Frederique:
schreef:
@Adriana: je gaat uit van een oudere versie van de Standards of Care en je hebt een sterke mening over de route die bij 3a neergelegd is.
----------------
Ik heb aangegeven dat de 5.1.2 overeind is gebleven in de nieuwere versie van 2001 in 3b en dat was het argument van mijn betoog, dus wel een achterhaald nummer maar de inhoud is niet veranderd en daar ging het mij om
Maar in feite is de 5.1.2 overeind gebleven door 3b in de nieuwere versie.
daar ging het mij om, min. 3 maanden intensieve psychotherapy.
Wat Nannette en Mara hier schrijven over o.a. suicide pogingen, en ik weet ook van anderen die hetzelfde ook hebben doorgemaakt, is toch het bewijs dat je alle goede ondersteuning nodig hebt van mensen die je maar kunt krijgen, hiertoe behoren ook goede psychologen maar die moeten zich dan meer inzetten dan een gesprekje eens in de 3 maanden en daar zit volgens mij het probleem.
En trouwens ik geloof dat 3a zal verdwijnen, dit zal wel een stokpaardje van iemand zijn geweest die dat heeft door gedrukt (zo iets onzinnigs als de vliegtax is nu ook van wege praktische redenen vervallen) in de praktijk stelt het niets voor.
Die psycholoog die kan je toch niet ontlopen want iemand moet een evaluatie doen van de reactie op hormoon gebruik, slaat het aan of niet, en uiteindelijk de papieren tekenen voor een SRS.
-----------------------------
Anderen refereerden hier over je schrijven over het VU in het verleden,als ik me ook goed herinner had je in het verleden heel veel steun van je personal coach, zoals je die noemde, dat is dan fijn. Maar betekend dit in feite niet dat je jaren iemand nodig had om je te begeleiden in een moeilijke levensfase en nu zeg ik kan het allemaal alleen.... terwijl dit misschien de moeilijkste periode in een mensenleven is, voor mij wel.
Gezien je wijze van schrijven waaruit de frustratie, onverwerkte ergernis afdruipt en in feite, lijkt het mij dat je over de goed bedoelende adviezen hier en vermelde praktijk ervaringen weinig boodschap heb.
Het lijkt mij dat je nu juist wat steun zou kunnen gebruiken.
Je argument weg met psychologen en daar heb je uiteraard recht op, blijft voor mij een argument waar ik mij totaal niet in kan vinden. Wil niet zeggen dat ik mij volledig overgeef aan een psycholoog, nee mijn eigen weg en tempo heb ik al vast gelegd en die wordt ingevuld hoe dan ook.
Duurd het VU te lang voor je. stop dan met klagen onderneem een andere veel snellere route en je bent waar je wezen wilt, volgens jouw tempo, die beslissings vrijheid heb je, het is aan jou.
Hoe dat weet je best zeker gezien je uitgebreide kennis van de SOC enz.
Ook hier alles met de beste bedoelingen, want het is al moeilijk genoeg.
groeten Adriana