robert schreef:
die voordelen komen niet uit de lucht vallen en worden nog dagelijks gevoed door opmerkingen/gedragingen die ik in het dagelijks leven hoor/zie/lees. ik heb dus stellig het idee dat die vooroordelen kloppen.
ik ben helemaal klaar hoor met de overtuiging dat transen gewone mensen zijn.
en ze moeten van mij helemaal niet op hun tellen passen, ik ben alleen maar van mening dat het handiger zou zijn ivm een betere acceptatie(voor redenen zie draadje over kitty). of mensen daaraan gehoor willen geven of niet (of dat ze mijn mening niet delen of dat ze besluiten dat voor hun de opoffering niet opweegt tegen het voordeel is voor iedereen persoonlijk), prima gaat uw gang. maar ik kan dan ook van de buitenwereld snappen dat zij transen als "rare wezens" blijven zien.
Dat jouw vooroordelen niet uit de lucht komen vallen, oké, maar het woord
meeste erin vind ik twijfelachtig.
Naar mijn idee is het voor de acceptatie van transen of homo's vooral goed als die zo veel en zo divers mogelijk in de openbare ruimte (of media) zichtbaar zijn. Ik vind het niet goed om te proberen het beeld in de wereld van transen zo netjes/acceptabel mogelijk te houden. Dat zorgt voor een soort van pseudo-acceptatie en die is vernederend.
Dat jij snapt dat de buitenwereld transen "rare wezens" zal blijven vinden als er ééntje wat weinig doorsnee op tevee verschijnt, betekent voor mij ook dat je niet klaar bent met je eigen gevoelens over transen. Maar wie is dat wel? Ik ook niet, hoor.
Stel jezelf nog maar eens de vraag: als het nou Katja Schuurman was geweest, die als zeemeermin bij Jack Spijkerman had gezeten? Zou je dan ook hebben kunnen snappen dat de buitenwereld vrouwen maar "rare wezens" vindt? En zou je dan ook ter bescherming van je vriendin aan Katja hebben gevraagd om haar vrouwzijn van haar hobby te scheiden? Ik denk van niet en daar zit 'm voor mij de kneep.
Vrouwen, homo's, kinderen, allochtonen, zwarten, transen, invaliden etc. worden vaak geacht net iets beter hun best te moeten doen om hetzelfde respect te genieten als "gewone mensen". Zodra zij zonder een extra rem erop hun ruimte als mens proberen in te nemen, komt er wel iemand om te zeggen dat dat beter niet kan. Daarom zijn het vaak ook zulke aardige, wat subassertieve mensen. Die houding helpt overleven.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
.
.
.
. En zoals je ziet, ik kan het discussiëren hier nog steeds niet laten 
.