Magazine voor vrouwelijke mannen

[Kathleen]

Hoi Nathalie en Joost!

Nathalie, ik deel eigenlijk de mening van Joost wat betreft het anoniem verzenden van zo'n magazine. Ik zal je ook even vertellen waarom:

Ik schaam me niet om een T*girl te zijn. Daar ben je mee geboren en heb je dus mee te leven. Mocht ik alleen wonen of met niemand rekening hebben te houden, kon het me dus ook geen barst schelen wie op de hoogte was en wie niet. Met andere woorden, ik zou gewoon als vrouw gekleed de straat op gaan en de dagdagelijkse dingen doen die een bio-vrouw ook doet.

Maar ik heb een partner en twee kinderen om rekening mee te houden. Zij weten van mijn vrouwelijke gevoelens, maar hebben liever niet dat ik er zo in het openbaar mee naar buiten kom. Een wens die ik moet respecteren.

Dus moet ik ook al het mogelijke doen om te verhinderen dat mijn gevoelens openbaar worden gemaakt. Daar hoort dan ook onder dat wanneer zo'n magazine open en bloot de brievenbus ingaat, dat een zeker risico inhoudt. Ik woon in een klein dorp en de postbodes zijn doorgaans woonachtig in onze eigen woonplaats. Wanneer zo iemand zo'n magazine maandelijks in de brievenbus doet, een blad waar bijvoorbeeld een leuke T*girl op de cover prijkt, dan zou dat opvallen. Dat houdt dan mogelijk gevolgen in voor mijn familie. Pesterijen op school, bemoeizieke familie en kennissen, enz...

Dus begrijp ik Joost wel in zijn redenering om zo'n blad discreet te bezorgen.

Ik kan natuurlijk altijd nog in de kiosk terecht!

Groetjes!

[Josette]

Ik sluit me bij de mening van Kathleen aan. Het idee van discreet verzenden kwam afgelopen week in mijn hoofd op.

Mensen die T*-artikelen of aanverwant bestellen willen niet altijd dat ze vragen van hun omgeving krijgen. Of nog erger: verwijten. En dat hoeft niet altijd een gezin te zijn. Het kunnen ook ouders zijn, of in een studentenhuis of beschermde woonvorm. Heel vaak wordt het doorverteld als de afzender levensgroot eropstaat. Daarnaast wordt travestie nog altijd door teveel mensen gleichgeschalted met sex of aanverwant. Of: het is niet normaal en mensen moeten ervan worden 'genezen'. Deze 'genezings'-processen hebben veel slachtoffers op hun geweten. Ik heb het met mijn schoeneninteresse op de groepen waar ik heb gewoond zelf meegemaakt, en daar bleef het bij mij bij. Als je op zo'n groep dan bijvoorbeeld TS was dan . . . . . . .

Als ik een voorbeeld van mezelf wil geven: Indien ik in vorige huizen waar ik met andere mensen had gewoond bij bijvoorbeeld Silhouette iets bestelde en het stond levensgroot op de doos, dan kon ik daar vragen van hulpverleners krijgen. Of huisgenoten die het doorklikte. Vervolgens een behandelplannetje, vragen van ouders, het hele circuit. Thans gaat dit makkelijker, maar discrete verzending vind ik met babbelaars in de flat onverminderd noodzakelijk.

Het is een leuke en erg idealistische gedachte, maar de realiteit is er nog niet klaar voor, alle geloofwaardige uitingen van T* ten spijt.

Ik haal ook een economisch argument aan: discrete verzending van T*-goederen genereert ook klanten die "nog in de kast zitten"; zij zullen dan sneller iets bestellen omdat het stiekum kan en niemand hoeft te weten. Betaalfaciliteiten zijn ook hierop afgestemd. Meteen advies aan Vida: zorg dat je je tenaamstelling van de bankrekening voor Travagance "neutraal" houdt. Voor de toeleverancier betekent dit extra klanten, extra omzet.

En nu naar jou persoonlijk toe Nathalie (hoewel puur met de bedoeling om je aan het denken te zetten. Dit is géén veroordeling of verwijt!!), met de redenering van Kathleen: Uit de dingen die je schrijft blijkt dat je partner en werk op de hoogte is van je T*, maar je kinderen niet en dat je buiten je woning en woonwijk beter T* kan zijn dan daar binnen. Stel dat zo'n blad open en bloot de brievenbus ingaat en je kinderen zien het? Of de buren of postbode? De roddels zijn, ook in NL, zo verspreid en bemoeizieken staan klaar met hun veroordelingen. Hoe zou jij hiermee omgaan?

Alleen al daarom het dringende advies voor discretie, Nathje, ik deel jou opinie niet.

[Vida Jane]

Lieve mensen,

Ik volg met grote belangstelling de discussies die hier gevoerd worden. Uit reacties van (reeds aangemelde) abbonees kan ik melden dat het merendeel Travagance annoniem wil ontvangen. We zullen natuurlijk aan deze wens tegemoet moeten komen.
Ik begrijp heel goed dat sommigen (de meesten?) zich niet kunnen permiteren openlijk hun geaardheid te etaleren.
Het is wel een van de doelstellingen van het blad om zoveel mogenlijk het taboe te doorbreken en de aandacht te gaan trekken van diverse media. Het is daarbij de bedoeling om een tamelijk esthetisch beeld neer te zetten en respect te krijgen voor de moeite die het kost om er mooi uit te zien. Het gaat natuurlijk niet alleen om de buitenkant maar het maakt het wel een stuk gemakkelijker voor mensen om het te accepteren en zodoende een gesprek met je aan te gaan.
Er zullen altijd mensen blijven die niets met het onderwerp hebben. Toch denk ik, uit persoonlijke ervaring en die van anderen, dat de belangstelling cq nieuwgierigheid groot is. Ik merk zelf wel verschil in belangstelling als ik mezelf sexy of gedistingeerd kleed. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik de sexy look zelf ook leuker vind. Ik krijg dan van zowel vrouwen als mannen positieve aandacht. Als ik zelf een tuttige look creëer loop ik iets meer risico op negatieve reacties. Met goede smaak en aandacht voor stijl valt heel wat symphatie te krijgen. Ik wil proberen om het idee "kijk... een kerel in een jurk" om te buigen naar "wow... wat zie jij er mooi uit!" Een geperverteerd beeld van een vrouw neerzetten (is ook best leuk trouwens ) levert de meeste aandacht op. Vreemd? Nee maar het is overwegend aandacht van geilende mannen. Op deze groep geïnteresseerden richt het blad niet zich dus niet. Daar gaan we een heel ander blad voor maken

Ik ben zeer benieuwd naar jullie reacties.


Liefs,

Vida

[Chantal C.]

Misschien leuk idee voor het blad: de t-girl van de maand! Hierbij moet je niet denken aan een pin-up, maar meer bv een pagina waar een t-girl zich presenteert. Bv een aantal foto's in kleding waarin ze graag rondloopt. Uiteraard estetisch gefotografeerd.

Waarschijnlijk zal niet iedereen hier meteen voor kiezen, vanwege privacy ed. Maar er zullen vast een aantal t-girls zijn die dat wel willen doen.

[Joanne]

Euhhmm mag ik voor de Playgirl gaan? Hehehe......

[Nathalie]

Hmm, misschien was ik iets te vooruitstrevend.

Het leek me juist voor velen zo'n goede insteek om middels dit blad het nu eens thuis bespreekbaar te maken. Voor een aantal mensen lijkt me dit een uitkomst. Leg het quasi-nochalant op de keukentafel en zie wat de reacties zijn Maar misschien is dit inderdaad een brug te ver voor velen, realiseer ik me nu.

Okee dan.. in discrete verpakking dus...
(en toch, ik vind het niets om je voor te schamen.. daar blijf ik bij)

[simone_v]

...en toch, ik vind het niets om je voor te schamen.. daar blijf ik bij...

Daar heb je groot gelijk in. Jij vind het niets om je voor te schamen, en ik ook niet. En het grootste deel van de lezers hier zal er precies hetzelfde over denken. En toch zal de grote meerderheid hier er (nog) niet over denken om in een jurk boodschappen te gaan doen bij de supermarkt om de hoek.

En wat is daarvan dan de reden? Het overgrote deel van de huidige Nederlandse samenleving met al z'n tolerantie kan het niet opbrengen om op een normale manier om te gaan met mensen die zich anders presenteren dan de grote massa. Die het durven om zichzelf te zijn, op welke manier dan ook. En dus verstoppen we ons achter de gordijnen, en komen alleen na zonsondergang te voorschijn om haastig naar de auto te lopen, angstig dat de buren ons zien, om ver van huis even onszelf te kunnen zijn.

Kortom, we schamen ons, terwijl we zelf van mening zijn dat we ons niet hoeven te schamen. Waarom doen we dat dan toch? Omdat iedereen van ons wel iets te verliezen heeft. Een huwelijk, kinderen, verdere familie, een baan, er is altijd wel iets dat we belangrijker vinden dan gewoonweg onszelf kunnen zijn. En als het grote geheim uitlekt zijn we uitermate kwetsbaar. Dan lopen vrouw en kinderen het risico om gepest te worden, de familie kan ons vertellen dat we niet langer gewenst zijn bij verjaardagen, en naar onze fijne baan kunnen we ook fluiten.

In het begin van de vorige eeuw hebben vrouwen zich ingezet voor het recht om in pantalon gekleed te gaan, en nu kijkt niemand daar nog vreemd van op, op een paar dorpen na dan. Dat zal vast niet zonder problemen zijn gegaan. Er zal vast wel een groepje geweest zijn dat op de barricaden is gaan staan, en het risico genomen heeft om iets belangrijks te verliezen. Dat is iets dat wij nu zouden moeten doen, maar er is vrijwel niemand die zich daartoe geroepen voelt.

Het verschil met de vrouwen van honderd jaar terug, is dat die ook maatschappelijk iets te winnen hadden. Een betere rechtspositie, en betere kansen in een vrouw-onvriendelijke samenleving. Dat voordeel hebben wij nu niet, en ik denk dat er daarom niet veel zal gaan veranderen. Daar zal een nieuw, glossy magazine niets aan kunnen veranderen, of het nu discreet of openlijk verstuurd zal worden. En dat vind ik jammer...

[Lisa met een S]

Het overgrote deel van de huidige Nederlandse samenleving met al z'n tolerantie kan het niet opbrengen om op een normale manier om te gaan met mensen die zich anders presenteren dan de grote massa.

Misschien moeten wij eens ophouden met de mythe van de nederlandse tolerantie. En dan heb ik het niet alleen over de houding ten opzichte van ons.

Lisa

[Joanne]

Good idea Lisa. Ik presenteer me al mijn hele leven anders dan de massa en kan alleen maar zeggen dat ik eigenlijk nog nooit echt shit heb gehad. Ik ben altijd eerlijk geweest over mijn voorkeuren en nu over mijn transvrouw zijn. Daarbij toon ik ook het begrip voor de onwetendheid en daardoor soms onbeholpenheid van leken op het T- vlak en juist dat begrip en de wil om uitleg te geven maakt dat ik er ook begrip en respect voor terugkrijgt. En ik geloof er dan ook heilig in dat je je eigen acceptatie kunt afdwingen door je eigen gedrag. Er zijn natuurlijk altijd van die oetlullen die er niet mee overweg kunnen maar als je je gesterkt voelt door de vele mensen die het wel accepteren is het ook makkelijker daar overheen te stappen. Maar een speciaal blad voor T's daar heb ik niet zoveel behoefte aan. Da's mijn inziens het creeeren van weer een hokjesmodel. Integreren mensen, dat is het toverwoord.

[Josette]

Misschien moeten wij eens ophouden met de mythe van de nederlandse tolerantie. En dan heb ik het niet alleen over de houding ten opzichte van ons.

Die nederlandse tolerantie bestaat allang niet meer

[Joanne]

Dat betwist ik Joost met mijn eigen ervaringen als onderbouwing

[Josette]

Genuanceerder gezegd, ben ik erg ingetogen, sterker nog gereserveerd over tolerantie in NL. Het heeft ook te maken met dat we in de afgelopen hierin erg naief en cultuurrelativistisch zijn geweest. Helaas is dit erg off-topic en is dit meer iets voor een andere draad of ander forum. IRL kan ik hier echter een goede boom over opzetten.

Met mijn uiting van T* heb ik de slechtste ervaringen bij laagopgeleiden (ook andere etnische groepen of vaak domweg kaaskoppen) of n-afrikaanse jongens, soms zelfs bedreigende situaties. Dit is een constatering van een berucht feit. De puberale jongens zijn het meest vervelend, vooral op straat of in de trein. Of op bepaalde plekken in NL, dikwijls op 10, 20, hoogstens 30 minuten per motorvoertuig van de locatie van de KittenKlub of Fun4Two

Daar staat tegenover dat op mijn huidige werkplek, Intratuin, de acceptatie erg goed is en mijn directe collega's open voor staan. Eentje vroeg zelfs over travestie en in Elst op een kantoortje kon ik voor het eerst over travestie.org praten. Helaas kan ik er niet blijven, ze hebben geen vacature voor een systeem/gegevensbeheerder. Wél willen ze een positieve referentie schrijven voor een toekomstige plek

[adriana]

Hi allemaal,

Joanne schreef:
Dat betwist ik Joost met mijn eigen ervaringen als onderbouwing

wat is tolerant, dit is al moeilijk te verwoorden vergeleken met vele andere culturen en landen is Nederland een oase van tolerantie, hier mogen we blij mee zijn, we zijn er nog niet maar daar kunnen we zelf een hoop aan doen.

Je kan niet eisen dat anderen je zomaar accepteren, je moet het afdwingen op een niet doordrammerige wijze, door open te zijn over je levenswijze. Als je acceptatie wilt zal je daden moeten tonen en niet blijven zeuren.

Als je naar buiten wilt gaan zal je hoe dan ook je moeten aanpassen aan het gemiddelde plaatje dat een vrouw neerzet omdat je geen bio vrouw bent kan je je niet permiteren wat zij wel kan, daar moet je van goed van doordrongen zijn.

De laatste jaren door internet, en o.a. de media is het TV,TG,TS zijn toegangkelijk voor wie zich daar in vind en voor diegenen die deze geen voorkeur voor deze levenswijze niet hebben is het niet meer iets waarvan ze zeggen, wat is dat nou weer voor iets, nee de meeste hebben hier toch wel "kennis" van gekregen, wat nog niet betekend acceptatie.

De afgelopen 2 jaar heb ik ook nog nooit problemen gehad ondanks 1.86 mtr. vraag mijzelf ook wel eens waarom gaat het zo soepel, denk om een paar redenen.

Kleed mij als een doorsnee vrouw, gebruik geen overdreven make up, heb een hele goede pruik (echt haar) wat past bij het gezicht (een kapster laten modelleren) enz. , lichaamhouding en beweging.

Maar het belangrijkste is je uitstraling ook al heeft men je gespot, en dat is bij mij ook zeker gebeurd, dan volgt er toch geen vervelende reactie, ook niet als ik de weg kwijt ben in de Gedempte gracht vlak bij het Spui (centrum Den Haag) waar bijna uitsluitend allochtonen op een zaterdag middag boodschappen lopen te doen.

Uiteraard wordt je soms gespot maar de reactie is sterk afhankelijk van hoe je overkomt als dit redelijk tot goed is zal je in het tolerante Nederland weinig problemen hebben, dit is mijn ervaring, een uitzondering ben nog nooit als Adriana met openbaar vervoer geweest, ben een autofreak.

groetjes, Adriana

[Nathalie]

Ik denk dat Nederland wat T* betreft toleranter is dan je denkt, mits je jezelf daarvoor durft open te stellen. En niet terug deinst voor veelvuldig, op aanvraag, uitleg geven. Mijn mening:
Tolerant is: het laten bestaan van de diverse zichtbare uitingen. Mits ze blijven binnen je eigen kader van normen, waarden en fatsoen. Ook al is het niet 'jouw ding'. Of toestaan dat kader te laten verruimen.
Tolerant is niet: alles maar pikken en slikken. Da's apathie.

[Kathleen]

Hoi meiden,

Geloof me vrij, ik wil dolgraag naar buiten, me gewoon in het openbare leven mengen. En ik zou dat ook durven, da's helemaal geen probleem.

De mensen zullen best wel tolerant zijn, ik wil dat best geloven. En hoe meer T*meiden zich laten zien, hoe groter de acceptatie. Wat dat betreft is alles veelbelovend.

Ik zou er zelf ook wel beter van worden, dat wel! Maar de roddelmachine zou natuurlijk wel op gang komen. 'Heb je het al gehoord, die......'. Waar ik dan ook zeker van ben is dat mijn partner en kinderen er zwaar onder zullen lijden. Het hangt misschien af van de plaats waar je woont.

Ik wil maar zeggen, jullie hebben allemaal goed praten en willen zoveel mogelijk mensen over de streep trekken om zich in het openbaar te outen, maar staan volgens mij onvoldoende stil bij de gevolgen die de overige familieleden moeten dragen. Als ik alleen woonde of gescheiden was, dan wist ik het wel, het is helemaal geen kwestie van durven! Maar ik heb een huisgezin en dat wil ik zolang mogelijk bij elkaar houden, ongeacht mijn gevoelens.

Tja, ieder zijn mening daarover, nietwaar. Voorlopig hou ik het bij de gulden middenweg en bezoek ik enkel de evenementen die speciaal voor ons georganiseerd worden. Het doet pijn, ik wil ook verder, maar mijn gezin is me te belangrijk.

Enne nee, Kathleen is niet boos, ik vind alleen maar dat er bepaalde dingen TE rooskleurig voorgesteld worden.

Female groetjes,