Babette schreef:Ben ik er al helemaal klaar voor om "om" te gaan?
Een ieder die een dergelijke vraag aan mij stelt krijgt '
nee' te horen, ik ben er beslist niet klaar voor. Josette is weg, alleen de kleren liggen er nog, te wachten totdat ik weer de drang heb om vrouw te zijn. In october had ik een afspraak met Tanja, maar geldgebrek dwong me om die afspraak af te zeggen. De rijlessen deden een onevenredig grote aanslag op mijn bankrekening. Rijlessen plunderen je bankrekening, op langere termijn en dat is het smerige, een groot deel gaat niet naar de rijschoolhouder maar moet hij aan de staatskas afdragen. Ik kleed me heel soms om in de flat. De dameslaarzen, erg belangrijk voor me, heb ik altijd wel aan, dat is het punt niet. De discussies over VU of UCMG lees ik, maar ik wil er niets mee doen. Ik ben het volledig eens met Fenna's en Morbide's opmerkingen over hormonen, beide dames hebben volledig gelijk in dergelijke opmerkingen.
Omgaan gaat gepaard met psychische moeilijkheden, ben je mentaal zwak zoals ik nu en verbitterd uit een eerder overgangsproces gekomen van psychiatrie en woongroepen, dwangmatige huisgenoten en nephulpverleners, beter gezegd het door mij o zo gehate circuit, dan moet je niet aan dat krankzinnige avontuur beginnen dat omgaan naar 24/7 vrouw inhoudt.
Enkel het werk, enkel iets genderrolbevestigends als stijldansen, enkel de dameslaarzen en wegennetten en wegontwerp, dat houdt me staande. De rest, het gekwek over anderen, het geouwehoer eromheen, vergaderculturen en "effectief strategisch procesmanagement",
het kan me gestolen worden.