Janiek2 schreef:
Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat dat niet mag. Het is zelfs eerder waarschijnlijk, dat dat op den duur vanzelf gebeurt. Wat ik zie bij de mensen om me heen, trans mannen én trans vrouwen, is dat er vaak wel een zekere affiniteit blijft bestaan met de homo- of lesboscene.
Ja die affiniteit herken ik ook wel ten dele. Maar ik heb me nooit *opgenomen* gevoeld in de gay scene. We hadden het *op mannen vallen* gemeen, maar daar blijft het dan eigenlijk bij. Omdat ik weet dat het geen keuze is (seksuele voorkeur - tegenstrijdig he), voel ik een soort van solidariteit tov homomannen. Voor lesbische meisjes/vrouwen voel ik weer heel iets anders maar daar ga ik nu maar even niet op in..
Maar tot mijn verbazing blijkt dat er toch een hoop homo's zijn die hun eigen geaardheid soms wel zien en ervaren als *onnatuurlijk* soms zelfs *zondig*, en dat is mij vreemd. Dan zijn er ook homoseksuelen die hun geaardheid wel hebben omarmd, maar die vinden transseksualiteit weer *onnatuurlijk* of *tegen de wil van God in* is.
In elk geval vind ik dat de situatie van een transgender wel makkelijk vergeleken en verwart kan worden met die van een homoseksueel, maar dat is slechts op het eerste gezicht. Ik vind het wel totaal iets anders. Affiniteit hebben met betekent dat je ergens mee begaan bent, maar nog niet dat je ermee identificeert uiteindelijk.
