Transgender en werk.. hoe ga je er mee om ?
Moderator: Moderators
-
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 236
- Lid geworden op: di jan 01, 2008 12:39
- Locatie: 's-Hertogenbosch
Transgender en werk.. hoe ga je er mee om ?
Normaliter ben ik niet iemand die zich snel druk maakt over dingen, maar dit is een van de dingen die me echt bezig houdt op het moment.
De situatie is als volgt... Ik weet hoe het zit met mezelf, ik weet dat ik me niet lekker voel in m'n lichaam zoals het nu is, en wil er zeer zeker iets mee doen. Ik sta op de wachtlijst van het VU, en gezien de wachttijd van 5 tot 6 maanden ben ik over een week of 6 - 7 aan de beurt. Morgen begin ik met een nieuwe baan. Het is echt een super leuk bedrijf, een snel groeiend bedrijf en ook een behoorlijk stabiel bedrijf. De functie (hoofd systeembeheerder) is ook echt wat ik al een tijdje zoek, en het is dus redelijk veilig om te zeggen dat dit ook echt een baan is die ik zeer zeker wil houden. Het is echter een echte typische mannen omgeving (ICT).
Ik zit met een lading vragen in m'n hoofd waar ik niet 1-2-3 antwoord op weet Bijvoorbeeld.. stel dat ik over een maand of 3 te horen krijg van "Ok, we gaan je op hormonen zetten.. maar dan moet je uiteraard wel binnen X weken fulltime gaan. ". Hoe ga je daar mee om op je nieuwe baan ? Sure ik werk er dan 3 maanden, dus ze kennen me wel een beetje.. maar ze kennen me dan een beetje als "die dude" in plaats van "die chick". Wanneer kom je uit de kast op het werk ? Als je het te vroeg doet, en bijvoorbeeld een blauwtje loopt bij het genderteam, dan sta je mooi voor *** op je werk... als je het te laat doet, dan heb je kans dat mensen zich bedrogen voelen dat je het pas zo laat doet, terwijl je het al wist tijdens de solicitatie. Wanner is de juiste tijd ? Hoe ga je om met twijfelaars ? Hoe ga je om met mensen die het niet (willen) snappen ? Zit ik me druk te maken om niets ? Zit ik me te vroeg druk te maken ? etc.. iemand die een dergelijke situatie mee heeft gemaakt en me een duwtje in de goede richting kan geven ?
De situatie is als volgt... Ik weet hoe het zit met mezelf, ik weet dat ik me niet lekker voel in m'n lichaam zoals het nu is, en wil er zeer zeker iets mee doen. Ik sta op de wachtlijst van het VU, en gezien de wachttijd van 5 tot 6 maanden ben ik over een week of 6 - 7 aan de beurt. Morgen begin ik met een nieuwe baan. Het is echt een super leuk bedrijf, een snel groeiend bedrijf en ook een behoorlijk stabiel bedrijf. De functie (hoofd systeembeheerder) is ook echt wat ik al een tijdje zoek, en het is dus redelijk veilig om te zeggen dat dit ook echt een baan is die ik zeer zeker wil houden. Het is echter een echte typische mannen omgeving (ICT).
Ik zit met een lading vragen in m'n hoofd waar ik niet 1-2-3 antwoord op weet Bijvoorbeeld.. stel dat ik over een maand of 3 te horen krijg van "Ok, we gaan je op hormonen zetten.. maar dan moet je uiteraard wel binnen X weken fulltime gaan. ". Hoe ga je daar mee om op je nieuwe baan ? Sure ik werk er dan 3 maanden, dus ze kennen me wel een beetje.. maar ze kennen me dan een beetje als "die dude" in plaats van "die chick". Wanneer kom je uit de kast op het werk ? Als je het te vroeg doet, en bijvoorbeeld een blauwtje loopt bij het genderteam, dan sta je mooi voor *** op je werk... als je het te laat doet, dan heb je kans dat mensen zich bedrogen voelen dat je het pas zo laat doet, terwijl je het al wist tijdens de solicitatie. Wanner is de juiste tijd ? Hoe ga je om met twijfelaars ? Hoe ga je om met mensen die het niet (willen) snappen ? Zit ik me druk te maken om niets ? Zit ik me te vroeg druk te maken ? etc.. iemand die een dergelijke situatie mee heeft gemaakt en me een duwtje in de goede richting kan geven ?
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Wat je continue tegen het genderteam moet zeggen is dat JIJ bepaalt wanneer je overgaat op het werk en niet de VU. Jij bent wils- en handelingsbekwaam (ga ik van uit), dus niet hun zaak.
In de Standards of Care staat dat het geen enkel probleem is om hormonen voor te schrijven aan wie (nog?) geen RLE wil.
Persoonlijk zou ik minimaal wachten met de RLE tot je een vaste aanstelling hebt. Ik kan me trouwens (met of zonder SoC) niet voorstellen dat de VU je zou dwingen tot een RLE in de periode dat je nog geen vaste aanstelling hebt. Overigens kan ik me wel voorstellen dat ze je geen hormonen voorschrijven in deze periode (uit voorzichtigheidsoverwegingen). In dat geval hard op tafel slaan want nogmaals: jij en niet zij bepaalt wat er in je leven verandert.
N.B: de VU heeft de neiging om te denken dat RLE = starten met hormonen = starten met 24/7 als vrouw leven. Zie SoC, klopt niet. Volgens de SoC is RLE alleen 24/7 in het gewenste gender leven.
Groetjes,
Frederique
In de Standards of Care staat dat het geen enkel probleem is om hormonen voor te schrijven aan wie (nog?) geen RLE wil.
Persoonlijk zou ik minimaal wachten met de RLE tot je een vaste aanstelling hebt. Ik kan me trouwens (met of zonder SoC) niet voorstellen dat de VU je zou dwingen tot een RLE in de periode dat je nog geen vaste aanstelling hebt. Overigens kan ik me wel voorstellen dat ze je geen hormonen voorschrijven in deze periode (uit voorzichtigheidsoverwegingen). In dat geval hard op tafel slaan want nogmaals: jij en niet zij bepaalt wat er in je leven verandert.
N.B: de VU heeft de neiging om te denken dat RLE = starten met hormonen = starten met 24/7 als vrouw leven. Zie SoC, klopt niet. Volgens de SoC is RLE alleen 24/7 in het gewenste gender leven.
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
Hallo Ajira,
Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar ik kan je in ieder geval wel vertellen hoe het mij verging.
Een paar jaar geleden besloot ik uit te proberen hoe het zou zijn om als vrouw te werken. Ik was destijds werkeloos en schreef me in bij een uitzendbureau als vrouw waar ik in bedrijfsrestaurants kon werken. Tijdens dat werk bleef ik door solliciteren naar een baan op mijn niveau. Op een gegeven werd ik uitgenodigd voor een baan op mijn niveau en ging ik toch maar weer als man naar het sollicitatiegesprek. Toen ik echter voor een 2e gesprek werd uitgenodigd, dacht ik bij mezelf dat ik toch liever als vrouw wilde werken en ben ik daarna als vrouw naar het 2e gesprek gegaan. Uiteindelijk heb ik die baan niet gekregen, maar wist ik wel dat ik alleen nog maar als vrouw zou solliciteren. Dit speelde nog voordat ik me bij het VU had aangemeld.
Inmiddels is mijn SRS in zicht, maar heb ik het op mijn werk waar ik als vrouw werk niet verteld, omdat ik bang was dat ze vooroordelen zouden hebben en mij niet de kans zouden geven. Ook heb ik nu nog een jaarcontract. Misschien dat ik het na mijn operatie en als ik een vast contract vertel, mochten ze er nog niet zelf achter gekomen zijn.
Jij in ieder geval sterkte!
Groetjes, Cathy
Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar ik kan je in ieder geval wel vertellen hoe het mij verging.
Een paar jaar geleden besloot ik uit te proberen hoe het zou zijn om als vrouw te werken. Ik was destijds werkeloos en schreef me in bij een uitzendbureau als vrouw waar ik in bedrijfsrestaurants kon werken. Tijdens dat werk bleef ik door solliciteren naar een baan op mijn niveau. Op een gegeven werd ik uitgenodigd voor een baan op mijn niveau en ging ik toch maar weer als man naar het sollicitatiegesprek. Toen ik echter voor een 2e gesprek werd uitgenodigd, dacht ik bij mezelf dat ik toch liever als vrouw wilde werken en ben ik daarna als vrouw naar het 2e gesprek gegaan. Uiteindelijk heb ik die baan niet gekregen, maar wist ik wel dat ik alleen nog maar als vrouw zou solliciteren. Dit speelde nog voordat ik me bij het VU had aangemeld.
Inmiddels is mijn SRS in zicht, maar heb ik het op mijn werk waar ik als vrouw werk niet verteld, omdat ik bang was dat ze vooroordelen zouden hebben en mij niet de kans zouden geven. Ook heb ik nu nog een jaarcontract. Misschien dat ik het na mijn operatie en als ik een vast contract vertel, mochten ze er nog niet zelf achter gekomen zijn.
Jij in ieder geval sterkte!
Groetjes, Cathy
Hai,
In de eerste instantie wilde ik, ondanks dat al mijn collega's het wisten, helemaal niet "om" op mijn werk toen.
Na een tijd van lang nadenken en met het einde van de diagnostische periode bij het VU in zicht ben ik gestopt op mijn huidige werk.
Slecht?
Hm, mja misschien wel maar ik zag het gewoon weg niet gebeuren daar.
Gezien ik nu ongeveer 1.5 maand vrij heb krijg ik de tijd om langzaam "over" te gaan en mijn toekomst is dan ook duidelijk, ik zal 1. mijn eigen bedrijf beginnen en 2. daar parttime werk naast hopen te vinden waarin IK mij goed voel.
Hard is het misschien wel, misschien zelfs stom, maar de mogelijkheden zijn onbeperkt mits je bereid bent om conecessies te doen. (Werk is overal)
Ik verwacht dat ik nooit meer zo goed zal verdienen zoals eerst maar als ik kijk naar wat ik ervoor terug krijg dan weet ik dat deze keuze goed is geweest. (In mijn geval)
Dat is alles wat ik erover kan zeggen, JIJ bent degene die moet bepalen wat goed voor jouw is, en of je je er goed bij voelt.
De kansen zijn er maar het is wel hard zoeken soms.
In de eerste instantie wilde ik, ondanks dat al mijn collega's het wisten, helemaal niet "om" op mijn werk toen.
Na een tijd van lang nadenken en met het einde van de diagnostische periode bij het VU in zicht ben ik gestopt op mijn huidige werk.
Slecht?
Hm, mja misschien wel maar ik zag het gewoon weg niet gebeuren daar.
Gezien ik nu ongeveer 1.5 maand vrij heb krijg ik de tijd om langzaam "over" te gaan en mijn toekomst is dan ook duidelijk, ik zal 1. mijn eigen bedrijf beginnen en 2. daar parttime werk naast hopen te vinden waarin IK mij goed voel.
Hard is het misschien wel, misschien zelfs stom, maar de mogelijkheden zijn onbeperkt mits je bereid bent om conecessies te doen. (Werk is overal)
Ik verwacht dat ik nooit meer zo goed zal verdienen zoals eerst maar als ik kijk naar wat ik ervoor terug krijg dan weet ik dat deze keuze goed is geweest. (In mijn geval)
Dat is alles wat ik erover kan zeggen, JIJ bent degene die moet bepalen wat goed voor jouw is, en of je je er goed bij voelt.
De kansen zijn er maar het is wel hard zoeken soms.
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Ik heb grote bewondering voor je stap!
Ik ben nu een half jaar aan de hormonen en heb het gevoel dat ik niet het werk heb waar ik me goed in voel. Toch kost het me (grote) moeite om afscheid te nemen van het werk dat ik nu heb.
Ik heb me een jaar gegeven om hier uit te komen: kijken of ik alsnog een opleiding voor heel-iets-anders ga volgen. Of dat ik alsnog 1 of 2 dagen minder ga werken binnen het werk dat ik nu heb. Alles heeft voor- en nadelen en het voelt voor mij als een erg glibberig pad... En in de tussentijd met mensen praten die me meer kunnen vertellen over (natuurlijk) de hamvraag of ik met de combinatie van veel-ouder-dan-een-afgestudeerde-schoolverlater en transgender/transseksualiteit/niet-passabel toch een redelijke kans maak om binnen dat vakgebied aan het werk te kunnen komen...
Groetjes,
Frederique
Ik ben nu een half jaar aan de hormonen en heb het gevoel dat ik niet het werk heb waar ik me goed in voel. Toch kost het me (grote) moeite om afscheid te nemen van het werk dat ik nu heb.
Ik heb me een jaar gegeven om hier uit te komen: kijken of ik alsnog een opleiding voor heel-iets-anders ga volgen. Of dat ik alsnog 1 of 2 dagen minder ga werken binnen het werk dat ik nu heb. Alles heeft voor- en nadelen en het voelt voor mij als een erg glibberig pad... En in de tussentijd met mensen praten die me meer kunnen vertellen over (natuurlijk) de hamvraag of ik met de combinatie van veel-ouder-dan-een-afgestudeerde-schoolverlater en transgender/transseksualiteit/niet-passabel toch een redelijke kans maak om binnen dat vakgebied aan het werk te kunnen komen...
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 236
- Lid geworden op: di jan 01, 2008 12:39
- Locatie: 's-Hertogenbosch
hmm.. zit nu 3 weekjes daar.. draag gewoon een haarband, oorbellen en french manicure, en niemand die er problemen mee heeft.. eerste dag wel ff van " wat heb jij nou weer in je haar ? " en " Jeetje wat heb jij een nagels joh.. ".. maar na een dag of 2 grinniken en giechelen was het de gewoonste zaak van de dag.. onze systeembeheerder heeft gel nagels en lang haar dus als de dag komt, maak ik me niet zo druk meer
-
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 236
- Lid geworden op: di jan 01, 2008 12:39
- Locatie: 's-Hertogenbosch
Super
Ze weten nu allemaal hoe het zit met mij, en dat ik wellicht over een tijdje er ietsjes anders uit zal zien. Tot dusver alleen maar positieve reacties gehad. Wel een critische vraag hier en daar in de trend van " jeetje joh, weet je wel waar je aan begint ? ", maar ze zijn allemaal vriendelijk en begripvol. Kon echt niet beter wensen.
Ze weten nu allemaal hoe het zit met mij, en dat ik wellicht over een tijdje er ietsjes anders uit zal zien. Tot dusver alleen maar positieve reacties gehad. Wel een critische vraag hier en daar in de trend van " jeetje joh, weet je wel waar je aan begint ? ", maar ze zijn allemaal vriendelijk en begripvol. Kon echt niet beter wensen.
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer: