@Joyy, Jouw stelling over gelovigen en ongelovigen, gaat niet helemaal op. volgens mij brengen de niet gelovigen schade toe aan gelovigen.
Even voor het idee, hebben jullie wel eens mensen overtuigd dat genderdysforie bestaat? Dan was je net zo bezig als de gelovigen die je nu probeert af te branden. Volgens mij doen we dagelijks niet anders dan mensen overtuigen van iets wat wij goed vinden dat die ander dat ook moet doen. (van kleine zaken tot grote, van een potlood tot kerk).
Roze Kerstfeest
Moderator: Moderators
--> Wat ik niet snap is hoe je god erbij kan halen en hele volksstammen in de shit kan laten wegzakken.lindaR schreef: Even voor het idee, hebben jullie wel eens mensen overtuigd dat genderdysforie bestaat? Dan was je net zo bezig als de gelovigen die je nu probeert af te branden. Volgens mij doen we dagelijks niet anders dan mensen overtuigen van iets wat wij goed vinden dat die ander dat ook moet doen. (van kleine zaken tot grote, van een potlood tot kerk).
god is liefde toch?
Tegenwoordig meer haat als ik het zo bekijk.
Dat is het probleem dat ik er mee heb.
Practise what you preach en niet een god aanhalen en vervolgens je zakken vullen en bepaalde groepen demoniseren.
(politiek, paus, etc)
Dat is god verwijt de kerel dat ie gay is. ;p
Driedubble moraal maar de gelovigen slikken het als zoete koek, onbegrijpelijk voor mij.
Dat is het Saartje!
God is liefde, en dat veranderd niet. Wij (ik) het grondpersoneel maakt er zo een zooitje van. (niet allemaal (wel nuanceren), maar veel). En het zijn ook die groepen die het meest opvallen. laatst zag ik de "schreeuw om leven" groep in beeld. een groepje mensen, waarvan 99% alleen kan uitleggen waarom ze er staan met "het mag niet" dat vind ik dan een grote diskwalificatie. Denk eens na voordat je ergens mee mee loopt!
ps:
de vraag hoe mensen met een opleiding kunnen geloven zal ik maar niet beantwoorden, het zal te veel als bekeringspraatje kunnen worden opgevat
God is liefde, en dat veranderd niet. Wij (ik) het grondpersoneel maakt er zo een zooitje van. (niet allemaal (wel nuanceren), maar veel). En het zijn ook die groepen die het meest opvallen. laatst zag ik de "schreeuw om leven" groep in beeld. een groepje mensen, waarvan 99% alleen kan uitleggen waarom ze er staan met "het mag niet" dat vind ik dan een grote diskwalificatie. Denk eens na voordat je ergens mee mee loopt!
ps:
de vraag hoe mensen met een opleiding kunnen geloven zal ik maar niet beantwoorden, het zal te veel als bekeringspraatje kunnen worden opgevat
Who, being loved, is poor? (Oscar Wilde)
Kijk, daar kan ik iets mee.lindaR schreef:Dat is het Saartje!
God is liefde, en dat veranderd niet. Wij (ik) het grondpersoneel maakt er zo een zooitje van. (niet allemaal (wel nuanceren), maar veel). En het zijn ook die groepen die het meest opvallen. laatst zag ik de "schreeuw om leven" groep in beeld. een groepje mensen, waarvan 99% alleen kan uitleggen waarom ze er staan met "het mag niet" dat vind ik dan een grote diskwalificatie. Denk eens na voordat je ergens mee mee loopt!
ps:
de vraag hoe mensen met een opleiding kunnen geloven zal ik maar niet beantwoorden, het zal te veel als bekeringspraatje kunnen worden opgevat
Het feit dat je dat ook ziet maakt je voor mij een goed mens.
Dat je een geloof aanhangt interesseert me dan vrij weinig.
Kom maar op met je verhaal, zoals ik soms te keer ga kan je van mij ook zeggen dat ik gelovigen probeer te bekeren.
Ik heb uitgebreid nagedacht over geloof, op christelijke scholen gezeten, de bijbel gelezen, uitgebreid met jehova's op de koffie zitten discusieren, etc.
Ik vraag me wel eens af of gelovigen ook de, zeg maar, atheistische kant van het leven hebben bekeken of gewoon zeggen, dat hoeft niet want...
Maar kom maar op hoor, mij maak je niet zo snel bang/gelovig. (niet dat dat hetzelfde is trouwens hihi)
"Good morning, i'm here for an arguement"
Geloven is niet het elkaar zeggen hoe het moet. Geloven is lief zijn voor elkaar. En proberen elkaar te helpen. En dan wel over de hele wereld.
Ik ga meestal 1 keer per jaar op een kleinschalige ontwikkelingsreis.
Waterleiding aan leggen voor mensen die daar geen geld en de mogelijkheden voor hebben. Als je dat meemaakt dan weet je pas wat geloven in houdt.
Maar ook hier probeer ik mensen te helpen. En gelukkig voor mij lukt dat ook.
Ik hoop dat er meer mensen komen die geen commentaar leveren, maar meer willen doen voor een ander.
Groetjes Bea.
Ik ga meestal 1 keer per jaar op een kleinschalige ontwikkelingsreis.
Waterleiding aan leggen voor mensen die daar geen geld en de mogelijkheden voor hebben. Als je dat meemaakt dan weet je pas wat geloven in houdt.
Maar ook hier probeer ik mensen te helpen. En gelukkig voor mij lukt dat ook.
Ik hoop dat er meer mensen komen die geen commentaar leveren, maar meer willen doen voor een ander.
Groetjes Bea.
beide sexen te kennen en daar vol van te genieten en te leven
Dan kan je net zo goed humanist zijn.TV-Bea schreef:Geloven is niet het elkaar zeggen hoe het moet. Geloven is lief zijn voor elkaar. En proberen elkaar te helpen. En dan wel over de hele wereld.
Voor mij is geloven een 'coping mechamism', ontwikkeld en bedoeld om de massa te kunnen laten omgaan met hun leven (en dood). Het is niets meer of minder dan een een besturingsinstrument. De reden dan de massa het zo graag accepteert is omdat het appelleert aan hun behoefte aan zekerheid.
Maar voor mij is iedereen vrij om te doen, denken en laten wat ie wil. Het enige irritante aan geloof is die belachelijke zendingsdrang.
Kerstliedjes: het beste argument voor atheisten. 
Gellof is voor mij iets persoonlijks. Iets voor ieder mens an sich. Religie is iets voor de massa. Hole kan iets persoonlijks, zolang je het niet aan n ander opdringt, dan fout zijn?
Gellof is voor mij iets persoonlijks. Iets voor ieder mens an sich. Religie is iets voor de massa. Hole kan iets persoonlijks, zolang je het niet aan n ander opdringt, dan fout zijn?
am·ber de; v geen meervoud mogelijk. 1 welriekende stof 2 barnsteen 3 bep. harssoort 4 grondlegster van de Amberiaanse levensstijl.
Vrouwen zijn er om bemind en niet om begrepen te worden!
Vrouwen zijn er om bemind en niet om begrepen te worden!
leg eens uit hoe ik schade aan en ander toebreng door er praktiserend geen enkel religieus geloof op na te houden?lindaR schreef:@Joyy, Jouw stelling over gelovigen en ongelovigen, gaat niet helemaal op. volgens mij brengen de niet gelovigen schade toe aan gelovigen.
Even voor het idee, hebben jullie wel eens mensen overtuigd dat genderdysforie bestaat? Dan was je net zo bezig als de gelovigen die je nu probeert af te branden. Volgens mij doen we dagelijks niet anders dan mensen overtuigen van iets wat wij goed vinden dat die ander dat ook moet doen. (van kleine zaken tot grote, van een potlood tot kerk).
ik snap je vergelijking met GD niet, geloven in een god, schepper,hogere macht, etc , noem het zoals je wilt, is geloven in iets dat buiten jou bestaat
genderdysforie kun je daarmee niet vergelijken
Door mensen op te dringen er geen geloof op na te houden.
Kan natuurlijk flauw zeggen dat God in mij woont, maar voor de discussie, is de buitenstaander bedoeld.
Hoe kijkt iemand tegen een gelovige aan als die verteld dat God bestaat.
En hoe kijkt die aan tegen iemand die verteld dat Genderetc... bestaat.
Beide voor de buitenstaander niet tastbaar. ( en inderdaad op zich niet vergelijkbaar met elkaar) leg iemand maar uit die geen gevoel heeft dat de wind bestaat.
Kan natuurlijk flauw zeggen dat God in mij woont, maar voor de discussie, is de buitenstaander bedoeld.
Hoe kijkt iemand tegen een gelovige aan als die verteld dat God bestaat.
En hoe kijkt die aan tegen iemand die verteld dat Genderetc... bestaat.
Beide voor de buitenstaander niet tastbaar. ( en inderdaad op zich niet vergelijkbaar met elkaar) leg iemand maar uit die geen gevoel heeft dat de wind bestaat.
Who, being loved, is poor? (Oscar Wilde)
ik ga hier eens rustig over nadenken voor de veranderinglindaR schreef:Door mensen op te dringen er geen geloof op na te houden.
Kan natuurlijk flauw zeggen dat God in mij woont, maar voor de discussie, is de buitenstaander bedoeld.
Hoe kijkt iemand tegen een gelovige aan als die verteld dat God bestaat.
En hoe kijkt die aan tegen iemand die verteld dat Genderetc... bestaat.
Beide voor de buitenstaander niet tastbaar. ( en inderdaad op zich niet vergelijkbaar met elkaar) leg iemand maar uit die geen gevoel heeft dat de wind bestaat.
Mijn verhaal van geloven begint eigenlijk pas toen ik 20 was, daarvoor niet gelovig opgevoed. Toen ik 20 was werd er Kanker geconstateerd, k zat nog op school (technische school). Ik kan je vertellen, dat hoe het je ook verteld wordt, dat de bodem behoorlijk onder je wegvalt. Je hebt niets om op terug te vallen. Alleen familie, die leven wel mee, maar je wil eigenlijk weer grond onder je voeten. Eigenlijk toen tot geloof gekomen zoals dat dan zo mooi heet, en je vraagt je dan ook af, wie is God nou precies. Je bent al blij met het feit dat je weer vaste grond onder je voeten hebt, en het geloof geeft mij ook weer vertrouwen. Toen al mensen meegemaakt met de dooddoener "het is gewoon zo".
In die tijd toen ik ziek was tot nu, geeft God af en toe een knipoog naar mij. Ik had een keer een zin gehoord, "God weet precies hoeveel bladeren eer aan een boom zitten" en ik zat, toen ik daar weer aan dacht, op mijn fietsie midden in de winter, en ik zag allemaal kale bomen. Ik dacht ja dat weet ik ook, lekker moeilijk. Staat er 1 boom tussen met nog al zijn bladeren. Dat noem ik dan zo een knipoog. Voor mij is dit leven veel makkelijker geworden, ik weet waar het naar toe gaat met deze wereld, ik weet waar ik naar toe ga. En wat ik vooral weet is dat God liefde is. Ik kan nog meer dingen noemen, maar dan wordt dit zo erg lang.
Ik zie dingen in mijn omgeving gebeuren, en denk dan "dat kan God wel eens zijn" andere keren niet. Net als de wind, als iemand tegen die struiken ramt, bewegen ook de bladeren, maar soms kan je niet goed zien waarom ze bewegen. Voor mij persoonlijk zijn er genoeg dingen gebeurt die voor mij het bewijs zijn dat God bestaat. Nog een verhaal dan maar: Na chemokuren, is het eigenlijk vaak zo dat je gebit te lijden heeft van het speekselgebrek. Tandarts ruimt na de kuren meer dan een half uur tijd in om een schade rapport te maken. Sta ik met 10 minuten weer buiten, niets aan de hand.
Dit is mijn verhaal in een korte samenvatting. Ik ben ook maar mens, dus soms kan ik op dit forum ook verkeerd uit de hoek komen, vooral als ik teveel in een hokje gedrukt wordt.
Ps chemo is niet aan te raden voor ontharing, werkt wel, maar de bijwerkingen zijn ff te veel. 
In die tijd toen ik ziek was tot nu, geeft God af en toe een knipoog naar mij. Ik had een keer een zin gehoord, "God weet precies hoeveel bladeren eer aan een boom zitten" en ik zat, toen ik daar weer aan dacht, op mijn fietsie midden in de winter, en ik zag allemaal kale bomen. Ik dacht ja dat weet ik ook, lekker moeilijk. Staat er 1 boom tussen met nog al zijn bladeren. Dat noem ik dan zo een knipoog. Voor mij is dit leven veel makkelijker geworden, ik weet waar het naar toe gaat met deze wereld, ik weet waar ik naar toe ga. En wat ik vooral weet is dat God liefde is. Ik kan nog meer dingen noemen, maar dan wordt dit zo erg lang.
Ik zie dingen in mijn omgeving gebeuren, en denk dan "dat kan God wel eens zijn" andere keren niet. Net als de wind, als iemand tegen die struiken ramt, bewegen ook de bladeren, maar soms kan je niet goed zien waarom ze bewegen. Voor mij persoonlijk zijn er genoeg dingen gebeurt die voor mij het bewijs zijn dat God bestaat. Nog een verhaal dan maar: Na chemokuren, is het eigenlijk vaak zo dat je gebit te lijden heeft van het speekselgebrek. Tandarts ruimt na de kuren meer dan een half uur tijd in om een schade rapport te maken. Sta ik met 10 minuten weer buiten, niets aan de hand.
Dit is mijn verhaal in een korte samenvatting. Ik ben ook maar mens, dus soms kan ik op dit forum ook verkeerd uit de hoek komen, vooral als ik teveel in een hokje gedrukt wordt.
Ps chemo is niet aan te raden voor ontharing, werkt wel, maar de bijwerkingen zijn ff te veel.
Who, being loved, is poor? (Oscar Wilde)
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hey Linda,
Mijn verhaal is omgekeerd. Ben gelovig opgevoed (gereformeerd, maar niet "zwaar"), geloofde tot ik een jaar of 12 was - en daarna begon het me steeds lastiger te vallen. Het was niet zo dat het geloof er ineens niet meer was, het loslaten van mijn geloof is een hele strijd geweest. Want ik wou wel graag bij die kerk horen (als gemeenschap), maar niet naar de kerk gaan (met die voor mijn gevoel ouderwetse liederen, een -enorme- doorlooptijd voordat de preek begint, daarna een preek die me in de meeste gevallen niets nieuws vertelde en daarna -weer- een kwartier aan protocol voordat ik de kerk weer uit was - en voor iemand deze bal-voor-open-doel inschiet: ja, ik had toen ook al een hekel aan protocol )
Heb een tijdlang nog alternatief geloofd: met als definitie dat God daar was waar een mens zoveel moed vertoonde dat het on-menselijk was. Zoals de studenten die bloemen in de borstzakjes van soldaten staken, of mensen die anderen hielpen uit Oost-Duitsland te ontsnappen. Maar uiteindelijk was dat het ook niet voor mij.
Ik heb me een tijdlang sterk afgezet tegen het geloof, tot iemand met tranen in de ogen tegen me zei "het klinkt voor jou vast heel onbegrijpelijk, maar ik voel gewoon dat het waar is". Dat was ook het moment dat ik gestopt ben met argumenten tegen gelovigen in te vechten. Geloof is een gevoel, daarom klopt de vergelijking met genderdysforie ook zo goed: beide is een gevoel dat niet uit te leggen en niet te beredeneren valt. Niet met al die gekke dingen die in de kerk gebeuren (zowel de hier eerder genoemde voorbeelden als dat ik nu "The Davincy Code" van Dan Brown aan het lezen ben en daar ook weer heel bijzondere dingen in lees). Niet met al die onderling niet-kloppende zaken in de bijbel. Niet met al die zaken die wel in de bijbel staan maar totaal niet in onze huidige maatschappij passen. Geloof blijft een gevoel. Een gevoel dat zuiver is, dat je een ander ook niet mag afpakken. Net zo goed als ik niet een geloof opgedrongen wil krijgen (ben elke kerst dan ook enthousiast bezig "mijn geloof" te verspreiden met teksten die mij beter aanspreken dan de christelijke teksten die ik terug ontvang ).
Ik geloof niet dat er een God is in de letterlijke vorm zoals die in de bijbel staat. Ik geloof tegelijkertijd dat er wel meer tussen hemel en aarde is. Iets wat veel dynamischer en vloeiender is dan het beeld dat in dit verband vaak geschetst wordt. Zoals gender voor mij ook iets is dat veel dynamischer en ruimer is dan het binaire mannen-in-vrouwenlichamen en omgekeerd. Beelden zoals de bijbel die vertelt kunnen helpen om je leven op te pakken, zoals sprookjes, sages, levensverhalen mensen ook kunnen helpen hun leven op te pakken. Zolang het "je leven op te pakken" en "je leven goed te leven" het doel is en de bijbel/het geloof een middel blijft zal het ook lukken om mensen die niet/wel/anders geloven in hun waarde te laten.
Groetjes,
Frederique
... als dit geen kerstgedachte is weet ik het ook niet meer
Mijn verhaal is omgekeerd. Ben gelovig opgevoed (gereformeerd, maar niet "zwaar"), geloofde tot ik een jaar of 12 was - en daarna begon het me steeds lastiger te vallen. Het was niet zo dat het geloof er ineens niet meer was, het loslaten van mijn geloof is een hele strijd geweest. Want ik wou wel graag bij die kerk horen (als gemeenschap), maar niet naar de kerk gaan (met die voor mijn gevoel ouderwetse liederen, een -enorme- doorlooptijd voordat de preek begint, daarna een preek die me in de meeste gevallen niets nieuws vertelde en daarna -weer- een kwartier aan protocol voordat ik de kerk weer uit was - en voor iemand deze bal-voor-open-doel inschiet: ja, ik had toen ook al een hekel aan protocol
)Heb een tijdlang nog alternatief geloofd: met als definitie dat God daar was waar een mens zoveel moed vertoonde dat het on-menselijk was. Zoals de studenten die bloemen in de borstzakjes van soldaten staken, of mensen die anderen hielpen uit Oost-Duitsland te ontsnappen. Maar uiteindelijk was dat het ook niet voor mij.
Ik heb me een tijdlang sterk afgezet tegen het geloof, tot iemand met tranen in de ogen tegen me zei "het klinkt voor jou vast heel onbegrijpelijk, maar ik voel gewoon dat het waar is". Dat was ook het moment dat ik gestopt ben met argumenten tegen gelovigen in te vechten. Geloof is een gevoel, daarom klopt de vergelijking met genderdysforie ook zo goed: beide is een gevoel dat niet uit te leggen en niet te beredeneren valt. Niet met al die gekke dingen die in de kerk gebeuren (zowel de hier eerder genoemde voorbeelden als dat ik nu "The Davincy Code" van Dan Brown aan het lezen ben en daar ook weer heel bijzondere dingen in lees). Niet met al die onderling niet-kloppende zaken in de bijbel. Niet met al die zaken die wel in de bijbel staan maar totaal niet in onze huidige maatschappij passen. Geloof blijft een gevoel. Een gevoel dat zuiver is, dat je een ander ook niet mag afpakken. Net zo goed als ik niet een geloof opgedrongen wil krijgen (ben elke kerst dan ook enthousiast bezig "mijn geloof" te verspreiden met teksten die mij beter aanspreken dan de christelijke teksten die ik terug ontvang
). Ik geloof niet dat er een God is in de letterlijke vorm zoals die in de bijbel staat. Ik geloof tegelijkertijd dat er wel meer tussen hemel en aarde is. Iets wat veel dynamischer en vloeiender is dan het beeld dat in dit verband vaak geschetst wordt. Zoals gender voor mij ook iets is dat veel dynamischer en ruimer is dan het binaire mannen-in-vrouwenlichamen en omgekeerd. Beelden zoals de bijbel die vertelt kunnen helpen om je leven op te pakken, zoals sprookjes, sages, levensverhalen mensen ook kunnen helpen hun leven op te pakken. Zolang het "je leven op te pakken" en "je leven goed te leven" het doel is en de bijbel/het geloof een middel blijft zal het ook lukken om mensen die niet/wel/anders geloven in hun waarde te laten.
Groetjes,
Frederique
... als dit geen kerstgedachte is weet ik het ook niet meer
Kijk ook eens op de genderkalender !