar dagelijks als vrouw zijn, lijkt mij niets. Ik denk dat bij mij de verveling toeslaat. Op het moment zou een dag al mooi zijn.

enjoy

Hoi Enyou,

Dank je wel voor je berichtje maar wanneer jij je verkleed tot een vrouw zie dan nog niet echt uit als een vrouw of zijn er nog een aantal puntjes waar je aan moet werken om als een echte vrouw te voorschijn te kunnen komen..???????????

Groetjes Paula

[enjoy]

hoi paula.

ik voel me ook na het omkleden niet echt vrouw, maar daar komt nu misschien verandering in.
Mijn droom is om een fotoreportage te maken als vrouw zijnde.
Ik ben namslijk erg nieuwsgierig om te zien wat het resultaat zal zijn.

enjoy

[PaulasBeauty]

hoi paula.

ik voel me ook na het omkleden niet echt vrouw, maar daar komt nu misschien verandering in.
Mijn droom is om een fotoreportage te maken als vrouw zijnde.
Ik ben namslijk erg nieuwsgierig om te zien wat het resultaat zal zijn.

enjoy

Ik denk heel mooi met een goede styling, fotomake-up,hairstyling ik welk vorm dan ook en natuurlijk een goede fotograaf dan zal je verbaasd staan wat er uit komt voor prachtige plaatjes zeker te weten.
Groetjes,
Paula