pas op voor (pas)hokjes

Hier kun je alles kwijt over topics die te maken hebben met Transgenderisme.

Moderator: Moderators

gast
Eredivisie
Berichten: 802
Lid geworden op: zo mar 27, 2005 12:18

Bericht door gast »

Joyce_ schreef:
Kitty Mermaid schreef:wel ben ik van mening dat ik geen pubertijd heb gehad.
Voor mij geldt ook hetzelfde, Kitty. Ik was denk ik niet zoals andere jongens. Maar misschien kan je vertellen hoe jij die tijd ervaren hebt?

Joyce
Ik ga het proberen te vertellen, Joyce.

Typische dingen wat voor de gemiddelde puber normaal waren trokken mij niet. Ten eerste zat ik nooit achter de meiden aan. Ik heb dat altijd als iets raars gevonden. Praten over sex? Nooit, het intereseerde mij niet (nu nog niet). Brommer had ik ook al niet. Militaire dienst? Ik heb alles uit de kast gehaald om daar onderuit te komen, wat me ook gelukt is. Ik kon niet opschieten met jongens van mijn leeftijd die perse stoer moesten doen. Kroegen? Ben ik nooit geweest, laat staan een kroegentocht. Maar ik kreeg ook nauwelijks een baard in keel, een voordeeltje waar ik bij logopedie mooi van heb geprofiteerd. Ik heb mijns inziens geen pubertijd gekend....En ik ben daar wel blij mee :D

Liefs, Kitty.
mila
Forumdiva
Berichten: 1404
Lid geworden op: za jan 22, 2005 22:07
Locatie: amsterdam

Bericht door mila »

Hoi Kitty,

het gekke met mij is, is dat ik altijd een en dezelfde (vrouwelijke) persoonlijkheid geweest ben, en daar nooit problemen mee heb gehad, mijn omgeving des te meer, helaas.

Toen ik midden 20 was realiseerde ik mij dat ouder worden masculiener worden betekende, qua uiterlijk, maar ook in de zin van lichaamshaar en baardgroei, wat ik toen niet had, en gelukkig niet heb. Ik heb mijn vrouwelijkheid dmv hormoongebruik gewoon willens en wetens gecultiveerd en geconserveerd :-)

Voor mij zou het leven werkelijk onleefbaar geworden zijn met een gemasculineerd uiterlijk.

Evengoed kan ik ook al niet zeggen dat ik een pubertijd heb gehad; de secundaire fysieke kenmerken kwamen simpelweg niet tevoorschijn, en voor de rest heb ik mijn puberjaren volledig murwgebeukt (letterlijk en figuurlijk) doorgebracht. Een soort hersendode toestand om vooral niet de bezwaren van anderen tegen mijn vrouwelijkheid tot me door te laten dringen.......maar ook de verliefdheden van jongens op mij drongen maar deels tot me door.
Zoals Marcus, ik was 15 en vrouwelijk, hij was 20 en mannelijk, en in het bezit van een auto. Iedere ochtend stond hij bij ons huis om de hoek in zijn auto te wachten om me naar school te brengen, en me aldaar te beschermen door voor me op te komen, en hij kwam me ook weer afhalen om me thuis te brengen. De man was blind verliefd op me, liet dat ook duidelijk blijken, maar ik was, helaas, te murw om het te kunnen beantwoorden. Ook in die zin heb ik geen pubertijd gehad, jammer genoeg.

Voor het overige heb ik me never nooit niet 'aangepast' aan het beeld wat mijn omgeving had/heeft van een jongen/man, omdat ik me simpelweg realiseerde dat ik volledig onpassabel was als jongen, laat staan als man.

Ik ben mezelf vanaf mijn vroege jeugd tot op heden altijd trouw gebleven, maar ik heb er wel een prijs voor betaald.

Ik ben van gewoon 'naturel' vrouwelijk naar 'hormonaal gestimuleerde' vrouwelijkheid gegaan, en van een pre transitie outcast naar een post transitie outsider gegaan. Mijn looks passen nu heel goed bij mijn uitstraling, that's all :-)

Wat me evengoed wel eens dwars zit, is dat mijn verhaal gewoonweg niet over te dragen is op de gemiddelde (ex hetero) ts, die wel heeft gefunctioneerd als passabele man. Ze begrijpen gewoonweg niet dat er zoiets bestaat als primaire ts/tg, die hun hele leven vrouwelijk zijn geweest (met alle gevolgen van dien). Soms heb ik de indruk dat de gemiddelde ts/tv en soms tg denkt dat alle ts/tv/tg overstappen van volledig man naar vrouw(elijk).

"Mijn" "soort" mensen (van meet af aan vrouwelijk) tg/ts is helaas erg zeldzaam.....ik heb eens een interessant levensverhaal van een amerikaanse tg/non op ts gelezen waar ik me helemaal in kon vinden, maar dat was dan ook zo ongeveer het enige levensverhaal wat strookte met het mijne, helaashelaas.

Groetjes Mila.
Gebruikersavatar
Irene
ForumDiva 3000
Berichten: 3151
Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
Locatie: Breda
Contacteer:

Bericht door Irene »

Hi Mila,

Ik ben me terdegen bewust van mijn bevoorrechte positie t.o.v. een primaire TS (of die nou post-op, pre-op of non-op is, dat doet er in mijn ogen niet zo heel erg veel toe, maar misschien sla ik de plank nu wel volledig mis). Ik leef nog altijd een zeer passabel leven als man, hoewel ik me steeds vrouwelijker ga voelen. Ik heb in dat goed functionerende mannenleven ook een heleboel dingen opgebouwd die ik niet had willen missen en daar prijs ik me gelukkig mee. Zonder me erin te kunnen verplaatsen probeer ik wel te begrijpen hoe een TS, die zich van kindsbeen af in een verkeerd lichaam thuistreft, zich voelt. Dat dat een heel moeilijke weg is behoeft geen toelichting dunkt mij.
Ik geloof ook niet dat alle TV's uiteindelijk TS'en blijken te zijn, maar sluit niet uit dat dat voor sommigen wel geldt.

Mocht ik in eerdere postings een ander beeld hebben gecreeerd, dan bied ik daarvoor hier mijn excuses aan.

Liefs Irene
Kleine stapjes
kim dietrich
ForumFan
Berichten: 349
Lid geworden op: za aug 13, 2005 20:33
Locatie: Boven de grote rivieren

Bericht door kim dietrich »

Hallo Mila,

ik dacht dat er wel meer 'mannen' zijn die van nature zo vrouwelijk overkomen dat ze als man eigenlijk niet kunnen leven, geen leven hebben. Maar ik ben het met je eens dat het vrij zeldzaam is. Je hebt overigens ook vrouwen die van nature zo mannelijk overkomen dat ze niet als vrouw gezien/herkend worden. Zo'n vrouw heb ik zelf wel meegemaakt (die ik dus ook prompt aansprak als 'mijnheer'). Zij vond het eerder grappig dan erg, geloof ik. Maar voor vrouwen ligt dit toch totaal anders dan voor mannen. Een vrouwelijke man is nu eenmaal iets dat sociaal heel lachwekkend wordt gevonden. Iets dat voor een mannelijke vrouw juist helemaal niet opgaat.

Groetjes,

Kim D.
T's aller landen, verenigt u en trekt ten strijde!
mila
Forumdiva
Berichten: 1404
Lid geworden op: za jan 22, 2005 22:07
Locatie: amsterdam

Bericht door mila »

Hoi Irene,

mag ik je complimenteren met je zeer verfrissende eerlijkheid mbt de privileges dmv je passabele mannenbestaan? Echt welgemeend hoor......de gemiddelde (ex hetero) ts wil nog wel eens doorschieten in de nieuwe vrouwelijke rol door meteen heftig te ontkennen dat ze die privileges van het heteromannen bestaan gekend heeft. Dit uiteraard om zich vrouwelijk(er) voor te doen (dan ze is), en om de huidige ts situatie 'te verklaren'......wat natuurlijk quatsch is. En wat ik ook de ergst denkbare onzin vind, is zichzelf tot 'echt, heus waar, 100% vrouw' verklaren, en dan tevens vader van kinderen zijn. Over hokjes gesproken......lol!

Groetjes Mila.
mila
Forumdiva
Berichten: 1404
Lid geworden op: za jan 22, 2005 22:07
Locatie: amsterdam

Bericht door mila »

Hoi Kim,

<Je hebt overigens ook vrouwen die van nature zo mannelijk overkomen dat ze niet als vrouw gezien/herkend worden. Zo'n vrouw heb ik zelf wel meegemaakt (die ik dus ook prompt aansprak als 'mijnheer'). Zij vond het eerder grappig dan erg, geloof ik. Maar voor vrouwen ligt dit toch totaal anders dan voor mannen>.

Eeeeehmmmmmmm........ik weet niet in hoeverre je op de hoogte bent van de levens die (full time) TG's leven, maar ook v/m TG's ontsnappen niet aan sexueel *geweld* tijdens hun met name jonge jaren, net als (full time) m/v TG's (oftewel de echt androgynen zal ik maar zeggen). Heb je de film Boys don't cry wel eens gezien? Of het boek Stone Butch Blues van Jess Goldberg wel eens gelezen? De v/m tg's worden namelijk op zeer brute wijze verkracht, zoals ook frequent m/v androgynen/tg's gebeurd. En dat is niet omdat ze zulke lekkere kippetjes zijn of omdat ze zich zo uitdagend gedragen, nee, dat is dus sexueel *geweld* bij wijze van afstraffing of een reprimande voor het 'anders zijn'.
Ik ben er zelf in mijn puberjaren *ettelijke* keren aan ontsnapt, en nee, dat was niet omdat ik er zo lekker uitzag, of me uitdagend gedroeg, dat was gewoon omdat ik vanwege mijn vrouwelijkheid (sexueel) afgestraft diende te worden door sommige heren.
Heel erg verwarrend als op de ene hoek van de straat iemand mij met een van haat vertrokken gezicht stijfschold, en op de andere hoek van de straat iemand stond die stante pede sex met me wilde, op een nogal brute, opdringerige manier.

Ben je als tv/pre ts/pre tg passabel als man of vrouw, dan hoef je dit soort dingen niet te vrezen. Ben je onpassabel als man of vrouw, en TG, maak dan je borst maar nat......tragisch maar waar, en dan vooral voor de (piep)jonge (androgyne) tg's die zich nog niet goed kunnen verweren.

Dat is ook wat ik bedoelde met mijn uitspraak dat (ex hetero) ts'en gewoon niet begrijpen dat niet iedereen van passabele man naar vrouw overgaat. De gemiddelde (ex hetero) ts heeft namelijk wat benijdenswaardige dingen mee: een plaatstalen ego, en een schokbetonnen persoonlijkheid, gevormd tijdens de jaren als passabele man, waarin de ex hetero ts in kwestie als 'normaal' beschouwd werd, en ook aldus als zodanig behandeld, en wel 24/7. Dat is iets heel anders dan van meet af aan vrouwelijk te zijn geweest, dat word je op een traumatische manier nagedragen, en dat vormt je.

Groetjes Mila.
Gebruikersavatar
Irene
ForumDiva 3000
Berichten: 3151
Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
Locatie: Breda
Contacteer:

Bericht door Irene »

Ter ondersteuning Mila.

Ik ben blij dat je zo'n positief mens geworden bent, ondanks de vernederingen die je je hele leven achtervolgd hebben, dat getuigd van karakter. Ik ben voor mezelf heel blij dat ik niet die harde leerschool heb hoeven te doorlopen.

Liefs Irene
Kleine stapjes
kim dietrich
ForumFan
Berichten: 349
Lid geworden op: za aug 13, 2005 20:33
Locatie: Boven de grote rivieren

Bericht door kim dietrich »

Hallo Mila,

ik begrijp dat het voor jou vroeger bepaald niet allemaal rozegeur en maneschijn was. Hoe is dat nu dan?

Groetjes,

Kim D.
T's aller landen, verenigt u en trekt ten strijde!
mila
Forumdiva
Berichten: 1404
Lid geworden op: za jan 22, 2005 22:07
Locatie: amsterdam

Bericht door mila »

Hoi Kim,

dankje voor het informeren naar mijn welzijn :-)


ik leef en werk 24/7 als vrouw, en heb nooit problemen, ik val namelijk niet zo op. Helaas ben ik dankzij het gedrag van oa mijn naaste familie indertijd behept met een post traumatic stress disorder (ja, gediagnosticeerd). Dus flash backs, overvoorzichtig, altijd beducht op gevaar, waardoor ik het niet kan laten om mijn omgeving binnen een straal van 150 te scannen op evt kwade bedoelingen (lichaamstaal, gezichtsuidrukking, houding van mensen proberen te doorgronden enz). Niet leuk, maar er valt redelijk mee te leven, gezien de omstandigheden.

Blijft over de liefde........zoals de verliefdheden op mij van jongens en mannen indertijd volledig onbevangen was, van hun kant wel te verstaan, zo beladen is het nu.
Als een man bij voorbaat op ts valt, dan kan ik er bijvoorbaat al vanuit gaan dat er iets grondig mis is met hem. Natuurlijk de overbekende latente homo, uiteraard de diepgeniep stiekeme, zwaar gefrustreerde bi man, maar ook de man die bij wijze van projectie op tv/ts valt, omdat ie zelf tv/ts/cd/tg neigingen heeft. Verder de castratie-angstige mannen, de mannen die angst hebben voor geboren vrouwen, en last but not least: de SM gast......

Laat ik nou *NIET* het object van schaamte en schuldgevoel willen worden van de latente homo/zwaar gefrustreerde bi man, ook knap ik *ongelooflijk af* op mannen met tv/ts/tg/cd neigingen, 'ook al kan hij heus wel een echte man zijn hoor', omdat ik nou eenmaal niet op vrouwen en aanverwanten val.......al is het Brad Pitt; als ie zich bij tijd en wijle Brenda Pitt noemt, en een jurkje aanwil, dan hoef ik niet meer. De sm gasten: weerzinwekkend, en ook al verbouwd schuldgevoel. "Als ik er toe gedwongen word door een ts, dan heb ik het zelf niet gedaan, en ben ik helemaal geen bi/tv enz" Of natuurlijk: "jou ga ik eens flink straffen voor *mijn* bi/tv neigingen*.....brrrrrrrrrrr!!!!!

Dus de mannen die op me vallen of me proberen te versieren wantrouw ik al bij voorbaat, en meestal, helaas, terecht. Ik wil trouwens ook maar even zeggen dat ts lovers de hormoonvibraties vanaf 5km afstand aanvoelen, dus voor hun ben ik allesbehalve passabel.............lolz!

Soms denk ik wel eens...viel ik maar op vrouwen/ts/tv/tg/cd, dan zou het leven er voor mij een stuk gemakkelijker hebben uitgezien ;-)

Vermoedelijk is mijn levensloop nogal bepaald door het feit dat ik uitsluitend en alleen op mannen val, dus nix ex-hetero in mijn geval, maar een indertijd zeer vrouwelijke ex homo.

Trouwens; natuurlijk weet ik wel dat het voor geboren vrouwen ook niet rozegeur en maneschijn is voor wat betreft (het gedrag van) mannen.........maar een relatie met een geboren vrouw is voor een 'he'/ts lover/bi man wel sociaal wenselijk, tevens een excuustruus , dus die man past zich wel tot in bepaalde mate aan die vrouw aan, want 'normaal', en vrijwel nooit zal zo'n man zijn vrouw/vriendin vertellen dat hij bi/tv/cd is.
. Bij een ts echter, slaan ze meteen van god los, en komen de 'afwijkende' voorkeuren per direct naar de oppervlakte, want ts is 'abnormaal', en staat volkomen buiten zijn leven en alledaagse realiteit. Dus zij is van god los, en bij haar kan en mag natuurlijk alles, al was het maar uit veronderstelde 'ruimdenkendheid' van de ts in kwestie.... NOT!

En ik wil er aan toe voegen dat ik die mannen en hun vrouwen/vriendinnen nou niet bepaald benijd..........een bi/tv/cd man die in een sociaal wenselijke heterorelatie zit met een vrouw die van niks weet, maar wel word verondersteld zijn maatje te zijn, dat lijkt me erg eenzaam voor zo'n man, zo'n dubbelleven. En de vrouwen in kwestie worden willens en wetens bedonderd, en zelfs als ze na verloop van tijd wel degelijks iets aanvoelen, dan nog zal zo'n man zijn vrouw/vriendin in vrijwel alle gevallen in onzekerheid laten over wat er nou is........

Nee, dan ben ik liever 24/7 100% mezelf.

Groetjes Mila.
Gebruikersavatar
Irene
ForumDiva 3000
Berichten: 3151
Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
Locatie: Breda
Contacteer:

Bericht door Irene »

Hoewel mijn situatie heel anders is dan die van jou Mila, kan ik je frustratie wel volgen. Door een tijdje vooral uit nieuwsgierigheid te hebben gechat met zogenaamde T-lovers ben ik er wel achtergekomen dat het op een enkele uitzondering na allemaal engerds zijn. Ik vond dat al vervelend genoeg, maar als je op zoek bent naar een serieuze relatie is het natuurlijk veel erger. Ik ben er gewoon mee gestopt. Je afkeer van de Brenda Pitts kan ik me ook wel voorstellen. Vergeef me als ik het mis heb, maar jij bent de vrouw in huis en niemand anders he.

Succes Irene
Kleine stapjes
mila
Forumdiva
Berichten: 1404
Lid geworden op: za jan 22, 2005 22:07
Locatie: amsterdam

Bericht door mila »

Hoi Irene,

nou.......ehhhhhh........ik ben de TG in huis dus, en ik val op hele gewone, naturel mannelijke mannen.....dus ook nix machogedoe of zo, dat is weer het andere uiterste van......lol!

Hoezo vond jij de ts lovers, met uiterzondering van een enkeling zulke engerds dan? En waar chatte je zoal, als ik vragen mag?

Persoonlijk vind ik tsgirlfriend wel erg leuk......is opgezet en word gerund door een oprechte, en vooral *normale* ts lover (man, en voor zover ik weet geen tv/cd). De chatroom is erg leuk, en word gemodereerd door *normale* ts lover mannen, en de artikelen op tsgirlfriend zijn errug lezenswaardig, maar dat is slechts mijn bescheiden mening hoor. Overigens moet ik er wel bij vermelden, voor de overige lezers hier, dat ze daar niet zo dol zijn op cd's/tv's, en dat word goed onderbouwd in de regels; net zoals ik, zijn de meeste transen allesbehalve gecharmeerd van cd's/tv's, die hun als levende fetisjen/ een aankleedpop/ een levend projectiescherm beschouwen, aldus de uitleg, en aldus mijn persoonlijke ervaring ook.
Maar goed, als je daar gaat chatten is het volgens diezelfde regels ongewenst om TS oid achter je naam te zetten, dus een virtuele ID wisseling is natuurlijk zo gedaan he?

Groetjes Mila.
Gebruikersavatar
Irene
ForumDiva 3000
Berichten: 3151
Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
Locatie: Breda
Contacteer:

Bericht door Irene »

Hi mila,

mijn ervaringen met Ts lovers (virtueel) heb je prima beschreven in je eerdere bericht, daar regaeerde ik op.

Mila schreef:
. Bij een ts echter, slaan ze meteen van god los, en komen de 'afwijkende' voorkeuren per direct naar de oppervlakte, want ts is 'abnormaal', en staat volkomen buiten zijn leven en alledaagse realiteit. Dus zij is van god los, en bij haar kan en mag natuurlijk alles, al was het maar uit veronderstelde 'ruimdenkendheid' van de ts in kwestie.... NOT!
Maar misschien heb ik dat gewoon verkeerd geinterpreteerd hoor.

Ik heb het even gehad met de mannen, maar bedankt voor de tip.

Irene
Kleine stapjes
Gebruikersavatar
mina
Eredivisie
Berichten: 1000
Lid geworden op: ma dec 18, 2006 13:50

Bericht door mina »

mila schreef:de rest heb ik mijn puberjaren volledig murwgebeukt (letterlijk en figuurlijk) doorgebracht. Een soort hersendode toestand om vooral niet de bezwaren van anderen tegen mijn vrouwelijkheid tot me door te laten dringen. Ook in die zin heb ik geen pubertijd gehad, jammer genoeg.

Voor het overige heb ik me never nooit niet 'aangepast' aan het beeld wat mijn omgeving had/heeft van een jongen/man, omdat ik me simpelweg realiseerde dat ik volledig onpassabel was als jongen, laat staan als man.

Ik ben mezelf vanaf mijn vroege jeugd tot op heden altijd trouw gebleven, maar ik heb er wel een prijs voor betaald.

"Mijn" "soort" mensen (van meet af aan vrouwelijk) tg/ts is helaas erg zeldzaam.....
Hallo allemaal,

Hier een klein stukje over wat ik onder de term transgenderisme versta en hoe ik het beleef. Om een goed beeld te geven zal ik eerst wat over mijn verleden vertellen want Mila, het is regelmatig zo dat je dingen omschrijft waar ik me (deels) in herken: Ik ben als man ook nooit passabel geweest. In mijn pubertijd leek ik op een meisje met mijn lange haren. Dit was niet met het doel een meisje te willen zijn per se, maar had als doel mezelf te zijn.

Door mijn uiterlijk en innerlijk werd ik veel gepest, en kreeg hierdoor sterk het gevoel dat ik een freak was en minderwaardig. Vanaf die tijd kreeg ik destructieve gevoelens, ik kon niet van mezelf houden zoals ik me voelde, want de meeste mensen leken niet van mij te houden zoals ik was.
Vooral in mijn jeugd heb ik me heel vrouwelijk gevoeld en dit maakte me enorm kwetsbaar, want juist als jongen verwachten mensen(ook meisjes en vrouwen!) vaak dat je weerbaar bent/of tenminste wordt. En dat het niet nodig, of zelfs slecht voor je is, met je te praten over dit soort gevoelens. Weerbaar worden lukte mij niet en de enige manier die overbleef was introvert/niet meer mentaal aanwezig zijn op school, of "hersendood, murw" zoals jij het noemt. Alles was er op gericht de dag door te komen en in de weekeinden was ik al vaak aan het huilen als ik dacht aan de volgende week.

Vanaf die tijd is het eigenlijk steeds slechter met me gegaan. Vanwege mijn "freakerigheid" voelde ik mij minderwaardig en daarom kwam ik niet meer voor mezelf op. Ik kan me ook herinneren dat ik steeds bezig was mijzelf te verontschuldigen of dat ik zo onzichtbaar mogelijk wilde zijn. Aan de andere kant wist ik het ook echt niet. Hoe kun je voor iets opkomen waar zoveel mensen afkeurend over doen. Dan moet je heel zeker van je zaak zijn. Hoe kun je zeker van iets zijn dat niet mannelijk of vrouwelijk is? Bij de jongens paste ik zeker niet, maar ook niet bij de meisjes. Dit ging in de meeste gevallen niet eens over uiterlijkheden maar juist over mijn innerlijk. Dat ik de meeste jongensdingen niet wilde of kon, en dat ik veel meer als een meisje reageerde op mijn omgeving.
We vormden samen een groepje outcasts: een slechtziend en doof meisje, een slungelige jongeman (nerd), een lijkwitte jongen, een donker meisje, en een dikke meid. Best leuke verzameling mensen hoor en niet onaardig! maar innerlijke aansluiting was daar niet, behalve dan dan we allemaal buiten de boot vielen.

Maar om terug te komen op het onderwerp.

Het "hokje" TG vind ik ruim genoeg om mijzelf in te "passen", maar niet als het alleen betekent "TS zonder SRS". Want ik vind mijzelf geen vrouw of man. Ik ben iemand die dan weer graag rokken draagt en dan weer gewoon jongenskleding, en vaak een combinatie van die twee. Ik wil er het liefst een beetje onzijdig uitzien. Dat ziet er misschien freakerig uit, maar het is voor mij belangrijk te leren dat dat niet freakerig is. Door die negatieve feedback en door die "hokjes" heb ik nooit de kans gezien te ontdekken wie ik ben en wat ik wil.

Daarom ben ik best wel gelukkig met de term TG, want dan hoef ik eindelijk niet aan een bepaald beeld te voldoen, mannelijk of vrouwelijk.
In de dikke van dale staat het volgende:
trans·gen·de·rist (de ~ (m.), ~en)
1 man of vrouw die zich deels man en deels vrouw voelt

Ik voel me wel thuis in deze betekenis. Maar een TS zonder SRS is (nog) niet op mij van toepassing. Mijn seksuoloog heeft mij op de term transgenderisme gewezen, waren er alleen termen als TV en TS bekend geweest, dan had mijn geaardheid geen naam gehad en dat maakt het moeilijker jezelf te accepteren omdat je steeds maar blijft geloven dat er iets mis met je is (en je dus een freak bent en blijft enzo).

Nu zul je misschien denken waarom ik niet gewoon TV word. Aan de ene kant omdat ik er niet geheel als vrouw uit wil zien, maar te weinig vrouw zijn doet mij ook pijn, (mannelijke trekjes krijgen met de jaren, haarverlies, enzovoorts). Ik heb dus wel degelijk het gevoel dat ik verkeerd in mijn lichaam zit. Mijn lichamelijke verhouding M/V = 85%/15%...terwijl ik mij van binnen 60% vrouw voel en 40% man.

Het androgyne beeld waar ik me prettig bij voel zie ik niet zoveel om me heen, maar ik ken een video van placebo waarin Brian Molko heel duidelijk dat beeld voor mij illustreert. Misschien wil je eens een kijkje nemen.

http://www.youtube.com/watch?v=jQQmAP9Poo4
Het is op youtube, een website waar je online video's op kunt kijken, je hoeft je niet in te schrijven of zoiets, gewoon de URL volgen en het zou moeten werken :)

Ik hoop dat ik door een beetje meer over mezelf te hebben verteld, duidelijker is geworden hoe ik tegen de term transgender aankijk. Ik wil niet zeggen dat ik vind dat alleen mijn manier van denken goed is, maar vooralsnog voel ik me er wel prettig bij. Ik vind het leuk te horen hoe jullie erover denken en ermee omgaan...

groeten,
Mina
SamanthaA
daar ben ik weer
Berichten: 13
Lid geworden op: ma jan 01, 2007 13:11

Bericht door SamanthaA »

Och, ik heb zo een hekel aan deze termen! haha,

Ja het klinkt misschien heel stom hoor, maar (sorry voor sommigen dit is niet discriminerend bedoeld ofzo), een donker iemand die een nederlands paspoort heeft noemen we toch ook geen neger? dan discrimineer je toch ook? hij is dan gewoon nederlander! Net als dat ik gewoon mens ben!

Ik heb het dan ook altijd het raarste op de wereld gevonden, dat als je een vriendin hebt en ze doet je trui of shirt aan, alles normaal is. maar als je 1x haar trui of shirt aandoet, ben je ineens anders. Kleding, uiterlijk en geslacht bepalen dan ook naar mijn inziens niet wie, of wat je bent. Je karakter & hart doen dat.

Dus als we een hokje maken, Ik ben een mens, en draag mensen kleren. (Dit hokje is lekker ruim en opluchtend vrij!)
If you can't be yourself, who can you be?
Gebruikersavatar
mina
Eredivisie
Berichten: 1000
Lid geworden op: ma dec 18, 2006 13:50

Bericht door mina »

Hmmm dat klinkt goed, Samantha!
Dat wil ik ook, maar dan met passpiegel.

Mooie pic trouwens!

groetjes,
Mina
Plaats reactie