Fijn hoor ik graag. Ben nu op zoek naar A.Vogel Famosan tabletten en dan start ik ook. Mijn bevindingen zal ik hier ook af en toe neerpennen.
Ik weet echter nog niet wanneer ik start, dit hangt een beetje af van hoe vlug ik hier in Belgie de tabletten kan vinden. Bestellen in Nederland kan ik ook maar dan vragen ze extra 10 euro verzendkosten naar Belgie Nog eventjes bij Kruidvat kijken en wie weet ...
ik hou jullie op de hoogte en zal ik dan ook eindelijk eens mijn droom dichterbij zien komen
Feeling like a girl once in a time is great. Beiing a girl all the time is even greater.
Vandaag mijn Famosan tabletten ontvangen en start ik met 3x 2 tabletten per dag. Ik hoop dat het eindelijk wat verandering zal brengen, ik luister wel naar mijn lichaam wat het al dan niet wilt.
Ik hou jullie op de hoogte indien er ook maar iets veranderd.
liefs,
Sandra
Feeling like a girl once in a time is great. Beiing a girl all the time is even greater.
maar wat betekent D6 ?
Dit betekent een verdunning van
6 keer 1 op 10 verdund !
Dus 1 op 10 verdund,
die verdunning weer 1 op 10 etc.
Dus 24,1 % van deze tablet bevat een verdunning van 0,000.0001 deel
zilverkaars, zo werkt homeopathie
erg weinig dus,
Eventjes wat resultaten kenbaar maken:
Ik neem nu een tweetal weken famosan zoals in de handleiding vermeld staat (3x 2 tabletten per dag).
Ik merk lichamelijk slechts één verandering en dat is dat mijn borstjes af en toe last hebben van groeipijn. Ik heb ook de indruk dat ze iets gegroeid zijn. De groeipijnen heb ik slechts heel af en toe en zijn best verdraagzaam. Verder ondervind ik geen bijwerkingen.
Indien er nog veranderingen zijn breng ik jullie zeker op de hoogte.
groetjes
Sandra
Feeling like a girl once in a time is great. Beiing a girl all the time is even greater.
Ok, je wil vervrouwelijken, tijdelijk of meer permanent. Maar pas op voor het risico van het verslavende effect ervan. Zelfs het aantrekken van een jurkje kan verslavend werken, helemaal als het een sucses blijkt te zijn. Hoe beter je wordt om de illusie te vervolmaken des te meer je wilt. Een kenmerk van verslaving is dat je steeds meer nodig hebt met alle risico's van dien, dat weten we allemaal.
Het blijft een kwestie van keuzes maken al dan niet beinvloed of overruled door innerlijke drang oftewel hormonale impulsen (zelfs zonder het gebruik van additieven). Iemand moet heel sterk in zijn/haar schoenen staan om deze impulsen die in hevigheid kunnen toenemen te kunnen weerstaan.
Even autobiografisch dan.
Ik wilde en wil inmiddels steeds meer vervrouwelijken. Borsten, bredere heupen kortom de hele mikmak. Na 3,5 jaar oestro's en bijna 2 jaar androcur begint dat eindelijk een beetje te lukken. Rationeel ben ik het wel eens met mensen die menen dat uiterlijke vrouwelijkheid niet zo snel wordt afgemeten aan heupen of borsten. Maar ik vind 'het gaat om wat ik voel en zie bij mezelf'. Een aantal bio vrouwen hebben wel eens tegen mij gezegd, "ik wou dat ik die heupen van jou had". Ik dacht alleen maar, NU ruilen want ik wil jullie (bijna) mollige kont en heupen! Dat vind ik persoonlijk vrouwelijk. Dan hangt dat jurkje tenminste goed en zit die strakke vrouwen spijkerbroek zoals die bedoeld is, en het is gewoon mooier en echter, punt.
Een tijdje hebben hulpmiddelen zoals siliconenborsten en heupvulling wel voldaan maar als ik naakt voor de spiegel stond wilde ik het ook zien. Juist de visuele bevestiging dat het echt is geeft me heel veel kracht om te geloven dat ik niet alleen van binnen vrouw ben maar ook van buiten. En als ik het geloof dan geloven anderen dat ook en voel ik me stukken beter.
Het effect van hormonen is (deels) onomkeerbaar maar dat interesseert me inmiddels niet meer. Ik voel alleen nog maar dat ik meer wil en ben zogezegd verslaafd aan de uitwerking, geestelijk en lichamelijk. Ja jullie lezen het goed "verslaafd".
Ik durf de stelling aan dat als je eenmaal gaat voor veranderingen, hoe klein ook, naar meer vervrouwelijken dat je alleen maar meer wilt en ja het gebruik van androcur en de afname van je libido brengt je dichter en dichter bij een SRS. En... hou nou eens op met dat gezeur over geen errectie meer krijgen. Met een minmale testosteron spiegel in je lichaam blijf je echt nog wel opgewonden hoor! Bio vrouwen hebben toch ook nog lustgevoelens en dat zonder testikkels. Mannelijke seksualiteit is nou eenmaal anders dan vrouwelijke, gewoon minder dwangmatig. Als je dat niet wil moet je hormonen uit je hoofd zetten en bij wijze van spreken genoegen nemen met een jurkje aantrekken zo nu en dan.
De keuze voor je vrouwelijkheid en het meer en meer aanwakkerende verlangen daarnaar (als je dat honoreerd) is in feite al geen weg terug meer. Nogmaals, sta je heel sterk in je schoenen dan redt je het misschien om tot in lengte van dagen je dubbele identiteit te handhaven maar in de praktijk zie ik alleen maar het tegenovergestelde bij T's. Sommigen houden het hardnekkig langer vol en kwakken allerlei argumenten op fora's, wel doe je best zeg ik.
Als je wilt vervrouwelijken zonder gevolgen moet je gewoon de keuze maken geen enkel middel te nemen en dus bij wijze van spreken, alleen een jurkje en make-up te gebruiken, alleen dan ben je relatief veilig bezig. Enkelen hier hebben die keuze gemaakt veronderstel ik. Velen zie ik worstelen en argumenten verzinnen en tegen elkaar gebruiken om de keuze maar niet te maken. Ik wil mezelf daarmee niet beduvelen want ik ben toch niet opgewassen tegen de onbedwingbare drang mezelf tot in de puntjes vrouw te voelen en ervaren en ik geniet er met volle teugen van.
Ik respecteer ieders keuze en standpunt hier maar ik zie persoonlijk geen gebalanceerde man/vrouw situatie alleen tenzij je geen ingrepen toepast op je lichaam. Als je aan hormonen begint of andere middelen neemt die een soortgelijk effect moeten sorteren, zal de vrouw in jezelf de macht grijpen tenzij je de balans daartussen ideaal kunt houden, maar dat is nog niemand gelukt geloof ik. Het argument om je huidige gevoel te behouden is heel begrijpelijk maar er is nou eenmaal een prijs die je moet betalen als je wilt vervrouwelijken. De intensiteit van je op testosteron gebaseerde seksualiteit zal sterk verminderen maar daar krijg je heel veel moois voor terug.
De risco's en de ontberingen van een SRS is een andere discussie. Dat het angstaanjagend is hoef ik niemand uit te leggen. Dat er 40% kans is op complicaties en meerdere operaties is ook niet echt bemoedigend. Dat iemand daarom twijfelt is niet meer dan logies zegt ook mijn psyg van het VU. Dit wetende hoor ik mijn innerlijke stem allerlij argumenten verzinnen om het maar niet te doen. Ik heb tenslotte al bereikt wat ik wil want ik ga als vrouw door het leven en... met sucses. Niemand dan alleen ikzelf weet wat ik tussen mijn benen heb, buiten de partners die ik zo nu en dan heb. Maar die vinden het juist leuk om een vrouw met wat extra's te... Voor mij persoonlijk hoeft dat niet desnoods dan maar geen vrijpartijen ik vermaak mezelf dan wel.
Maar de 60% kans die wel op sucses kan rekenen is gelukkig. Met behoud tot het krijgen van orgasmes en een estetisch ogende vagina, op en top vrouw, de kroon op het zwoegen en lijden.
Maar een vrouw met een p, ik vind het prima. Ik heb al is het niet het meest geschikte woord 'bewondering' voor mensen die daar mee kunnen leven al begrijp ik niet hoe ze het voor elkaar krijgen.
Hoe dan ook, als je vindt dat het manifesteren van je vrouwelijkheid niet verslavend is, probeer er dan maar eens mee te stoppen. Ja dat het pijn doet weet ik maar ik wil zeker niemand kwetsen. ook ik heb in mijn leven heel wat keren mijn garderobe's weggemieterd en mezelf voorgenomen mijn testo-mentaliteit voorgoed te laten heersen. Maar lieve Heer wat ben ik blij van die rotzooi af te zijn. Geen vrouwelijkheid zo mooi en echt als met een minimale hoeveelheid van die troep in je lichaam en de prijs is: I'll wanna go all the way!
Liefs,
Vida
PS na een bloedtest van 6 maanden geleden bleek de testosteronwaarde beneden 1 te zijn en dus feitelijk niet meer meetbaar. Inmiddels heb ik nog steeds orgasmes ra ra hoe kan dat?
Omdat ik mezelf lekker vind, dat is misschien het geheim! En het niet haten van mijn p... Deze verschaft me nog steeds de mogelijkheid tot het troostende gevoel van een orgasme. Maar eerlijk is eerlijk als het een vagina zou kunnen zijn wat me dat verschaft... Better!
Als je van iemand houdt, heeft alles nog meer zin.
Hoi Vida, Mooi omschreven en je hebt wel gelijk in mijn ogen, ik leef ook met een dubbele peroonlijkheid en ergens diep van binnen ben ik bang dat dat er later weer één zal zijn.... maar de vraag is welke... dat maakt me ergens heel bang. ik weet ook dat wegstoppen niet zal helpen en dat ik, als het zover zal zijn, een keuze zal moeten maken, het probleem is dat ik nu zo geniet van mijn twee levens.. en dat het straks zeer moeilijk zal zijn die keuze te moeten maken. Aan de verslaving daar heb ik ook aan toe moeten geven en ja ook ik wil een dikke kont en brede heupen.... en ook ik wil dat in de spiegel zien als ik er naakt voor sta..
Het werd toch al tijd weer eens wat te laten weten, dus bij deze:
Ja. ik gebruik nu alweer 'n maand of twee Famosan. Onder gewone kleding is er hoegenaamd niks zichtbaar, al geven harde tepels inmiddels hele scherpe contouren. Met ontbloot bovenlijf is het intussen duidelijk: Piepkleine puberborstjes en afgaande op de pijntjes groeit het nog gestaag door en de huid van mijn gezicht is een beetje gladder en minder vet
Verdere veranderingen zijn nog zo minimaal dat ik nog niet kan of durf te zeggen of er iets gebeurt.
Maar, Vida. Probeer je nu te waarschuwen? Want je verhaal is voor mij juist iets wat ik wil. Geen discussies, het gebéúrt gewoon.
Volgens mij ben ik allang voorbij het punt van 'nooit meer terug'.Ergens aan het begin van de zomer zat ik in gedachten de balans op te maken over: hoe nu verder met de vrouwelijke kant. Ik probeerde te besluiten om eerst vooral en alleen maar aan het werk te gaan met mijn innerlijk, en dan over minimaal een half jaar eens te gaan denken aan uiterlijke mogelijkheden.
Terwijl ik daarover zat te denken was ik mijn benen aan het scheren......
Goeie demonstratie over het verschil in wat je denkt te willen en waar je in feite mee bezig bent.
Sorry, meid: Ik ben een vrouw ! Toevallig het lelijkste wijf van west-europa, maar ik BEN een vrouw...
Liefs,
Ciska.
Everybody's got something to hide except me and my monkey.
Ik denk dat het best wel mogelijk is om te blijven switchen maar dan moet je waarschijnlijk een duidelijke grens voor jezelf stellen en dat is een rationele keuze. Keuzes die op een vrouwelijk gevoel rusten zijn in mijn ogen irrationeel en verleidelijker omdat ze uit een onbedwingbaar gevoel voort komen Dat maakt het dilemma zo vervelend. Ik weet uit persoonlijke ervaring dat de keuze makkelijker wordt met een gebrek aan testo. Ik had er schoon genoeg van heen en weer geslingerd te worden tussen beide identiteiten maar ja nu is er geen weg meer terug. Maar dat kan je niet meer schelen want wat je niet meer voelt mis je ook niet. Misschien moeilijk te begrijpen maar dat ervaar je alleen als je lang genoeg vrouwelijke hormonen gebruit hebt. En echt het is een open deur maar geduld loont. Door diepe dalen gaan en er uiteindelijk sterker uitkomen is het resultaat. Als je echt in je hele hoedanigheid vrouw voelt met het onvermijdelijke gebruik van hormoontjes hierbij mis je die man echt niet meer want hij bestaat niet meer. En vechten doet hij echt wel maar op een gegeven moment stopt dat en ben je verlost. Zo zie ik het.
Liefs,
Vida
Als je van iemand houdt, heeft alles nog meer zin.
Hallo Carla 2tone / Ciska
[quote="Maar, Vida. Probeer je nu te waarschuwen?[/quote]
Ja ik waarschuw voor de gevolgen van naar je gevoel luisteren en willen vervrouwelijken en naar middelen grijpen die dat kunnen verwezelijken. Die waarschuwing is bedoeld voor mensen die hopen dat ze zonder gevolgen kunnen vervrouwelijken. In mijn ogen is dat dus niet mogelijk. Het onderwerp van deze draad was toch "wens: vrouwelijker uiterlijk"?
Maar met een ondertoon van bang zijn voor teveel want dan...
Getrut met lapmiddeltjes vergeet dat nou maar want er is geen halve weg. Oei wat zal dit gezegd hebbende nou weer uitlokken
Liefs,
Vida
Als je van iemand houdt, heeft alles nog meer zin.
Ik heb bij momenten echt zitten te wachten tot die vrouw in mij de regie overneemt van de man in mij. Het zou het proces bij de VU veel gemakkelijker maken en ook de vragen die ik nu bij de VU heb (zit ik hier wel goed als men niet wil erkennen dat de wens om hormonen zonder SRS mogelijk groter is dan de wens voor hormonen + SRS) zouden dan veel gemakkelijker te beantwoorden zijn.
Maar helaas - zo 1-2-3 gaat dat niet.
Verder doe je heel gemakkelijk de aanname dat mensen die hormonen + penis willen dit doen vanwege het behouden van erecties. Bij mij is dit niet het geval. Ik zou met liefde van die erecties en die verplichte masturbaties verlost worden: te sterk, te dominant, te allesoverheersend om het nog prettig te vinden. Ik vind mijn penis niet het meest decoratieve onderdeel van mijn lichaam, maar een echte hekel eraan heb ik maar zelden. Meestal zit'ie niet in de weg, een enkele keer is'ie zelfs buitengewoon handig (zoals bij smerige treintoiletten).
Ik zie als een berg op tegen de pijn + kans op complicaties van een SRS, heb op dit moment niet het gevoel dat die operatie mij veel gelukkiger zal maken als dat ik zonder zo'n operatie zou zijn. En ik verzet me tegen het idee dat ik een geslachtsoperatie zou moeten doen vanwege het beeld dat een ander van mij-als-vrouw heeft, of vanwege de (m.i. verkeerde) uitgangspunten van een ziekenhuis. De wens naar een vagina heb ik niet (ook nooit gehad).
Bij de VU zei men dat ik bij de VU goed zat zolang ik niet de absolute overtuiging had dat ik geen SRS wil. Wat ik over een jaar zal willen weet ik niet. Ik zie mij elke paar maanden meer veranderen in vrouwelijke richting. Wie weet kan ik hier over een paar maanden wel melden dat ik er meer-en-meer van overtuigd raak dat een SRS toch wel iets voor mij is. Ik hoop dat zowel de man als de vrouw in mij meer duidelijkheid geven over wat ik nu precies ben, zonder dat een van de twee de ander overschreeuwt en onderdrukt...
Het verslavende effect is heel herkenbaar. In feite is het die verslaving die me uiteindelijk na al die jaren op dit forum heeft gebracht. Want die verslaving leidde naar een drang naar meer en dat zorgde voor verwarring. Ik heb het afgelopen half jaar in een heleboel discussies geparticipeerd, al waren ze niet allemaal even verheffend, heb ik er wel veel aan gehad. Enerzijds om de dingen die me bezig hielden van me af te schrijven en anderzijds om een beter inzicht in mezelf te krijgen. Dat is me inmiddels redelijk gelukt, al sluit ik niet uit dat de verslaving voor een terugslag zal zorgen. Aan huis tuin en keuken middeltjes heb ik wel gedacht, maar daar heb ik me nooit aan gewaagd.
Ik hoop maar dat ik tot die categorie hoor die zo sterk in haar schoenen staat dat ik kan blijven switchen.
Ik heb hier ooit eens iemand horen roepen dat een srs een fluitje van een cent is. Als je de eventuele complicaties buiten beschouwing laat zal dat ook wel zo zijn. De stap om 100% als vrouw te gaan leven heeft ongetwijfeld veel meer impact. Het inleveren van libido is voor mij nooit een reden geweest niet verder te gaan, (eerder om wel verder te gaan).
Mijn leven is soms gecompliceerd, soms frustrerend, maar al met al de moeite waard in alle facetten
in ieder geval bedankt voor je interessante bijdrage Vida
Hallo heb nog eens opnieuw gelezen hier begrepen dat er hier nu toch al meerdere dames met phytohormonen begonnen zijn.
Zelf heb ik de afgelopen 2 jaar met enige regelmaat zilverkaars geslikt en het resultaat is voor mij overtuigend genoeg. Ik wilde graag een kleine A-cup hebben. Een beetje afhankelijk van de BH die ik draag zijn m'n cupjes aardig gevuld. Mijn maat is 80A, laatst ben ik in de winkel ook een 75B gaan passen en ook dat ging best goed, al zit de BH dan wel wat strak. Aan iedereen die twijfelt of het gebruik van deze middelen uberhaupt wel dat doet kan ik zeggen dat er zeker enig effect zal zijn. Daarom moet je ook zeker zijn of je dit wil doen. En of het genoeg is of dat je steeds meer wilt hangt denk ik van jezelf af.
Wie deelt zijn resultaten nog meer met ons?
marga schreef:Hallo heb nog eens opnieuw gelezen hier begrepen dat er hier nu toch al meerdere dames met phytohormonen begonnen zijn.
Zelf heb ik de afgelopen 2 jaar met enige regelmaat zilverkaars geslikt en het resultaat is voor mij overtuigend genoeg. Ik wilde graag een kleine A-cup hebben. Een beetje afhankelijk van de BH die ik draag zijn m'n cupjes aardig gevuld. Mijn maat is 80A, laatst ben ik in de winkel ook een 75B gaan passen en ook dat ging best goed, al zit de BH dan wel wat strak. Aan iedereen die twijfelt of het gebruik van deze middelen uberhaupt wel dat doet kan ik zeggen dat er zeker enig effect zal zijn. Daarom moet je ook zeker zijn of je dit wil doen. En of het genoeg is of dat je steeds meer wilt hangt denk ik van jezelf af.
Wie deelt zijn resultaten nog meer met ons?
Groetjes Marga
Ook ik gebruik phytohormonen ( zilverkaars ), en er zijn zeker resultaten. Behalve dat m'n bortjes groeien, heb ik ook opvliegers....: overgangsklachten dus. Dat komt goed uit, want die heeft m'n partner ook, dus doen we het gezellig samen!
Groetjes en liefs,
Babette.
"We have to fight ignorance!" Madiba Nelson Mandela
apart hè? Maar het gebeurt toch echt. Ik had laatst Laura ( zij heeft haar transitie al lang achter de rug ) op bezoek, en zij vertelde me dat als je een hormoonkuur doet in de aanloop naar je transitie, je èn de pubertijd èn de overgang eigenlijk tegelijk meemaakt: pittige kost lijkt mij.
En hoe gaat het dan met jou, Irene, je klinkt soms alsof je in een stevige spagaat zit. Kun je al die aspecten van je mens/man/vrouw-zijn een beetje relativeren?
Groetjes en liefs,
Babette.
"We have to fight ignorance!" Madiba Nelson Mandela
hoor ik graag. Ben nu op zoek naar A.Vogel Famosan tabletten en dan start ik ook. Mijn bevindingen zal ik hier ook af en toe neerpennen.
Nog eventjes bij Kruidvat kijken en wie weet ...
wat het al dan niet wilt.
