ik heb geen idee wat ik ben
Moderator: Moderators
ik heb geen idee wat ik ben
Hallo beste mensen,
Ik ben 28 jaar en stond als kleine jongen wel eens in mijn moeders hakken, een van mijn beste jeugdherinneringen is dansen in het jurkje van mijn buurmeisje.
Ik speelde graag met my little pony - blush -, en in mijn pubertijd heb ik mijn haar lang laten groeien omdat ik dat altijd al zo wilde hebben.
Tegen de twintig deed ik wel eens jurkjes aan als ik uitging en deed ik make-up op....allemaal momenten waar ik goede herinneringen aan heb.
Maar door de jaren heen lijkt het gevoel of niet aanwezig of het is verwaarloosd, ik ben homoseksueel, heb mijn "coming out" gehad, en dacht dat het daarmee gedaan zou zijn.
Maar een poosje daarna merkte ik dat ik mij in bed steeds vrouwelijker ging gedragen...nadat ik op het extreme af het onderdanig zijn had onderzocht. Kom ik min of meer nu tot de wankelende conclusie dat ik mogelijk al een tijd mijn gevoelens onderdruk en dat ze zich via allerlei andere wegen tot uiting proberen te brengen?
Ik heb geen behoefte aan (nep)borsten of pruiken(denk ik) en blijf dus eigenlijk heel mannelijk, het enige verschil is dat ik ook make-up en (mannen)rokken wil dragen.
Ik heb me jarenlang als jongen gekleed en heb niet echt het gevoel dat ik in een verkeerd lichaam zit, haarverlies daargelaten...
Is dit herkenbaar?
ben ik mogelijk bang toe te geven aan mijn gevoelens?
Zou ik transgender kunnen zijn?
Liefs,
m
___
Ik ben 28 jaar en stond als kleine jongen wel eens in mijn moeders hakken, een van mijn beste jeugdherinneringen is dansen in het jurkje van mijn buurmeisje.
Ik speelde graag met my little pony - blush -, en in mijn pubertijd heb ik mijn haar lang laten groeien omdat ik dat altijd al zo wilde hebben.
Tegen de twintig deed ik wel eens jurkjes aan als ik uitging en deed ik make-up op....allemaal momenten waar ik goede herinneringen aan heb.
Maar door de jaren heen lijkt het gevoel of niet aanwezig of het is verwaarloosd, ik ben homoseksueel, heb mijn "coming out" gehad, en dacht dat het daarmee gedaan zou zijn.
Maar een poosje daarna merkte ik dat ik mij in bed steeds vrouwelijker ging gedragen...nadat ik op het extreme af het onderdanig zijn had onderzocht. Kom ik min of meer nu tot de wankelende conclusie dat ik mogelijk al een tijd mijn gevoelens onderdruk en dat ze zich via allerlei andere wegen tot uiting proberen te brengen?
Ik heb geen behoefte aan (nep)borsten of pruiken(denk ik) en blijf dus eigenlijk heel mannelijk, het enige verschil is dat ik ook make-up en (mannen)rokken wil dragen.
Ik heb me jarenlang als jongen gekleed en heb niet echt het gevoel dat ik in een verkeerd lichaam zit, haarverlies daargelaten...
Is dit herkenbaar?
ben ik mogelijk bang toe te geven aan mijn gevoelens?
Zou ik transgender kunnen zijn?
Liefs,
m
___
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hoi Mina,
Het kan allemaal, niets moet, alles mag... Rustig doorzoeken, dan zul je er vanzelf achter komen.
Veel plezier gewenst, daarbij! (En welkom hier!)
Groetjes,
Frederique
Het kan allemaal, niets moet, alles mag... Rustig doorzoeken, dan zul je er vanzelf achter komen.
Veel plezier gewenst, daarbij! (En welkom hier!)
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
Hoi beste Frederique,
Leuk en leerzaam over jouw ervaringen te lezen op je profiel!
Wat moet deze verandering spannend voor je zijn!!
Wat ik vooral heel treffend vond was dat je aangeraden werd
het nog niet direct tegen familie te vertellen.
Ik heb het dan wel tegen mijn moeder en zus verteld, maar
toch is hun reactie een beetje terughoudend, wat er voor zorgt
dat ik zelf ook minder opensta voor mijn gevoelens, merk ik.
Daarom ga ik het op mijn gemak eerst alleen onderzoeken.
Stiekum hoop ik dat ik transgender ben, maar ik voel me ook
bang voor deze gevoelens. Ik vermoed op dit moment dat ik
het "een beetje" ben.
groeten,
Mina
Leuk en leerzaam over jouw ervaringen te lezen op je profiel!
Wat moet deze verandering spannend voor je zijn!!
Wat ik vooral heel treffend vond was dat je aangeraden werd
het nog niet direct tegen familie te vertellen.
Ik heb het dan wel tegen mijn moeder en zus verteld, maar
toch is hun reactie een beetje terughoudend, wat er voor zorgt
dat ik zelf ook minder opensta voor mijn gevoelens, merk ik.
Daarom ga ik het op mijn gemak eerst alleen onderzoeken.
Stiekum hoop ik dat ik transgender ben, maar ik voel me ook
bang voor deze gevoelens. Ik vermoed op dit moment dat ik
het "een beetje" ben.
groeten,
Mina
Hoi hoi Mina,
het ontdekken van jezelf is een lopend proces, en naarmate je verder in het leven komt, groei je, tenminste, dat is de bedoeling! Ik heb er ook best wel lang over gedaan om te ontdekken wie ik nu eigenlijk ben, en ik kom nu pas een beetje in balans. Lekker rustig de tijd nemen en vooral lief zijn voor jezelf: het komt toch wel op je Pad!
Groetjes en liefs,
Babette.
het ontdekken van jezelf is een lopend proces, en naarmate je verder in het leven komt, groei je, tenminste, dat is de bedoeling! Ik heb er ook best wel lang over gedaan om te ontdekken wie ik nu eigenlijk ben, en ik kom nu pas een beetje in balans. Lekker rustig de tijd nemen en vooral lief zijn voor jezelf: het komt toch wel op je Pad!
Groetjes en liefs,
Babette.
"We have to fight ignorance!" Madiba Nelson Mandela
Haha Irene. Nou het is lastig hoor. Ik weet dat als ik nu bijvoorbeeld een meisjeslichaam zou hebben, ik naar de kledingzaak was gehold om jurk en laarzen te kopen. Dat lichaam heb ik niet, ik heb wel symphatie voor mijn mannenlichaam, en helemaal lelijk kan ik het ook niet vinden (ik val op mannen), met de jaren krijg ik steeds meer mannelijke trekken dat het voelt alsof ik zo ver van dat meisje zijn verwijderd ben geraakt daar aan mijn mannellichaam te wennen, dat ik niet meer terug wil.Irene schreef:Dat stiekem hopen, dat ken ik wel, maar dat is een beetje je zelf voor de gek houden. Een beetje transgender is net zoiets als een beetje zwanger.
Er zijn wel gradaties in de beleving.
Succes met je zoektocht.
Ik heb me bedacht dat het misschien beter is het beeld van androgyn proberen te halen, in elk geval iets dat er natuurlijk of mooi uit blijft zien, want ik zie mijzelf nog niet snel een mooie vrouw worden.
groeten,
Mina
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
'De manier waarop je je hierboven geintroduceerd hebt (uitzoeken wie je bent, merken welke gevoelens je hebt, accepteren dat je anders bent - en dan jezelf maar laten gaan) is de sleutel voor zowel het vinden van de oplossing als het gelukkig(er) worden...
Veel succes en bovenal veel plezier toegewenst!
Groetjes,
Frederique
Veel succes en bovenal veel plezier toegewenst!
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
- Ciska Lacomte
- Banned Lid
- Berichten: 569
- Lid geworden op: za mei 27, 2006 19:15
Hoi Mina,
Het doet best pijn om dit te zeggen (je ontdekt wel waarom), maar ik denk dat Robinhood een geweldig maatje voor je had kunnen zijn......
Maar het is in ieder geval een goede stap om je hier bij ons aan te sluiten. Ik ben zelf niet zo lang geleden op een punt beland waar ik (eindelijk) glashelder inzag wát ik werkelijk ben. Die hele weg heeft onnodig lang geduurd, maar zoals een fraai spreekwoord zegt: "You can lead a horse to water, but you can't make it drink".
In elk geval van hárte welkom hier,
Ciska.
Het doet best pijn om dit te zeggen (je ontdekt wel waarom), maar ik denk dat Robinhood een geweldig maatje voor je had kunnen zijn......
Maar het is in ieder geval een goede stap om je hier bij ons aan te sluiten. Ik ben zelf niet zo lang geleden op een punt beland waar ik (eindelijk) glashelder inzag wát ik werkelijk ben. Die hele weg heeft onnodig lang geduurd, maar zoals een fraai spreekwoord zegt: "You can lead a horse to water, but you can't make it drink".
In elk geval van hárte welkom hier,
Ciska.
Everybody's got something to hide except me and my monkey.
Frederique_ schreef:'De manier waarop je je hierboven geintroduceerd hebt (uitzoeken wie je bent, merken welke gevoelens je hebt, accepteren dat je anders bent - en dan jezelf maar laten gaan) is de sleutel voor zowel het vinden van de oplossing als het gelukkig(er) worden...
Veel succes en bovenal veel plezier toegewenst!
Groetjes,
Frederique
Dank je wel! Ik vind het fijn dat ik bewuster met deze dingen om kan gaan. Ik liep bij een seksuoloog omdat het allemaal niet zo lekker in mijn leven ging, en op een gegeven moment kwamen deze gevoelens weer bij me naar boven. Ik vind mijzelf niet mannelijk of vrouwelijk, ik ben gewoon wie ik ben en het enige dat ik graag zou willen is dus meer mijzelf zijn/worden.
Nu heb ik besloten wat te gaan experimenteren (als mijn budget het had toegelaten was ik allang op pad!!). Maar voorlopig weer een beetje eyeliner en make up dragen is ook leuk! Het liefst wil ik helemaal alleen(of samen met een goede vriendin) in een grote kledingzaak van alles aanpassen, pruiken, jurken rokken, hakken, laarzen...
Liefs,
Mina
- Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Mina schreef:
Robinhood was een veel schrijvende zichzelf als Androgyn beschouwende kunstenares, die helaas deze zomer plotseling is overleden.
Irene
Dat kan allemaal hoor Mina, gewoon een kwestie van doen.Het liefst wil ik helemaal alleen(of samen met een goede vriendin) in een grote kledingzaak van alles aanpassen, pruiken, jurken rokken, hakken, laarzen...
Robinhood was een veel schrijvende zichzelf als Androgyn beschouwende kunstenares, die helaas deze zomer plotseling is overleden.
Irene
Kleine stapjes