Artikel over Genderteam in Parool Zaterdag 12 September

[snoopy]

Bij problemen denk ik altijd; ik kan er over blijven meanderen, of geef het een plaats, accepteer dat niet alles goed is en verplaats mijn focus van negatieve naar positieve dingen.

Ik zie de dingen ook positief, en waar ik kan verruil ik graag de realiteit voor de subjectieve werkelijkheid, maar ik kan ook mn ogen niet sluiten voor wat er werkelijk gebeurd.

Of alles erna koek en ei is? Geloof het niet, wel dat het naar omstandigheden niet onaardig gaat en dat je daarmee tevreden kan zijn.

Of het gegeven dat je geen echte vrouw kunt zijn wordt moeilijker te verteren na de srs, wat ik me goed kan voorstellen. De vraag is of je er tevreden mee kunt zijn. Daar zijn geen garanties voor. En ook niet of je op de lange termijn er mee kunt blijven leven. Van die dingen ben ik me graag heel bewust. Het is lullig, maar wel een reeel probleem. Als het allemaal door positief denken en relativeren op te lossen was, hoefde ook niemand meer een transitie in.

[ik ben hier niet meer]

Of het gegeven dat je geen echte vrouw kunt zijn wordt moeilijker te verteren na de srs, wat ik me goed kan voorstellen. De vraag is of je er tevreden mee kunt zijn. Daar zijn geen garanties voor. En ook niet of je op de lange termijn er mee kunt blijven leven. Van die dingen ben ik me graag heel bewust. Het is lullig, maar wel een reeel probleem. Als het allemaal door positief denken en relativeren op te lossen was, hoefde ook niemand meer een transitie in.

Wanneer ben je een echte vrouw ? als je met de juiste chromosomen geboren bent ? als je kinderen kunt baren ?
Er zijn genoeg vrouwen die om wat voor reden dan ook geen kinderen kunnen baren, bv geboren zonder eierstokken, of andere afwijkingen. Er zijn dan ook weleens chromosoom afwijkingen in het spel.
Waarom ben je na het hele proces als m2f geen vrouw, en een f2m wel een man ? Ik denk dat dat ook voor een groot deel in je hoofd zit. Ondanks dat er minder f2m zijn, zijn deze wel meer georganiseerd, wordt door deze na srs meer contact gehouden met anderen dan bij m2f. We zouden er te manlijk uitzien ? Ik weet zeker dat dat op allerlei manieren te compenseren is, ook zonder dure operaties. Hormonen doen bij behoorlijk wat mensen goed hun werk, zeker naarmate je jonger bent. Zelfs rond de 40 beginnen met transitie wil niet zeggen dat je lichaam manlijk blijft.
Maar, als je denkt ik val op omdat ik van geslacht veranderd bent, dan zullen veel mensen deze onzekerheid oppikken, en gaan gokken wat er aan de hand is, nauwkeuriger gaan kijken, en dan valt er wel wat te zien. Maar de gemiddelde persoon op straat denkt echt niet als die naar iemand anders kijkt, kijk, gaat weer een transseksueel, dan moet je toch in meerdere opzichten behoorlijk opvallen.

[snoopy]

ja maar als je wel opvalt... dan is dus de vraag of je dat kunt overleven. Of je er nog tegen kunt met meneer aangesproken te worden. Ik weet van mezelf dat wanneer dat gebeurt, of als ik als TS wordt gezien en herkend, zelfs als mensen positief reageren, ik me erg ongemakkelijk kan gaan voelen...zo ongemakkelijk dat ik er rekening mee hou dat het op de lange termijn helemaal niet vanzelfsprekend is of je daar mee om kunt blijven gaan.

[ik ben hier niet meer]

Als je wel opvalt, is goed om te weten waarom je opvalt en goed te kijken (evt. met hulp) wat je daar aan kunt doen, weghalen van het probleem hoeft niet altijd, hangt van aard van het probleem af. Er leiden vele wegen naar Rome.
Ik denk inderdaad als je altijd als meneer aangesproken blijft worden het best wel moeilijk zal zijn, maar voor velen komt deze vrees gelukkig niet uit.

[Janiek_]

ja maar als je wel opvalt... dan is dus de vraag of je dat kunt overleven. Of je er nog tegen kunt met meneer aangesproken te worden. Ik weet van mezelf dat wanneer dat gebeurt, of als ik als TS wordt gezien en herkend, zelfs als mensen positief reageren, ik me erg ongemakkelijk kan gaan voelen...zo ongemakkelijk dat ik er rekening mee hou dat het op de lange termijn helemaal niet vanzelfsprekend is of je daar mee om kunt blijven gaan.

Goed om je te realiseren dat zulks niet vanzelfsprekend is. Maar je kunt jezelf ook een beetje moed inpraten, kan ook geen kwaad. Voor de meesten van ons is het zo dat je groeit in het als vrouw overkomen en ook groeit in het besef dat het je volste recht is om als vrouw door het leven te gaan. Ook als er "iets te zien" valt. Dat de erkenning daarvoor een soort grondecht is en niet afhangt van wat anderen daarbij voelen. Dat kunnen die stakkers bij fok.nl of geenstijl.nl wel weer kwijt.

Op een gegeven moment groeien die dingen naar elkaar toe: het komt minder voor dat men je "meneert" en het doet er minder toe als het eens eenkeer wel gebeurt.

En wat ook helpt, is langzaam aan de illusie prijsgeven dat je ooit zult meemaken wat het is om vrouw te zijn zoals (jij denkt dat) een vrouw die zo geboren is dat beleeft.

[Madeleine.]

ja maar als je wel opvalt... dan is dus de vraag of je dat kunt overleven. Of je er nog tegen kunt met meneer aangesproken te worden. Ik weet van mezelf dat wanneer dat gebeurt, of als ik als TS wordt gezien en herkend, zelfs als mensen positief reageren, ik me erg ongemakkelijk kan gaan voelen...zo ongemakkelijk dat ik er rekening mee hou dat het op de lange termijn helemaal niet vanzelfsprekend is of je daar mee om kunt blijven gaan.

Herkend worden als TS is inderdaad nooit leuk maar als ik het goed heb gelezen zit je in de RLE.
Ik weet niet in hoe vaak je voor die tijd als vrouw door het leven ging maar 1 ding weet ik wel, je kan die knop wel omzetten voor jezelf je bent er nog niet.
Anna zei het eigenlijk al: observeer, ik zou het willen aan vullen tot: observeer, leer ervan en pas datgene wat opvalt aan.

Ik heb in maart van dit jaar de stap gemaakt en als ik alleen de foto's van een feestje uit die periode zie zie ik al hoe anders ik toen was.
Houding, makeup, kleding, haardracht, spraak, taalgebruik, gedragingen alles blijkt net even anders als je dacht.

Is dat erg dat je niet foutloos begint? Ik vind van niet je hebt +/- 30 jaar niet leven als vrouw achter de rug dus moet je alles bewust en in een moordend tempo leren.
Je komt er echt wel daar twijfel ik eigenlijk niet aan, je klinkt zelfbewust genoeg in je posts.
Pas alleen op dat je jezelf niet verlamd door de angst herkend te worden, herkenning zal gebeuren maar uiteindelijk minimaal.
Zal je vervolgens om kunnen gaan met die incidenten waar het alsnog fout gaat? Niemand die het voor jou kan bepalen maar mijn gevoel zegt dat je dat echt wel kan

[snoopy]

Hoi Maddy,

Ja voor mij geldt sowieso... ik ben liever een fantasiewezen dan een man
en of ik het red als vrouw, dat is nog de vraag, en voor hoelang ook (je weet ook niet hoe het wordt/is als je ouder wordt).
Het is leven met onzekerheden wat dit punt betreft. Of je wel gezien en erkent wordt om wie je bent.
Dat is bij mij een extreem gevoelige plek. Het betekent alles voor me...

liefs

[snoopy]

Dat de erkenning daarvoor een soort grondecht is en niet afhangt van wat anderen daarbij voelen. Dat kunnen die stakkers bij fok.nl of geenstijl.nl wel weer kwijt.

En wat ook helpt, is langzaam aan de illusie prijsgeven dat je ooit zult meemaken wat het is om vrouw te zijn zoals (jij denkt dat) een vrouw die zo geboren is dat beleeft.

Die erkenning is natuurlijk inderdaad een grondrecht. Maar mijn inziens heb je er weinig aan als je een V in je paspoort hebt en je omgeving denkt daar heel anders over.

Of ik ooit zal meemaken wat een normale vrouw meemaakt, dat is zeer de vraag. Ik ben wel extreem gelukkig met de ervaringen die ik wel heb.

groetjes

[AM_ber_79]

Ik heb in maart van dit jaar de stap gemaakt en als ik alleen de foto's van een feestje uit die periode zie zie ik al hoe anders ik toen was.
Houding, makeup, kleding, haardracht, spraak, taalgebruik, gedragingen alles blijkt net even anders als je dacht.

Ik weet dat de techniek voor niks staat, maar spraak en taalgebruik op een foto? Je moet echt eens van die 12jaar oude single malt afblijven. Of een ander vriendinnetje zoeken die je niet zo de verkeerde dingen van t leven laat zien. (ga je zaterdag nog mee naar Flying Puppy btw? )

Voor de rest sluit ik me volledig bij je aan. Je ouders hebben je opgevoed als jongen. Hoe fout dat ook voelde voor jezelf. Je hebt jarenlang geleefd als man. Dat verander je niet zomaar. Je zal niet de eerste (en ook niet de laatste) zijn die zegt dat ze pas dr stijl (als in kleding, make up, gedrag) pas heeft gevonden toen ze 24/7 ging.

[AM_ber_79]

Ik heb in maart van dit jaar de stap gemaakt en als ik alleen de foto's van een feestje uit die periode zie zie ik al hoe anders ik toen was.
Houding, makeup, kleding, haardracht, spraak, taalgebruik, gedragingen alles blijkt net even anders als je dacht.

Ik weet dat de techniek voor niks staat, maar spraak en taalgebruik op een foto? Je moet echt eens van die 12jaar oude single malt afblijven. Of een ander vriendinnetje zoeken die je niet zo de verkeerde dingen van t leven laat zien. (ga je zaterdag nog mee naar Flying Puppy btw? )

Voor de rest sluit ik me volledig bij je aan. Je ouders hebben je opgevoed als jongen. Hoe fout dat ook voelde voor jezelf. Je hebt jarenlang geleefd als man. Dat verander je niet zomaar. Je zal niet de eerste (en ook niet de laatste) zijn die zegt dat ze pas dr stijl (als in kleding, make up, gedrag) pas heeft gevonden toen ze 24/7 ging.

[AM_ber_79]

hmmmz, ik klik toch echt maar 1keer op OK....ach whatever.

[Janiek_]

Snoopy, het is vooral van belang dat jij zelf van dat grondrecht doordrongen bent. Zodra jij zelf leeft vanuit het besef dat een niet zo passabele transvrouw ook gewoon een vrouw is, zal je omgeving dat (uitzonderingen daargelaten en soms zo goed en zo kwaad als het gaat) ook doen.

Zolang je daar niet van overtuigd bent, ligt daar een kwetsbaarheid, waar mensen op kunnen gaan reageren.

[snoopy]

Snoopy, het is vooral van belang dat jij zelf van dat grondrecht doordrongen bent. Zodra jij zelf leeft vanuit het besef dat een niet zo passabele transvrouw ook gewoon een vrouw is, zal je omgeving dat (uitzonderingen daargelaten en soms zo goed en zo kwaad als het gaat) ook doen.

Zolang je daar niet van overtuigd bent, ligt daar een kwetsbaarheid, waar mensen op kunnen gaan reageren.

Oh een niet zo passabele transvrouw is voor mij ook een vrouw. Maar dat komt omdat ik weet wat een transvrouw is. En dat de gevoelens echt zijn. Een ander kan dat niet of nauwelijks invoelen.

En ik heb zelf pas echt het gevoel dat ik besta, als ik merk dat iemand me als meisje/vrouw heeft gezien... en niets in de gaten heeft gehad. Dan denk ik: zo jij hebt me gezien zoals ik ben. En dat maakt me extreem gelukkig. Helaas zijn die momenten vaak kort, en hoe dan ook, tenzij je echt superpassabel bent, achtervolgt dat TS zijn je overal.

Als een schaduw die je niet kwijt kan raken.

[AM_ber_79]

Zodra jij zelf leeft vanuit het besef dat een niet zo passabele transvrouw ook gewoon een vrouw is

Even wat voorbeelden misschien?

* zondag zat ik op n feestje waarbij n bio vrouw n zwaardere stem heeft dan de meeste mannen. Werd zij daardoor minder vrouw?

* Mijn moeder heeft geen maatje 38, sterker nog, door 2 bevallingen en stoppen met roken is zij veel aangekomen. En zij is ook niet al te fijn gebouwd. Maakt het niet hebben van de perfecte maten haar minder vrouw?

* Een vriendin van me zegt vaak dat ze gaat pissen. Een ander zegt dat ze naar dr eigen gezeik gaat luisteren. Maakt dit hun minder vrouw?

Maar als je dit als transvrouw doet/hebt, zou je plots wel minder vrouw zijn? Onzin, er is geen enkele vrouw die volkomen 100% vrouwelijk (volgens de maatstaven der maatschappij) is. Wat is minder passabel? Zoals mn ex me altijd vertelde: er zijn net zoveel soorten vrouw als dat er vrouwen zijn. En alles bij elkaar zijn ze vrouwen.

[snoopy]

Zodra jij zelf leeft vanuit het besef dat een niet zo passabele transvrouw ook gewoon een vrouw is

Even wat voorbeelden misschien?

* zondag zat ik op n feestje waarbij n bio vrouw n zwaardere stem heeft dan de meeste mannen. Werd zij daardoor minder vrouw?

* Mijn moeder heeft geen maatje 38, sterker nog, door 2 bevallingen en stoppen met roken is zij veel aangekomen. En zij is ook niet al te fijn gebouwd. Maakt het niet hebben van de perfecte maten haar minder vrouw?

* Een vriendin van me zegt vaak dat ze gaat pissen. Een ander zegt dat ze naar dr eigen gezeik gaat luisteren. Maakt dit hun minder vrouw?

Maar als je dit als transvrouw doet/hebt, zou je plots wel minder vrouw zijn? Onzin, er is geen enkele vrouw die volkomen 100% vrouwelijk (volgens de maatstaven der maatschappij) is. Wat is minder passabel? Zoals mn ex me altijd vertelde: er zijn net zoveel soorten vrouw als dat er vrouwen zijn. En alles bij elkaar zijn ze vrouwen.

Ok dat het bij jou geen gevoelige plek is.. is alleen maar fijn toch. maar dat bedoelde ik dus ook met de verschillen tussen transvrouwen. Ik begrijp daar dus niets van, dat jij daar niet mee zit. Tuurlijk heb je gewoon bestaansrecht als vrouw, ook als je niet passabel bent. Je bent daardoor niet minder vrouw, maar voor mij geldt wel... dat of ik als vrouw gelukkig kan zijn of niet, erg blijft afhangen van mn uiterlijk. Ik vind het heel erg belangrijk als vrouw sociaal acceptabel te zijn en voldoende passabel. En dat ik ook mn vrouwelijkheid kan uiten.


liefs