Irene, mijn probleem hiermee is, dat zodra die overeenkomsten naar voren komen, het blijkt te gaan om dingen waar ik mij van mijn kant niet in herken. Of dingen die wel een sterke rol spelen in de gedachten- en gevoelswereld van mensen, maar niet in de werkelijkheid waarin zij leven. En dan voel ik toch eerder een verschil dan een overeenkomst.Irene schreef:Janiek schreef:
Ik heb helemaal niet het idee dat het benadrukken (sorry voor de samenvatting) van verschillen taboe is, krijg eerder het gevoel dat het aanhalen van overeenkomsten taboe is (is misschien ook een kwestie van perspectief)als het bespreken en desnoods benadrukken van verschillen in keuzes, beleving, gevoelde belangen een soort taboe wordt, omdat het "het gemeenschappelijke" ondermijnt, dan beland je volgens mij in een veronderstelde, onwerkelijke gemeenschappelijkheid.
Hoewel ik niet zo'n strijdbaar type ben, ben ik het wel met Frederique eens, dat het benadrukken van overeenkomsten constructiever is dan het benadrukken van verschillen (dat is geen ontkennen van verschillen overigens)
Irene
Als er bijvoorbeeld gezegd wordt "we moeten de straat op om op te komen voor vrijheid van genderexpressie", dan kan ik dat hooguit een warm hart toe dragen. Maar moet ik op de barricades met en voor mannen die (zo nu en dan) de kleding van het andere geslacht aan willen, zonder dat ze dan belachelijk gemaakt worden? Waar is daarin de overeenkomst? Ik heb de vrijheid om vrouwenkleding te dragen, omdat ik er voor de wereld geen misverstand over laat bestaan dat ik een vrouw ben. (Nou goed, voor een paar jochies in de AH nog wel eens "travestiet", maar dat mag de pret niet drukken.)
Mensen die eens wat vaker van genderexpressie zouden willen wisselen, hebben er alle belang bij dat zoiets gewoon wordt gevonden. Ook dat vind ik een groot goed. Maar tegelijkertijd kan ik niet ontkennen dat het voor mij persoonlijk alleen maar lastiger is: zodra mensen gevoeliger zijn voor gendervariatie, zullen ze mij (vaak met een heel warm gevoel van binnen) in het hokje "gendervariant" onderbrengen. Voor mij voelt dat net zo vervelend als voor een geboren vrouw die regelmatig met "meneer" wordt aangesproken, terwijl zij dat niet wil. Dan is mijn genderexpressie op zich niet voldoende meer, maar moet ik uit gaan leggen dat ik er niet hetzelfde mee bedoel als de trava of genderbender.
Dus ja, waar is dan die overeenkomst en dat gemeenschappelijke belang met mensen die daar wél een voordeel bij voelen?
Ik kan me heel goed voostellen dat deze dingen er van jouw kant of die van bijvoorbeeld Monica heel anders uitzien, maar ik wil wel graag laten horen hoe het er van mijn kant uitziet.
Maar nu heb ik een heleboel ingevuld. Noem jij eens een paar overeenkomsten, dat is voor mij geen taboe, hoor
. Wanneer ik ze van mijn kant gezien niet als zodanig herken, ben ik niet te bleu om dat gewoon te zeggen .
! En je geeft bij elk punt waar onze ervaringen overeenkomsten vertonen tegelijk de verschillen aan.
