Borsten zonder hormonen

[Mara]

Nog een ding, bestaat er niet zoiets dan vrije artskeuze???? Hoezo dan het VU, ook voor de zuikerziekte dan, dat kunnen ze toch ook elders behandelen, toch???

Ik laat me ook niet verder door het VU helpen met operaties, ik heb de indikatie van hun alleen nodig, die heb ik, ik ben nu in de real-life-test en wacht op de operatiepapieren, sta voor de operaties al op de wachtlijsten elders.....

Maar vreemd dat je nu niet weet wat je wil, ik wist het wel altijd duidelijk, maar ik ontkende, ook ging ik gewoon als me zelf leven, ik dook niet onder in een grijs massa en had niet 30 jaar nodig om me te outen, waarom doe jij zo ingewikkelt en moeilijk erover, daar klopt toch iets niet???

Ik vind het dan wel trouwens goed en richtig dat je bij een therapeut bent of wat doet je coatch of hoe dat heet????

[Frederique_]

Maar vreemd dat je nu niet weet wat je wil, ik wist het wel altijd duidelijk, maar ik ontkende, ook ging ik gewoon als me zelf leven, ik dook niet onder in een grijs massa en had niet 30 jaar nodig om me te outen, waarom doe jij zo ingewikkelt en moeilijk erover, daar klopt toch iets niet???

Mara, ik denk dat dit het belangrijkste verschil is tussen een primaire transseksueel (voor wie het al vanaf kindsheid af duidelijk is dat je in het verkeerde lichaam zit) en andere genderdysforiëen. Naast primaire transseksualiteit bestaat ook secundaire transseksualiteit (waarbij iemand pas op latere leeftijd er achter komt dat hij toch eigenlijk een zij is, pas dan ook aanwijzigingen ziet waar hij eerder nooit op gelet heeft en daarna langzamerhand ontdekt dat hij ook het hele traject wil) en transgenderisme (waarbij iemand het gevoel heeft dat hij niet helemaal man en ook niet helemaal vrouw is en dus ook maar een deel van het transseksualiteit-traject wil).

Dat het voor jou al jarenlang zo duidelijk is betekent dus niet dat er "iets mis is" als dat niet zo is, dat betekent alleen dat de vorm van genderdysforie iets anders is als bij jou.

Verder ben ik op het gebied van de diabetes niet zover dat ik direkt van de VU af wil stappen, ik wil eerst proberen om in goed onderling overleg eruit te komen, eventueel met een andere diabetesverpleegkundige. Het hangt van de komende gesprekken af hoe ik hier verder mee ga.

Ik zie het ook nog steeds als een voordeel dat de VU zowel diabeteszorg als genderzorg biedt ('t zit fysiek ook maar 1 deur van elkaar af, de mensen van beide teams zien elkaar dus dagelijks), ik zie dan ook meer voordeel in pogingen om die zorg meer op maat te krijgen dan in pogingen om dezelfde zorg beter elders te krijgen. 't Is alleen wel goed om te weten dat er, als dit niet lukt en als ik er wel behoefte aan krijg, ook andere mogelijkheden zijn om toch zonder SRS maar wel met een goede begeleiding aan hormonen te komen. Dank je daarom voor je berichten!

Groetjes,

Frederique

[wilmatg]

Hallo dames
ben zelf ook al twee keer bij huisarts geweest en gevraagd of hij mij premarin wilde geven maar forget it. Ik probeer ook een T vriendelijke huisarts te vinden maar volgens mij zijn ze er niet. Zou ook liever een huisars hebben die me iets voorschrijft en ook controleert dan dat ik moet bestellen bij inhouse in UK
wilma

[Mara]

Frederique, in welke oude boeken lees jij, primair en secundair, da's volgs de nieuweste begrippen van GD wel erg veroud, aber echt, blijkbaar heeft zich hier in NL de wetenschap op dat gebiet niet verder ontwikkeld, daar lijkt me duitsland dan wel de uitkomst, daar heb ik het gevoel dat zich daar de gezondheitszorg toch steeds verder gaat en ook op het gebied van TS en GD! Je gaat mij toch niet vertellen dat je met 30 pas op zoektocht gaat en ervoor nooit gevoelt hebt dat er iets niet klopt! Un transje begint zeker al vanaf het moment waar de puberteit begint echt in de problemen komen, juist daar word het voor un transje echt duidelijk in een fout lichaam opgesloten te zijn, wat jij nou secundair noemt is wel iemand die het na een lang ontkennen met de nodige bijverschijnzel als depressieviteit en opsluiten en dergelijken niet meer kan volhouden en uiteindelijk de transitie ingaat..........

En Wilma, maar ze zijn er toch de huisartsen die dit doen, jij hebt TG in je naam staan hè, dus ik vermoed maar dat je toch met je mannelijke kant overweg kunt, nou dan is het blijkbaar geen dringend geval voor die arts! Maar ga je over je hormone te bestellen via internet, dan zeg het die arts en laat om de paar maanden je bloed chekken op elektrolyten, mineraliën , hormonen en enzymen, die hormonen hebben namelijk echt invloed op het bloed, bvb is het dan ook dikker, en erdoor heb je ook een groter risiko op tromboses, bvb is bij ethenyl-estradiol, wat best goed vervrouwelijkt, de kans op tromboses tegenover estradiolvaleraat om faktoor 1000 verhoogt, je moet het laten controlleren anders kan het mis gaan, bvb prolaktien kan onder invloed van een foute dosis ook enoorm omhoog gaan........

Mara ♀

[Sandra 01]

Je gaat mij toch niet vertellen dat je met 30 pas op zoektocht gaat en ervoor nooit gevoelt hebt dat er iets niet klopt! Un transje begint zeker al vanaf het moment waar de puberteit begint echt in de problemen komen, juist daar word het voor un transje echt duidelijk in een fout lichaam opgesloten te zijn,

Hoi girls,

moet eventjes reageren
Ikzelf ben 42 jaar, vroeger als ik 12 - 13 - 14 jaar was deed ik niet meer dan eens wat kledij (...enz) aandoen van mijn zus .. Tot mijn 41 jaar bleef het bij af en toe stiekem eens iets van mijn vriendin aantrekken. Nu ik ouder ben geworden is de drang ook sterker geworden. Ik heb gelukkig een vriendin die mij ook steunt en ik loop thuis 50/50 van de tijd als male/female.
Ik uit mij niet naar buiten, heb een toffe job en travestie/transgenderisme is hier nog redelijk taboe (belgische kust).

Dus op latere leeftijd is het bij mij dus gegroeid en ik heb mijn beide kanten redelijk onder controle. Ik wil geen volledige operatie maar heb wel soms behoefte aan echte borsten (heb dan ook Amoene zelfklevende wat het dichtste bij echt komt). Ja ben soms wel jaloers als ik "shemales" zie maar weet van mezelf dat ik er nooit zo zal kunnen uitzien. Dus ergens "berust" ik in mijn "lot" ook al zijn de vrouwelijke hormonen meer aanwezig dan de mannelijke. Het liefst zou ik een A cup willen enkel met wat hormonen te nemen zonder "bijwerking" op "andere" dingen. Moest dit kunnen dan begin ik er meteen aan maar onze huisartsen staan niet te trappelen om daarbij te helpen. Ik neem niet stiekem hormonen want zou niet weten met wat ik moet beginnen of hoe "gevaarlijk" het is en welke bijwerkingen er zijn.

Zo zie je maar, op latere leeftijd kan het inderdaad dat je je meer en meer vrouwelijker gaat ( wil ) voelen.

groetjes

Sandra

[Frederique_]

Je gaat mij toch niet vertellen dat je met 30 pas op zoektocht gaat en ervoor nooit gevoelt hebt dat er iets niet klopt!

Mara,

Het enige dat ik probeer aan te geven is dat er meer bestaat dan het klassieke verhaal van de 4-jarige die al weet dat ze in het verkeerde lichaam zit en die dat de hele rest van de jeugd/pubertijd/volwassenheid actief weet en daar actief mee omgaat (in mijn beeld dus: de "klassieke primaire transseksueel").

In mijn eigen levensverhaal spelen heel veel zaken door elkaar. Want in mijn jeugd zat ik in een klas met jongens die niet vriendelijk, zeg maar gerust sluw/gemeen waren. Als ik zelf wel aardig was en dit botste op die manier in karakters, speelde ik dan liever met de meisjes omdat die andere jongens te ruw, sluw, gemeen waren (wat mijn ouders toen dachten en ook ik toen dacht -> waarbij er dan ook nog altijd op de achtergrond de gedachte speelde dat het aan mij lag dat ik me niet beter aan kon passen), of kwam het omdat ik toen al wist dat ik een meisje was? Het enige dat ik uit die periode weet is dat ik jaloers was op meisjes die in een rokje liepen. Ik vond dat gewoon een mooi kledingstuk. Het leek me ook leuk om erin te lopen. Maar misschien vonden wel meer jongens dat?

Die sociale problemen werden nog veel erger op de middelbare school (waar ik echt 5 jaar in een hel zat). In die 5 jaar kwam ik er gewoon niet aan toe om mijzelf te onderzoeken. Het enige dat ('s avonds) bovenkwam was dat ik DOLgraag een meisje zou willen zijn en helemaal DOLgraag zou willen weten hoe dat nu voelt om in een rokje of in een BH rond te lopen en VERDUVELDE DOL-DOL-graag zelf borsten zou willen hebben. Dat dat wel eens anders zou kunnen zijn dan andere jongens dat beleefden kwam op dat moment niet in mij op. En omdat ik overdag alleen maar bezig was met overleven (toen is de gedachte aan zelfmoord ook een paar keer opgekomen, dankzij de goede band met mijn familie heb ik die gedachte gelukkig wel telkens direkt verworpen) ging ik dat ook niet verder uitzoeken: direkt wegstoppen en verder gaan met overleven binnen mijn klas was veel belangrijker op dat moment. Leren werd een overlevingsstrategie (het sluit zo lekker af van je omgeving). Later werd leren een methode om mijn eigen gevoel te ontlopen. Na het leren kwam het werken. Werkweken van bespottelijk veel uren draaien om je gevoelens maar weg te stoppen... Had je mij op die momenten gevraagd of ik naast man ook niet een heel-klein-beetje vrouw had gevoeld dan had ik dat in opperste ernst in alle toonaarden ontkend. Zover had ik het wel weggestopt...

Achteraf gezien zijn er best veel plekken geweest waarop het toch min-of-meer weer bovenkwam. Soms duidelijk, soms pas achteraf goed te begrijpen. Heel duidelijk bijvoorbeeld rond mijn 17e, toen ik dacht "zolang ik thuis bij mijn ouders in de provincie Groningen woon kan ik de wens om in een rok rond te lopen helemaal niet uitzoeken, dat kan pas als ik ergens in het westen woon: rond Amsterdam kan alles". En daarmee weer weggestopt. Vergeet niet dat de band met mijn ouders/zus enorm sterk was dankzij die middelbare schoolperiode. Ik had min-of-meer mijn leven aan hen te danken, zo voelde dat tenminste!

Minder duidelijk was bijvoorbeeld dat ik 5 jaar geleden op 30-jarige leeftijd als een idioot begon geld te sparen omdat ik wist dat ik anders niet op 50-jarige leeftijd op kon houden met werken. En dan, op 50-jarige leeftijd, zou ik alle tijd voor mijzelf hebben en zou ik financieel van iedereen onafhankelijk zijn. Pas achteraf valt de puzzel dan in elkaar en snap je wat je onbewust pas op je 50e wou doen.

De belangrijkste moraal van dit verhaal is: niet ieder levensverhaal geeft even duidelijk aan dat die genderdysforie op 4-jarige (of, voor mijn part, 30-jarige) leeftijd al bekend en voor jezelf al erkend was. Op sommige momenten lijkt die genderdysforie ook minder groot te zijn (zeker als ik in natuurgebieden helemaal alleen was - weer zo'n vlucht die ik pas achteraf begreep).

Het geeft ook aan dat je in mijn ogen erg voorzichtig moet zijn om een verhaal wat niet op de jouwe lijkt te snel als "fabelachtig" of "niet-TS"/"niet-TG" af te doen. Accepteer gewoon dat een ander anders is en dat ook GD zich anders kan uiten dan bij jou.

Groetjes,

Frederique

[Mara]

Frederique, niet denken dat ik je niet accepteer, daar ken je mij nog niet hoor, maar waarom al die tijd maar gevoelens wegstoppen, kleed je toch gvd zo als je het wil, dat vindik nou zo vreemd, je schrijft er merdere malen en in andere postings ook altijd weer , rokje en borstjes, alsof je er vet geobsedeerd op bent, dan trek de rok toch aan en maak er niet zo'n heel verhaal ervan, doe toch gewoon wat je zint, is al heel lang niet meer nodig zich te schamen hoor voor iets, kijk maar un beetje rond in andere scenes, zul je zien hoe doodnormaal het is waar jij nou zo moeilijk over doet, en geloof me, het moet je niet boeien wat andere denken, het gaat toch om jou gevoel........

Ik ben ook in overmatig in werk gevlugd maar qua kleren en opmaak was ik ook daar vet extreem, bij mij ging het de transitie uit te stellen, maar verder was ik mezelf, doe dat ook, en ik meen, gewoon doen, ik hoor van jou dus niet, ik wil van die piemel af en zo, ik hoor maar, het voelt lekker die prothesen en dat rokje, nou als het die dingen zijn, just do it, simpel toch, waarom zo'n groot verhaal??? Als je echt geen transitie wilt en dat zie ik bij jou niet, want je praat ervan, kijken hoever het me zal brengen, dan doe toch dit wat voor jou goed voelt, ik ken zoveel mensen die dat doen, maar niemand ervan die ook maar een keer zo erg erover praat, ze zijn gewoon zichzelf, meer niet, doe dat ook, iedereen blij......

Mara ♀

[Frederique_]

nou als het die dingen zijn, just do it, simpel toch, waarom zo'n groot verhaal???

Omdat ik even het idee kreeg dat jij alleen TG/TS/GD accepteert als 't net zo werkt als bij jou. Daarom probeerde ik even te vertellen hoe het soms anders werkt...

Als je echt geen transitie wilt en dat zie ik bij jou niet, want je praat ervan, kijken hoever het me zal brengen, dan doe toch dit wat voor jou goed voelt, ik ken zoveel mensen die dat doen, maar niemand ervan die ook maar een keer zo erg erover praat, ze zijn gewoon zichzelf, meer niet, doe dat ook, iedereen blij......

Ik ga ook gewoon door. Maar vind jij het vervelend als ik daarover schrijf? Of, als het bijvoorbeeld over de VU gaat, dat ik vragen stel bij wat ik zie? Je reageert zo heftig (soms komt het op mij zelfs een beetje aanvallend over)....

Schrijven zorgt ervoor dat ik de boel op een rijtje zet. Dat ik er verder over nadenk. Schrijven heeft voor mij een hele belangrijke functie. Bedenk nogmaals dat ik nog maar ruim een jaar bezig ben. Het is voor jou misschien iets waar je al jarenlang mee bezig bent en waarvan je precies weet wat het is, waar het begint, waar je bent en waar het eindigt, voor mij is dat dus anders.

Groetjes,

Frederique

[noodles]

Het enige dat ik probeer aan te geven is dat er meer bestaat dan het klassieke verhaal van de 4-jarige die al weet dat ze in het verkeerde lichaam zit en die dat de hele rest van de jeugd/pubertijd/volwassenheid actief weet en daar actief mee omgaat (in mijn beeld dus: de "klassieke primaire transseksueel").

Oja, de 'fabel' van de trans die op haar 3e of 4e al weet dat ze eigenlijk een vrouw is... Alsof je iets kan weten op je derde? het is het verhaal dat van trans op trans over gaat om zo snel mogelijk bij de VU te krijgen wat je wilt, en om naar anderen maar een 'echte' te zijn...

[I.G.Norance]

Hallo Mara en Frederique,

Ik vind dat Frederique gelijk heeft als ze zegt dat sommigen van ons er langer (soms héél lang ) over doen om zover te komen. Ik ook!
De reden?
Mara, ik ben in een andere tijd opgegroeid!!!
En ik ben ik, een andere persoonlijkheid. Iemand die het erg belangrijk vond om aardig gevonden te worden (problemen uit de weg gaan) en die het van jongsafaan (<10 jr.) al heel erg duidelijk gemaakt werd door ma dat het ongewenst gedrag was.
Aldus als pré-puber al volkomen geprogrammeerd heb ik het zo'n 50 jaar volgehouden.

Achteraf... Ja, Mara. Als het kalf verdronken is dempt men de put.
Achteraf had ik als puber al het trraject in moeten gaan, testosterron-remmers moeten slikken, en op 18 jaar de transitie doen.
Maar dat bestond nog niet in de 50/60er jaren van de vorige eeuw!!!
In ieder geval was ik er niet mee bekend!

Het brede menselijke spectrum van alle verschillende persoonlijkheden is ook in onze groep vertegenwoordigd.
Daarom mag je nooit iemand veroordelen die het op een andere wijze doet. Tenslotte is wat wij doen wél een giga-reuzen stap die voor buitenstaanders eigenlijk toch niet te begrijpen is.

Ik wil niet proberen in te halen wat ik gemist zou kunnen hebben in mijn leven als ik eerder als mezelf had gaan leven.
Ik had de hoop dat na 50 jaar alles verstoppen ik dat de rest van mijn leven ook zou kunnen doen.
Maar de paar komende jaren die mij nog gegeven zijn wil en kán ik niet meer volhouden met elke dag de poppenkast te spelen als M.

Voor beiden (en alle anderen op het forum) liefs en respectvolle groetjes van

José

[Jaimee]

Hai Patty!

Toevallig had ik het laatst over het plaatsen van borstimplantaten bij transseksuelen met een cosmetisch chirurg. Hij vertelde mij dat het mogelijk is om implantaten te zetten zelfs bij een volledig platte borstkas. Er wordt dan wel eerst een expander geplaatst voor 3 maanden lang die het weefsel moet oprekken voordat het uiteindelijke implantaat wordt ingebracht.

Succes ermee!

[PattyTV]

Hallo iedereen,
55 antwoorden hier, 99% off Topic.
Of de meesten zijn hier al aan de hormonen. Of ze hebben er echt geen nodig, de kletswijven.
Bedankt de enkelingen die enige info, gegeven hebben.
En waarom vindt je hier nergens de Handleiding voor de dokter en HRT???
Deze staat nu pas maar op de site van de Genderstichting.
http://www.genderstichting.be/
Kijk onder de links.
Met deze onder de arm, vindt je wel een dokter die je begeleid.
Zelf ben ik nu een maand aan de hormonen, volgende maand een borstvergroting, en in Oktober FFS.
Groetjes iedereen

[simone_v]

Oja, de 'fabel' van de trans die op haar 3e of 4e al weet dat ze eigenlijk een vrouw is... Alsof je iets kan weten op je derde?

Hoe het met jou zit kan en zal ik niet over oordelen, maar ik wist inderdaad al rond die leeftijd (3 of 4 jaar) dat ik "anders" was dan de andere jongetjes. En ook wist ik dat daarover niet hoorde te worden gepraat.

Ik ben inmiddels 43, en heb een dochter die nu ruim vijf is. Ik zie en hoor nu van nabij dat de meeste kinderen rond die leeftijd heel goed de verschillen tussen jongens en meisjes weten. Niet de biologische verschillen, maar de verschillen in kleding en gedrag. Jongens spelen met autootjes, meisjes met poppen en jongens horen geen rokje te dragen.

Vanaf mijn pubertijd weet ik wat ik ben, en ik heb mezelf als zodanig geaccepteerd. De maatschappij heeft dat niet gedaan, en zal dat ook wel niet gaan doen. Ik ben, voor mijzelf in ieder geval, een man die graag een rok draagt en zelf borsten zou willen hebben. Aangezien ik verantwoordelijkheden op meerdere niveau's heb zal ik niet overgaan tot welke ingreep dan ook, en blijft mijn echte persoonlijkheid een deeltijd-ervaring.

Wat mij ongelooflijk is tegengevallen zie ik nu in deze discussie weer terugkeren, nu tegen een ander gericht. Iedereen die "anders" is als de grote grijze massa wil graag dat die grote grijze massa hem of haar accepteert. Dat geldt voor homofielen en lesbiennes, voor travestieten en transseksuelen en noem ze verder maar op. Maar geen van de mensen in deze groepen wil mensen accepteren die buiten hun specifieke bootje vallen!

Als je graag een rok draagt maar toch een snor hebt, en die ook wilt houden, dan wordt je gezien als een verrader van de voorvechters voor acceptatie van travestie. Als je wel borsten wilt, maar toch een volledig functionele penis wilt behouden dan maak je de transseksuelen belachelijk en maak je hun acceptatie door de massa moeilijker.

Het wordt hoog tijd dat juist binnen de groepen mensen die "afwijken" van de standaard van de grote grijze massa de andere "afwijkingen" wat genuanceerder worden bekeken. Dus niet spreken over "geleuter" maar proberen in te zien wat iemand drijft die "anders" is dan jijzelf bent.

In de loop van de tijd ben ik mezelf buiten de discussies gaan houden om teveel negativiteit te ontlopen. Dat zullen wel meer mensen gedaan hebben. Als dit nog een tijdje zo doorgaat zal dit forum gevuld worden door mensen die precies in een hokje passen: Echte travestiet, Echte transseksueel en Echte transgenderist, voorzover die bestaan althans.

Als er nu echter mensen op dit forum komen die nog op zoek zijn naar hun eigen identiteit, of die problemen hebben om zichzelf te accepteren, dan worden die ook weggejaagd. Dat lijkt me toch niet de bedoeling van een forum zoals dit hier. Juist hier zou iemand die met zichzelf overhoop ligt steun en informatie moeten krijgen, zonder ongefundeerde kritiek.

Dat is mijn mening.

[Frederique_]

Hoi Simone,

Ik voel helemaal met je mee: als je hier over gevoelens of over "afwijkende zaken" wilt praten, neem dan je harnas mee. Overigens kan dat ook een voordeel hebben: als je bij jezelf wilt onderzoeken waarom je zo heftig reageert op al het onbegrip dat hier soms geschreven wordt is 't wel een leuke site. In die zin heb ik ook wel veel aan deze site gehad. Het is ook goed om je te realiseren dat het onbegrip dat je hier tegenkomt in het algemeen groter is dan IRL, iets wat je mogelijk niet zou verwachten.

Er zijn andere forums waarbij de acceptatie van "al wat anders is" groter is dan hier, bijv. de forums van www.vlaamsegenderkring.be of www.n00dles.nl. Het nadeel is daar wel dat het sites zijn waar alleen transgenders en transseksuelen schrijven: travestieten zul je er niet veel vinden. Ze zijn in aantal deelnemers ook kleiner dan dit forum.

't Is net wat je zoekt. Ik vind dat de forums elkaar goed aanvullen.

Groetjes,

Frederique

[Carla van Eibergen]

Hi Simone,

Ik ben het volledig met je eens

Kus, Carla