Bedrijfsarts

[dhiamara]

Namasté lieverds
Gisteren gesprek gehad met bedrijfsarts. Inderdaad moet ik proberen privé sores en werk gescheiden houden. Alhoewel, als mens zijnde lijkt me dit erg moeilijk maar daar gaat dit eigenlijk niet over.

Wat mij trof was de volgende opmerking. "Transsexualiteit is jouw probleem, ga je in de toekomst je nog opereren? antw. Ik weet dat niet. Volgende opmerking: Als je het 20 jaar eerder geweten had. Antw: dan was ik misschien wel doorgegaan. (PS. ik weet eigenlijk pas sinds de laatste tijd dat dit o.a. mijn probleem is. TV. TG. TS) Daarna kreeg ik het gevoel "Zo dat is dus geen groot probleem meer en kan hij dus gewoon aan het werk. Over en uit met dat gezeur en maar weer aan het werk.

Helaas ben ik gisteren te weten gekomen dat hij totaal geen contact heeft opgenomen met mijn psycholoog (toestemming gegeven) om info te krijgen. Leidinggevende heeft gevraagd of hij dit gedaan had waarop hij bevestigend antwoorde. NEE dus!! Gewoon met zijn eigen visie (wat ik al tijden aanvoel met géén diep inzicht in psychische problematiek) zijn oordeel klaar te hebben en vandaar uit zo snel mogelijk weer aan het werk krijgen.
Tja wat wil je met deze verandering in de mentaliteit om iedereen productief te laten zijn

[Frederique_]

Hoi Dhiamara,

De vraag die bij mij opkomt is: wat verwacht(te) je van je bedrijfsarts?

Mocht je onoverkomelijke problemen met je werkgever krijgen dan kun je evt. (lid worden van en) contact opnemen met een vakbond?

Groetjes,

Frederique

[Chantal C.]

De vraag die bij mij opkomt is: wat verwacht(te) je van je bedrijfsarts?

Inderdaad. Ik ben nog nooit bij een bedrijfs- en/of arboarts geweest. Mijn werkgever heeft het doorgegeven aan de Arbodienst, met het verzoek het geslacht aan te passen in hun administratie. Dat was alles.

[dhiamara]

Ik verwacht in ieder geval van een bedrijfsarts dat hij, indien mogelijk en waar hij ook toestemming van mij gekregen heeft, zijn conclusie trekt op basis van medische gegevens ondersteund door in dit geval een psycholoog. Hij zelf is er ook mee aangekomen dat ik ondersteuning moest zoeken om er achter te komen wat er aan de hand is. Hier vind ik dus eigenlijk alleen maar een conclusie gebaseert op wat hij van mij gehoord heeft (echt tijdens emotionele gesprekken mijnerzijds waar ik mij niet duidelijk uitgesproken heb, er speelden meerdere problemen) en info gebaseerd via leidinggevende.

[joke]

Hallo lieve dhiamara . ik vind het erg spijtig voor je dat de bedrijfsarts er zo over denkt . het zijn vaak afgekeurde dokters of huis artsen . daarom denk ik dat hij je niet serieus neemt misschien denkt hij wel och weer iemand die graag aandacht wil en een reden zoekt om thuis maar beklijven . want ander had hij wel contact op genomen met je psycholoog . zo denk ik er over . sterkte meid . liefs joke

[Chantal C.]

Ik verwacht in ieder geval van een bedrijfsarts dat hij, indien mogelijk en waar hij ook toestemming van mij gekregen heeft, zijn conclusie trekt op basis van medische gegevens ondersteund door in dit geval een psycholoog.

Waarom zou je dit willen? Een bedrijfsarts heeft vaak geen weet van zaken als genderdysphorie. Hou er wel rekening mee doordat je meer en meer hulpverleners inschakelt, je in een hulpverleningsmolen terecht komt. Uiteindelijk komen dit soort zaken ook bij je leidinggevende terecht.

Ik heb er voor gekozen om zaken direct met PZ te bespreken. Ik hou ze op de hoogte van mijn "vorderingen".

[Cynthia]

Hoi

Mijn ervaring is dat de bedrijfsarts in dit traject feitelijk geen enkele waarde heeft (tenzij je dreift uit te vallen door psychische problemen).
Ik heb de bedrijfsarts wel geinformeerd, maar dat was achteraf meer ter kennisgeving.
PZ is ok op de hoogte, maar vervult verder ook geen actieve rol.
Mijn "people manager" is degene die het meeste op de hoogte is.

Maar ik krijg alle medewerking en begrip. Ik zou iedereen in dit traject toewensen dat het bij hen ook zo gemakkelijk en vanzelfsprekend gaat.

[dhiamara]

Inderdaad is een groot gedeelte van mijn afwezigheid te verklaren door psychische problematiek. Om dit duidelijk te maken heb ik hem verteld dat we er achter zijn gekomen dat mijn genderdysforie of hoe ze dit ook maar willen noemen een groot gedeelte van de problemen zijn. Er wordt door mij aangewerkt om klaarheid hierin te krijgen en van uit deze grondslag een nieuw leven probeer op te bouwen. (afbraak is geweest, herstel werkzaamheden ben ik mee bezig) Ook het werk hoort daar bij weet ik Credo van hun is werk en privé gescheiden houden wat ik nu ook enigszins kan begrijpen.

Maar ikzelf zou in indergeval wel als bedrijfsarts alle aspecten willen bekijken om te zien of iemand in staat is om volledig zijn werk weer te hervatten.

Dus zorgvuldig alle feiten willen meenemen. Heb je ergens geen verstand van dan zorg je dat je voldoende andere info (psycholoog) te pakken kunt krijgen. En dat gevoel heb ik bij deze arts totaal niet.

[Wendy B]

Beetje flauwekul dat credo: Werk en privé gescheiden houden.
Als dat zou lukken dan zat je niet bij die bedrijfsarts.

Ik heb hetzelf ook gehad met het reïntegratieburo;
Zij weten van mijn transgender zijn, maar begonnen ook gelijk over 'scheiden van werk en prive'.
Maar dat is onzin; Als mijn TG zijn puur privé was had ik het hun nooit verteld.

Maar goed, het lijkt mij beter zo'n bedrijfsarts zoveel mogelijk erbuiten te houden.
Zo'n man/vrouw behartigd de belangen van de werkgever, niet die van jou.
Alles wat je zegt tegen die persoon kan tegen je gebruikt worden.

[mireille]

Tja, even geheellostaand van m'n eigen T* gebeuren... Ik zou persoonlijk nooit naar een bedrijfsarts gaan (en dan deel ik ook de mening van Wendy)


Wat heb ik daar te zoeken wat ik al niet kan vinden bij m'n huisarts ?

[Franscien]

Tja, dat is mooi ... werk en prive gescheiden houden. In sommige gevallen zal dit misschien opgaan. Voetbal doe je (normaal) niet op kantoor; toch??

Voor je transgender zijn ligt dit duidelijk iets anders! Hier heeft prive wel degelijk met het werk te maken! Je bent op zoek naar je ware (gender) identiteit (prive) die op het werk niet z'n uitwerking zal missen. Misschien dat uiterlijke kenmerken zelfs al tot ongewenste situaties kunnen leiden.

Maar goed,.. werk en prive scheiden dus. Dat kan ook betekenen dat je je nergens zorgen om hoeft te maken want de baas moet je accepteren op het werk zoals jij denkt dat het goed is!??

Nee deze uitspraak van de bedrijfsarts heeft naar mijn idee duidelijk geen gevoel voor de problematiek rondom dit onderwerp. Het lijkt erop dat het stereotype beeld van deze arts wordt bevestigd; "als je nergens meer voor deugt, kun je altijd nog bedrijfsarts worden"

Gelukkig heb ik zelf niet met een bedrijfsarts te maken, maar heb wel ondersteuning van de huisarts en een psygoloog die ondersteunen om wat helderheid en orde in de chaos te scheppen.
Mijn advies zou zijn om zo snel mogelijk van die bedrijfsarts af te komen en m'n heil ergens anders proberen te zoeken. Misschen gemakkelijk praten van mij, maar hier ben je niet beter mee af.

Ik wens je erg veel sterkte toe!!

Franscien

[dhiamara]

Francien, je slaat de spijker op zijn kop
"Voor je transgender zijn ligt dit duidelijk iets anders! Hier heeft prive wel degelijk met het werk te maken! Je bent op zoek naar je ware (gender) identiteit (prive) die op het werk niet z'n uitwerking zal missen."

Vandaar ook dat ik dit in alle openheid naar buiten heb gebracht, als je jaren achtereen voor jezelf een bepaalde redenatie opgezet hebt die nu door het inzien van je eigen problematiek in bepaalde punten veranderd moet worden, dan kan dit ook een invloed hebben op het werk. Subtiel maar toch merkbaar voor mij. (ik ben hoog - sensitive)

twee voorbeelden: reactie collega na gesprek: ik dacht dat je homo was, nu ligt het dus even anders. (reeds aangevoeld en er is nu een subtiele positivieve verandering naar mij toe)

Gesprekje over leuke oorbellen (hot item bij mij ) met collega heeft nu een andere lading omdat zij nu weet dat dit van uit mijn vrouw zijn naar voren komt. Wel even wennen voor hun is voor mij merkbaar maar ook hierin een subtiel verschil (soms zou ik wel willen dat ik niet zo hoog - sensitief was)

[Bea-Smit.]

Namasté Dhiamara,

wel je hebt voor jezelf wat problemen opgeroepen.

Mijn advies aan jou ga naar jouw eigen huisarts en bespreek daar je problemen. En laat de huisarts dit maar doorgeven aan jouw bedrijfsarts. Regel ook via jouw huisarts een psygoloog.
Die alleen kunnen iets voor jouw betekenen. Een bedrijfsarts moet altijd via jouw huisarts iets regelen. Hij mag en kan dat niet zelf rechtstreek regelen omdat anders het bedrijf dat moet gaan betalen.

Groetjes Bea.

[dhiamara]

Namasté luitjes

Bea, even voor de duidelijkheid. Via huisarts ben ik door verwezen naar mijn psycholoog. Samen met hem zijn we tot de conclusie gekomen van mijn problematiek. Overigens voel ik mij hier heel gelukkig mee dat dit nu eindelijk duidelijk is Om ook steun te krijgen op het werk ben ik hier heel open mee omgegaan. Wel merk ik nu dat ik eigenlijk te open ben geweest maar dat was/ is ook weer een leerproces voor mij.

Ik wil mijzelf hier nu even in corrigeren. Ik ben een open persoon, er kan veel met mij besproken worden en ik wil veel van mijn zieleroerselen laten zien. Wat ook de reactie's zijn, ik kan hier van leren en ook anderen kunnen op die manier wat van zich/haar leren door middel van mij. Ik zal dit blijven doen ondanks weerstand, terugtrekking veroorzaakt door mijn openheid of wat ik daar ook bij aanvoel. Deze openheid ben ikzelf en ik blijf dat doen.!!!

[Joanne]

Dat cliche van prive en werk gescheiden houden heb ik al te vaak gehoord. En waar ik dan vreselijk kwaad om wordt is het feit dat dit gewoon duidelijk stelt dat transsexualiteit een probleem is waar je niet meer over mag praten na je transformatie. Je bent nu wat je wil dus gedraag je dan ook zo en hou er verder je mond over. En als je nog niet helemaal vrouw bent maar al wel zo begint te leven dan is het aanstootgevend want je bent immers een verklede man of vice versa natuurlijk. Met andere woorden het probleem wordt weggemoffeld en je hebt nergens recht op. Feitelijk ben je voer voor de leeuwen tot je uiteindelijk die operatie ondergaan hebt en je geslacht mag aanpassen naar de optie die je van geboorte eigenlijk zou willen hebben. Vervolgens moet je er de rest van je leven maar over zwijgen. En oh wee als je je buiten dat voorgegoten model begeeft. Dan zijn de rapen gaar en heb je wel je plekje met veel moeite veroverd (geloof me je moet dag in dag uit vechten tot je iedereen die wat over je te zeggen heeft om hebt), maar is er geen enkele man die een relatie met je durft aan te gaan omdat je een veel te sterke persoonlijkheid bent met een onoverkomelijk verleden. En dat is dan ook precies wat ik wel zou willen doorbreken. Voor iedereen die dit soort dingen moet dulden op zijn/haar werk of omwille van dit soort dingen een levenlang depressief moet zijn of zelfs op moet passen niet vermoord te worden. Wordt tijd dat de mensen eens door beginnen te krijgen wat dit soort dingen met ons doet maar dat kan alleen maar door ze er mee te confronteren en door dingen af te dwingen op politiek gebied. Net zoals ze in Amerika doen want daar is de genderbeweging ook politiek actief meen ik me te herinneren. En sorry Dhiamara dat ik dit er weer even tussendoor moest blééren maar ik kan zo kwaad worden om situaties zoals de jouwe dat ik dit er even uit moest gooien.