als Josette: hoe nu verder

[Josette]

Hallo lieverds,

Ooit vertelde Truus bij Travisage dat ze dacht dat het bij mij verder gaat dan alleen travestie. Nog altijd spoken die woorden die ze toen zei toen ik bij Travisage Josette, dus mezelf, was.

Ik weet niet wat ik ermee moet. Ik merk wel dat de drang om Josette te zijn toeneemt en ik er vaker mee bezig ben. Andere dingen raken daarmee op de achtergrond.

Het manzijn en het vrouwzijn kent voor en nadelen. Dat geldt wat betreft kledingkeuze, veiligheid, toiletbezoek, emoties, lichamelijk contact, enz. Hoewel ik denk dat wanneer ik werkelijk was geboren als vrouw een mannelijke vrouw zou zijn met wegeninteresse en schoenentic. Wel elegante kleren en vooral laarzen, maar weinig make-up, geen interesse in afvallen, geen modepopje of perfecte bitch. Geen verschijnsel vrouwelijke vrouw met slecht ruimtelijk en wiskundig inzicht , maar het tegenovergestelde, een vrouw met een goed wiskundig en ruimtelijk inzicht.

De vraag is niet of ik protheses neem, alleen wanneer neem ik er tijd voor om ze te halen. Ik weet dat het niet al te duur bij Travisage, heb ze zelf aangehad en ik weet ook welke maat.

De vraag is ook niet of ik me laat adviseren over make-up, zoals anderen hebben gedaan, maar wanneer.

Ik zit ook vaker aan andere vrouwelijke dingen te denken: mooi kettinkje, gaatjes in de oren, mijn eigen haren vrouwelijk. Het taboe daarover verdwijnt.

Het komt steeds vaker voor dat ik in mijn flat, als ik niet weg hoef of enkel in het centrum wens te zijn, dat ik dat enfemme of half-enfemme doet. (geen makeup, wel dameskleding, wel geschoren, ook damespantalon ipv rok)

Ook het slapen: ik slaap af en toe graag in nachtpon, minder vaak in mannenpyama.

Hoe T* ben ik. Hoe ben ik over vijf jaar. 24/7 als Josette, 1x per week als Josette, alleen buiten werktijd als Josette, of als vrouw maar onder een andere naam. Al met ontharing, zodat ik minder foundation nodig heb.

Ik weet het niet. Misschien kan ik dit niet redeneren. Misschien moet ik denken aan 'lekker omkleden' en dit ontspannen doen. Ik belast immers anderen er niet mee. Ik beschadig met mijn omkleden en Josette zijn niemand persoonlijk of zijn/haar ander bezit.

Het gaat er niet om "ik ben TG of TS, nu moet de wereld voor mij stoppen". Die wereld gaat gewoon verder, hoe T* je ook bent. Na een coming-out of uitzoeken hoe T* je bent moet je gewoon verder leven. Bijzondere concessies of knuffelen hoeft ook niet. Eigenlijk wil ik gewoon leven zoals ik mezelf voel.

[Frederique_]

Gewoon doen, Josette...
Je komt er wel!

Groetjes,

Frederique

[Irene]

Klinkt bekend Josette,

Irene

[Babette]

Hoi hoi Josette,

vooral lekker je gevoel volgen; dan komen de antwoorden vanzelf! Bovendien: alles evolueert dus jij ook!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Ciska Lacomte]

Zoek 'de spiegel van je ziel'. Blaas 'm schoon en bekijk jezelf aandachtig, vrij van alles wat je 'weet', alleen met je gevoel.

Als ik zo je twijfels hoor, weet ik eigenlijk al genoeg.

Wees niet bang, jezelf leren kennen is het mooiste wat je kan overkomen.

Misschien helpt dit: http://home.hetnet.nl/~mikage/trans9063.htm

Carla.

[Juliette]

Gewoon niet denken maar doen. Wie had 5 jaar geleden kunnen verzinnen waar je nu staat? Leef je leven zoals je zelf zou willen (natuurlijk wel binnen enige wettelijke en morele grenzen) en zie wel waar het schip strand.
Een wijs iemand zei ooit:
"Life should NOT be a journey to the grave with the intention of arriving safely in an attractive and well preserved body, but rather to skid in sideways, chocolate in one hand, martini (or diet coke) in the other hand, body thoroughly used up, worn out and tired...
and shouting "WOO HOO what a ride !! "

[Arike]

Hoi Josette,

Ook voor mij een herkenbaar verhaal. En eigenlijk is de enige weg om vooral je eigen gevoel volgen. Doe dat ook op je eigen tempo, dat je je er comfortabel bij voelt. Maar probeer het niet te onderdrukken. Wat in je zit, komt er uiteindelijk toch ooit wel uit. En stel dat dat moment daarom ook niet onnodig uit, dan maak je het leven voor jezelf alleen moeilijker dan nodig.

Zoals zovelen heb ik ook weleens een gedachtenexperiment gedaan: "wat voor vrouw was ik geweest, als ik als vrouw geboren was." Meer en meer kom ik er achter dat dat beeld niet klopt. Ik merk gewoon dat mijn interesses verschuiven hoe meer ik mijn vrouwelijke kant naar boven laten komen. Soms schrik ik daar wel van, maar ik ben wel blij dat ik leer ontdekken wie ik eigenlijk ben.
Ook voor jou zal het een lange weg zijn die je moet afleggen. Maar geniet van de leuke momenten, dan zijn de lastige hobbels beter te nemen. En zo kom je wel bij je "echte ik".

[Josette]

Als ik zo je twijfels hoor, weet ik eigenlijk al genoeg.

Hoe bedoel je, Carla? Leg eens uit.

[Ciska Lacomte]

Pfoe...... Zo gehoopt dat je 't niet zou vragen. Ik kán en mag deze vraag niet rechtstreeks beantwoorden, Het zouden -slechts- mijn woorden zijn.
Let wel: Woorden, geen gedachten en al helemaal geen gevoelens, en dan ook nog van mij. Dus niks van jou bij. Een ander zou ze lezen en zeggen: "Ja, dat klopt. Dat zie ik ook zo.." Maar die ander is, net als ik, buitenstaander, dus heeft hetzelfde standpunt. Jij zit er middenin. Je zou jezelf, al is het maar voor heel even, moeten ontstijgen om te -kunnen- zien wat ik zie.

Hoop woorden, niks gezegd... Toch ?


- Help, wat is het hier donker !
- Ja, dat is zo. Kom, dan doe ik het licht aan. Dan kunnen we zien waardoor het komt !
-Ja, maar. Dan is het niet donker meer. Hoe zien we dan wat het donker is?

Nee, nee, nee.... Ik plaag je niet. Ik speel ook niet met je. Ik laat je niet aan je lot over.
Ik weet (nog) even niet hoe ik het uit moet leggen. Deze post betekent eigenlijk: Ik ben ermee bezig, Josette. Rustig maar. Het komt wel, ik denk heus wel aan je..!

<Puf>

Carla.

[Josette]

Ik stelde die vraag enkel onder het mom "stomme vragen zijn vragen die je niet stelt" - meer niet.

Ik begon deze draad op mijn vrije dag, toen ik uitsliep en als een automatisme mijn dameskleding pakte. Vanavond na het douchen ook weer, als een automatisme. Meer als een soort van, ik heb gewerkt, nu mag ik de kleren aan waar ik me mezelf in voel.

Is het wel omkleden? Of gaat het verder? Ik ben erzelf ook niet uit.

[Irene]

Veel woorden niks gezegd, je moet de politiek in Carla

Irene

[Joyce_]

Ik ben ermee bezig, Josette. Rustig maar. Het komt wel, ik denk heus wel aan je..!

Deze moet ik onthouden, Carla. Kan altijd wel een keer van pas komen

[Ciska Lacomte]

Ach, Dames. Het is niets.. Alles in het leven is immers appeltjes en eitjes, toch......

Nog even wachten, meiden. Ik baal even straal ergens anders van. Voor de gelegenheid maak ik er misschien een draad van, of ik bel het omroeppastoraat.
Misschien zijn het de hormonen (weet niet welke) In geen jaren zo gehuild.

< snik>

Carla.

[chantal-tg]

Hoi hoi allemaal,

In feite komen veel van de verschillende forum onderwerpen op hetzelfde neer en zie je gewoon dat de verschillen tussen het kleine groepje 'T's' dat hier op het forum reageren, hoofdzakelijk afhangen in hoeverre we ons gevoel volgen.

Josette volgt haar gevoel als ze 's ochtends - zonder er in principe over na te denken - zich vrouwelijker aankleedt/ opmaakt dan dat ze als man zou doen.

Tja, moet je er over nadenken?
Daar zitten onze verschillen want de één is bang voor de wolven in het bos terwijl de ander gewoon de wolven (of ze werkelijkheid of denkbeeldig zijn) zich niet aantrekt.

Ik zie het alsvolgt: de maatschappij heeft de bekende waarden en normen. Buiten deze waarden en normen zit een grijs gebied, in dit gebied wordt afwijkend gedrag wel bekritiseerd maar getolereerd. Als je echter nog verder gaat dan wordt het gedrag afgekeurd en als 'groep negatief' behandeld.

Nu zijn deze waarden en normen voor iedere groep van de maatschapij anders. Zo heb ik in het verleden duidelijk een heel negatieve energie gevoeld toen ik aan één tafeltje zat met een aantal Marokkaanse pubers.....

Dus hoe zie ik het? ik beweeg me zowel als man en als vrouw in het grijze gebied. Als man draag ik make up en als vrouw wordt ik vaak diep in de ogen aangekeken hihi. ( PS. ik ben absoluut geen vrouwelijke karikatuur)

Je moet wennen aan de blikken maar het is in mijn beleving geen negatieve energie, dus mijn advies aan Josette: Relax en wees maar lekker jezelf maar besef goed de grenzen van het grijze gebied....voor je eigen veiligheid.

liefs,

Chantal

[Ciska Lacomte]

Hoi, Josette,

Misschien was ik wat voorbarig en teveel met mijn eigen ervaringen bezig, maar eerlijkgezegd kan het niet anders zijn, dan dat jij in feite al héél goed weet welke manier van leven bij jou hoort. Het is vooral 'de omgeving' waar je tegenop ziet.

Denk vooral hier aan: T*- zijn is geen ziekte, geen afwijking en al helemaal geen probleem. Voor onszelf kan dat het zeker niet zijn. Het is de samenleving die in haar (perverse?) bekrompenheid niet in staat is ons te zien voor wat we waard zijn. Het is de samenleving die de méérwaarde van ons, grensoverstijgers, niet kan aanvaarden.
Wij vallen in het vakje: "wat de boer niet kent - Vreet íe niet". In dit geval mag je 'Boer' gerust vertalen als: *Kerk + Overheid*.

Tegelijkertijd is het ontroerend om mee te maken hoe Liefdevol (ik kan het echt niet anders zeggen) je door heel veel willekeurig individuen wordt behandelt op het moment dat je je kwetsbaar en eerlijk opstelt, vooral eerlijk en overtuigd van jezelf.

Dit lijkt misschien geen antwoord, maar ik kan jouw gevoel niet sturen, ik kan je ziel niet wijzen waar te kijken. Het enige wat ik kan doen is wegwijzertjes planten, en hopen dat jij (en anderen) daar wat mee kunnen.

Als jij of wie dan ook hier niks mee kan: Prachtig ! Zeur me lekker veel aan m'n hoofd. Is alleen maar fijn. Wat zei je ook weer over stomme vragen?

Carla.