die situatie is pas een probleem als jij er een probleem van maaktAM_ber_79 schreef:Mijn ouders zijn voor mij altijd vrij belangrijk geweest. Ik ben ook niet afhankelijk van hun goedkeuring, integendeel. Maar het zou fijn zijn als ze achter me zouden staan, ongeacht hoe zij er vanuit hun religie tegenover staan. Hoe kan ik hun trouwens nodig hebben om om te gaan met een vervelende situatie die juist door hun geschapen is? Zij scheppen een situatie die vervelend is. Maar hoe kunnen zij mij dan helpen om daar mee om te gaan? Goed, nu volg ik m zelf ook niet meer...
Ik ga gewoon verder. Als het zonder hun is, dan zij dat zo. Maar zolang dat eventueel te voorkomen is, wil ik die mogelijkheden aangrijpen. Al zie ik zelf steeds minder mogelijkheden. Time will tell..
met de vinger naar je ouders wijzen helpt je iig sowieso niet
en wie zegt dat je zonder hen verder moet?
hoe kun je die conclusie trekken? je kunt niet in de toekomst kijken
mijn advies, richt je op zaken die je helpen, niet die je belemmeren
iig heb je hen niet nodig om hier bevredigend mee om te gaan, de sleutel ligt in jezelf