Op de een of andere manier is het gevoel T te zijn langzaam aan het wegzakken de laatste tijd. Steeds vaker kijk ik in de spiegel en zie ik gewoon een vrouw. Een met nog wel een stevige baardgroei maar niettemin een vrouw. En als ik hier lees dan moet ik eerlijk zeggen dat de meeste onderwerpen mijn interesse niet meer opwekken. ook heb ik het gevoel niet veel meer bij te dragen in de discussies. Kennelijk heb ik de meeste T specifica er al uitgegooid en dat heeft me veel goed gedaan. Maar ik heb geen inspiratie meer om nieuwe leuke onderwerpen aan te snijden en dat is in mijn geval een goed teken. Net als in mijn Dagboek schrijf ik vaak alleen als ik mij slecht voel of als ik in de knoop lig met mijzelf. Ik heb dan ook besloten een beetje minder actief te worden hier. The real world ligt open voor me en ik ga daar flink gebruik van maken. (hehehe was ik al een tijdje mee begonnen) Ik zal nog wel meelezen af en toe dus als iemand een keer een hele dringende vraag heeft kan ie me altijd aanspreken of PB-en maar voor de rest hou ik er even een tijdje mee op. Rest mij nog iedereen hier heel hartelijk te bedanken voor het luisterend oor en voor de vele leuke (soms ook minder leuke) gesprekken die ik nooit zal vergeten. Er ligt een behoorlijk belangrijk stuk van mijn ziel hier en ik hoop, zelfs als ik niet actief meer mee doe daar anderen nog een stukje mee te helpen. Dat is mijn achterliggende gedachte geweest om hier te schrijven. (naast de zelfhulp functie die het voor mij heeft gehad) Mensen bedankt en het ga je goed.
Als het nodig is weten jullie me te vinden maar voor nu ga ik lekker mijn vleugels uitslaan.








