Ja, een transvrouw is wel een vrouw omdat zij zowel lichamelijk als wat betreft levenswijze voor de vrouwelijke vorm heeft gekozen/beslist voor de rest van haar vrouwelijke levenIk denk zelfs, dat, als ik een vrouw was, dat ik gelukkiger zou zijn, dan als man. Maar bij een transitie wordt ik geen vrouw, maar een transvrouw. En zelfs als ik dacht, dat ik als transvrouw gelukkiger zou zijn, dan ik als man ben, denk ik dat het geen reden is om mijn leven (en dat van mijn dierbaarste) totaal overhoop te gooien. Dat klein beetje extra geluk dat er eventueel zou zijn, is voor mij de prijs (en ik heb het niet over geld) niet waard.
Nee, ze is geen vrouw in de absolute betekenis van het woord, maar het vrouwelijke leven wat zij nu leidt moet haar het geluk geven wat zij voorheen niet had.
Ik ben het met je eens als een transitie maar een klein beetje extra geluk brengt , waarbij ik begrijp en zelf ook denk te weten dat je dierbaren (b.v. kinderen) de mate van het geluk als "transvrouw" mede bepalen, dat je er niet aan begind.
Simpel gezegd, als iemand de rest van haar leven in een jurk wil doorbrengen met alles wat daar bijhoord, maar je leeft met een schuld gevoel (vele redenen) waar je niet uit komt omdat je b.v. je partner en/of kinderen een vader in een jurk hebt gegeven, dat je dan kunt spreken van een klein beetje extra (persoonlijk) geluk waarvan de prijs te hoog is.
Minder simpel gezegd is dat er toch een moment kan komen, hopelijk niet, dat die man/vader tegen zijn dierbaren moet zeggen, meestal na een lange strijd met zichzelf, het gaat zo niet langer er moet iets gebeuren.
Waarbij dan de prijs op de tweede plaats komt en jij op de eerste: niet meer uit keuze, maar nu weer simpel, om te kunnen "overleven".
groetjes, Adriana
--> 
