emotionele integratie

[Cynthia]

Klazien,

ik kan me de reactie van Nathalie wel voorstellen hoor.

Als de enige reactie op een posting het herhalen van de gehele posting is, zonder enige toegevoegde waarde behalve de opmerking "bij deze", dan kan ik daar ook niet de zin van inzien.

Normaal gesproken wordt er toch wel op de inhoud gereageerd?

[Lisa met een S]

Ja, Nathalie...

Want dit is de allereerste keer, zolang als het forum van Travestie.org bestaat, dat iemand in een zeer serieuze en interessante discussie een off-topic posting zet, die het hele draad een heel andere kant dreigt op te sturen. Zoiets zou de andere schrijfsters in dit draad nooit in hun hoofd halen om te doen. Nooit!

Foei!

Lisa

[klazien-sark]

Klazien,

ik kan me de reactie van Nathalie wel voorstellen hoor.

Als de enige reactie op een posting het herhalen van de gehele posting is, zonder enige toegevoegde waarde behalve de opmerking "bij deze", dan kan ik daar ook niet de zin van inzien.

Normaal gesproken wordt er toch wel op de inhoud gereageerd?

Auwauw Cynthia, wel lezen die tekst, de reactie zit in de quote, en wat voor een reactie
Blijkbaar wordt foei hier een stopwoordje zie ik in de vorige reactie. Ik ga het achteraf corrigeren, en maak er auwauw van.

[Joy]

adios

[Cynthia]

Joy

Je manier van quoten heeft mij op het verkeerde been gezet.

Als ik nl. een groot wit blok "quoting" zie, ga ik die niet doorlezen om te kijken of de quote afwijkt van het origineel. Ik kijk alleen even snel waar het over gaat. En daardoor had ik jouw bijdrage niet zien staan.

Dus dacht ik dat jouw enige bijdrage het zinnetje "bij deze" was.
Vandaar mijn reactie. En ik denk dat Nathalie dezelfde mening was toegedaan, gezien haar reactie.

[Joy]

en dan nu...
de werkelijk inhoudelijke reacties

zet hem op mensen!

shalomm

Joy

[Joanna_]

Zo zie je maar weer.

Nu het NEI-probleem. Ik heb het artikel in Skepsis natuurlijk gelezen. Het probleem is dat ik niet weet uit welke hoek dat tijdschrift komt. Het tijdschrift heet natuurlijk niet voor niks Skepsis en komt waarschijnlijk uit de reguliere hoek. Voor zover ik kan nagaan niet uit de medische, maar het kan natuurlijk bijv. ook de psychologische/psychiatrische hoek zijn. Joanna, daar kun jij misschien antwoord op geven? .

Skepsis komt uit de hoek van wat genoemd wordt de reguliere wetenschap maar vertegenwoordigt daarbinnen niet een specifieke richting . Evenmin is het (naar mijn bescheiden mening) zo dat skepsis op voorhand afwijzend staat tegenover alternatieve richtingen. Wel worden claims vanuit die hoek kritisch beschouwd en wordt gevraagd aan alternatieve wetenschappers om hun claims te onderbouwen.
Afhankelijk van een onderwerp combineert Skepisis verschillende 'regulier' wetenschappelijke richtingen bij het stellen van vragen/ onderzoeken van claims of het vinden van antwoorden. Hierbij wordt met name gebruik gemaakt van biologische, psychologische, medische en natuurkundige invalshoeken.
Naar mijn mening mag je terecht aan alternatieve wetenschappen vragen om claims te onderbouwen (binnen de reguliere wetenschap is dit namelijk de standaard), werkingsmechaniscmen te verklaren en theoretische kaders te geven welke gebaseerd zijn op objectief onderzoek (o.a. repliceerbaar onderzoek). Veel 'alternatieven' lukt dit niet of komen met een verhaal wat je op een zondagmiddag uit je duim zuigt). Daarmee is overigens uitdrukkelijk niet gezegd dat iets niet werkt (zie o.a. de opmerkingen in mijn eerste reactie en die van Klazien uit Sark). Wel nemen naar mijn mening risico's toe.
Het is overigens niet zo dat Skepsis kritiekloos is ten aanzien van de reguliere wetenschap, zie bijvoorbeeld de discussie over Sigmund Freud in verschillende artikelen van Skepsis.

Ik denk dat je visie op het standpunt van Skepsis juist is Marian. Het is een organisatie waar men skeptisch staat tegenover allerlei claims uit (semi-)religieuze en de alternatieve hoek. Maar men gaat erg ver daarin. En er wordt wel heel makkelijk een massieve scheiding aangebracht tussen wat 'wetenschappelijk' is (reguliere geneeskunde) en wat met 'kwakzalverij' wordt aangeduid (al het andere). Dat er in de reguliere geneeskunde ook tal van rituelen en onwetenschappelijke aspecten zitten, daar gaat men voor het gemak maar aan voorbij. Daar is het placebo effect een voorbeeld van, maar er zijn er veel meer.
.

Ik ben het dus niet eens met deze stellingname die naar mijn mening te kort door de bocht is. Binnen de medische wetenschappen wordt bijvoorbeeld het placeboeffect wel degelijk erkend, onderzocht en ook gebruikt . Daarnaast kan Skepsis ook kritisch uit de hoek komen ten aanzien van ongefunceeerde claims welke in de 'reguliere' wetenschap gelegd worden.

----------skepsis is niet zo bijzonder, skepsis kan in feite elk willekeurig onderwerp aan de kaak stellen, het enige wat men er mee bereikt is vermaak, en mensen bewust maken van het feit dat ze niet alles klakkeloos aan moeten nemen wat er verteld wordt in media etc

skepsis is ook niet uit op hun gelijk, ze bieden gewoon tegengas, en das nooit ongezond

Helemaal mee eens

Kortom, dat Roy Martina er een handeltje van heeft gemaakt is voor mij geen reden om het als zodanig af te wijzen..

Hij is goed bezig, bemoeit zich nu ook al met de biostabiel 2000 waarvan de gehele familie van Bruno Santanera en Tineke de Nooij (tegen betaling) beweren dat dit sierraad werkt maar zo ongeveer de hele rest van de wereld er nu van overtuigd is dat het een en al nep is. (Waarbij wederom opgemerkt dat het apparaat op basis van suggestie soms wellicht effect heeft maar dan is dat ook de enige onderbouwing die er is
Zeer boeiend is overigens een bezoek aan zijn website www.roymartina.nl, Werkelijk fenomenaal tot welke inzichten deze man al gekomen is en hoeveel je mag betalen om te delen in die inzichten, maar dat terijzde)

Dat laatste punt van je is een heel boeiende vraag en naar mijn inschatting ook het meest fundamentele punt van diagnosticering van genderdysforie. Ligt de genderdysforie ten grondslag aan andere pathologie, of is de 'illusie' genderdysfoor te zijn deel van de pathologie, of uitvloeisel ervan. Mijn idee zou zijn dat anderen die vraag niet kunnen beantwoorden.

Voor zover ik mijn literatuur bij heb gehouden is beide mogelijk.

Genderdysforie kan leiden tot allerlei pathologie maar er is ook pathologie bekend waarbij genderdysforie voor kan komen (dit laatste bijvoorbeeld bij schizofrenie). Over oorzaken van genderdysforie wordt in de wetenschap ontzettend veel discussie gevoerd. Sommige wetenschappers proberen aan te tonen (en dat lijkt soms ook te lukken) dat er sprake is van een bepaalde hersenmorfologie, anderen benadrukken veel meer sociale factoren , weer anderen benaderen het meer als een ziekte en ga zo maar door. Waar de waarheid ligt? ......................?

[klazien-sark]

Je hebt gelijk Joanna, het is inderdaad wat te kort door de bocht wat ik over Skepsis schrijf. Ik baseer me meer op geluiden die ik regelmatig opvang binnen de Vereniging tegen Kwakzalverij, waar naar mijn mening wel nogal wat hardliners rond lopen die tegen elke vorm van alternatieve geneeskunde tekeer gaan. Maar dat is inderdaad wat anders dan Skepsis. Het had wat genuanceerder gemogen, mijn uitlatingen daarover.
Wat dat punt van genderdysforie en pathologie betreft, ja, inderdaad het kan beide. Op dat punt verschillen we denk ik niet van mening. Die kwestie van die comorbiditeit is ook de kern van de publicaties van Joost à Campo die het afgelopen jaar een aantal keren de media haalde. Het is jammer dat daar geen serieuze discussie over op gang komt in Nederland, en dat de genderspecialisten zich in hun loopgraven lijken terug te trekken met enkel reacties van verontwaardiging.

[Chantal C.]

Ik baseer me meer op geluiden die ik regelmatig opvang binnen de Vereniging tegen Kwakzalverij, waar naar mijn mening wel nogal wat hardliners rond lopen die tegen elke vorm van alternatieve geneeskunde tekeer gaan.

Net als die oetl*l van een Hoogervorst. Ik heb vooralsnog baat gehad bij alternatieve therapieën (Touch for Health, Regressietherapie, Bach Bloesems). Je hebt alleen bepaalde figuren die er commercieel op inspringen, maar dat heb je met ieder onderwerp wel. In ieder geval ben ik door therapieën op het punt waar ik nu ben en zonder was ik dat zeker niet geweest.

[marian.t]

Vooraf, ik heb niet verwerkt wat ik vanmorgen nog gezien heb. Ik zal dat nog zorgvuldig nalezen en er antwoord/mijn mening op geven. Dus dit was van vannacht Liefs Marian




Het is erg laat, maar het laat me niet los en ik kan niet slapen, dus kan ik de tijd maar beter productief besteden.

Ten eerste: na een tijd van stilte hebben me de reacties in zo korte tijd een beetje overdonderd. Daarbij maak ik onderscheid tussen twee soorten:
- een kippenhok waarin iedereen blijkbaar iedereen kent en bekende ruzies worden uitgevochten. Sorry, ik ken jullie niet, maar zo ziet het er wel uit. T’s lijken wel ‘gewone mensen’.
- en reacties waarin geprobeerd wordt om de vraag inhoudelijk echt op te pakken, beantwoordbaar of niet. Voor lotgenoten dus.
Ik laat de eerste soort reacties voor wat het is (ik vind het wel jammer) en probeer alleen de tweede te beantwoorden. Ik dacht ook dat dit forum daarvoor was.

Ten tweede: voor iemand die iets van mij wil weten kan kijken bij de profielen onder marian., voor zover die dat al niet gedaan heeft.

En tenslotte: ik denk niet op dit forum de antwoorden op mijn vragen te vinden. Was dat maar zo, dan was ik er allang uit, maar zo simpel ligt het niet. En ik denk bij jullie ook niet. Er zijn veel vragen, waarop je nooit antwoord zult krijgen, maar daarmee zijn ze nog niet zinloos. Dat geldt bijv. voor religie en ook sex (waarom zou je daaraan doen?) en geslachtelijke geaardheid. In ieder geval moet je je behoeften/problemen af en toe uitspreken om lucht te krijgen.

Joy , het laatste serieuze antwoord vind ik bij jou op het topic en daarna lijkt het wel ontspoord. Als ik jou antwoord, dan doe ik dat ook met name voor Joanna en Klazien:
- Je moet in je antwoord op serieuze problemen geen grappig, niet serieus antwoord geven. Je bent oud genoeg om dan je mond te houden.
- Ik begrijp dat je geen tien jaar vooruit denkt, maar je praat met iemand die al dertig jaar verder is en zult dat in aanmerking moeten nemen. T-zijn wordt, lijkt het, vaak verward met jong en mooi zijn (en, voeg ik er schuchter aan toe: sex). Dat is niet zo en ik denk er –mede door de dementie van mijn moeder- wel eens aan wat er gebeurt als ik in een verpleegtehuis wordt opgenomen. Je mag er niet eens meer roken. Doe ik ook niet meer, maar toch! Zie jij de toekomst?
- Neen, als mijn gevoel zegt dat drie kwart van mijn problemen uit het T-zijn voortkomt, ben ik niet tevreden. Ik wil het ergens ook begrijpen/aanvaarden. En dan ben ik misschien nog sceptischer dan Skepsis. En misschien –en dat was de vraag- kan NEI me in mijn gevoelens bevestigen. Zoals je zelf zegt kan iedere therapie dat overigens -als je er zelf bij bent-, anders wordt het een disaster. Ik ben het (voor zover ik dat kan beoordelen) dus op dit punt met je eens. Maar het is als de bron niet wordt aangepakt niet meer dan een ‘doekje voor het bloeden’.
- Ik neem aan dat je de huidige inzichten van het hormonen- en hersenonderzoek niet ontkent en dat bedoel ik met genetisch/hormonale/biologische grondslag. Dat is geen geloof, maar een feit.
- Wat ik bedoel is precies wat ik zeg: heb je je geaardheid als T expliciet naar voren gebracht/kunnen brengen in Nei-verband en heb je zo je depressie kunnen wegwerken of heb je over andere dingen zitten praten, die een depressie kunnen veroorzaken en zo weer een nieuw schild opgebouwd? Of ben je zo aangepast dat het hele gebeuren je niet meer raakt? Je hoeft natuurlijk geen open antwoord te geven.
- Tussen de regels door lees ik in je reactie dus antwoorden die mijn gedachten bevestigen/aan het denken zetten.
Nogmaals ook in andere reacties, zoals van Joanna en Klazien, zie ik pogingen om het probleem serieus te nemen en niet over tafel te rollen met anderen. Sommige andere reacties vind ik thuishoren in een soort ‘burenruzie’. Mijn idee is: schei daarmee uit en zeg niet meer en ook niet minder dan je te zeggen hebt. De T-wereld lijkt wel op de ‘normale’. Ik neem aan dat jullie weten wat ik daarmee bedoel.

Liefs Marian

[Cynthia]

marian,

Sommige andere reacties vind ik thuishoren in een soort ‘burenruzie’. Mijn idee is: schei daarmee uit en zeg niet meer en ook niet minder dan je te zeggen hebt. De T-wereld lijkt wel op de ‘normale’. Ik neem aan dat jullie weten wat ik daarmee bedoel

Dit kan ik helemaal onderschrijven. Ik heb het ok wel eens ervaren, dat ik een serieus probleem aansneed, en dat er mee op de loop gegaan werd door er grappen over te maken. Kan geen kwaad dit af en toe weer even onder de aandacht te brengen.

Ik begrijp dat je geen tien jaar vooruit denkt, maar je praat met iemand die al dertig jaar verder is en zult dat in aanmerking moeten nemen. T-zijn wordt, lijkt het, vaak verward met jong en mooi zijn (en, voeg ik er schuchter aan toe: sex). Dat is niet zo en ik denk er –mede door de dementie van mijn moeder- wel eens aan wat er gebeurt als ik in een verpleegtehuis wordt opgenomen.

Ik moet daar helemaal niet aan denken. Het is hard voor nabestaanden, maar ik stop er liever mee zolang ik nog bij mijn verstand ben, dan ergens op een kamertje te gaan zitten vegeteren. Dat is voor familie ook niet leuk om te moeten meemaken. Hoe kijk jij daar tegenaan, nu jij het bewust meemaakt?

Neen, als mijn gevoel zegt dat drie kwart van mijn problemen uit het T-zijn voortkomt, ben ik niet tevreden. Ik wil het ergens ook begrijpen/aanvaarden.

marian, ik worstel er ook mee, maar ik ben wel zo ver dat ik mijn gevoelens accepteer, en het eigenlijk heb opgegeven om het te begrijpen Want gevoel is niet te begrijpen. Af en toe probeer ik dat toch nog wel, maar je komt er niks verder mee.

En ook ik ben een aantal jaren verder, al ben je me nog wat jaartjes voor. Maar denk je dat leeftijd er toe doet? Het maakt sommige zaken lastiger (zoals een evt. transitie), en andere zaken weer minder relevant (zoals het verlangen naar een levenspartner).
Maar bij mij is het verlangen naar het vrouw-zijn met de jaren wel toegenomen.
Heb je hier iets aan?

[petra_]

Ten eerste: na een tijd van stilte hebben me de reacties in zo korte tijd een beetje overdonderd. Daarbij maak ik onderscheid tussen twee soorten:
- een kippenhok waarin iedereen blijkbaar iedereen kent en bekende ruzies worden uitgevochten. Sorry, ik ken jullie niet, maar zo ziet het er wel uit. T’s lijken wel ‘gewone mensen’.

T's zijn gewone mensen en als iemand zin heeft om een flauwe opmerking te maken omdat zhij in een melige bui is, is dat hun goed recht. En omdat hier nogal wat mensen met totaal verschillende achtergronden komen, die als enige overeenkomst T zijn hebben, is het ook niet raar dat het soms botst. Als hier alleen maaar zware kost gepost zou worden, zou het aantal lezers snel dalen. Het is namelijk niet ondenkbaar dat er mensen zijn die hier schrijven en lezen om de dagelijkse sores te ontvluchten. Als ik me rot voel lees ik liever wat grappigs dat me een beetje opbeurt dan een of andere diepgravende verhandeling over genderdysforie. Voor beide moet hier een plaats zijn, vind ik.

- en reacties waarin geprobeerd wordt om de vraag inhoudelijk echt op te pakken, beantwoordbaar of niet. Voor lotgenoten dus.
Ik laat de eerste soort reacties voor wat het is (ik vind het wel jammer) en probeer alleen de tweede te beantwoorden. Ik dacht ook dat dit forum daarvoor was.

Lol trappen biedt dus ook support.

En tenslotte: ik denk niet op dit forum de antwoorden op mijn vragen te vinden. Was dat maar zo, dan was ik er allang uit, maar zo simpel ligt het niet. En ik denk bij jullie ook niet. Er zijn veel vragen, waarop je nooit antwoord zult krijgen, maar daarmee zijn ze nog niet zinloos. Dat geldt bijv. voor religie en ook sex (waarom zou je daaraan doen?) en geslachtelijke geaardheid. In ieder geval moet je je behoeften/problemen af en toe uitspreken om lucht te krijgen.

Je doet iets omdat je er behoefte aan hebt of misschien zelfs wel om erbij te horen. Alles wat je doet, dient hetzelfde doel. Het bevredigen van je behoeftes. Maar uiteindelijk is het allemaal vrij zinloos. Alle doelen die je in je leven vervult hebt, dienen uiteindelijk geen enkel doel. Daarom heeft de mens religies bedacht.

- Je moet in je antwoord op serieuze problemen geen grappig, niet serieus antwoord geven. Je bent oud genoeg om dan je mond te houden.

Ik denk dat jij oud genoeg bent om antwoorden die je niet aanstaan te negeren. Grappige antwoorden kunnen ook relativering bieden en iedereen is vrij om te posten wat zhij wil totdat het de moderators in het verkeerde keelgat schiet.

- Ik begrijp dat je geen tien jaar vooruit denkt, maar je praat met iemand die al dertig jaar verder is en zult dat in aanmerking moeten nemen. T-zijn wordt, lijkt het, vaak verward met jong en mooi zijn (en, voeg ik er schuchter aan toe: sex).

Hoewel ik geen trava ben, denk ik dat het voor degenen die het wel zijn inderdaad meer voldoening geeft als ze een jonge meid in de spiegel zien ipv van een oude man met een pruik. Het gevaar daarvan is dat het je op latere leeftijd kan aanzetten om verder te gaan dan alleen travestie om de kick weer terug te krijgen. Dat jij spijt hebt van het lange wachten voordat je serieus met je T gevoelens aan de slag ging, kan ik me voorstellen dat het strafbaar was om als T over straat te gaan weet ik ook. Maar dat heeft andere mensen er niet van weerhouden om al in de jaren '50 van geslacht te veranderen dus kun je de maatschappij er niet de schuld van geven dat jij nog steeds met je gevoelens worstelt. T's van nu hebben het iets makkelijker omdat het een bekender fenomeen is geworden maar dat is geen reden voor jou om te verwachten dat je een speciale behandeling verdient omdat je toevallig van voor de oorlog bent. Iedere T heeft namelijk dat probleem, als ts-teit in de jaren '80 een bekend fenomeen was geweest, was ik nu waarschijnlijk ook al lang klaar.

Dat is niet zo en ik denk er –mede door de dementie van mijn moeder- wel eens aan wat er gebeurt als ik in een verpleegtehuis wordt opgenomen. Je mag er niet eens meer roken. Doe ik ook niet meer, maar toch! Zie jij de toekomst?

T zijn is niet leeftijdsgerelateerd inderdaad, teminste ik mag hopen dat er weinig transen zijn die zich op latere leeftijd bedenken omdat ze geen mooie jonge vrouw meer in de spiegel zien. Al dat zo is, zijn ze een transitie aangegaan om auto erotische redenen en hadden ze rood licht moeten krijgen. Voor trava's ligt dat soms anders, zoals ik al zei.

- Neen, als mijn gevoel zegt dat drie kwart van mijn problemen uit het T-zijn voortkomt, ben ik niet tevreden. Ik wil het ergens ook begrijpen/aanvaarden. En dan ben ik misschien nog sceptischer dan Skepsis. En misschien –en dat was de vraag- kan NEI me in mijn gevoelens bevestigen. Zoals je zelf zegt kan iedere therapie dat overigens -als je er zelf bij bent-, anders wordt het een disaster. Ik ben het (voor zover ik dat kan beoordelen) dus op dit punt met je eens. Maar het is als de bron niet wordt aangepakt niet meer dan een ‘doekje voor het bloeden’.

Ik hoop niet dat je verwacht dat het verwerken van je T gevoelens al je andere problemen als sneeuw voor de zon doet verdwijnen.

- Ik neem aan dat je de huidige inzichten van het hormonen- en hersenonderzoek niet ontkent en dat bedoel ik met genetisch/hormonale/biologische grondslag. Dat is geen geloof, maar een feit.

Welk onderzoek bedoel je hier? Het grootse zie je nou wel ik heb vrouwenhersens onderzoek is namelijk achterhaald. Het hoeft voor mij ook niet zonodig bewezen te worden dat mijn trans zijn veroorzaakt is door weet ik veel wat. Ik ben het namelijk, daar heb ik me bij neergelegd en daarom ben ik bezig met de gab, geen enkel onderzoek kan daar wat aan veranderen. Ik zoek ook geen wetenschappelijke rechtvaardiging voor mijn gevoelens, de verwachting dat ik er gelukkiger uitkom dan als ik erin ging is rechtvaardiging genoeg.

- Wat ik bedoel is precies wat ik zeg: heb je je geaardheid als T expliciet naar voren gebracht/kunnen brengen in Nei-verband en heb je zo je depressie kunnen wegwerken of heb je over andere dingen zitten praten, die een depressie kunnen veroorzaken en zo weer een nieuw schild opgebouwd? Of ben je zo aangepast dat het hele gebeuren je niet meer raakt? Je hoeft natuurlijk geen open antwoord te geven.

Als je echt trans bent, heb je daar geen NEI voor nodig om dat te ontdekken, de haat die je koestert tegen je lichaam zegt dan genoeg. Misschien dat twijfelaars er iets aan hebben, maar mijn mening is dat 99% van de twijfeltransen geen transen zijn. Transseksueel willen zijn is geen loffelijk streven. Sterker nog, je bent beter af als trava. Dan kun je namelijk kiezen of je de maatschappelijke consequenties ervan aangaat en en femme de wijde wereld in wil. Als trans zul je de consequenties moeten vreten, ieder dag opnieuw als je pech hebt. Helemaal als je op latere leeftijd met een transitie begint, want zeg nou zelf, op je 50e beweren dat je altijd al een meisje bent geweest klinkt niet erg aannemelijk.

- Tussen de regels door lees ik in je reactie dus antwoorden die mijn gedachten bevestigen/aan het denken zetten.
Nogmaals ook in andere reacties, zoals van Joanna en Klazien, zie ik pogingen om het probleem serieus te nemen en niet over tafel te rollen met anderen. Sommige andere reacties vind ik thuishoren in een soort ‘burenruzie’. Mijn idee is: schei daarmee uit en zeg niet meer en ook niet minder dan je te zeggen hebt. De T-wereld lijkt wel op de ‘normale’. Ik neem aan dat jullie weten wat ik daarmee bedoel.

De T wereld is de normale wereld, iedere T is een mens met alle tekortkomingen van dien. Als je alleen reacties wilt die jouw welgevallig zijn kun je beter in je eentje op een forum gaan zitten.

[marian.t]

Cynthia, ik ben er bang voor. Ik heb het mijn hele leven onderdrukt: eerst omdat het niet aanvaardbaar was en ik niet wist wat het was en daarna om mijn huwelijk te redden. Dat is me dus niet gelukt. Zo lang ik bij mijn verstand ben, kan ik het –ongelukjes daargelaten en vrienden selecterend en kinderen die het weten, maar mijn kleinkinderen niet- in de hand houden met alle gevolgen van repressie van je gevoel. Maar wat er gebeurt als anderen over me beslissen weet ik niet en daar heb ik ook geen oplossing voor. Ik begeef me binnenkort in het het ‘officiele’ circuit om daar achter te komen. Cynthia, ik weet niet wat er dan gebeurt. Bedankt in ieder geval voor je reactie.

Violet, eerst dacht ik: meningen en oordelen zijn vrij, zo lang ze geen consequenties hebben, en het daarbij maar te laten. Bij tweede doorlezing vond ik dat toch niet terecht. Voor zover ik je reacties in zijn algemeenheid heb gezien, ben je nogal fel. Waarom weet ik niet: omdat je zo overtuigd bent van jezelf of juist niet.
- Ik ben het niet met je eens dat je een serieus probleem grappig kunt aanpakken en al helemaal niet om de site in stand te houden. Waar hebben we het nou over? Mijn vrienden zeggen ook wel eens iets tegen me wat me niet bevalt of schuiven het terzijde, maar dan praten we dat later uit.
- Ik vraag niet om een speciale behandeling, wel om normale aandacht voor het probleem.
- Je levensfilosofie is uiterst negatief. Religies zijn volgens Marx inderdaad opium van/voor (ik weet het nooit precies) het volk. Veel/ zo niet alle mensen hebben er uiteindelijk behoefte aan, maar zou het ook niet zo kunnen zijn dat die behoefte niet voor niks bestaat?
- Ik denk dat je het jarenverschil verschrikkelijk onderschat, niet alleen in het verleden , maar ook voor de toekomst en ik hoop dat je in een goede toekomst terechtkomt.
- Ik hoef toch hopelijk geen onderzoek te beginnen om je ervan te overtuigen dat er naast de sociaal-culturele achtergronden ook hormonale/genetisch/biologische elementen een rol spelen. Slik je ze zelf?
- Ik heb gezegd dat ik niet weet wat voor T ik ben. Daar zal ik achter moeten komen. Het is pas kort dat ik daar de tijd en mogelijkheden voor heb, hoewel het al vanaf mijn eerste herinnering speelt. Waarom wil ik dat? Tja, dat weet ik ook niet.
- En welke consequenties ik daaruit trek, ook niet. Ik idealiseer die wereld niet. Beide werelden hebben zo hun frustraties.
- Maar als je zegt dat je op je 50e ongeloofwaardig –als je dat bedoelt- wordt, dan heb je niet begrepen hoe diep het zit. Voorlopig ben ik niet van plan nog aan deze ’operatie’ lichamelijk te beginnen, maar geestelijk is natuurlijk iets anders.

Liefs Marian

[petra_]

Violet, eerst dacht ik: meningen en oordelen zijn vrij, zo lang ze geen consequenties hebben, en het daarbij maar te laten. Bij tweede doorlezing vond ik dat toch niet terecht. Voor zover ik je reacties in zijn algemeenheid heb gezien, ben je nogal fel. Waarom weet ik niet: omdat je zo overtuigd bent van jezelf of juist niet.

Ik ben overtuigd van de juistheid van mijn "keuze", of het de moeite waard zal zijn achteraf, dat is afwachten.

- Ik ben het niet met je eens dat je een serieus probleem grappig kunt aanpakken en al helemaal niet om de site in stand te houden. Waar hebben we het nou over? Mijn vrienden zeggen ook wel eens iets tegen me wat me niet bevalt of schuiven het terzijde, maar dan praten we dat later uit.

Je zegt tegen mensen dat ze beter niets kunnen schrijven, als het niet serieus is, daar ben ik het niet mee eens. Iedereen mag schrijven wat zhij wil.

- Ik vraag niet om een speciale behandeling, wel om normale aandacht voor het probleem.

Dat heb je gekregen.

- Je levensfilosofie is uiterst negatief. Religies zijn volgens Marx inderdaad opium van/voor (ik weet het nooit precies) het volk. Veel/ zo niet alle mensen hebben er uiteindelijk behoefte aan, maar zou het ook niet zo kunnen zijn dat die behoefte niet voor niks bestaat?

Die behoefte bestaat om zin te geven aan een doelloos bestaan, inktzwart, ik weet het. Maar een stuk waarschijnlijker dan het bestaan van een oppermacht die een en al goedheid is.

- Ik denk dat je het jarenverschil verschrikkelijk onderschat, niet alleen in het verleden , maar ook voor de toekomst en ik hoop dat je in een goede toekomst terechtkomt.

Ik ken iemand die bijna 50 jaar post op is, je leeftijd of geboortedatum de schuld geven van het feit dat jij nog steeds met je T gevoelens in de knoop zit is niet terecht.

- Ik hoef toch hopelijk geen onderzoek te beginnen om je ervan te overtuigen dat er naast de sociaal-culturele achtergronden ook hormonale/genetisch/biologische elementen een rol spelen. Slik je ze zelf?

Leuk ontwijkend antwoord op mijn vraag. Ik ga er vanuit dat er vast een genetische of biologische oorzaak ten grondslag aan mijn transseksualiteit ligt. Maar dat is nog niet bewezen, voor zover ik weet, daarom, welk onderzoek?

- Ik heb gezegd dat ik niet weet wat voor T ik ben. Daar zal ik achter moeten komen. Het is pas kort dat ik daar de tijd en mogelijkheden voor heb, hoewel het al vanaf mijn eerste herinnering speelt. Waarom wil ik dat? Tja, dat weet ik ook niet.

Ik wens je veel succes daarbij, tegenhouden kan ik je niet en als je op jouw leeftijd nog bereid bent om alles overhoop te gooien, moet het je wel hoog zitten. Het is alleen wel rijkelijk laat. Maatschappelijke consequenties houden een beetje trans niet tegen. Als je niet met je lichaam door 1 deur kunt, maakt het je niet uit wat het kost om ervoor te zorgen dat je dat wel kunt. Daarbij bestaan 2 uitwegen, de gab en er een eind aan maken. Ik verrek het om begraven te worden als meneer, daarom de de gab.

- En welke consequenties ik daaruit trek, ook niet. Ik idealiseer die wereld niet. Beide werelden hebben zo hun frustraties.

Er is maar 1 wereld, ik maak geen deel uit van een subcultuur genaamd T wereld. De T wereld is een illusie, gecreëerd uit vluchtgedrag. Ik probeer niet te vluchten, ik ga niet weg, iedereen heeft me maar te nemen hoe ik ben, kan of wil je dat niet, dan is dat jouw probleem. (jouw in het algemeen dus)

- Maar als je zegt dat je op je 50e ongeloofwaardig –als je dat bedoelt- wordt, dan heb je niet begrepen hoe diep het zit. Voorlopig ben ik niet van plan nog aan deze ’operatie’ lichamelijk te beginnen, maar geestelijk is natuurlijk iets anders.

Op je 50e beweren dat je altijd al vrouw bent geweest is niet erg aannemelijk, zeggen dat je graag vrouw wilt worden omdat je het leven als man niet aankunt is wat anders. Het eerste kan ik niet serieus nemen, geen enkel persoon die geboren is als man, is altijd al vrouw geweest. Dat is er op een gegeven moment in geslopen en daar zal vast een aangeboren aanleg voor nodig zijn, maar 100% nature is het niet.

[esther1]

Maar als je zegt dat je op je 50e ongeloofwaardig –als je dat bedoelt- wordt, dan heb je niet begrepen hoe diep het zit.

Marian,

Of Violet dat bedoelt laat ik in de midden, ze heeft het iig niet zo geschreven.

Ze schreef:

Helemaal als je op latere leeftijd met een transitie begint, want zeg nou zelf, op je 50e beweren dat je altijd al een meisje bent geweest klinkt niet erg aannemelijk.

Dus niet "ongeloofwaardig", maar "niet erg aannemelijk."
En ik denk dat ze daar gelijk in heeft.
Er zijn tig redenen waarom een transitie pas op latere leeftijd plaatsvindt, ik zal ze zeker niet gaan noemen, ze zijn persoons en situatie-afhankelijk, maar dat er wat vreemd tegenaan wordt gekeken kan ik goed begrijpen.
Doe ik zelf ook soms

Dat heeft overigens weinig te maken met de leeftijd van 50 hoor, kan op je 40e net zo onaannemelijk klinken.

Esther, jeugdige pre-op van 55.