Ten eerste is het gewoon zo dat M->V genderdysforie veel vaker voorkomt dan anderson.mila schreef:Overigens........m/v's die een vrouwelijke partner hebben en na een paar jaar of langer tijd huwelijk/relatie + zelfverwekte kinderen uit de kast komen te over, maar hoe zit het andersom?
Ik bedoel......stel, een *hetero* man is met een (onverdachte, vrouwelijke) *hetero* vrouw getrouwd, ze hebben kinderen, door haar gebaard uiteraard, maar die vrouw komt na een poos huwelijk/relatie uit de kast als man en blijkt homo te zijn.
Hoe heeft zo'n v/m de klus van een zwangerschap en het baren van kinderen psychologisch weten te klaren? Lijkt mij nogal wat namelijk al je eigenlijk een man bent of je zo voelt.
En de *hetero*man, hoe zou die reageren, als hij tot homo word gebombardeerd, en ziet dat zijn voormalige vrouw baardgroei, borsthaar en mannenspieren ontwikkeld, en ziet dat zijn voormalige vrouw haar borsten eraf gaan? Enz?
Bestaat dat eigenlijk, zo'n situatie?
Zeer zeldzaam? Hoe kan dat dan als de omgekeerde situatie toch best wel vaak voorkomt?
Ik ken een V->M TS die in precies zo'n situatie verkeert. Hij heeft twee kinderen (zelf gebaard) en houdt erg veel van ze. Wil ze voor geen goud kwijt. Hoe hij zijn man-zijn rijmt met het oervrouwelijke baren van kinderen is iets wat ik niet begrijp. Vanuit mijn waarneming lijkt het alsof er een soort blinde vlek optreedt omdat hij er echt geen tegenstellingen ervaart hierover. Over het zwangerschap zegt hij 'toen was ik vrouw'. Hij heeft minder moeitie om te erkennen dat hij een vrouwelijke kant heeft. Ik denk dat dit iets is wat Frederique (of Janiek) beter begrijpt dan ik, hoewel ik ook geloof dat er in mij een combinatie van 'man' en 'vrouw' zit. Ook zegt hij dat zijn gevoelens voor de kinderen 'moederlijk' zijn en niet 'vaderlijk'. Hij is hun moeder.
De partner heeft inderdaad heel grote problemen hiermee, en ik betwijfel of hun relatie dit kan weerstaan. Het is ook niet verwonderlijk dat vele vrouwen van TS-en ook hun relatie beeindigen. Mijn vrouw zou dat ook doen als ik zou besluiten om door te gaan. Maar noch het scheiden, noch het bij elkaar blijven, is noodzakelijkerwijs een teken van zwakte van de partner. Het kan ook een bewuste keus zijn, gemaakt uit een innerlijke sterkte, uit een liefde die kijkt naar het persoon en niet alleen het geslacht. Elke oordeel van een ander over zoiets die gemaakt is zonder voldoende kennis van de afzonderlijke, individuele omstandigheden, is per definitie een vooroordeel en dient als zodanig te worden beschouwd.
Groetjes,
Lisa
. Eigenlijk ben ik wel blij met mijn eigen vreselijke ID crisis, dat die me stukje bij beetje van dat soort ballast bevrijdt.
--> 
.
En niet te vergeten LIEFDE natuurlijk...