Ouders,broers en zussen van een transseksuele dochter en zus

[Silvia_]

Hallo allemaal,

Aan mijn moeder merk ik dat haar transseksuele dochter bij iedereen waar ze komt een belangrijk gespreksonderwerp is. Haar fotomapje zit vrijwel altijd in haar handtasje en aan iedereen wil ze laten zien wie haar dochter is. Tegenover mij heeft ze een bepaald schuldgevoel; althans, zo ervaar ik het. In al die jaren dat ik in Groningen woon heeft ze mij in het afgelopen half jaar vaker bezocht dan in al die voorgaande jaren tezamen. En als we samen aan het winkelen zijn en ik zou b.v. zeggen van: "Goh, dat is een leuk truitje?", dan antwoordt mijn moeder er vrijwel direct op met: "Koop het maar. Ik betaal het voor je." Vorige week heb ik een föhn van haar gekregen. "Dat is al vast voor je verjaardag", zei ze tegen mij terwijl ik over vier maandjes pas jarig ben. Ik vind het heel erg vervelend dat zij tegenover mij een schuldgevoel heeft. Zij weet als geen ander dat ik een heel zwaar en moeilijk verleden heb gehad.

Mijn broer vindt het nog steeds moeilijk om een transseksuele zus te hebben. Vooral tegenover zijn vrienden vindt hij het moeilijk. Hij schaamt zich voor mij en weet niet hoe hij het verhaal aan zijn vrienden moet vertellen. Eén vriend van mijn broer, die ook wel eens bij een vriendin van mij komt, is het te weten gekomen via deze vriendin. Met lood in de schoenen heeft hij het uiteindelijk ook aan zijn andere vrienden verteld. Achteraf viel het heel erg mee. Steeds weer kreeg hij de reactie dat "Edith" alles behalve een man was. Toch blijft hij het moeilijk vinden. Voorzichtig begint hij mij nu met "Edith", "zij" en "haar" aan te spreken.

Mijn moeder heeft laten weten dat zij behoefte heeft om met ouders van transseksuele kinderen te praten. En zelf denk ik dat het goed voor mijn broer zal zijn om met broers en zussen van een transseksuele broer of zus in contact te komen. Ik weet dat de werkgroep Transseksualiteit en Genderdysforie van Humanitas in Amsterdam een gespreksgroep genaamd "(H)erkenning" heeft. Nou ligt Amsterdam niet naast de deur.

Heeft er iemand een suggestie voor ouders, broers en zusters van een transseksuele dochter en zus?

Groetjes,
Edith

[Tijn]

internet? fora? chats? en d'r zal toch vast ook wel iets zijn voor familieleden van transseksuelen wat dichterbij dan amsterdam?

[Silvia_]

internet? fora? chats? en d'r zal toch vast ook wel iets zijn voor familieleden van transseksuelen wat dichterbij dan amsterdam?

Tijn,
Mijn moeder heeft (nog) geen computer en mijn broer zal ik nooit zover krijgen dat hij sites als deze gaat bezoeken, laat staan chatten. Hopelijk gaat de werkgroep Transseksualiteit en Genderdysforie van Humanitas in Groningen ook aandacht besteden aan naasten van transseksuelen middels bijeenkomsten.

Groetjes,
Edith

[Tijn]

voordat je dan allemaal spul gaat opzoeken voor je broer, moet je hem dan niet eerst even vragen of ie dat wel allemaal wil weten?
en ik denk dat als je op een bijeenkomst voor TS komt dat je dan altijd wel iemand ziet die een tip heeft voor de familie ofzo. tenminste, daar ga ik van uit, lijkt me niet dat iedere TS het contact met de familie compleet heeft verbroken

[Cynthia]

lijkt me niet dat iedere TS het contact met de familie compleet heeft verbroken

VOlgens mij komt dat niet zoveel meer voor als vroeger. Is meer uitzondering dan regel dat je familie het contact verbreekt. Wel heeft de ene er wat meer moeite mee dan de andere. Maar echte onwil komt volgens mij niet zoveel meer voor.

[Silvia_]

Daar heb je helemaal gelijk in Tijn. Maar ik dwing mijn broer helemaal tot niks. Hij is oud en wijs genoeg om informatie van het internet te halen. Maar mijn broer is niet een type die initiatieven neemt. En als er niemand is die hem een duwtje in de rug geeft, zal de situatie bij hem nooit veranderen.

Edith

[gast]

Heeft er iemand een suggestie voor ouders, broers en zusters van een transseksuele dochter en zus?

Groetjes,
Edith

Ik zit op het forum van Isis (http://michelle.forumup.nl/index.php?mforum=michelle) en daar was eens sprake voor een deel speciaal voor ouders, broers, zusters e.d. van transen... Door gebrek aan intresse is dat verwijderd.

Liefs, Kitty.

[Chantal C.]

Ik weet dat de werkgroep Transseksualiteit en Genderdysforie van Humanitas in Amsterdam een gespreksgroep genaamd "(H)erkenning" heeft. Nou ligt Amsterdam niet naast de deur.

Heeft er iemand een suggestie voor ouders, broers en zusters van een transseksuele dochter en zus

Doen ze niet alleen in Amsterdam hoor... Mijn moeder gaat er ook meestal heen... Is iedere keer weer elders in het land...

[betteke]

lijkt me niet dat iedere TS het contact met de familie compleet heeft verbroken

VOlgens mij komt dat niet zoveel meer voor als vroeger. Is meer uitzondering dan regel dat je familie het contact verbreekt. Wel heeft de ene er wat meer moeite mee dan de andere. Maar echte onwil komt volgens mij niet zoveel meer voor.

Er werd mij destijds verteld dat ik er rekening mee moest houden dat mijn familie met mij zou breken, en dat ik waarschijnlijk zou moeten verhuizen, om elders een heel nieuw leven op te bouwen!
Gelukkig kregen ze geen gelijk, maar ik heb er toen wel heel lang nachtmerries aan overgehouden.....ze probeerden gewoon alles om mijn verlangen uit mijn hoofd te praten, en dat op 12 jarige leeftijd!

Ik heb zelf wel de ervaring dat de periode van rlt moeilijker wordt gevonden door vrienden en familie, omdat men het geen plaats kan geven, na de srs ben je voor hen duidelijk vrouw, en gaat het makkelijker.