Van kwaad naar erger............

[Bea-Smit.]

Hi Denise,
is het niet mogelijk om als vrouw te leven met een mannen lichaam??
Ik doe het de meeste tijd, ik hou namelijk ook van vrouwen Zou dus Lesbisch zijn maar soms heb ik dan ook nog een politieagent die op het beide kruispunten wil staan. En dat is wel handig, hoef je geen ander speelgoed te zoeken.

Groetjes Bea.

[denise_leasen]

maar ik ben bang dat de ketel toch wel een keertje ploft.

Dat is nu net mijn angst, de ketel staat op het barsten, ik kan me niet meer concentreren op niets. Ik heb een verschrikkelijke drang om me constant te moeten omkleden als vrouw. Ze wil eruit en ik heb het gevoel dat ze zich door niets of niemand laat tegenhouden.

[denise_leasen]

Hi Denise,
is het niet mogelijk om als vrouw te leven met een mannen lichaam??
Ik doe het de meeste tijd, ik hou namelijk ook van vrouwen Zou dus Lesbisch zijn maar soms heb ik dan ook nog een politieagent die op het beide kruispunten wil staan. En dat is wel handig, hoef je geen ander speelgoed te zoeken.

Groetjes Bea.

Ik ben op dit moment meer dan tevreden als ik 24/7 als vrouw gekleed zou kunnen rondlopen, maar dat is voor mijn echtgenote een brug te ver.

Maar zelfs daar heb ik bang voor dat ook dit na een poosje niet meer voldoende is.

[Irene]

Probeer het een plaats te geven door af en toe de druk te laten ontsnappen, om maar in de zelfde beeldspraak te blijven. Ik weet dat het lastig is.


Irene

[Janiek_]

Janiek Vervolgde:

Ik had gelukkig een partner die zei "je zoekt het zelf maar uit en je komt het me maar vertellen als je het weet, want ik wil er niets over te zeggen hebben".

Dat klinkt ook niet onverminderd positief, maar misschien bedoel je het minder negatief dan het klinkt (in mijn oren).

Irene

Nou, ik kan je wel vertellen dat ik het op dat moment ook niet als erg positief ervoer, hoor .

Wat ik bij veel anderen zie gebeuren, is dat zij vaak zelf erg bang zijn voor de gevolgen (verlies, schaamte) en dan als het ware van hun partner vragen om veranderingen tegen te houden. Een partner die zelf ook niet zo van veranderingen houdt is vaak al aanwezig. Zo kun je e.e.a. heel lang, misschien wel een leven lang, tegen houden.

Achteraf is het makkelijk praten, maar ik ben dolblij dat mijn partner voor die eer bedankt heeft. Het heeft mij gedwongen volwassener en zelfstandiger te worden en dat voelt veel beter.

En we zijn nog bij elkaar .

[Chloe'tje]

Ik denk ook niet dat je van je partner mag verwachten dat hij/zij aktief wordt in de veranderingen waaraan jij misschien behoefte hebt. De partner heeft helemaal niets aan wat jij wilt (want die wil gewoon de status quo handhaven en ervaart niet de positieve dingen die jij wel ervaart). Dus -uitzonderingen daargelaten- zal je het zelf moeten doen en aan de partner duidelijk maken wat jij wilt, wat moet en wat misschien niet hoeft.

Ik had verwacht dat mijn 'uit de kast komen' zoveel emotie zou opwekken bij mijn vrouw, dat haar reacties het proces zouden versnellen. Maar zelfs dat niet. Duidelijk is dat aan haar zijde geen behoefte aan verandering is. En dat mag ik ook niet verwachten in haar positie. Dus tenzij ik zelf de stappen zet, staat de boel stil.

[Chloe'tje]

maar ik ben bang dat de ketel toch wel een keertje ploft.

Dat is nu net mijn angst, de ketel staat op het barsten, ik kan me niet meer concentreren op niets. Ik heb een verschrikkelijke drang om me constant te moeten omkleden als vrouw. Ze wil eruit en ik heb het gevoel dat ze zich door niets of niemand laat tegenhouden.

Ik heb een tijd gehad dat ik bijna geobsedeerd was; ik was er 24/7 mee bezig (zeker in mijn hoofd) en heb mij moeten dwingen ook de gewone dingen weer ruimte te geven. Het leven draait niet om GD/trans, hoewel het wel belangrijk is.

Dat kon ik overigens pas nadat ik geaccepteerd had dat ik trans ben en dat er iets moet veranderen omdat ik anders ongelukkig blijf.

[Janiek_]

Mijn partner heeft me wel al vrij gauw verteld dat ze blij was met de positieve gevolgen van mijn verandering op mij, namelijk dat ik een stuk plezieriger werd om mee samen te zijn.

Voor mij kwam de rust, het niet meer 24/7 erdoor beziggehouden zijn eigenlijk pas echt toen ik me had aangemeld bij het genderteam.

[Chloe'tje]

Voor mij kwam de rust, het niet meer 24/7 erdoor beziggehouden zijn eigenlijk pas echt toen ik me had aangemeld bij het genderteam.

Hmm, de wetenschap dat ik een jaar of meer op een intakegesprek moet wachten maakt mij niet echt rustiger

[Janiek_]

Voor mij kwam de rust, het niet meer 24/7 erdoor beziggehouden zijn eigenlijk pas echt toen ik me had aangemeld bij het genderteam.

Hmm, de wetenschap dat ik een jaar of meer op een intakegesprek moet wachten maakt mij niet echt rustiger

Waar? In Amsterdam? Ja, ik weet dat ik nu na mijn intake ook wel zowat een jaar op de eerste gesprekken moet wachten. Dat maakt me wel ongeduldig, maar niet meer onrustig.

[Chloe'tje]

Ja, het VU. Maar ik word er wel onrustig van (dat verschilt natuurlijk per persoon). Ik heb behoefte aan vooruitgang :p

(gaat wel wat off topic volgens mij)

[Janiek_]

Ja, het VU. Maar ik word er wel onrustig van (dat verschilt natuurlijk per persoon). Ik heb behoefte aan vooruitgang :p

(gaat wel wat off topic volgens mij)

Nee hoor . Die onrust of dat ongeduld kan ook van kwaad tot erger gaan.

Ik kan ook niet meer wachten, maar dat moet wel. 't Kan al met al nog wel vier jaar gaan duren.

[Frederique_]

Tip: laat iedere keer dat je bij het genderteam die onrust merken: als je dat niet doet duurt de diagnostiek langer (en is de kans dat je hormonen krijgt kleiner). Het idee achter langdurige diagnostiek is dat je gendervariantie beter waarneembaarder is als je stevig onder je gender lijdt. En dat bij ieder gesprek -net- iets meer lijden zichtbaar wordt dan de vorige keer dat je er was. (Bron: Luc Gijs bij de eerste voorlichtingsbijeenkomst van de VU. De daaropvolgende keren heeft'ie dit niet meer genoemd)

Groetjes,

Frederique
... die dit een nogal spartaanse methode van onderzoek vindt ...

[Janiek_]

En hoe doe je het als je geen gendervariantie hebt, maar ouderwetse genderdysforie ?

[Mara]

En hoe doe je het als je geen gendervariantie hebt, maar ouderwetse genderdysforie ?

Dan ga je net zo vlug dan Frederique door de diagnostiek....