Natassia schreef:Nou.. nog net voor het slapen gaan.. laat ik maar effe als wetenschapper happen.. ik bedoel.. reageren dan..
De meeste goede wetenschappers.. en in ieder geval, de wetenschappers die ik ken.. die gaan er vanuit dat hun resultaten geldig zijn, totdat ze op iets stuiten hetgeen niet met de bestaande kennis te verenigen is.
Dan kan je twee dingen doen..
- of je gaat er vanuit dat de huidige kennis correct is.. en dat er iets anders aan de hand moet zijn: foute apparatuur, rekenfout of je theorie aanpassen... zo is er bv. flink wat kennis gevonden omdat de wet van behoud van energie zo mooi klopt.. "rare meting? dan moet er iets anders zijn --> nieuw deeltje!" yay!
- of.. als je alle mogelijkheden hebt uitgeput.. dan kom je tot de conclusie dat de huidige kennis incorrect is.. en dan ga je op zoek naar iets anders.. --> bv. quantumtheorie! double yay!
Dus onwrikbaar is 't geloof in de eigen kennis niet, hoor.. dat zijn juist gelovigen. Alles kan dan glad gestreken worden met holle beweringen als ondoorgrondelijke wegen etc.
Wat wel onwrikbaar bij mij is, btw.. het geloof en het vertrouwen dat we met de wetenschappelijke methode 'n flink deel van de vragen die op deze wereld betrekking hebben kunnen beantwoorden.
Wat mij wel verbaast is dat ik verschillende wetenschappers heb horen beweren dat alles toevallig ontstaan is.
Ik ben benieuwd naar het bewijs.
Dat klinkt meer als een aanname en het uitsluiten dat het ook wel eens anders zou kunnen zijn.
Er zijn ook wetenschappers die uitgaan van een schepping en dus een ontwerp en de uitvoering daarvan.
Darnaast zijn er wetenschappers die andere wetenschappers de grond inboren als er aan hun bevindingen getornd wordt (zat ik fout en was mijn levenswerk voor niets en raak ik nu mijn aanzien kwijt en loop ik misschien nog een hoop geld en de nodige prijzen mis?).
Er mogen dan de nodige vragen beantwoord zijn, maar er zijn nog voldoende vragen over.
Misschien kan ik niet bewijzen dat God bestaat uitgaande van wat wetenschappers als bewijs accepteren, hoewel het juridisch misschien weer wel mogelijk is.
Wetenschappers kunnen weer niet bewijzen dat God niet bestaat, dus moet je dat niet op voorhand uitsluiten.
Het zou dan een uitdaging kunnen zijn om te gaan onderzoeken.
Kunnen we meten wat voor ons onvoorstelbaar is?
Misschien komt dat nog.
Vroeger was er het nodige niet te meten.
Toen bestond DNA b.v. nog niet (?)
Geloof is, zeker wat mij betreft, niet gebaseerd op pure kennis, maar ook op ervaringen die nogal onvoorstelbaar kunnen zijn (b.v. te veel "toevalligheden" in een zeer korte tijd en zaken die eigenlijk niet kunnen).
Het gaat dus niet simpelweg om holle beweringen en vaagheden.
Even wat afwijken van het item "wetenschap":
En er wordt ook wel eens door dominees, voorgangers enz. flink uit de nek gekletst en soms fout gehandeld (mag je ze gewoon op aanspreken en verwijzen naar wat in bijbel staat).
Dan heeft God het ineens gedaan en niet de betreffende mens of zelfs een hele groep van die soort.
Als iemand je een klap geeft, wie geef je dan de schuld?
God of degene met de losse handjes?
En dan: God doet er niets aan.
Heeft weer te maken met de vrije wil van de mens.
Een mens kan niet tegelijk een vrije wil hebben en daarnaar handelen en een robotje zijn, hoe verschrikkelijk de gevolgen ook zijn.
Maar de mens weet precies te vertellen waar God iets aan moet doen en hoe precies.
Maar dan zijn er weer gelijk mensen die het daarmee niet eens zijn.
Dat gaat vast wat worden.
Er zijn mensen die oorlog prima vinden, want ze leven ervan en zij moeten toch ook eten?
Anderen vinden dat je geen beestjes moet eten en een ei kan soms ook al niet.
Hoe zouden planten het vinden om opgegeten te worden?
Je "mag" niet liegen en hoe zou je het vinden als God daar wat aan deed?
En zo is er nog wat te noemen waar je een ander iets mee aandoet.
(Nu heb ik hopelijk toch niet iemand iets aangedaan?).
En nu volgen er vast wel weer de nodige reacties en zal ik het beslist 100% mis hebben (of misschien iets minder van dat spul).
De wereld is toch plat.
Te veel mensen vallen er van af.
).