Eindelijk was de lichaamsverwisselingsmachine af. Of was het nu de geestverwisselingsmachine? Ze wist het eigenlijk niet. En of ze nu blij moest zijn wist ze ook niet: zou ze de machine durven gebruiken? Zouden mensen dit wel aandurven? Ze wist dat er veel vraag naar was bij transseksuelen en transgenderisten: één dagje maar leven met een lichaam zoals het bedoeld was. Ze vermoedde dat het bij veel mensen niet bij één dagje zou blijven - en waarom ook niet?
Maar hoe zat het met de ethische kant? Wat nu als iemand een zware ziekte in het lichaam had? Wat als een van beide mensen "één dagje proberen" wou, en de ander zou nooit terugkomen om het lichaam terug te ruilen? Wat als een van beide een SOA op zou lopen met het seksen in dat andere lichaam? Ze wist het niet...
Op de oproep voor proefpersonen kwamen opvallend veel reacties van medici uit genderteams. Ze gaven als reden op dat genderdysforie hen altijd geïnteresseerd had en dat ze het nu zelf wel eens wilden ervaren. Ze verwachte dat een aantal van deze mensen binnen een halve dag terug zouden komen om snel terug te ruilen, maar bij de eerste test van een dag bleek dit mee te vallen. Om 9:00 kwamen twee medisch psychologen wat lacherig binnen, om 17:00 hoorde ze vooral veel bravoure. Het was hen erg meegevallen, ofschoon een van hen wel volautomatisch het verkeerde toilet ingestapt was (en er meteen ook weer uitgezet werd). Voor de psychologen was dit experiment hét bewijs dat diagnostiek rustig 6 maanden kon duren: het leven met genderdysforie viel tenslotte heel goed uit te houden. Ze praatten er over alsof ze een dag op schoolreisje geweest waren: het was best wel spannend geweest. Tegelijkertijd waren ze heel opgelucht dat de machine goed werkte en ze aan het einde van de dag weer in hun eigen lichaam zaten.
Toen ze er wat langer over nadacht vond ze het ook wel logisch wat er gebeurd was: de gemiddelde genderdysfore mens had al vanaf de jeugd moeite met de genderrol waar die ingedrukt werd, met een dagje in een ander lichaam mis je het voelen van die jarenlange frustratie. En de kennis dat men die middag terug zou wisselen was ook niet vergelijkbaar met de kennis dat je pas na maanden hormonen zou gaan krijgen, waarna je lichaam pas nog weer maanden later voorzichtig de door jou verlangde vormen aan zou gaan nemen. Nee, met een dagje verwisselen van lichaam kun je nog steeds niet voelen wat een ander voelt als die in "het verkeerde lichaam" woont.
Ofschoon alles goed gewerkt had en er geen problemen geweest waren bleken de psychologen toch van mening dat je erg voorzichtig met zo'n machine om moest gaan. Mensen zouden tegen zichzelf beschermd moeten worden, een psychologisch onderzoek zou daarom voor het gebruik van zo'n machine verplicht moeten zijn. Ze zuchtte: zouden medisch psychologen het ooit afleren om zichzelf te overschatten en de eigen verantwoordelijkheid van andere mensen af te pikken? Ze besloot de psychologen te bedanken voor het testen van de machine en ze zette ze vervolgens vriendelijk maar beslist buiten de deur. Op het aanvraagformulier voegde ze de vraag naar het beroep toe: met medisch psychologen wou ze nooit meer iets te maken hebben...
Een leuker experiment was om zichzelf te wisselen met een transman. Beide hadden ze hun transitie voltooid, ze waren nieuwsgierig of een "verbouwd" mannenlichaam nu ook vrouwelijk aanvoelde - en omgekeerd. Halverwege de dag zouden ze gezamenlijk lunchen om de tussenresultaten te delen. Toen ze elkaar zagen stelden ze beide direkt voor om maar niet te wachten met het terugwisselen tot het einde van de dag: ze waren tenslotte niet voor niets hun transitie ingegaan... Verder viel het lichaam ook kwalitatief tegen: een operatieve penis bleek niet in de buurt te komen van haar vroegere exemplaar. En ook hij merkte een heel ander gevoel in de vagina dan hij zich kon herinneren uit de tijd dat hij nog vrouw was. Nee, het nut van de machine had zich absoluut bewezen: transen hoefden nooit meer met een half mannen- of vrouwenlichaam te leven - het lichaam wisselen was genoeg.
De machine
Moderator: Moderators
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
De machine
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
- ff weer wat posten
- Berichten: 38
- Lid geworden op: zo okt 22, 2006 3:21
- Contacteer:
Ik vind het idee van zo´n volautomatische lichaamsomwisselingsmachine wel gaaf.
Als lelijke, oude man zou ik graag een dag wisselen met een knap, jong meisje.
Maar welk knap, jong meisje is zo aardig voor een dag in het lijf van een lelijke, oude man te kruipen?
Dan is er nog een ander probleem. Wil ik na een dag nog wel terug? Mijn lijf heeft nu toch zijn beste tijd gehad, dus een gezond, jong lichaam zou ik toch prefereren. Ik denk dat ik ´s avonds gewoon niet op kom dagen. Lekker dat jonge vrouwenlichaam houden.
Dan is er nog een probleem. Als je één dag wisselt, ben je niet echt verantwoordelijk voor dat lichaam. Stel dat je die ene dag een SOA oploopt. Zit je wissel lekker met het probleem en jij niet.
Nee, of je wisselt of je wisselt niet. Maar tijdelijk wisselen wordt niks.
In de praktijk moet ik dus als oude, lelijke man wisselen met een oude, lelijke vrouw.
Heb ik daar zin in? Heeft iemand daar zin in? ´Normale´ mensen niet, denk ik. Met ´normaal´ bedoel ik niet-transgenders.
Van de transgenders zullen de travestieten zullen er geen behoefte aan hebben, denk ik. Ze zullen het te ingrijpend vinden en er (nog) niet echt behoefte aan hebben. Ik zou denken dat transen er voor gaan. Liever vandaag dan morgen. Of vergis ik me?
Is zo´n volautomatische lichaamsomwisselingsmachine mits je een geschikt iemand hebt, waarmee je kunt wisselen, eigenlijk niet precies hetzelfde als een geslachts-aanpassende-behandeling?
Als lelijke, oude man zou ik graag een dag wisselen met een knap, jong meisje.
Maar welk knap, jong meisje is zo aardig voor een dag in het lijf van een lelijke, oude man te kruipen?
Dan is er nog een ander probleem. Wil ik na een dag nog wel terug? Mijn lijf heeft nu toch zijn beste tijd gehad, dus een gezond, jong lichaam zou ik toch prefereren. Ik denk dat ik ´s avonds gewoon niet op kom dagen. Lekker dat jonge vrouwenlichaam houden.
Dan is er nog een probleem. Als je één dag wisselt, ben je niet echt verantwoordelijk voor dat lichaam. Stel dat je die ene dag een SOA oploopt. Zit je wissel lekker met het probleem en jij niet.
Nee, of je wisselt of je wisselt niet. Maar tijdelijk wisselen wordt niks.
In de praktijk moet ik dus als oude, lelijke man wisselen met een oude, lelijke vrouw.
Heb ik daar zin in? Heeft iemand daar zin in? ´Normale´ mensen niet, denk ik. Met ´normaal´ bedoel ik niet-transgenders.
Van de transgenders zullen de travestieten zullen er geen behoefte aan hebben, denk ik. Ze zullen het te ingrijpend vinden en er (nog) niet echt behoefte aan hebben. Ik zou denken dat transen er voor gaan. Liever vandaag dan morgen. Of vergis ik me?
Is zo´n volautomatische lichaamsomwisselingsmachine mits je een geschikt iemand hebt, waarmee je kunt wisselen, eigenlijk niet precies hetzelfde als een geslachts-aanpassende-behandeling?
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
De verschillen zijn dat zo'n machine pijnloos is, de behandeling direkt klaar is en de het resultaat stukken beter dan een geslachts-aanpassende-behandeling...Is zo´n volautomatische lichaamsomwisselingsmachine mits je een geschikt iemand hebt, waarmee je kunt wisselen, eigenlijk niet precies hetzelfde als een geslachts-aanpassende-behandeling?
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
Ik houd t toch liever op realisme. Zo'n machine bestaat er niet en zal ook nooit bestaan. Stop dreaming, start living...
am·ber de; v geen meervoud mogelijk. 1 welriekende stof 2 barnsteen 3 bep. harssoort 4 grondlegster van de Amberiaanse levensstijl.
Vrouwen zijn er om bemind en niet om begrepen te worden!
Vrouwen zijn er om bemind en niet om begrepen te worden!
Nee hoor, je vergist je niet . Die moeten wel.Mik van Es schreef:In de praktijk moet ik dus als oude, lelijke man wisselen met een oude, lelijke vrouw.
Heb ik daar zin in? Heeft iemand daar zin in? ´Normale´ mensen niet, denk ik. Met ´normaal´ bedoel ik niet-transgenders.
Van de transgenders zullen de travestieten zullen er geen behoefte aan hebben, denk ik. Ze zullen het te ingrijpend vinden en er (nog) niet echt behoefte aan hebben. Ik zou denken dat transen er voor gaan. Liever vandaag dan morgen. Of vergis ik me?
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes