... Dus ik las vandaag dat gratis krantje "Metro" en natuurlijk eiste de volgende kop totaal mijn aandacht op...
"Het sekseverschil bestaat niet"
bleek dus dat het een recensie was van het boek De vrouw als mens van Jolande Withuis.
Ze legt uit dat ze b.v. meer op d'r broer lijkt dan op een vrouw uit afghanistan en dat sekseverschil ons wordt opgelegd. we moeten geloven dat vrouwen "vrouwlijke eigenschappen" moeten hebben.
Ook heel pakkend was de uitspraak "Houd eindelijk eens op met dat gezeur over vrouw zijn"
Misschien zouden wij dat ook eens moeten gaan lezen ?
Het artikel staat natuurlijk online bij www.metronieuws.nl als je de moeite tot registreren wil nemen. En anders je nog niet schoongemaakte treinstel ergens in de bagagerekken.
Boek: De vrouw als mens
Moderator: Moderators
- mireille
- Eredivisie
- Berichten: 845
- Lid geworden op: do feb 26, 2004 23:10
- Locatie: Schrödingers kast
Boek: De vrouw als mens
Still hacking my gender anyway ¯\_(ツ)_/¯ Ried mai blåg!
<Ook heel pakkend was de uitspraak "Houd eindelijk eens op met dat gezeur over vrouw zijn">
Dat is inderdaad een hele goeie, scherpe observatie ja. Voor vrouwen in de westerse wereld dan, want daar buiten is het bar en boos gesteld met de behandeling van vrouwen in het algemeen.
Er is een tijd geweest in de jaren 80/90 dat ieder zichzelf respecterend vrouwenblad *iedere week* met een nieuwe vrouwenkwaal/aandoening kwam, en in zo'n tempo dat ik wel eens dacht dat er iemand op de redactie vrouwenkwalen/aandoeningen zat te ontwerpen dan wel op te poetsen.
Es even denken hoor......amalgaan vullingen in tanden en kiezen en de fysieke gevolgen ervan deden het minstens een jaar lang goed (alsof mannen die niet hadden kunnen hebben), bekkeninstabiliteit, ook pas vanaf de jaren ,90 bekend, bij de incest hausse kwam het voor dat uitsluitend en alleen meisjes misbruikt werden, en geen jongens uiteraard, want die zijn natuurlijk 'onkwetsbaar', en mannen per definitie dader, en vrouwen per definitie slachtoffer.
Een vrouw als dader van, dat was (en is) volstrekt ondenkbaar, en mocht het eens gebeuren dat een moeder haar kinderen vermoord, dan word daar wel aandacht aan besteed, maar zonder waarde oordeel. Vermoord een vader zijn kinderen, dan word zijn monsterlijke psychopatische mannen natuur volledig uitgelicht in de media.
Niet te vergeten de slachting in Ruanda; pas later bleek dat *ook* vrouwen deel hadden genomen aan de moord partijen(waaronder een katholieke non), en dat werd dan met hogelijke verbazing medegedeeld in de media. Met dus de impliciete boodschap dat vrouwen zulke lieve, zachtaardige wezens zijn, en helemaal geen dader van wat dan ook kunnen zijn, laat staan massa moordenaressen.
Door dit soort wekelijkse reportages over vrouwenkwalen/ziektes kreeg ik zo ongeveer het idee dat vrouwen super kwetsbare wezens waren, en natuurlijk zijn oa borst, eierstok en baarmoederhalskanker vreselijk, maar daar staat oa prostaat, testikel en peniskanker tegen over voor mannen, die ook heus wel hun portie sores (kunnen) krijgen op het gebied van gezondheid.
Alleen werd (en word) dat volledig doodgezwegen.
Idd......op het gebied van fysieke en mentale problemen zijn mannen en vrouwen zo ongeveer gelijk.
Alleen word vrouwelijk wangedrag 'met de mantel der liefde' toegedekt, want vrouw, dus slachtoffer, en allerlei vrouwelijke kwalen worden 'uitvergroot', want vrouw, dus slachtoffer.
Mannelijk wangedrag word hun (bijna logischerwijs) aangewreven vanwege hun mannelijke natuur, want man, is per definitie een dader, en voor wat betreft mannenkwalen........daar dienen ze het zwijgen toe te doen, want man, en die moeten zoiets vol moed en mannelijkheid zien te dragen.
Waar vrouwen kunnen rekenen op medeleven en beklag (want impliciet per definitie slachtoffer), daar kunnen mannen rekenen op stil of zelfs doodzwijgen.
Mila.
Dat is inderdaad een hele goeie, scherpe observatie ja. Voor vrouwen in de westerse wereld dan, want daar buiten is het bar en boos gesteld met de behandeling van vrouwen in het algemeen.
Er is een tijd geweest in de jaren 80/90 dat ieder zichzelf respecterend vrouwenblad *iedere week* met een nieuwe vrouwenkwaal/aandoening kwam, en in zo'n tempo dat ik wel eens dacht dat er iemand op de redactie vrouwenkwalen/aandoeningen zat te ontwerpen dan wel op te poetsen.
Es even denken hoor......amalgaan vullingen in tanden en kiezen en de fysieke gevolgen ervan deden het minstens een jaar lang goed (alsof mannen die niet hadden kunnen hebben), bekkeninstabiliteit, ook pas vanaf de jaren ,90 bekend, bij de incest hausse kwam het voor dat uitsluitend en alleen meisjes misbruikt werden, en geen jongens uiteraard, want die zijn natuurlijk 'onkwetsbaar', en mannen per definitie dader, en vrouwen per definitie slachtoffer.
Een vrouw als dader van, dat was (en is) volstrekt ondenkbaar, en mocht het eens gebeuren dat een moeder haar kinderen vermoord, dan word daar wel aandacht aan besteed, maar zonder waarde oordeel. Vermoord een vader zijn kinderen, dan word zijn monsterlijke psychopatische mannen natuur volledig uitgelicht in de media.
Niet te vergeten de slachting in Ruanda; pas later bleek dat *ook* vrouwen deel hadden genomen aan de moord partijen(waaronder een katholieke non), en dat werd dan met hogelijke verbazing medegedeeld in de media. Met dus de impliciete boodschap dat vrouwen zulke lieve, zachtaardige wezens zijn, en helemaal geen dader van wat dan ook kunnen zijn, laat staan massa moordenaressen.
Door dit soort wekelijkse reportages over vrouwenkwalen/ziektes kreeg ik zo ongeveer het idee dat vrouwen super kwetsbare wezens waren, en natuurlijk zijn oa borst, eierstok en baarmoederhalskanker vreselijk, maar daar staat oa prostaat, testikel en peniskanker tegen over voor mannen, die ook heus wel hun portie sores (kunnen) krijgen op het gebied van gezondheid.
Alleen werd (en word) dat volledig doodgezwegen.
Idd......op het gebied van fysieke en mentale problemen zijn mannen en vrouwen zo ongeveer gelijk.
Alleen word vrouwelijk wangedrag 'met de mantel der liefde' toegedekt, want vrouw, dus slachtoffer, en allerlei vrouwelijke kwalen worden 'uitvergroot', want vrouw, dus slachtoffer.
Mannelijk wangedrag word hun (bijna logischerwijs) aangewreven vanwege hun mannelijke natuur, want man, is per definitie een dader, en voor wat betreft mannenkwalen........daar dienen ze het zwijgen toe te doen, want man, en die moeten zoiets vol moed en mannelijkheid zien te dragen.
Waar vrouwen kunnen rekenen op medeleven en beklag (want impliciet per definitie slachtoffer), daar kunnen mannen rekenen op stil of zelfs doodzwijgen.
Mila.