Vrouwelijkheid loopt als een draad door mijn dagelijkse bestaan. Toch kent het verschillende uitingsvormen. Ik heb geen behoefte aan veranderingen aan mijn lichaam, maar ik vind m'n lichaam wel het mooist als het helemaal onthaard/geschoren is. Omdat het zo'n gedoe is m'n hele lichaam bij te houden, doe ik dat alleen soms.
Het meest treffend zie je de tweedeling terug in mijn garderobekast. Daarin liggen en hangen mijn 'mannelijke' kledingstukken naast vrouwelijke kleding die ik als transgender/androgyn ook dagelijks over straat aankan. Dus: vrouwelijke broeken, meisjessokken, -riemen, -shirtjes, truitjes en lingerie. Aan mijn kapstok hangen twee damesjassen die ik ook overdag kan dragen (ik ga er soms ook in stappen, bijvoorbeeld), bij de schoenen staan laarzen met lage hakken. De meeste mensen die ik op bezoek kijken er niet meer zo van op.
En dus niet: rokjes, jurken, laarzen/schoenen met hoge hakken. Die heb ik in een andere kast opgeborgen en haal ik soms te voorschijn, als ik me helemaal en femme wil kleden. Dat komt niet zo vaak voor, gewoon omdat ik er niet zo vaak behoefte aan heb.
Ik heb minder dan vroeger de neiging om de vrouwelijkheid voor me te houden. Vandaar dat ik een gemengde kledingkast heb. Dat ik mijn broekspijpen modieus omsla om iets meer van mijn lagehakkenlaarzen te laten zien, dat ik in een getailleerde damesjas (geen knalroze hoor
) ga winkelen en onder satijnen lakens slaap (al is dat niet meisjes eigen, natuurlijk).Wie herkent zich in deze behoefte je vrouwelijkheid met je dagelijks leven te verweven?
