hoe gaan jullie als vrouw door het leefen

[Joanne]

Hihihihi

[kim dietrich]

Hallo Kim,

Ik kan mij Bea heel goed vinden in jouw verhaal. Ik ben man en blijf man maar heb het liefst vrouwenkleding aan omdat die eleganter en mooier zijn. Daarnaast heb ik een hekel aan een broek.
Jij bent in de gelegenheid dat jouw manier van kleding dragen geheel past in jouw leefsituatie.
Maar hoe koop jij jouw kleding?? Ga je winkelen als vouw of als man.

Als ik ga winkelen moet ik mij wel volledig opmaken omdat ik dan de juiste kleding kan gaan passen en kopen. Ga ik als man dan lukt het mij niet om de juiste kleding te vinden. En via internet en postorder-bedrijven moet ik het te vaak terugzenden.

Groetjes Bea.

Hallo Bea,

ik ga het liefste winkelen als man in duidelijk vrouwelijke kleding. Op die manier kijkt niemand vreemd op als ik b.v. bij rokken ga kijken en kun je het snelst en gemakkelijkst passen. Alleen voor een mantelpakje heb ik me ooit apart in volledige travestie gehuld omdat ik er zeker van wilde zijn dat het over de borst goed paste. Maar het nadeel is dan dat ik met een lastige pruik zit, overal make-up op smeer, etc.

Het bezwaar van winkelen als man in vrouwenkleren is wel dat ongeveer iedereen dus weet van je belangstelling, maar in mijn geval wist men dat toch al.

Groetjes, Kim D.

[kim dietrich]

hallo kim ik denk niet dat je een uitzondering ben. ik ging vroeger ook over straat als man en naar mijn werk . maar ik had alltijd wel iets vrouwelijk aan zo als dames ondergoed . maar dat was vroeger voor dat ik helemaal als vrouw door leven ging . en wat mijn vrouw en ik betreft wij liggen totaal op een lijn. ik leef als travestiet met haar daar heeft totaal geen problemen mee .ik ben zelfs 3 jaar geleden met haar haar getrouwt als travestiet ik had zelf ook een sneeuw witte jurk aan net zo als zij. het verschil te jou en mij is ik ben niet gelukig met mijn lichaam en jij wel. en jij hebt kinderen en ik nog niet. groetjes joke

Hallo Joke,

wees maar heel zuinig op zo'n vrouw! Waarom ben je niet gelukkig met je lichaam? Is het niet mooi? Of is het niet vrouwelijk genoeg? Of is het wel mooi, maar vind je het alleen niet mooi?

Jullie willen wel kinderen?

Groetjes, Kim D.

[gast]

Nou ja het moge duidelijk zijn dat ik volledig als "vrouw" leef. En wat daar weer zo grappig aan is, is het feit dat ik nu gewoon mannendingen kan doen waarbij niemand me aankijkt of ze water zien branden Terwijl ik dat vroeger met vrouwendingen niet moest proberen

Oh, wat herken ik mijzelf hier in! Ik heb voor mijn transitie vele jaren als androgyn geleefd, dus een mannelijk lichaam met vrouwelijke trekjes. Dat liep wel eens in de gaten, ja, hoewel ik mij er weinig van heb aangetrokken. Na mijn transitie zal dat eigenlijk omgedraaid zijn: een vrouwelijk lichaam met mannelijke trekjes. En dat gewoon ongestraft kunnen doen, heerlijk

Of ik dat mannelijke nodig heb? Nou, ja, Ik ben iemand die graag kattekwaad uithaald, dus is die zin... ja. Maar die mannelijke dingen aan mijn lijf - nee, getver, gauw weg ermee!

Liefs,

Kitty.

[Frederique_]

Als ik een leuke rok heb en een bijpassend jasje wil ik er graag een blouse of truitje bij die daar goed bij past maar ook bij mijn pruik en de rest. Zodoende kan ik alleen als ik volledig gekleed ben als vrrouw de juiste kleding bij elkaar vinden. En daarbij is het dan leuker winkelen omdat je positieve reacties krijgt van de bio dames.

Ok, duidelijk. Bedankt!

Frederique

[Joanne]

Hehhehe inderdaad Kitty

Voel me als stoere vrouw veel beter dan als vrouwelijke man. Die mannelijke dingen in mijn doen en laten verborg ik vroeger altijd omdat ik er een hekel aanhad en tot een jaartje of anderhalf na mijn SRS ook nog. Toen ik eenmaal doorhad dat men een vrouw met mannelijke trekjes eigenlijk meer waardeert dan een die zich TE vrouwelijk gedraagt was het snel een stuk leuker in mijn leven. Ik kan nu alles doen wat ik leuk vind. En ik kan dan ook niet wachten aan mijn eigen auto te gaan sleutelen als ik er een heb. Enjoy it in de toekomst zou ik zeggen. Als die mannelijke onderdelen vervangen zijn heb je alleen nog die mannelijke eigenschappen en die zijn dan ineens leuk. Tenminste vind ik wel

[gast]

. Enjoy it in de toekomst zou ik zeggen. Als die mannelijke onderdelen vervangen zijn heb je alleen nog die mannelijke eigenschappen en die zijn dan ineens leuk. Tenminste vind ik wel

Dank je, Joanne! Oh, zeker zie ik de toekomst zonnig tegemoet, ondanks dat ik nog een lange weg heb te gaan, en sommige kleine tegenvallers moet incasseren. Maar ook nu heb ik mannelijke trekjes die zeker gewaardeerd worden! Laatst nog even met een LandRover heerlijk door het terrein gereden, en uiteraard helemaal onder de modder! Heerlijk! Life is wonderful!

Liefs,

Kitty.

[joke]

hallo kim ik ben zelf niet gelukkig met mijn lichaam . ik had het liever wat meer vrouwelijk gezien .als je snapt wat ik daar mee bedoel . mijn vrouw zegt altijd je moet niet zo zeuren je ben nu een maal zo geschapen en we kunnen er altijd nog wat aan doen toch. o ja [Jullie willen wel kinderen?] ja? .maar nu nog even niet ik ben er zelf nog niet aan toe . mijn vrouw wel .wandt mijn vrouw is al 37 jaar en ik ben 27 . groetjes joke

[kim dietrich]

Joke,

bedankt voor je antwoord. Ja, het is soms wel eens wat zeuren. Zo iets zegt mijn vrouw ook wel. Krijg je met die vrouwelijke mannen.

Groetjes, Kim D.

[Kathleen]

Hoi hoi,

Thuis loop ik zoveel ik kan als vrouw gekleed. Naar buiten toe moet ik me jammer genoeg nog steeds als man doorgaan, hoewel ik steeds damesondergoed draag. Met die mannelijke 'vertoning' krijg ik meer en meer moeite en mijn partner heeft er een flinke klus aan me in te tomen.

Misschien komt er in de toekomst wel verandering in, want sinds kort ga ik naar een therapeut van het Belgische genderteam. Dat ik TS ben heeft hij al snel vastgesteld, enige en moeilijkste punt is... hoe hou ik mijn partner en kinderen bij me en kan ik toch eindelijk als vrouw gaan leven. We zoeken samen met hem naar een aanvaardbare oplossing.

Dus thuis als vrouw gekleed, uit als man, maar de binnenkant blijft vrouwelijk.

Groetjes,

[Cynthia]

Dus thuis als vrouw gekleed, uit als man, maar de binnenkant blijft vrouwelijk.

Kathleen

Wat een onmogelijke combinatie. Ik wens je sterkte.
Mag je in Belgie gehuwd bljiven als je het TS-traject ingaat?
En hoe staat jouw vrouw (en kinderen natuurlijk) tegenover die optie?

[kim dietrich]

Hallo Kathleen,

heeft hij vastgesteld dat je TS bent of was je daar al zeker van? Waarom alles niet laten zoals het nu is? Zeker niet de ideale oplossing, dat begrijp ik ook wel, maar ideale oplossingen bestaan niet en zeker niet voor T's. Zelf heb ik wel gemerkt dat de zaak snel uit de hand loopt en dat veel dingen die heel onvoorstelbaar lijken opeens akelig dicht bij komen. Je leeft nog, je hebt nog een partner en je hebt nog je kinderen. Dat lijken nu allemaal vanzelfsprekende dingen maar als T kun je daar beter zuinig op zijn. Bovendien kun je thuis verkleed zijn. Veel T's hebben die optie niet. Op de Belgische T site staan een stel verhalen van TS'en. Lees ze in ieder geval zodat je een beetje weet wat je te wachten staat.

Begrijp ik het goed dat je tot nu toe niet verkleed naar buiten gaat? Thuis als vrouw rondlopen is iets totaal anders dan buiten lopen. Als je buiten loopt, zijn er 2 opties: of je doet het zodat het niet echt opvalt dat jij het bent of je doet het openlijk. (Zelf ben ik begonnen met de eerste optie en toen in mijn enthousiasme overgegaan op de 2de optie, want het kon immers allemaal. Tenminste dat dacht ik toen.)

Vooral die laatste optie levert uiteindelijk voor jou, voor je kinderen en voor je vrouw vaak veel ellende op. Vergis je daarin niet. Eerst denk je dat alles kan, maar hoe langer het duurt, hoe duidelijker dat wordt. Als je een baan hebt en het wordt op je werk bekend, ben je meestal erg kwetsbaar. Als je vrouw en kinderen hebt, ben je ook via die kwetsbaar. Tenslotte heb je vermoedelijk vrienden en kennissen in de buurt die je liever niet kwijt wilt. Ik zeg niet dat je het niet moet doen, maar bereid je goed voor en wees er zeker van dat je uiteindelijk heel veel zult moeten opgeven en dat ook dan het leven als TS echt geen rozengeur en maneschijn is.

Sterkte,

Kim D.

[Kathleen]

Hoi Cynthia en Kim,

Ik ben nog maar twee maal bij die gendertherapeut geweest en die gaf mij in elk geval de indruk mijn transseksualiteit te aanvaarden. Nu begrijp ik ook wel dat zo'n mensen je vaak op het verkeerde been zetten om te zien hoe de vork precies in de steel zit. Toch zijn we er in de eerste plaats naartoe geweest om te zien wat de mogelijkheden zijn voor ons eigen gezinnetje en of er nog een andere weg is dan mijn uiteindelijke wensdroom.

Ik weet ook de gevolgen voor mijn gezin, mocht ik toch voor de geslachtsverandering kiezen, maar dit is ook geen leven meer. Ik blijf van oordeel dat mijn partner meer heeft aan een gelukkige vrouw naast haar zijde, dan aan een depressieve man.

Wat betreft de buitenwereld... Er zijn niet echt veel mensen op de hoogte van mijn probleem, maar er zijn er wel veel die merken dat ik een 'buitenbeentje' ben. Ik hou me voorlopig nog op de vlakte wanneer er bepaalde opmerkingen worden gemaakt, maar ik kan me mijn hele leven toch niet opsluiten. Trouwens, vroeg of laat lekt het toch uit. Ik kan me niet voorstellen dat de buren nog niets opgevallen is.

Er is nog tijd.... we wachten maar af wat er van die gesprekken bij die gendertherapeut uit de bus komt. Maar uiteindelijk zal ik toch zelf de keuze moeten maken, hoe erg die voor partner en kinderen ook zou kunnen zijn.

Groetjes!