Over mensen die tussen seksen inleven is jouw mening mij veel duidelijker geworden: ik denk dat ik snap hoe jij er tegenaan kijkt. Voor een deel voel ik met je mee.
Wat je over TV's schrijft snap ik.
Daar heb ik vandaag iets langer over nagedacht. Ik denk dat een enorm deel hiervan veroorzaakt wordt doordat ik pas 1 jaar geleden met mijn onderzoek begonnen ben. Dat zorgt ervoor dat en het verschil tussen wel/niet crossdressen groter is, en mijn voorkeur voor rokken en borsten groter zal zijn dan bij mensen die jarenlang in het geheim crossdress-ten en daar vanuit op latere leeftijd stappen ondernemen om verder te gaan.Maruscha schreef:Jou wil ik nog wel het voordeel van de twijfel geven, al wordt dat wel eens bemoeilijkt door het feit dat je iets te veel aandacht schenkt aan je borstjes en je rokken
Waar mijn hoofd en gevoel vol van is loopt ook mijn mond van over. En voor mij is de ontdekking die ik vorig jaar gedaan heb op dit moment de grootste ontdekking van mijn leven!
Mijn verzoek: gun mij mijn tweede pubertijd (en troost je: als de gemiddelde pubertijd een jaar of 4 duurt dan hoef je mijn overwaardering van rokken en borsten nog maar 3 jaar aan te horen) . Serieus: ik verwacht dat dat veel korter zal duren.
Ik kwam laatst weer een paar berichten van mijzelf tegen waarbij ik precies voelde wat jij hier beschrijft. Ik denk dat ik je snap. Ik zal proberen die toon uit mijn berichten te krijgen.Maruscha schreef:Het is net alsof je het te hard probeert, alsof je jezelf voor de gek aan het houden bent, en wil dat wij daarin meegaan. Maar zoals je misschien wel gemerkt heb, heb ik daar vaker moeite mee, ook bij anderen. Je zult mij nooit horen roepen dat mijn manier de juiste is, want daar durf ik echt niet mijn hand voor in het vuur te steken. Ik weet zelfs niet eens of het de juiste manier voor mij is, laat staan voor anderen Maar die rationalisering van de stappen die jij soms doet, verzwakt je verhaal. Geen woorden maar daden, zoals ze in Rotterdam zeggen.
Ik heb nooit een geliefde gehad (en heb nu ook geen geliefde). Ik lees wel veel levensverhalen en ik ben altijd stevig onder de indruk van wat mensen dan voor elkaar over hebben en proberen.Maruscha schreef:En dat zeg ik vooral ook uit ervaring: heb mezelf de pleuris gedacht voordat ik eindelijk eens wat deed
Jouw opmerking over de idealisering van de "vrouw" kan ik niet helemaal plaatsen. Of is het je nog niet duidelijk dat ik vooral waardering heb voor mensen die zichzelf durven te zijn, en in dit geval was dat dus het vrouw zijn voor Esther, zeker gezien het feit dat ze ook nog een gezin had. Ik weet oprecht niet of jij ooit wel eens te maken hebt gehad met een geliefde die je met dit soort zaken moest confronteren maar geloof me: niets doet meer pijn dan je partner in huilen te zien uitbarsten omdat ze het niet langer denkt te trekken, en met zo'n situatie heb ik regelmatig te kampen, en ik denk vele anderen hier. Ik denk dat je familie je altijd wel zal blijven steunen (de mijne iig wel), je vrienden ook (de belangrijke) en ander werk is ook gevonden, maar je komt maar weinig mensen in je leven tegen met wie je oud wilt worden, dus als je die persoon te pakken hebt (voor mij is het de 2e keer) dan doe je heel hard je best om erbij te blijven.
Maar we hadden het hier niet over partners in het algemeen, we hadden het over de zin die jij over Esther schreef. Let op: het was een alinea die tussen een alinea over J. en F. stond ("mannen") en een alinea die bevestigde dat jij J. en F. als mannen zag. Ik zal de bewuste alinea hier inkopieren:
De idealisering zit er in, dat je enorm tegen Esther opkijkt ([1]e deel van de zin), alsof ze een voorbeeld voor ons allen is. En als er iemand op dit forum was waar ik geen enkele waardering voor haar schrijfstijl had en die ik daardoor dan ook absoluut niet als voorbeeld zou willen zien als ideale vrouw dan is het Esther. Ik mis in haar berichten alle vriendelijkheid, zachtmoedigheid, relativeringsvermogens die ik in mensen die ik waardeer wel zie.Maruscha schreef:En dan Esther, een van de weinigen hier die tegengas durft te geven, bannen omdat ze ook weigert daarin mee te gaan, wat inderdaad eveneens haar goed recht is. [1]Je hebt het hier over iemand die heeft moeten vechten om geaccepteerd te worden als vrouw, die dat gelukt is op een manier waarvoor we niets dan bewondering kunnen hebben, [2] en die dan wordt gelijk gesteld aan een paar mannen in rokken. Ja, daar wordt je inderdaad flink cynisch van.
Het lijkt in het [2]e gedeelte van deze zin er zelfs op alsof je mensen hun mate van "vrouw-zijn" afhankelijk maakt van de mate waarin ze hebben moeten "vechten" voor hun vrouw-zijn, en ook vanwege hun uiterlijk. Ook daar zit idealisering in: je zegt met zoveel woorden dat je je zeker geen vrouw kunt voelen als je alleen maar een rok draagt en er verder als man uitziet (of: als je niet hebt hoeven te vechten om vrouw te zijn). En daar geloof ik persoonlijk dus helemaal niet in. Zeker op gendergebied denk ik dat dat veel genuanceerder ligt.
Voorbeeld van die nuance: je schreef zelf al dat sommigen op dit forum buitengewoon mannelijk schrijven. Ik doe dat zelf, inderdaad, ook, zeker als ik me in een hoek gedrukt voel of als ik kwaad ben.
Mij valt op dat ik berichten met name als mannelijk zie als ik een groot "haan-gehalte" zie: een grote mate van streven naar gelijkkrijgerij, naar status en aanzien. Esther was voor mij een voorbeeld van een van de grootste hanen van dit forum: wist altijd alles beter, zorgde er nauwkeurig voor dat een ander haar nooit ergens op kon "pakken". Was uitgesproken stellig in haar uitspraken. Die vechtlust, die hang naar status en aanzien (en dat gebrek aan nuance, relativeringsvermogen, zachtheid, begrip) komt op mij uitermate mannelijk over.
En begrijp me goed: daarmee wil ik niets zeggen over haar overige prestaties in haar leven of over de overige mate waarin ze vrouw is, daar weet ik gewoon niets van (ze liet daar in het forum ook niets van zien). Ik heb van Josette wel meer berichten met zachtheid en begrip gezien dan van Esther, ofschoon ik ook wel weet dat Josette er soms ook wat van kan.
Snap je nu hoe ik vind dat jij de vrouw (want: ingeklemd tussen 2 blokken met mensen die jij als man zag) idealiseerde (want: overwaardering van Esther en onderwaardering van Josette)?
[De rest van het bericht snap ik]
Groetjes,
Frederique