Profiel Rania
Moderator: Moderators
3. Either:
a. a documented real-life experience of at least three months prior to the administration of hormones; or
b. a period of psychotherapy of a duration specified by the mental health professional after the initial evaluation (usually a minimum of three months).
In selected circumstances, it can be acceptable to provide hormones to patients who have not fulfilled criterion 3 - for example, to facilitate the provision of monitored therapy using hormones of known quality, as an alternative to black-market or unsupervised hormone use.
Inderdaad, 3a is oncontroleerbaar, en iedereen zou kunnen beweren als ze dat zouden willen, dat al gedaan te hebben.
Ik zou het wel kunnen aangeven, menigeen in mijn dorp, en in het centrum van Leeuwarden kunnen oproepen als getuige... want ik ga sinds 24 Januari 2009 alleen als vrouw, en men kent mij al heel goed. Ben bijna dagelijks in Leeuwarden of in Stiens. Maar om dat nu vast te kunnen leggen, lijkt mij een problematische zaak oa ivm privacy.
3b Is het enige controleerbaar handeling voor het uitvoerend team wat zij zelf in de hand hebben.
Verder zou iedereen kunnen stellen "anders illegaal hormonen te gebruiken", en dus daarmee toch hormonen te krijgen..... Die vlieger gaat volgens mij niet op. Zou je dat doen dan is dat op eigen risico. Professioneel behandelaars zullen niet zomaar hormonen verstrekken op basis van zo'n dreiging / blackmail. Onzin dus.
a. a documented real-life experience of at least three months prior to the administration of hormones; or
b. a period of psychotherapy of a duration specified by the mental health professional after the initial evaluation (usually a minimum of three months).
In selected circumstances, it can be acceptable to provide hormones to patients who have not fulfilled criterion 3 - for example, to facilitate the provision of monitored therapy using hormones of known quality, as an alternative to black-market or unsupervised hormone use.
Inderdaad, 3a is oncontroleerbaar, en iedereen zou kunnen beweren als ze dat zouden willen, dat al gedaan te hebben.
Ik zou het wel kunnen aangeven, menigeen in mijn dorp, en in het centrum van Leeuwarden kunnen oproepen als getuige... want ik ga sinds 24 Januari 2009 alleen als vrouw, en men kent mij al heel goed. Ben bijna dagelijks in Leeuwarden of in Stiens. Maar om dat nu vast te kunnen leggen, lijkt mij een problematische zaak oa ivm privacy.
3b Is het enige controleerbaar handeling voor het uitvoerend team wat zij zelf in de hand hebben.
Verder zou iedereen kunnen stellen "anders illegaal hormonen te gebruiken", en dus daarmee toch hormonen te krijgen..... Die vlieger gaat volgens mij niet op. Zou je dat doen dan is dat op eigen risico. Professioneel behandelaars zullen niet zomaar hormonen verstrekken op basis van zo'n dreiging / blackmail. Onzin dus.
Man, man wat is het fijn een vrouw te zijn.....
- Mara
- ForumDiva 2000
- Berichten: 2835
- Lid geworden op: za jun 26, 2004 22:17
- Locatie: Europa
- Contacteer:
Kijk dat je ergens receptjes vandaan kunt krijgen en vertrouw niet op het internet....en als je dat toch van plan bent via internet, dan aub alleen bij internetapotheken die bekent staan, dat ze serieus zijn......hou je aan de hoeveelheiden per dag en laat af en toe bloedprikken.....Saartje schreef:Zo zie ik het ook.Mara schreef:ik heb er ook voor gekozen m naar het VU te gaan uit mun eigen persoonlijke redenen, dus moest ik naar hun regels spelen, me bleef niks anders over....
Wat niet wegneemt dat ik na ruim een jaar persoonlijke rle, baardverwijdering en psych gesprekken bij humanitas wel ga proberen sneller hormonen te krijgen.
We zullen zien...
....ik heb me ook eerst goed geïnformeerd voordat ik mun eerste spuit ging zetten en het VU moest daar gewoon mee leven....ik was voor het VU al een jaar lang aan de hormonen en verder heb ik ook maar un drietal maanden hormonen van ze gekregen.....het beviel me niet en mun endocrinologe uit Düsseldorf raadde me aan, weer te spuiten en dat moest het VU wederom accepteren.....en zo doe ik het nog steeds.....met het VU heb ik met uitreiking van mun SRS-verklaring niks meer te doen....na 6 jaar VU-ellende voelde dat als een ware verlossing.....en ik ben echt blij dat het achter de rug is.....
groetjes
Mara
Geen Seks Met Nazis --> hier niet op klikken <--
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
@Lisa, voor jouw reactie geldt in feite hetzelfde als voor Mara's aanvallen: het is altijd leuk om een ander aan te vallen, maar als je de moeite had genomen om de eerder genoemde link te volgen dan had je geweten dat er in 2008 pas informatie beschikbaar kwam die ik in 2006/2007 niet had. In die thread staat ook informatie die ik in 2006/2007 zwaar heb laten wegen wat ik achteraf inderdaad niet had moeten doen. Nu zeggen dat Mara en jij het "altijd al gezegd hebben" klopt als een bus, maar ik had destijds ook andere informatie.
Als ik met de kennis van nu zou moeten kiezen zou dat niet de VU zijn. Sterker nog: ik twijfel nog steeds of ik er moet blijven of niet, want het idee dat het ontwijken van verantwoordelijkheid er belangrijker gevonden wordt dan het goed behandelen van patiënten zit mij niet zo lekker. Ik zal daar binnenkort weer eens over praten met mijn endocrinoloog.
@Adriana: je gaat uit van een oudere versie van de Standards of Care en je hebt een sterke mening over de route die bij 3a neergelegd is. Dat mag, maar ondertussen bestaat de SoC wel al sinds 2001 en er hebben knappe koppen (waaronder 2 vanuit de VU) over nagedacht. Het staat er ook weer niet voor niets. Dus hoe belangrijk JIJ die psychische begeleiding ook vindt, de mensen die toen de SoC samengesteld en goedgekeurd hebben vonden dat het ook wel via een niet-psychologische route kon. En als je dan even verder denkt dan komt de gedachte die daar achter ligt voor mijn gevoel overeen met de gedachte dat je wel -erg- raar bezig bent als je iemand die al als vrouw leeft (maar dan zonder hormonen) in de weg gaat zitten met psychische flauwekul: zoiemand weet al waar die mee bezig is en heeft die hulp niet nodig. En zij hebben daar de termijn van 3 maanden aan gehangen.
En ook hier geldt: JIJ (en anderen in deze thread) willen alle controles bij een medische instantie neerleggen, IK vind dat dat helemaal niet hoeft omdat de regie over iemands lichaam en iemands psyche niet bij de medische wereld hoort te liggen. Route 3a uit de SoC lijkt meer op die laatste gedachtengang. Ik vind een Gender Identiteitsproces in de allereerste plek een persoonlijke zoektocht met eigen verantwoordelijkheid.
We hebben -helaas- medici nodig om ons doel te bereiken, liever had ik routes gezien zoals we die ook bij epilatie en (met name) logopedie zien: mensen die buiten de strikte, starre, dogmatische, protecollaire medische wereld werken en die de rekening op aangeven van een huisarts gewoon opsturen naar de ziektekostenverzekeraar. En waarbij de patiënt de regie houdt over wat er gebeurt. Ik geloof namelijk, in tegenstelling tot jou, niet zo heilig in de inschattingen van een medisch psycholoog - ik zie daar ook heel grote nadelen.
Groetjes,
Frederique
Als ik met de kennis van nu zou moeten kiezen zou dat niet de VU zijn. Sterker nog: ik twijfel nog steeds of ik er moet blijven of niet, want het idee dat het ontwijken van verantwoordelijkheid er belangrijker gevonden wordt dan het goed behandelen van patiënten zit mij niet zo lekker. Ik zal daar binnenkort weer eens over praten met mijn endocrinoloog.
@Adriana: je gaat uit van een oudere versie van de Standards of Care en je hebt een sterke mening over de route die bij 3a neergelegd is. Dat mag, maar ondertussen bestaat de SoC wel al sinds 2001 en er hebben knappe koppen (waaronder 2 vanuit de VU) over nagedacht. Het staat er ook weer niet voor niets. Dus hoe belangrijk JIJ die psychische begeleiding ook vindt, de mensen die toen de SoC samengesteld en goedgekeurd hebben vonden dat het ook wel via een niet-psychologische route kon. En als je dan even verder denkt dan komt de gedachte die daar achter ligt voor mijn gevoel overeen met de gedachte dat je wel -erg- raar bezig bent als je iemand die al als vrouw leeft (maar dan zonder hormonen) in de weg gaat zitten met psychische flauwekul: zoiemand weet al waar die mee bezig is en heeft die hulp niet nodig. En zij hebben daar de termijn van 3 maanden aan gehangen.
En ook hier geldt: JIJ (en anderen in deze thread) willen alle controles bij een medische instantie neerleggen, IK vind dat dat helemaal niet hoeft omdat de regie over iemands lichaam en iemands psyche niet bij de medische wereld hoort te liggen. Route 3a uit de SoC lijkt meer op die laatste gedachtengang. Ik vind een Gender Identiteitsproces in de allereerste plek een persoonlijke zoektocht met eigen verantwoordelijkheid.
We hebben -helaas- medici nodig om ons doel te bereiken, liever had ik routes gezien zoals we die ook bij epilatie en (met name) logopedie zien: mensen die buiten de strikte, starre, dogmatische, protecollaire medische wereld werken en die de rekening op aangeven van een huisarts gewoon opsturen naar de ziektekostenverzekeraar. En waarbij de patiënt de regie houdt over wat er gebeurt. Ik geloof namelijk, in tegenstelling tot jou, niet zo heilig in de inschattingen van een medisch psycholoog - ik zie daar ook heel grote nadelen.
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Frederique, de regie bij iemand zelf neerleggen is niet zoals jij zegt per definitie goed. Ik ben het niet eens zoals het nu bij het VU gaat, maar iemand een spiegel voor houden kan bij zoiets zwaars als dit geen kwaad. In vrouwenkleren lopen 24/7 is maar een klein facet van een (totale) geslachtsverandering, en niet iedereen zal dat weten.
En wat denk je van iemand met bv een zware borderline stoornis die denkt man te zijn ? (meer vrouwen dan mannen hebben borderline, of wordt het bij geconstateerd).
Een geslachtsverandering zal de problemen niet oplossen, dan komt de ggz met behandeling, en komt die persoon erachter ik heb iets heel doms gedaan, ik ben gewoon een vrouw die waanideeën had, en ja, dat kan zeker langer dan 3 maanden duren.
En waarom wordt SoC nu waarschijnlijk weer bijgesteld ? Omdat men misschien toch een paar denkfouten heeft gemaakt ? Zal zeker een groep mensen die erg betrokken is bij de doelgroep makkelijker overkomen dan mensen met meer afstand.
En SoC blijft een richtlijn, geen verplichting !
Er is ook een bepaalde realiteit, en als een grote groep mens die bezig zijn of het al achter de rug hebben denken er zitten fouten in, maar de grote lijn is goed waarom zou dat dan ook niet het geval zijn ?
Wat zijn de mensen voor jou die het niet met jouw eens zijn ?
Ik heb ook geleden gedurende het hele proces, heb zelfs vanwege allerlei redenen (ook deels VU) een suïcide poging gedaan. Maar ik ben realistisch genoeg om niet (meer) de schuld daarvan bij het VU neer te leggen.
Ik denk dat je erg verbitterd aan het raken bent, en als je niet uitkijkt zal deze verbitterdheid een groot deel van je leven blijven beheersen. Misschien niet op de voorgrond, maar het zal nooit bij je weggaan, want de redenatie van als er toen dat bij het VU als er iets niet goed gaat is heel makkelijk te maken.
Pas op jezelf Frederique,
groetjes en liefs,
Nannette
ps, ik meen het goed, en wil je absoluut niet aanvallen !
En wat denk je van iemand met bv een zware borderline stoornis die denkt man te zijn ? (meer vrouwen dan mannen hebben borderline, of wordt het bij geconstateerd).
Een geslachtsverandering zal de problemen niet oplossen, dan komt de ggz met behandeling, en komt die persoon erachter ik heb iets heel doms gedaan, ik ben gewoon een vrouw die waanideeën had, en ja, dat kan zeker langer dan 3 maanden duren.
En waarom wordt SoC nu waarschijnlijk weer bijgesteld ? Omdat men misschien toch een paar denkfouten heeft gemaakt ? Zal zeker een groep mensen die erg betrokken is bij de doelgroep makkelijker overkomen dan mensen met meer afstand.
En SoC blijft een richtlijn, geen verplichting !
Er is ook een bepaalde realiteit, en als een grote groep mens die bezig zijn of het al achter de rug hebben denken er zitten fouten in, maar de grote lijn is goed waarom zou dat dan ook niet het geval zijn ?
Wat zijn de mensen voor jou die het niet met jouw eens zijn ?
Ik heb ook geleden gedurende het hele proces, heb zelfs vanwege allerlei redenen (ook deels VU) een suïcide poging gedaan. Maar ik ben realistisch genoeg om niet (meer) de schuld daarvan bij het VU neer te leggen.
Ik denk dat je erg verbitterd aan het raken bent, en als je niet uitkijkt zal deze verbitterdheid een groot deel van je leven blijven beheersen. Misschien niet op de voorgrond, maar het zal nooit bij je weggaan, want de redenatie van als er toen dat bij het VU als er iets niet goed gaat is heel makkelijk te maken.
Pas op jezelf Frederique,
groetjes en liefs,
Nannette
ps, ik meen het goed, en wil je absoluut niet aanvallen !
- Mara
- ForumDiva 2000
- Berichten: 2835
- Lid geworden op: za jun 26, 2004 22:17
- Locatie: Europa
- Contacteer:
Dat is'm dus juist....we hebben het allemaal niet gemakkelijk gehad....uiteindelijk zijn we allemaal in de foute lichaam geboren en zijn een hobbelijke pad gevolgd.....maar hebben die moeilijke kilometers achter ons gelaten.....en dat dan ook heel bewust.....Nannette schreef:Ik heb ook geleden gedurende het hele proces, heb zelfs vanwege allerlei redenen (ook deels VU) een suïcide poging gedaan. Maar ik ben realistisch genoeg om niet (meer) de schuld daarvan bij het VU neer te leggen.
Ik denk dat je erg verbitterd aan het raken bent, en als je niet uitkijkt zal deze verbitterdheid een groot deel van je leven blijven beheersen. Misschien niet op de voorgrond, maar het zal nooit bij je weggaan, want de redenatie van als er toen dat bij het VU als er iets niet goed gaat is heel makkelijk te maken.
Pas op jezelf Frederique,
groetjes en liefs,
Nannette
ps, ik meen het goed, en wil je absoluut niet aanvallen !
.....als je na een poging tot zelfdoding twee dagen later weer wakker word, dan heb je twee mogelijkheden, superdepressief verder en een tweede poging wagen, of je leert zich een positieve instelling aan.....ik heb voor twee gekozen, het waren moeilijke jaren nog te gaan, maar ik heb het uiteindelijk gered.....met elke stap, die ik heb gedaan, kon ik ook un stuk van die ellende achter mij laten en opbloeien.....
.....tot aan die ene dag eind oktober 2006, un half jaar na mun SRS toen ik net in dienst was bij mun huidige werkgever, toen hij dus tegen me zei.....Mara, volgs mij ben je de gelukkigste mens op deze wereld, je straalt altijd zo.....toen was ik echt in mun nieuwe leven aan gekomen.....tegenwoordig hebben we zwaar met de crisis te maken.....het was niet geheel duidelijk of hij mij in dienst kon houden, maar ik mogd blijven, diegene wiens contract voor de mijne uitliep kreeg hem niet verlengt en ook diegene wiens contract na de mijne uitliep, kreeg het niet verlengt.....ik kreeg wel geen vast contract, waar ik eigenlijk recht op had, maar een oproepcontract......maar dat geeft ff niet, ik ben aan het werk en dat volop nog ook.....dus....allemaal positieve dingen in een sombere tijd! We weten nog niet, of we ons over dit jaar heen redden, maar we blijven positief!
Zeker ging het me tijdens de hele VU-ellende niet goed en in mijn geval wou dit ook echt niet stoppen.....zitten jullie maar 6 jaar bij hun, ik denk, dat ik zo'n 20 afspraken daar had, sommige op de psychiatrische afdeling, wetend dat dit geen enkele nut had, want ik ben volledig normaal volgens de neuro-sleutelaars en ik kon daar ook bijzonder kwaad om worden bij die afspraken weer bij het genderteam....en nog veel kwader vanwegen het feit, dat ze stomweg de tijd in onmetelijke hebben gerekt.....
.....ik heb ze het vaak genoeg laten weten, maar daar nu nog voortdurend mee bezig te moeten zijn.....nee, echt niet, het ligt ver achter me, ik ben wel niks vergeten en ik heb ook niks van die gevoelens verdringt of wat dan ook....nee, ik heb het gewoon achter me gelaten.....en het vervaagt langzaam aan, ik leef nu en ik zit niet te piekeren, hoe het zou zijn geweest, had ik mun SRS-verklaring 4 jaar eerder gekregen.....
....ik heb aan mezelf gewerkt, die tijd dat ik bij het VU liep en alle tegenslagen hebben me alleen zelfstandiger gemaakt als ik al was en ik heb me daar die vruchten geplukt, daar waar het mogelijk was......
Mara
Geen Seks Met Nazis --> hier niet op klikken <--
Frederique:
schreef:
@Adriana: je gaat uit van een oudere versie van de Standards of Care en je hebt een sterke mening over de route die bij 3a neergelegd is.
----------------
Ik heb aangegeven dat de 5.1.2 overeind is gebleven in de nieuwere versie van 2001 in 3b en dat was het argument van mijn betoog, dus wel een achterhaald nummer maar de inhoud is niet veranderd en daar ging het mij om
En trouwens ik geloof dat 3a zal verdwijnen, dit zal wel een stokpaardje van iemand zijn geweest die dat heeft door gedrukt (zo iets onzinnigs als de vliegtax is nu ook van wege praktische redenen vervallen) in de praktijk stelt het niets voor.
Die psycholoog die kan je toch niet ontlopen want iemand moet een evaluatie doen van de reactie op hormoon gebruik, slaat het aan of niet, en uiteindelijk de papieren tekenen voor een SRS.
-----------------------------
Anderen refereerden hier over je schrijven over het VU in het verleden,als ik me ook goed herinner had je in het verleden heel veel steun van je personal coach, zoals je die noemde, dat is dan fijn. Maar betekend dit in feite niet dat je jaren iemand nodig had om je te begeleiden in een moeilijke levensfase en nu zeg ik kan het allemaal alleen.... terwijl dit misschien de moeilijkste periode in een mensenleven is, voor mij wel.
Gezien je wijze van schrijven waaruit de frustratie, onverwerkte ergernis afdruipt en in feite, lijkt het mij dat je over de goed bedoelende adviezen hier en vermelde praktijk ervaringen weinig boodschap heb.
Het lijkt mij dat je nu juist wat steun zou kunnen gebruiken.
Je argument weg met psychologen en daar heb je uiteraard recht op, blijft voor mij een argument waar ik mij totaal niet in kan vinden. Wil niet zeggen dat ik mij volledig overgeef aan een psycholoog, nee mijn eigen weg en tempo heb ik al vast gelegd en die wordt ingevuld hoe dan ook.
Duurd het VU te lang voor je. stop dan met klagen onderneem een andere veel snellere route en je bent waar je wezen wilt, volgens jouw tempo, die beslissings vrijheid heb je, het is aan jou.
Hoe dat weet je best zeker gezien je uitgebreide kennis van de SOC enz.
Ook hier alles met de beste bedoelingen, want het is al moeilijk genoeg.
groeten Adriana
schreef:
@Adriana: je gaat uit van een oudere versie van de Standards of Care en je hebt een sterke mening over de route die bij 3a neergelegd is.
----------------
Ik heb aangegeven dat de 5.1.2 overeind is gebleven in de nieuwere versie van 2001 in 3b en dat was het argument van mijn betoog, dus wel een achterhaald nummer maar de inhoud is niet veranderd en daar ging het mij om
Wat Nannette en Mara hier schrijven over o.a. suicide pogingen, en ik weet ook van anderen die hetzelfde ook hebben doorgemaakt, is toch het bewijs dat je alle goede ondersteuning nodig hebt van mensen die je maar kunt krijgen, hiertoe behoren ook goede psychologen maar die moeten zich dan meer inzetten dan een gesprekje eens in de 3 maanden en daar zit volgens mij het probleem.Maar in feite is de 5.1.2 overeind gebleven door 3b in de nieuwere versie.
daar ging het mij om, min. 3 maanden intensieve psychotherapy.
En trouwens ik geloof dat 3a zal verdwijnen, dit zal wel een stokpaardje van iemand zijn geweest die dat heeft door gedrukt (zo iets onzinnigs als de vliegtax is nu ook van wege praktische redenen vervallen) in de praktijk stelt het niets voor.
Die psycholoog die kan je toch niet ontlopen want iemand moet een evaluatie doen van de reactie op hormoon gebruik, slaat het aan of niet, en uiteindelijk de papieren tekenen voor een SRS.
-----------------------------
Anderen refereerden hier over je schrijven over het VU in het verleden,als ik me ook goed herinner had je in het verleden heel veel steun van je personal coach, zoals je die noemde, dat is dan fijn. Maar betekend dit in feite niet dat je jaren iemand nodig had om je te begeleiden in een moeilijke levensfase en nu zeg ik kan het allemaal alleen.... terwijl dit misschien de moeilijkste periode in een mensenleven is, voor mij wel.
Gezien je wijze van schrijven waaruit de frustratie, onverwerkte ergernis afdruipt en in feite, lijkt het mij dat je over de goed bedoelende adviezen hier en vermelde praktijk ervaringen weinig boodschap heb.
Het lijkt mij dat je nu juist wat steun zou kunnen gebruiken.
Je argument weg met psychologen en daar heb je uiteraard recht op, blijft voor mij een argument waar ik mij totaal niet in kan vinden. Wil niet zeggen dat ik mij volledig overgeef aan een psycholoog, nee mijn eigen weg en tempo heb ik al vast gelegd en die wordt ingevuld hoe dan ook.
Duurd het VU te lang voor je. stop dan met klagen onderneem een andere veel snellere route en je bent waar je wezen wilt, volgens jouw tempo, die beslissings vrijheid heb je, het is aan jou.
Hoe dat weet je best zeker gezien je uitgebreide kennis van de SOC enz.
Ook hier alles met de beste bedoelingen, want het is al moeilijk genoeg.
groeten Adriana
- Mara
- ForumDiva 2000
- Berichten: 2835
- Lid geworden op: za jun 26, 2004 22:17
- Locatie: Europa
- Contacteer:
Wat me bij het lezen ook nog binnenschiet is: Frederique, wat dacht je van het VU nu nog te kunnen verwachten, jou receptje heb je ontvangen, dat kan door de juiste endocrinoloog elders ook verlengt worden, zoek een, waar je vertrouwen in hebt en je kunt het VU ver achter je laten.....en daarmee al je irritaties, die je met hun hebt ondervonden en je kunt zich weer volledig op je ingedeukte carrière richten....dat ze voor jou zo heel erg belangrijk is, liet je vele malen blijken.....je hebt het er vaak over ivm het VU en als nu het VU dus uit je leven is verbannen, dan heb je dus die belemmering niet meer en dus al je energie om je te beweizen op werkvloer, toch......als vrouw moet je minstens dubbel zo goed zijn als de heren en dat vraagt geestelijke conditie....adriana schreef:Duurd het VU te lang voor je. stop dan met klagen onderneem een andere veel snellere route en je bent waar je wezen wilt, volgens jouw tempo.
Hoe dat weet je best zeker gezien je uitgebreide kennis van de SOC enz.
Ook hier alles met de beste bedoelingen, want het is al moeilijk genoeg.
Wil je ooit toch nog een SRS....heb je dan misschien met een hele andere misschien betere situatie van doen in NL....anders heb je nog steeds Thailand, je verdient toch goed en brengt verder alle voorwaarden mee zoals een HRT, die al wat langer duurt en dat je ooit in behandeling was door een gendertherapeut, je groenlichtpapieren zullen voldoende zijn.....
....ik hoop, dat je dit niet zo'n vreemde gedachte vind
Mara
Geen Seks Met Nazis --> hier niet op klikken <--
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hoi,
Iemand stuurde me deze 2 video's van iemand die zelf onderdeel is van het psychische wereldje -en- zelf transman is. Het geeft heel goed aan dat dit probleem internationaal is en dat de vanzelfsprekendheid waarmee jullie denken dat een psycholoog VOOR IEDEREEN nodig is helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
http://www.youtube.com/watch?v=lYE6f1Tsiyo
http://www.youtube.com/watch?v=CjNglMdWS-o
En verder houd ik er mee op. Ik heb vaak geschreven dat ik slechter af ben geweest met dan zonder diagnostiek (lichamelijk, psychisch en qua werk) en wat ik telkens terugkrijg van jullie is dat ER MENSEN ZIJN voor wie dat net andersom is en DAAROM is het goed dat diagnostiek toch met kracht door MIJN strot geduwd is. Wat mij persoonlijk bijzonder stoort in dit soort redernaties is dat als er een paar "gekken" zijn die om de verkeerde redenen hormonen willen, dat voldoende is om mij, met mijn zorgvuldige voorbereiding tussen begin 2004 en augustus 2006 (tot op dat moment was mijn proces probleemloos verlopen en ook qua werk verliep alles in een alleen-maar opgaande lijn) ook maandenlang zinloos te gaan pesten met iemand die mij wel even zou vertellen of ik wel-of-geen hormonen mocht en die met "zorgvuldige diagnostiek" (zo noemde ze dat zelf) allerlei zaken die mij dierbaar waren on-zorgvuldig zat te verknallen. Zo'n goede voorbereiding is aantoonbaar op een eerste gesprek en mensen kunnen dat ook merken aan de manier waarop ik over mijn proces praat. Kortom: 1 gesprek is zat genoeg - zou je er al voor kiezen om dit model te handhaven.
Ik heb ook vaak geschreven over de nadelen van een medisch psycholoog. Mensen maken fouten. Ze zijn bevooroordeeld over wat een ander wel-of-niet kan. Ze overschatten zichzelf. Ze hebben eigen normen en waarden over het leven tussen genders. Ze zijn gebonden aan ziekenhuisprotocollen die lang niet altijd in het belang van de patiënt zijn. Door al deze omstandigheden krijgen genderdysfore mensen geen hormonen en/of een geslachtsoperatie. Ook dit argument wordt, ten behoeve van die arme psychisch gestoorde mensen, telkens onder tafel geveegd.
Ik heb al eerder geschreven dat ik op zichzelf niet tegen psychische hulp ben - ik heb het zelf ook gehad. Op eigen verzoek - en op eigen verzoek en om goede redenen ook niet door een "genderspecialist". Ik ken ook mensen die zeggen "ik heb liever dat mijn proces wat langzamer gaat en dat ik dan geen psycholoog hoef te gebruiken". Prima, vind ik een faire keuze. Ik vind dat ook die mensen niet verplicht een psycholoog door de strot geduwd moet worden.
Iemand die kan aantonen dat die op een faire manier met zijn/haar/zaar genderdysforie omgaat moet je kunnen laten kiezen. Ik ben blij met de steun die ik kreeg van de persoon die die twee filmpjes toestuurde. Ik ben helemaal blij met de steun voor mijn ideëen van de persoon in het filmpje: informed conscent is precies wat ik in gevallen zoals die van mij nodig had gehad. Informed conscent is wat de VU ook gebruikt, maar dan pas NA de diagnostiek. Als ze dit 14 maanden eerder als optie bieden zou het hele probleem de wereld uit zijn. Enige controle die dan nog nodig is is of iemand onder curatele staat - en na drie minuten ben je klaar.
Ik hoop dat mensen zoals de psycholoog in het filmpje bij discussies over SoC-7 de overhand krijgen en dat bange mensen zoals Van Trotsenburg niet de hele SoC gaan verknallen met meer regels over diagnostiek in plaats van meer vrijheid van genderexpressie voor patiënten. Mensen psychologen door de strot duwen is gewoon NIET NODIG.
Zo, en dit is mijn laatste bijdrage in deze thread over dit onderwerp. Ik hoop inderdaad dat er een moment komt dat ik het hele onderwerp achter me kan laten, maar voorlopig raakt het nog allerlei kanten in mij. Zoals mijn rechtvaardigheidsgevoel, mijn pijn van wat er in 2007 is gebeurd, mijn dagelijkse pijn van het verlies van werk wat ik leuk en uitdagend vond, de moeilijkheden die ik ondervind om diezelfde positie terug te veroveren en de irritatie dat ik nog steeds gedwongen word om met die psycholoog te praten terwijl ik het allemaal nog steeds grote flauwekul vind (en het feit dat ik verplicht met die vrouw moet praten brengt op haar beurt de pijn van en de woede over 2007 weer boven). Allemaal gevolgen van die "alleen maar goede" diagnostiek. En ik vind het, voor alle duidelijkheid, grote flauwekul omdat ik bij problemen toch niet naar de VU ga maar naar mijn eigen coach. En dat weet de VU ook. En toch dan verplicht die meid haar tijd verknoeien. Zinloos protecollair geweld. Zoals ook het voor iedereen verplicht zijn van de diagnostiek "zinloos protecollair geweld" is.
Groetjes,
Frederique
Iemand stuurde me deze 2 video's van iemand die zelf onderdeel is van het psychische wereldje -en- zelf transman is. Het geeft heel goed aan dat dit probleem internationaal is en dat de vanzelfsprekendheid waarmee jullie denken dat een psycholoog VOOR IEDEREEN nodig is helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
http://www.youtube.com/watch?v=lYE6f1Tsiyo
http://www.youtube.com/watch?v=CjNglMdWS-o
En verder houd ik er mee op. Ik heb vaak geschreven dat ik slechter af ben geweest met dan zonder diagnostiek (lichamelijk, psychisch en qua werk) en wat ik telkens terugkrijg van jullie is dat ER MENSEN ZIJN voor wie dat net andersom is en DAAROM is het goed dat diagnostiek toch met kracht door MIJN strot geduwd is. Wat mij persoonlijk bijzonder stoort in dit soort redernaties is dat als er een paar "gekken" zijn die om de verkeerde redenen hormonen willen, dat voldoende is om mij, met mijn zorgvuldige voorbereiding tussen begin 2004 en augustus 2006 (tot op dat moment was mijn proces probleemloos verlopen en ook qua werk verliep alles in een alleen-maar opgaande lijn) ook maandenlang zinloos te gaan pesten met iemand die mij wel even zou vertellen of ik wel-of-geen hormonen mocht en die met "zorgvuldige diagnostiek" (zo noemde ze dat zelf) allerlei zaken die mij dierbaar waren on-zorgvuldig zat te verknallen. Zo'n goede voorbereiding is aantoonbaar op een eerste gesprek en mensen kunnen dat ook merken aan de manier waarop ik over mijn proces praat. Kortom: 1 gesprek is zat genoeg - zou je er al voor kiezen om dit model te handhaven.
Ik heb ook vaak geschreven over de nadelen van een medisch psycholoog. Mensen maken fouten. Ze zijn bevooroordeeld over wat een ander wel-of-niet kan. Ze overschatten zichzelf. Ze hebben eigen normen en waarden over het leven tussen genders. Ze zijn gebonden aan ziekenhuisprotocollen die lang niet altijd in het belang van de patiënt zijn. Door al deze omstandigheden krijgen genderdysfore mensen geen hormonen en/of een geslachtsoperatie. Ook dit argument wordt, ten behoeve van die arme psychisch gestoorde mensen, telkens onder tafel geveegd.
Ik heb al eerder geschreven dat ik op zichzelf niet tegen psychische hulp ben - ik heb het zelf ook gehad. Op eigen verzoek - en op eigen verzoek en om goede redenen ook niet door een "genderspecialist". Ik ken ook mensen die zeggen "ik heb liever dat mijn proces wat langzamer gaat en dat ik dan geen psycholoog hoef te gebruiken". Prima, vind ik een faire keuze. Ik vind dat ook die mensen niet verplicht een psycholoog door de strot geduwd moet worden.
Iemand die kan aantonen dat die op een faire manier met zijn/haar/zaar genderdysforie omgaat moet je kunnen laten kiezen. Ik ben blij met de steun die ik kreeg van de persoon die die twee filmpjes toestuurde. Ik ben helemaal blij met de steun voor mijn ideëen van de persoon in het filmpje: informed conscent is precies wat ik in gevallen zoals die van mij nodig had gehad. Informed conscent is wat de VU ook gebruikt, maar dan pas NA de diagnostiek. Als ze dit 14 maanden eerder als optie bieden zou het hele probleem de wereld uit zijn. Enige controle die dan nog nodig is is of iemand onder curatele staat - en na drie minuten ben je klaar.
Ik hoop dat mensen zoals de psycholoog in het filmpje bij discussies over SoC-7 de overhand krijgen en dat bange mensen zoals Van Trotsenburg niet de hele SoC gaan verknallen met meer regels over diagnostiek in plaats van meer vrijheid van genderexpressie voor patiënten. Mensen psychologen door de strot duwen is gewoon NIET NODIG.
Zo, en dit is mijn laatste bijdrage in deze thread over dit onderwerp. Ik hoop inderdaad dat er een moment komt dat ik het hele onderwerp achter me kan laten, maar voorlopig raakt het nog allerlei kanten in mij. Zoals mijn rechtvaardigheidsgevoel, mijn pijn van wat er in 2007 is gebeurd, mijn dagelijkse pijn van het verlies van werk wat ik leuk en uitdagend vond, de moeilijkheden die ik ondervind om diezelfde positie terug te veroveren en de irritatie dat ik nog steeds gedwongen word om met die psycholoog te praten terwijl ik het allemaal nog steeds grote flauwekul vind (en het feit dat ik verplicht met die vrouw moet praten brengt op haar beurt de pijn van en de woede over 2007 weer boven). Allemaal gevolgen van die "alleen maar goede" diagnostiek. En ik vind het, voor alle duidelijkheid, grote flauwekul omdat ik bij problemen toch niet naar de VU ga maar naar mijn eigen coach. En dat weet de VU ook. En toch dan verplicht die meid haar tijd verknoeien. Zinloos protecollair geweld. Zoals ook het voor iedereen verplicht zijn van de diagnostiek "zinloos protecollair geweld" is.
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Geldt dit alleen voor medisch psychologen ? Geldt dat ook niet regelmatig voor de patiënt/cliënt ?Frederique_ schreef:Ik heb ook vaak geschreven over de nadelen van een medisch psycholoog. Mensen maken fouten. Ze zijn bevooroordeeld over wat een ander wel-of-niet kan. Ze overschatten zichzelf. Ze hebben eigen normen en waarden over het leven tussen genders.
En wat betreft die paar 'gekken' die gecontroleerd moeten worden, als je dat niet doet, heb je grote kans bij het eerste geval dat het misgaat dat de hulpverlening acuut stopt in Nederland, ook bij bv Tanja. Want zoiets zal zo'n grote impact en invloed hebben op wat de mensen in het algemeen en de politiek zal vinden, dat dit niet zonder gevolgen zou zijn. Willen we dan dat risico lopen ?
En wie is er niet ergens in hele traject boos geweest op het genderteam, ik vaak genoeg hoor.
Als het waar is wat je stelt,Nannette schreef:Geldt dit alleen voor medisch psychologen ? Geldt dat ook niet regelmatig voor de patiënt/cliënt ?Frederique_ schreef:Ik heb ook vaak geschreven over de nadelen van een medisch psycholoog. Mensen maken fouten. Ze zijn bevooroordeeld over wat een ander wel-of-niet kan. Ze overschatten zichzelf. Ze hebben eigen normen en waarden over het leven tussen genders.
En wat betreft die paar 'gekken' die gecontroleerd moeten worden, als je dat niet doet, heb je grote kans bij het eerste geval dat het misgaat dat de hulpverlening acuut stopt in Nederland, ook bij bv Tanja. Want zoiets zal zo'n grote impact en invloed hebben op wat de mensen in het algemeen en de politiek zal vinden, dat dit niet zonder gevolgen zou zijn. Willen we dan dat risico lopen ?
En wie is er niet ergens in hele traject boos geweest op het genderteam, ik vaak genoeg hoor.
"Want zoiets zal zo'n grote impact en invloed hebben op wat de mensen in het algemeen en de politiek zal vinden, dat dit niet zonder gevolgen zou zijn."
En ik kan best die gedachte gang volgen, WAAROM dan wordt er HELEMAAL NIET zo ver als wij dat kunnen zien, ingegrepen bij al het falen met het huidige systeem, waar Frederique er één van de ongetwijfeld vele slachtoffers van is. Om maar niet te praten van de alsmaar uitlopend wachttijden, wat op zich al vreselijk is. Juist het huidige systeem zoals het nu gehanteerd wordt, uitgevoerd wordt, met alle tekorten van personeel schijnbaar structureel daarin verweven en wat iedereen maar moet accepteren.
Het is juist de politiek dat er achter al dat ellende zit!
Het is juist de "bedoeling" mensen voor vol aan te zien en zo te behandelen, wie onderweg meer aandacht nodig heeft krijgt dat, dus is er helemaal geen kans dat het misgaat.
Verspil een mens haar / zijn zo kostbare levens tijd niet. Neem die zsm in BEHANDELING, en als er gaande weg IEMAND meer aandacht nodig heeft, krijgt die dat wel, zonder dat ook anderen op te dringen. Ondertussen vervolgen alle andere mensen hun traject zonder tijd verspilling. Simpeler kan het niet.
Man, man wat is het fijn een vrouw te zijn.....
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Het zou me niks verbazen dat ook de politiek er achter zit. Ik heb begrepen dat er vroeger een apart potje was voor het genderteam, oftewel het VU kreeg extra geld voor het hebben van een genderteam. Zoiets is normaal een politieke beslissing. We hebben al weer langere tijd regeringen waarbij de politiek op geloof gebaseerd is, en geloof en t* botst vaak. Misschien ook dat in het bestuur van het VU wat meer conservatieve mensen zitten dan vroeger, is tenslotte ook een universiteit op protestantse basis.
Wachttijden zijn kunstmatig, niet alle, maar dit soort, zeker voor intake en start gesprekken psycholoog wel. Tijdelijk wat extra uren, en ze slinken weg.
Misschien dat juist het huidige CvZ een positieve invloed kan hebben. Want het blijft raar als de adviezen van zo'n raad gewoon niet door een minister worden opgevolgd. Wat is het nut dan van zo'n raad.
Maar we kunnen over dit soort zaken weken schrijven, daar waar de veranderingen moeten plaats vinden exact weten we niet. Nu wordt vaak alles bij het genderteam gelegd. Is dat zo ? Krijgen zo ook niet vanuit andere hoek nog bepaalde verplichtingen opgelegd ? Wie het zeker weet mag het zeggen.
Wachttijden zijn kunstmatig, niet alle, maar dit soort, zeker voor intake en start gesprekken psycholoog wel. Tijdelijk wat extra uren, en ze slinken weg.
Misschien dat juist het huidige CvZ een positieve invloed kan hebben. Want het blijft raar als de adviezen van zo'n raad gewoon niet door een minister worden opgevolgd. Wat is het nut dan van zo'n raad.
Maar we kunnen over dit soort zaken weken schrijven, daar waar de veranderingen moeten plaats vinden exact weten we niet. Nu wordt vaak alles bij het genderteam gelegd. Is dat zo ? Krijgen zo ook niet vanuit andere hoek nog bepaalde verplichtingen opgelegd ? Wie het zeker weet mag het zeggen.
Ik heb het net als frederique compleet gehad met het VU
helaas moet ik me nog min 1 jaar koest houden voor het papiertje voor de SRS
De diagnostische fase duurde bij mij 2,5 jaar terwijl het van het begin al heel duidelijk was dat ik een transsex ben. Leefde ook al volledig als vrouw
Ook hebben ze altijd ontkent dat ik een intersexueel zou zijn ondanks mijn vrouwelijk uiterlijk + maandelijke buikpijn en klachten die sterk op menstruatie lijken
Die buikpijn stopte per direct toen ik aan de hormonen ging tot 1 maand geleden (nu 6 maanden aan de hormonen). toen 1,5 week lang klachten waarna ik naar de huisarts ben gestapt. Die heeft me per direct doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een echo van mijn buik omdat hij ook intersex vermoed. Ben nog het wachten op die uitslag
Als die uitslag positief is (zal wel) krijgen ze nog flink wat te horen op het VU
Menstruatie maanden achter elkaar tegenhouden met hormonen is ronduit gevaarlijk
helaas moet ik me nog min 1 jaar koest houden voor het papiertje voor de SRS
De diagnostische fase duurde bij mij 2,5 jaar terwijl het van het begin al heel duidelijk was dat ik een transsex ben. Leefde ook al volledig als vrouw
Ook hebben ze altijd ontkent dat ik een intersexueel zou zijn ondanks mijn vrouwelijk uiterlijk + maandelijke buikpijn en klachten die sterk op menstruatie lijken
Die buikpijn stopte per direct toen ik aan de hormonen ging tot 1 maand geleden (nu 6 maanden aan de hormonen). toen 1,5 week lang klachten waarna ik naar de huisarts ben gestapt. Die heeft me per direct doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een echo van mijn buik omdat hij ook intersex vermoed. Ben nog het wachten op die uitslag
Als die uitslag positief is (zal wel) krijgen ze nog flink wat te horen op het VU
Menstruatie maanden achter elkaar tegenhouden met hormonen is ronduit gevaarlijk
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Bij menstruatie horen toch bloedingen ? Is afbreken van het slijmvlies van de baarmoeder ivm mogelijkheid tot nesteling van bevrucht eitje. Als dat het geval bij je zou zijn, zou dat toch ergens moeten blijven ? (slijmvlies en bloed) En dan zouden ook je hormoon waarden heel waarschijnlijk geen normaal beeld hebben gegeven (maar ze vertellen niet altijd alles volgens mij). Ik ben benieuwd naar de uitkomst.
Maar hoe dan ook, het duurt allemaal veel te lang bij het VU. Maar hoe kun je als patiënt en ex-patiënten nu zorgen dat dat veranderd ?
Maar hoe dan ook, het duurt allemaal veel te lang bij het VU. Maar hoe kun je als patiënt en ex-patiënten nu zorgen dat dat veranderd ?
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Meld het in ieder geval bij Transvisie. En eventueel ook bij de klachtencommissie van de VU zelf.Nannette schreef:Maar hoe dan ook, het duurt allemaal veel te lang bij het VU. Maar hoe kun je als patiënt en ex-patiënten nu zorgen dat dat veranderd ?
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
Ja, echter als dat bloed niet weg kan breekt het lijf dat uiteindelijk wel af. Heeft alleen als gevolg dat de buikpijn veel erger wordt. Dit gebeurd ook bij bio-vrouwen die zonder schede zijn geboren.Nannette schreef:Bij menstruatie horen toch bloedingen ? Is afbreken van het slijmvlies van de baarmoeder ivm mogelijkheid tot nesteling van bevrucht eitje. Als dat het geval bij je zou zijn, zou dat toch ergens moeten blijven ?
Die buikpijn wat ik eerst had was erg genoeg om me in elkaar te laten krimpen van de pijn terwijl ik een hele hoge pijngrens heb. Het was ook veel meer te vergelijken met PMS dan een gewone menstruatie