dhiamara schreef:Ga in plaats daarvan als vrouw naar buiten, ontmoet mensen, etc. maar doe het thuis niet.
Leg me dat eens uit. Dus volgens jou ben ik van mijn travestie af als ik verkleed als vrouw naar buiten ga?
Ik denk dat de maatschappij dus daar wel anders over denkt
Maar goed zoals ik het nu via jou schrijven bekijk dan zou je in mijn ogen dus in de categorie transgender vallen of non-op transsexueel.
Hallo Dhiamara,
ik weet verder niet zo veel van je af. Maar als je vooral aan travestie doet in de beslotenheid van je huis dan is dat vaak gekoppeld aan twee krachtige bekrachtigers: seks en ontspanning. Als je 'normaal' als vrouw naar buiten gaat, valt die mogelijkheid voor seks meestal weg. Ook is het dan niet meer lekker thuis kunnen doen wat je wilt, maar mensen ontmoeten, praten, etc. Het is dus vaak eerder wat spannend dan puur ontspannend. Wanneer je dat voortdurend doet in plaats van thuis en die seks in combinatie met travestie blijft steeds achterwege, dan verandert het karakter van het verkleden. In het onderzoek van Vennix kun je dit bijvoorbeeld terug vinden: travestieten die veel uit gaan (meestal naar besloten T&T bijeenkomsten) voeren andere motiveringen aan. De functie van de travestie is daardoor dus wat verschoven. (Zie eventueel mikstravestienotities. blogspot.com onder functie-shift.)
Je moet natuurlijk niet verwachten dat dat van de ene dag op de andere optreedt, maar na verloop van tijd treedt dat effect dus wel degelijk op.
Wanneer je zodra je verkleed bent als vrouw eigenlijk alleen maar naar buiten gaat (wat ik tenslotte deed) om daar uit te gaan en mensen te ontmoeten, dan probeer je er gewoon zo leuk mogelijk uit te zien. Als je er niet goed uitziet, is het namelijk niet echt leuk meer. In het begin is dat, als je er goed uitziet, best leuk en spannend. Maar het is ook veel werk. Er zijn dan altijd wel mannen die seks met je willen (als je er goed uitziet), maar als je daar niet voor in bent, krijg je na verloop van tijd wel zo iets van: waar moet dit allemaal voor? De contacten die je legt zijn soms echt heel leuk, maar na verloop van tijd heb je het ook allemaal wel wat gezien.
Voorzover ik weet, is dit een reactie die onder showgirls (er zo goed mogelijk uitzien in de ogen van het publiek) die niet met mannen daten, wel vaker optreedt. Op een gegeven moment vinden ze het vaak maar een hoop gedoe.
In de ogen van je omgeving ben je en blijf je vermoedelijk altijd travestiet als je zo openlijk naar buiten bent gegaan. Als je er leuk uitzag, is dat in de praktijk niet zo'n probleem, denk ik, behalve met je werk (daar valt dat misschien minder goed) en thuis met je relatie. Dus daar moet je wel even goed over nadenken.
Je vraagt je af in je laatste zin wat ik precies ben, hoe je me kunt indelen. Ik was travestiet, heb me ontwikkeld tot showgirl (maar dat is dus ook nog travestie) en loop nu als het zo uitkomt het liefst als man-in-(mini)rok. Het leuke is dat ik dat nog steeds als showgirl doe: het moet er leuk uitzien. Je mag me ook gerust transgender noemen, in de zin van iemand die afwijkt van het gender-stereotype. Een non-op trans ben ik niet bepaald, want ik ben eigenlijk wel blij met dat leuke lichaam dat ik heb. En me vrouw (of man) voelen, doe ik ook al niet.
Groetjes,
Mik
Voor mij was het vroeger wel een gedeelte erotische gevoelens vooral in de begin tijd. Later ben ik er achter gekomen dat er meer bij speelde. Het erotische verdween al snel naar de achtergrond en was niet meer bevredigend en dus niet meer belonend. 
Volgens Mik haar theorie zou dus de travestie - neigingen dus verdwenen moeten zijn. Immers geen beloning - geen zin meer om om te kleden etc.
) Later op me 17de kwam daar ook bij dat ik er achter kwam dat ik bi seksuele gevoelens had maar eigenlijk pas sinds vorige week durf ik compleet het idee van dames kleding dragen te accepteren. (Ben nu 24